Flexwerkers krijgen meer zekerheid over hun inkomen en werktijden. Minister van Sociale Zaken Eddy van Hijum (NSC) stuurde maandag een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer dat uitzendkrachten dezelfde rechten geeft als vaste medewerkers en nulurencontracten afschaft.
Nederland telt veel meer mensen met onzekere contracten dan andere Europese landen. “Voor sommige bedrijven is onzekere arbeid een verdienmodel geworden”, zegt minister Van Hijum. Met zijn nieuwe wet wil hij daar een einde aan maken.
Drie grote veranderingen
Het wetsvoorstel zorgt voor drie belangrijke verbeteringen. Uitzendkrachten krijgen dezelfde arbeidsvoorwaarden als vaste medewerkers, zoals gelijk loon voor gelijk werk. De onzekere periode waarin ze zomaar ontslagen kunnen worden, wordt verkort van anderhalf naar één jaar.
Werkgevers kunnen mensen niet meer jarenlang in tijdelijke contracten houden. Na drie tijdelijke contracten mag vijf jaar lang geen nieuw tijdelijk contract worden aangeboden, in plaats van de huidige zes maanden.
Nulurencontracten verdwijnen. Daarvoor komen contracten met een vast minimumaantal uren in de plaats. Bij een 10-uurs contract mag je werkgever je maximaal voor 13 uur inplannen. Meer uren mag je weigeren. Voor scholieren en studenten verandert er niets.
Wat betekent dit voor jou?
Als je nu als flexwerker werkt, krijg je straks meer zekerheid over je inkomen en je werktijden. Je weet elke maand hoeveel geld je minimaal verdient en kunt beter plannen wanneer je vrij bent. Je hebt meer kans op een vast contract en kunt makkelijker een hypotheek krijgen of een huis huren.
“Als je zeker bent van je inkomen en werktijden geeft dat rust”, zegt minister Van Hijum. “Het schept ruimte om plannen te maken voor de toekomst. Om misschien een huis te kopen of een gezin te stichten.”
De nieuwe regels gaan in op 1 januari 2027. Alleen de regel dat uitzendkrachten hetzelfde moeten verdienen als vaste medewerkers gaat al een jaar eerder in, op 1 januari 2026.
Het wetsvoorstel is het resultaat van jarenlange gesprekken tussen overheid, vakbonden en werkgevers. Het is gebaseerd op het rapport van de commissie Borstlap uit 2020 en een advies van de Sociaal-Economische Raad (SER) uit 2021.
Meer info: wat valt er onder flexwerk?
- Uitzendcontract – je werkt via een uitzendbureau bij een bedrijf.
- Oproepcontract – je weet niet precies wanneer je moet werken; je wordt opgeroepen als je nodig bent.
- Tijdelijk contract – je hebt een contract voor een bepaalde periode, bijvoorbeeld 6 maanden of een jaar.
Als je onder één van deze drie valt, dan ziet de overheid jou volgens dit wetsvoorstel als een flexwerker.
-
Uitzondering voor scholieren en studenten:
Scholieren en studenten met een bijbaan zijn uitgezonderd van sommige regels in dit wetsvoorstel. Zij mogen nog steeds op oproepbasis werken (bijvoorbeeld nulurencontracten), zodat ze hun werk makkelijk kunnen combineren met school of studie.
Ook geldt voor hen een kortere onderbrekingstermijn van 6 maanden tussen tijdelijke contracten. Voor anderen is dat 5 jaar. Dit maakt het makkelijker voor studenten om bijvoorbeeld elke zomer terug te keren naar een vakantiebaan.
FNV: “Hoog tijd dat doorgeslagen flexibilisering wordt aangepakt”
De vakbond FNV is blij met het wetsvoorstel. “We zijn groot voorstander van het terugdringen van de flexibele arbeidsmarkt”, zegt een woordvoerder. “Met name omdat het voor werkgevers een verdienmodel is geworden waarin werknemers via flexcontracten eindeloos in onzekerheid werden gehouden.”
Volgens de vakbond had die onzekerheid grote gevolgen voor werknemers. “Dit had effect op hun inkomen en bestaanszekerheid. Probeer maar eens een hypotheek te krijgen zonder vast contract of een gezin te stichten als je een jaarcontract hebt.”
De FNV was nauw betrokken bij de commissie Borstlap, die in 2020 adviseerde om de flexibilisering van de arbeidsmarkt aan te pakken. “We waren toen blij dat de commissie tot dezelfde conclusie kwam als wij. Jonge mensen hebben zekerheid nodig om een toekomst op te bouwen.”
De vakbond is wel kritisch over het rapport van de commissie Borstlap. “De commissie heeft weinig oog voor de rol die werkgevers hebben gespeeld bij de flexibilisering. In het rapport lijkt het werkgevers allemaal te zijn overkomen, terwijl zij hier jarenlang op hebben aangestuurd.”
