Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen op 18 september deed Wilders de uitspraak “Een opt-out is een soort mini Nexit.” Dit ging over de brief van minister Faber naar het Europees Parlement. Hierin meldt ze dat Nederland een uitzonderingspositie wil op het Europese asielbeleid.
Een uitzondering op het Europese beleid klinkt voor veel PVV-kiezers als muziek in de oren. De Europese Unie staat ‘buitenspel’ op het gebied van migratie en Nederland hoeft zich niet meer te houden aan regels die in de EU gelden, zoals het Schengenbeleid en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Wat het kabinet een stuk meer vrijheid geeft om hun migratiebeleid uit te voeren.
Toch zit het net wat anders in elkaar dan Wilders laat lijken. Ben Crum, hoogleraar politicologie aan de VU vertelt: “Een opt-out is iets wat formeel in de Europese verdragen wordt geregeld en deze worden zelden herzien.” Zo was de laatste keer dat dit gebeurde in 2009. Mocht er een verdragswijziging komen, moeten alle lidstaten unaniem eens stemmen en dat “gaat niet gebeuren”.
Ondanks dat de populistische uitspraken van Wilders vaak onjuist zijn, doen deze het goed bij kiezers. Hij speelt in op de angst voor migratie en biedt een oplossing. Meestal zijn deze oplossingen juridisch niet haalbaar, maar het lijkt voor zijn achterban vaak al voldoende dat hun mening wordt gehoord.
