Binnen zorgopleidingen in Nederland is er steeds meer discussie over het verplichten voor studenten om medische handelingen op elkaar uit te voeren. Studenten kwamen met klachten over de verplichte procedures die ongemak of zelfs pijn kunnen veroorzaken. Julie, student verpleegkunde aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN), koos specifiek voor deze opleiding vanwege de vrijheid in patiënt spelen in het klaslokaal. Deze keuzevrijheid en de open sfeer in de klas brengt haar rust, terwijl zij het nut van leren door praktijkervaring in ziet. Ze is ervan overtuigd dat deze balans haar droom kan waarmaken: een zorgprofessional zijn die het verschil maakt.
Al vanaf jongs af aan wil Julie van Rijssen verpleegkundige worden. Het komt niet uit het niets, binnen haar familie krioelt het van de zorgmedewerkers. Na een meeloopdag in Nijmegen wist ze zeker dat verpleegkunde aan de HAN voor haar was. Hier werd ze namelijk geattendeerd op hoe een neusmaagsonde en bloedprikken niet verplicht zijn aan de school in Nijmegen, in Eindhoven is dit bijvoorbeeld wel zo. ‘’Ik hoef niet ineens een neusmaagsonde in mijn buik te hebben als dat niet per se hoeft.’’ Ze geeft aan vooral blij te zijn met de keuze, deze vrijheid brengt haar meer gemak op school. In de les wordt er ook open gesproken over het patiënt spelen. Zo geven docenten aan dat iedereen eigen grenzen heeft en dat je het moet zeggen als je iets niet fijn vindt. ‘’Je kan dat niet zomaar ruiken’’ zegt Julie. Tijdens het oefenen van verplaatsingstechnieken bij klasgenoten, kwam het toch wat dichtbij: ‘’Oh, dit moeten we straks bij vreemden gaan doen’’.
Marjolein van de Pol, lid van de onderwijscommissie Geneeskunde, reageerde op de discussie in een interview met Nieuwsuur. Ze benadrukt het belang van weten wat je bij de patiënt teweegbrengt als je lichamelijk onderzoek doet. ‘’Omdat het ongemak geeft en kan schuren, betekent dit niet dat je het dan moet afschaffen’’ zegt ze. Het belang van leren omgaan met verschillende situaties, het ontwikkelen van communicatievaardigheden en het oefenen van klinische handelingen is essentieel voor zorgopleidingen.
Julie ziet het belang van patiënt spelen in en is van mening dat dit haar een betere verpleegkundige zal maken. Zij hamert alleen op de keuzevrijheid in het klaslokaal.
