Ey! Daily is het publicatieplatform van de studenten van Fontys Journalistiek Tilburg. Hier leren en publiceren we.
Alle content werd geproduceerd binnen een onderwijscontext. Het is een leeromgeving, wat betekent dat deze redacteuren behalve mooie dingen, ook fouten mogen en zullen maken. Meer weten? Stuur je vragen naar eydaily@fontys.nl.
Ey! Daily is het publicatieplatform van de studenten van Fontys Journalistiek Tilburg. Hier leren en publiceren we.
Alle content werd geproduceerd binnen een onderwijscontext. Het is een leeromgeving, wat betekent dat deze redacteuren behalve mooie dingen, ook fouten mogen en zullen maken. Meer weten? Stuur je vragen naar eydaily@fontys.nl.
Tijdens de zomerse hitte van 2021 werd een recordtemperatuur van 48,8 graden gemeten op Sicilië. Het record was bevestigd na lang onderzoek van het Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) in Genève.
De uitschieter was gemeten in Syracuse, op het Italiaanse eiland Sicilië. Dit verbrak het vorige Europese record van 48 graden in Athene, wat in 1977 was gemeten.Het record roept bij experts veel zorgen op. Professor Randall Cerveny van het WMO noemt dit soort extremen ‘momentopnamen’ van ons huidige klimaat. Cerveny acht het waarschijnlijk dat er in de toekomst in heel Europa grotere extremen voor zullen doen.
In Nederland is het hoogste record 40,7 graden, gemeten op vliegbasis Gilze-Rijen in 2019. Het hoogste wereldrecord was gemeten in ‘Death Valley’ in de Verenigde Staten, en staat op 56,7 graden.
Het record is dan wel twee jaar geleden gemeten, maar zulke onderzoeken duren lang om te bevestigen. Volgens WMO-expert Cerveny: ‘vanwege de nauwgezette zorgvuldigheid die het WMO besteedt aan het bevestigen van weermetingen.’ Betrouwbaar onderzoek heeft lange tijd nodig en ‘biedt het vertrouwen dat onze wereldwijde temperatuurmetingen op de juiste manier wordt gemeten.’
Voor natuurmonumenten in Nederland zijn aangescherpte regels gekomen door rondzwervend afval. De strengere richtlijnen zijn er om het huidige beleid nog duidelijker te maken voor de bezoekers van natuurmonumenten. Drones en as verstrooiing zijn vanaf nu verboden. Daarnaast zijn er ook vernieuwde regels bij het maken van fotoreportages en het uitlaten van honden.
“We verwelkomen nog steeds iedereen, maar we hopen dat de regels over gebiedstoestemming nu nog duidelijker zijn”, vertelt Juul Pröpper, medewerker communicatie natuurmonumenten. Doordat er de laatste tijd veel rommel achtergelaten wordt rondom natuurmonumenten zijn de regels strenger geworden. Huwelijk fotoreportages mogen nog wel, maar de fotograaf moet vanaf nu gebiedstoestemming aanvragen bij de lokale beheereenheid en de boswachter. Vervolgens bepalen zij of je een vergunning krijgt om een reportage bij een natuurmonument te schieten. Dit hangt af van de hoeveelheid mensen die er tijdens de shoot aanwezig zijn en waar de foto’s gepubliceerd gaan worden. Als je hier geen vergunning voor hebt kun je een boete krijgen.
Beleidsaanpassing
“Een nieuwe regel in ons beleid is het uitlaten van maximaal drie honden. Dit omdat honden voor veel verstoring bij andere dieren in het gebied zorgen”, meldt Pröpper. Dit zal gecontroleerd gaan worden door verschillende vrijwilligers die rondlopen. Ook lopen er boa’s rond die toezicht houden en waar nodig naar vergunningen kunnen vragen. Voor particuliere bezoekers van de natuurmonumenten geldt dat je nog wel foto’s mag maken voor privé gebruik. “Een selfie in het bos maken is natuurlijk een ander verhaal”, voegt Pröpper eraan toe.
