In Nederland moeten we er niet aan denken om in de kwalificatie voor een EK of WK voetbal maar twee punten te halen. We zouden spreken van een regelrechte schande. Toch gebeurt het in landen als Andorra en de Faeröer Eilanden. Hoe is het om voor dat soort landen uit te komen en te spelen? EyDaily sprak met Joan Cervós (Andorra) en Viljormur Davidsen (Faeröer Eilanden) over hoe zij het ervaren om voor dit soort kleinere landen te spelen.
Joan Cervós, een 25-jarige linksback spelend op het vijfde niveau in Spanje, vertelt dat het voor hem geweldig is om voor Andorra uit te komen. “Je wacht de dag af als je tegen grote landen speelt. Wij zijn dat soort wedstrijden niet gewend. We willen die wedstrijden zo graag spelen. Het is zo cool om in grote stadions te spelen”, aldus de Andorrees international. Aan motivatie is er geen gebrek volgens Cervós. Zo speelde Andorra afgelopen EK-kwalificatie tegen Zwitserland. “We hebben niet zoveel motivatie nodig. Als je speelt tegen Shaqiri, Akanji dan komt de motivatie makkelijk. Je speelt met je hart. Wat gebeurt, gebeurt, maar we doen ons best.”
Droom die uitkomt
Het grootste verschil tussen bijvoorbeeld Andorra en een groot land als Spanje is dat bij Andorra het grootste deel van de spelers semi-professioneel of zelfs amateur is. Toch vertelt Cervós dat als hij de keuze had gehad tussen spelen voor Spanje en spelen voor Andorra, dat hij voor Andorra zou kiezen. “Ik zou altijd voor Andorra kiezen. Het is mijn land! Je krijgt veel te verwerken, maar het brengt ook zoveel. Je speelt met je ziel. We hebben gewoon geluk dat we deze kans krijgen.”
Tekst loopt verder onder de foto.
Ook spraken wij Viljormur Davidsen, een 32-jarige linksback die 74 interlands voor zijn land heeft gespeeld. Ook hij vertelt vol trots voor de Faeröer Eilanden uit te komen. “Iedereen droomt ervan om uit te komen voor zijn land. Het is altijd een grote eer als je voor een land speelt. Iedere keer als je het tenue aan doet voel je weer enthousiasme. We geloven iedere keer dat we kunnen winnen, ondanks dat de kans klein is. We geloven in onszelf”, vertelt de aanvoerder van het nationale team.
Mijn hart liet me kiezen voor mijn thuisland.
Davidsen
Ondanks dat het lastig om tegen grote landen te spelen, vertelt Davidsen dat er altijd geloof is binnen de selectie. “Het is een eer om je land te representeren. Als je wint of gelijkspeelt, ben je meteen het wereldnieuws. Je schrijft geschiedenis. De Faroese vlag is dan te zien over de hele wereld. Er is een bepaalde trots als je in het veld staat. Ook tegen grote landen. Je gelooft altijd in die ene kans.”
Voldoende kansen
Davidsen gelooft er zelfs in dat de Faeröer Eilanden ertoe in staat is om zich ooit te kwalifceren voor een EK of WK. Zo vertelt hij dat spelers uit zijn land vaak op vroege leeftijd de fundamentele dingen aangeleerd krijgen. Daardoor gaan ze vroeg naar het buitenland in de hoop dat ze daar professioneel doorbreken. Als dat vaker lukt, liggen er voldoende kansen om te kwalificeren volgens Davidsen.
Als Davidsen gevraagd wordt of hij liever voor de Faeröer Eilanden of Denemarken uitkomt, zegt hij het volgende: “Ik zou altijd voor de Faeröer Eilanden spelen. Ik ben hier geboren en mijn familie is hier. Ik had de mogelijkheid om voor de jeugdteams van Denemarken te spelen, want ik heb een Deens paspoort, maar dat deed ik niet. Mijn hart liet me kiezen voor mijn thuisland.”
Foto: Joan Cervós & Viljormur Davidsen (Instagram: @
