“Het geduld is op”, dat is wat Kamerlid Westerveld van GL-PvdA zegt aan het begin van de vergadering over een VN-verdrag dat draait om mensen met een handicap. En daar lijkt de hele kamer het mee eens te zijn. Nederland is al sinds 2016 lid van een VN-verdrag dat opkomt voor de rechten van mensen met een beperking, volgens belangenvereniging Ieder(in) houdt de overheid zich daar niet goed genoeg aan. Dat is waar de Tweede Kamer op 9 september over debatteerde.
De Tweede Kamer is het er eigenlijk helemaal over eens. Er moet nu iets gebeuren. Er is pas vorig jaar een werkagenda opgesteld voor dit VN-verdrag; dat had volgens hen veel eerder gemoeten. Kamerleden geven stuk voor stuk voorbeelden van mensen met een beperking die hulp nodig hebben en roepen de staatssecretarissen die hierover gaan op om actie te ondernemen.
Het Tweede Kamerdebat vindt plaats op aandringen van de VGN (Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland). Volgens hen gaat er niet alleen te weinig aandacht naar gehandicapten, maar ook de hoeveelheid geld die naar de gehandicaptenzorg gaat is te klein. Er moet volgens hen een basisnorm komen, waardoor de verschillen tussen gemeenten in de gehandicaptenzorg kleiner zouden worden. Daar wordt in het Kamerdebat ook op ingegaan, onder andere door Sarah Dobbe, Kamerlid van de SP. Zij vraagt zelfs aan de staatssecretaris: “Bent u het ermee eens dat het wel de rechtsgelijkheid van mensen aantast als het uitmaakt waar je woont?”
Volgens de website van Ieder(in) is de VN “glashelder over de rechten van mensen met een handicap.” Dit kan bijvoorbeeld gaan over passende zorg en vervoer voor mensen met een beperking. Nederland moet volgens dit verdrag zichtbare en merkbare groei boeken op het vlak van toegankelijkheid. Het verdrag hoort ook te zorgen voor permanente aandacht van de overheid voor mensen met een beperking. Volgens de VGN is dit niet gebeurd in de laatste maanden.
Volgens de Kamerleden moet er niet alleen snel iets gebeuren. De plannen die in de werkagenda staan, moeten concreter. Het moet duidelijk worden hoe en wanneer beleid doorgevoerd gaat worden en hoe dit dan gefinancierd gaat worden. Dat staat er nu nog niet altijd bij.