Het was weer zo ver: de Nationale Tuinvogeltelling; het grootste burgerwetenschapsproject van Nederland. Sinds 2001 wordt deze jaarlijks in januari gehouden, specifiek gemaakt om te peilen wat voor soort vogels er in onze tuinen rondfladderen. Toch neemt het aantal deelnemers af, terwijl vogelspotten als hobby juist steeds populairder wordt.
“Tijdens corona zijn mensen erachter gekomen dat het echt heel leuk is. Je bent met een doel buiten en de instap drempel is heel laag. Het enige wat je nodig hebt is een verrekijker en je telefoon om op te zoeken waar je naar kijkt als beginner”, zegt Christophe Reijman, vogelspotter en eigenaar van het bedrijf ‘Vogels kijken is leuk’. Het is daarom ook geen verrassing dat tijdens corona de tuinvogeltelling een recordaantal deelnemers trok sinds de creatie in 2001. Dit waren namelijk bijna tweehonderdduizend deelnemers.
Deze trend was helaas niet vast te houden, na de corona jaren in 2022 zakte het aantal deelnemers naar 170.000 en in 2023 naar 130.000. Dit jaar deden er slechts 113.000 mensen mee met de vogelteldag. Als vogel spotten in populariteit toeneemt, hoe kan het aantal deelnemers dan zakken? Reijman denkt dat het te maken heeft met een aantal factoren: “We zitten natuurlijk niet meer in een lockdown. Iedereen mag weer gaan en staan waar die wil, dus dan zullen sommigen ook betere dingen te doen hebben dan vogels tellen in de tuin. Verder heeft het weer er ook mee te maken. Het is en blijft een vrijwilligers actie. Als bijvoorbeeld het weer niet meezit dan gaan er weinig mensen vogels kijken. Dan vallen er ook niet heel veel vogels te tellen, want die houden evenmin van de regen.”
Tijdens de coronaperiode steeg het aantal deelnemers aan de jaarlijkse tuinvogeltelling enorm. Nu neemt het aantal deelnemers langzaam af.
Maar wanhoop staat niet op het menu voor Reijman: “De tuinvogeltelling is eigenlijk heel laagdrempelig vogels kijken. Zodra de meeste mensen de smaak een beetje te pakken krijgen, gaan ze op zoek naar zeldzamere vogelsoorten. Ze raken dan helemaal in de ban van verstoppertje spelen met vogels.” Een huismus geeft voor een gewinterde vogelkijker lang niet dezelfde kick als een zeldzamere soort.
Er is wel iets wat Reijman graag zou willen zien. “De tuinvogeltelling wordt nu neergezet als iets waar alleen vogelspotters of andere geïnteresseerden aan mee kunnen doen. Dit terwijl het ook een belangrijke meting voor natuurverenigingen en mensen die zich bezighouden met het klimaat in het algemeen is. Als we die groepen er ook bij kunnen betrekken kan het zomaar zijn dat je weer richting die tweehonderdduizend deelnemers stijgt.”
Het begin is gemaakt voor varkenshouderij Kuusj in het Limburgse Mechelen. Drie weken geleden brak er een verwoestende brand uit in hun stal. 80 varkens kwamen om bij de brand, alleen varken Teddy overleefde de vuurzee. Een inzamelingsactie voor de eigenaren heeft bijna 50.000 euro opgeleverd.
Begin januari waren de eigenaren Amy Heuts en Joshua van Wersch in hun stal aanwezig toen er brand uitbrak. Het hooi in de stal vatte vlam en al snel verspreidde het vuur zich. De hele stal werd in de as gelegd.
Eerder gingen we al langs bij de eigenaren. De verslagenheid was destijds groot na de brand:
Plannen Vier weken later wordt er langzaam gekeken naar de toekomst. “Maar er is nog een hele periode nodig om dit te verwerken”, vertelt Amy Heuts. Er wordt op hun locatie een tijdelijke noodhuisvesting gebouwd voor varken Teddy. “Daar zijn we nog mee bezig en dat is nog niet helemaal af. Er zijn nu nog geen verdere plannen.”
Varken Teddy heeft nog brandwanden. “Die beginnen nu allemaal te trekken. Dat heeft nog herstel nog van weken tot maanden. Het is nog onzeker hoe het verder gaat”, vertelt de eigenaresse.
Dankbaar De crowdfundingsactie die vrienden van de eigenaren hebben opgezet, heeft bijna de grens 50.000 euro bereikt. Het geld is bedoeld voor een herstart van het bedrijf. “Daar zijn we ontzettend dankbaar voor”, zegt Heuts.
“Beetje intimiderend hé?” Dat zei iemand op straat over mijn joggingsbroek, die was felroze. Ik had er helemaal niet zo over nagedacht toen ik de broek een paar dagen geleden afrekende. Ik voelde mij goed in die broek, het is een vrolijke kleur. Maar blijkbaar heeft niet iedereen dat idee bij gekleurde kleding.
Je kleden om je beter of vrolijker te voelen. Het fenomeen heeft een naam: dopaminedressing. Steeds meer mensen lijken zich er bewust van dat kleding en je gemoed een combinatie kunnen zijn. Onder andere uit onderzoek van Color-emotion associations blijkt dat men een positief gevoel ervaart bij het zien van kleuren. Maar toch lijkt het niet dat de trend heel populair is in Nederland.
“De Nederlander is nog steeds het type dat vindt: ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Een felle kleur is al flink opvallend. Verschillende kleuren mixen maakt je voor de buitenwereld al snel een clown of erger: een aandachtstrekker”, vertelt Pim Spoor, fashion writer voor onder andere ELLE. Sascha Bertus, stijlstrateeg en oprichter van House of Appearance, denkt dat veel mensen zich helemaal niet bewust zijn dat kleding een uiting van je persoonlijkheid is. “Mensen kiezen liever voor een neutrale kleur, zoals bijvoorbeeld bij winterjassen. Je hebt vaak maar één jas nodig en met een neutrale kleur past deze dan overal bij.” Ze is het ook met Spoor eens dat Nederlanders het niet gebruikelijk vinden om kleur te dragen. “Je valt met een beetje kleur al heel snel op. En mensen blijven liever op de achtergrond.”
Anneke Smelik, emeritus-hoogleraar modetheorie van het Radboud Universiteit in Nijmegen ziet dat ook. “Je moet durven op te vallen. Jongeren zijn enorm bezig met een eigen identiteit te vormen en dat doe je deels door kleding. Vaak zijn ze er dan van overtuigd dat ze zich uniek kleden. Maar toch dragen ze allemaal hetzelfde. Dat komt door een soort groepsdruk, denk ik.”
De Nederlander is nog steeds het type dat vindt: ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’.
“We begeven ons ook in een tijd waarin het niet heel goed is gesteld met de wereld”, vertelt Pim Spoor verder. “We hebben na de pandemie even een clowneske opleving gehad van flamboyance en uitbundigheid. Maar met de oorlog in Oekraïne, de situatie in Gaza, inflatie en de huidige politieke stand van zaken snakken we naar rust, gemak en comfort. Neutrale kleuren zijn dan de beste optie. Ze staan iedereen, je kunt ze makkelijk combineren en zijn ook altijd wel smaakvol en stijlvol.”
Het verschilt natuurlijk voor iedereen in wat voor een kleding ze zich goed voelen. Het heeft met identiteit te maken, maar ook met wat je om je heen ziet. “In de twintigste eeuw waren journalisten dé sleutelbewaarders van de mode en bepaalden hun trendanalyses wat consumenten zouden kopen. Nu is de mode democratischer geworden.”
Ook influencers spelen een hele grote rol in onze kleurkeuze. “Influencers en beroemdheden worden niet voor niets stijliconen genoemd”, verklaart Spoor. “Wanneer deze types op Fashion Week verschijnen dragen ze vaak kleding van het merk waarvan ze de show gaan zien, maar het zit ‘m in de styling van die items die hun volgers inspireert om vergelijkbare dingen te doen met hun eigen garderobe. Influencers en beroemdheden zijn de stylisten voor de consument, voor wie zelf niet de kennis heeft om kleding opnieuw te kunnen combineren. Toch denkt Bertus niet dat influencers expres meer kleur zouden promoten als ze zich bewust waren van de positieve effecten ervan. Het zou dan moeten komen vanuit de modeontwerpers. Influencers dragen vaak hetgeen wat hen toegestuurd wordt. Zolang de grote modehuizen ‘neutrals’ blijven uitbrengen zal er dus ook niet zoveel veranderen.”
Dat het makkelijker is om een neutrale kleur uit de kast te pakken, daar zijn studenten Keesie Mulder en Jerua Maitimu het niet over eens.
KEESIE MULDER
Ik voel me erg goed in de kleding die ik draag en ik draag altijd wat ik leuk vind. Ik draag het ook alleen voor mijzelf, niet voor anderen. Ook als ik uitga. Ik denk nooit van ‘oh ik denk dat een jongen dit leuk vindt’. Ik wil mij altijd de coolste meid op aarde voelen, dan is het goed. Als ik niet helemaal zeker ben over mijn outfit, dan heb ik ook geen goeie dag.
Ik voel mij altijd veel beter als ik kleur draag. Al moet ik zeggen dat ik een all back outfit ook super classy vindt, maar dat vind ik niet echt ‘Keesie’. Het is een beetje saai. Hoe ik een outfit samenstel ligt aan wat ik die dag ga doen en met wie. Als ik bijvoorbeeld alleen mijn vriend zie op een dag dan maakt het mij niet enorm veel uit wat ik aan doe. Maar als ik iets ga doen waar ik met mensen zal zijn die ik niet goed ken, wil ik graag een fijne outfit aan hebben. Dan wil ik mij de coolste chick op aarde voelen en kleur helpt daarbij. Ik draag veel liever een groene broek en een oranje jas, dan een grijze outfit. Al vind ik af en toe een neutral wel fijn, want dat is makkelijker met het combineren van kledingstukken. Dus die moet je absoluut in je kast hebben, vind ik. Maar ik zal nooit de deur uit gaan zonder een pop of color.
JERUA MAITIMU
Ik voel mij erg comfortabel in de kleding die ik draag. Het voelt alsof ik de hele wereld aankan. Ik bedenk vaak een outfit van tevoren en als die combinatie dan ook werkt word ik er heel blij van. Ik zie het als stap verder in mijn visie als vormgever. Ik studeer styling, interieur en vormgeving en ik ben dus ook veel bezig met wat mensen om mij heen dragen. Hier laat ik me door inspireren.
Vroeger vond ik het best eng om de kleding te dragen die ik wilde. Ik dacht er toen veel over na wat anderen van mij zouden vinden en hoe ze erop zouden reageren. Maar gelukkig is dat nu niet meer zo. Ik kleed mij nu zoals ik wil, ook zodat anderen die het eng vinden, zoals ik het vroeger eng vond zien dat ze gewoon zichzelf kunnen zijn.
Tegenwoordig zijn de kledingstijlen uit de ‘2000s’ weer terug en ik denk dat mijn stijl daar het meest in de buurt komt. Ik draag vooral neutrale kleuren als donkerblauw, donker- en lichtbruin en zwart. Ik voel mij daar het meest comfortabel in. Af en toe pak ik ook wel kleuren als roze en paars uit de kast. Dat voelt wel wat gewaagd dan, maar ik vind het heel leuk om te experimenteren met mijn stijl. Daarom draag ik vaak verschillende stijlen.
Edwin Evers komt terug naar Radio 538, Gerard Ekdom, Wouter van der Goes en Frank van ‘t Hof stappen over naar Veronica. Het zijn een aantal van de grote hoeveelheid wijzigingen die in het afgelopen half jaar plaatsvonden binnen de radiowereld.
Volgens mediadeskundige Ron Vergouwen is het al jaren zo dat er vaak wijzigingen binnen de radiowereld zijn, maar in deze mate vindt hij bijzonder. “Het afgelopen jaar ontstond er een sneeuwbaleffect door de frequentieveiling”, zegt Vergouwen. Daar bieden radiozenders voor een plek op de FM-band. “Dat is een ontzettend belangrijke manier om luisteraars te krijgen”, zegt Vergouwen. Die plek op de FM is voor de komende twaalf jaar geldig. “Bedrijven moeten dan in één keer heel veel geld ophoesten en daar kunnen ze dan beleid op gaan maken”, legt hij uit.
Naast de eerder genoemde namen waren er nog veel meer verkassingen in het afgelopen half jaar. Tom de Graaf en Joe Stam gingen van Qmusic naar 3FM. Martijn La Grouw ging van 100%NL naar Radio 538. Coen Swijnenberg en Sander Lantinga maken de overstap naar het nieuwe radiostation JOE. Ook Dennis Ruyer van Radio 538 zou naar JOE gaan, maar een week geleden bedacht hij zich en blijft hij toch bij 538.
Meer geld in het laatje
Het aantrekken van een dj brengt aandacht voor de zender. Dan zullen mensen misschien eerder een naar het station gaan luisteren. “Stel je haalt drie nieuwe dj’s binnen, dan denken mensen echt van oh, daar is iets aan de hand bij Veronica”, vertelt Vergouwen. “Als mensen Veronica horen, dan hopen zij dat mensen denken aan Gerard Ekdom.” Als zender hoop je dan luisteraars van de voormalige stations van de nieuwe dj’s over te halen. Meer luisteraars betekent meer adverteerders en dan komt er meer geld in het laatje.
In zijn ogen betekent het aantrekken van drie nieuwe bekende namen dat Veronica een richting kiest waar het opgaat. “Jarenlang heeft Veronica een soort zwabberbeleid gehad. Het muzikale beleid is best vaak omgegooid in de afgelopen tien jaar.” Volgens Vergouwen gaan de luisteraar weer weten waar het station voor staat. “De vier top dj’s van Veronica, Wout, Frank, Rob en Gerard, hebben een liefde voor bepaalde muziek en veel mensen weten ook welke muziek dat is.”
Radio 2 en 10
Het verlies van Wouter van der Goes en Frank van ’t Hof leidt niet tot een grote klap bij Radio 2 denkt Vergouwen. “Het zit daar tjokvol met bekende namen en talenten. Wouter zat tussen zes en acht uur in de avond, dat zijn niet de belangrijkste uren.”
“Bij Radio 10 zat Gerard Ekdom als belangrijkste dj in de ochtend en die valt nu weg. Hij was het uithangbord van de zender”, vertelt hij. “Er zullen zeker een aantal luisteraars van Ekdom bij Radio 10 gaan overstappen naar Veronica. Hoeveel dat er zullen zijn, hangt af van zijn opvolger.”
Meest succesvolle radio-dj
Edwin Evers kondigde in 2018 aan een ‘radiopauze’ te nemen. Na bijna zes jaar liet hij weten vanaf februari 2024 weer aan de slag te gaan voor Radio 538. “Als we kijken naar de afgelopen 25 jaar, is Evers de meest succesvolle radio-dj”, zegt Vergouwen. Hij was een van de enige radio-dj’s die in zijn eentje een succes van een heel radiostation kon maken. “Als hij in zijn succesvolle periode naar 100%NL zou zijn overgestapt, weet ik zeker dat hij het marktaandeel van die zender had kunnen verdubbelen.” Evers strijkt de vrijdagmiddag op. “Hij is natuurlijk al even weg, dus even kijken of hij in de middag nog steeds dat succes in zijn kont heeft hangen”, vraagt Vergouwen zich af. “Het is super voor Talpa om hem weer aan boord te krijgen.”
De ingewikkelde geopolitieke situatie waar Israël zich nu in bevindt roept bij veel Nederlanders sterke emoties op. Zo sterk dat een meerderheid in Nederland het land niet wil zien bij het aankomende Eurovisiesongfestival in Zweden. Maar volgens Songfestival expert Frits Huffnagel is de kans dat Israël daadwerkelijk niet komt opdagen nihil. “Israël is een van de landen dat bijna sinds het begin lid is van de EBU (European Broadcasting Union), die het hele festival organiseert, hun afwezigheid zou zeer merkwaardig zijn”.
Los van een uitsluiting van het land is volgens Huffnagel het Songfestival ook niet de plek voor zulke politieke protesten “Het Songfestival gebruiken om een politiek statement te maken gaat tegen de kern in van de organisatie. Het is gemaakt om verbroederend te werken. En daarvoor moet politiek absoluut erbuiten gelaten worden”. Het Songfestival is dus niet bedoelt om een plek te zijn waar landen hun eigen politieke agenda proberen te vorderen. En de EBU zorgt ervoor dat dat ook niet kan gebeuren. “In het verleden zijn er liedjes Langsgekomen waar echt heel duidelijk een politiek punt gemaakt wordt. Die worden dan afgewezen en op de vingers getikt, zodra je politiek mengt met sport en festiviteiten wordt het bijna onmogelijk om het gezellig te houden”, meldt Huffnagel verder.
Maar er zijn situaties geweest in het vroege verleden waar het onmogelijk is geweest om de twee te scheiden namelijk de Russische invasie van Oekraïne. Sinds de invasie heeft Rusland niet meer mee mogen doen met het Songfestival. Maar wat is daar dan aan de hand? Is de EBU met twee maten aan het meten of ligt het anders? Ook daarop heeft Huffnagel een antwoord: “De situaties van Rusland en Israël lijken misschien in een oog opblik vergelijkbaar, maar dat zijn ze eigenlijk helemaal niet. Rusland viel een mede lid van de EBU aan, en kreeg daardoor internationale sancties opgelegd. Door die sancties hebben ze niet mee kunnen doen. Niet door een besluit van de EBU”.
De keuze van deelname ligt uiteindelijk bij Israël zelf. Matthieu Slee voormalig hoofdredacteur Story en Weekend denk dat de keuze van deelname niet zo vanzelfsprekend als wij misschien verwachten “Je moet uiteindelijk bedenken dat dit misschien helemaal niet is waar de Israëliërs op zitten te wachten. Zij hebben nu te kampen met terreur aanvallen, kritische blikken van de internationale gemeenschap en veel families die in rouw zijn. Zingen en dansen in een showcompetitie zou bij mij dan niet boven aan de lijst van prioriteiten staan”. En terwijl de context niet precies hetzelfde is zou het niet de eerste keer zijn dat een land vrijwillig niet meedoet. Een aantal kleinere landen in de Balkan zoals Montenegro, Noord-Macedonië en Bulgarije deden niet mee met het songfestival van 2023, die landen vonden het destijds te duur. Maar Huffnagel denkt dat ook daarvan de kans klein is “Het Songfestival is ook een uitstekende kans voor Israël en voor de Israëliërs om even aan iets anders te denken”. Israël gaat dus hoogstwaarschijnlijk gewoon meedoen met het Songfestival, en misschien zingen wij straks hardop mee.
Afgelopen weekend werd Amsterdam het epicentrum van de paardensportwereld tijdens de laatste editie van Jumping Amsterdam. Dit prestigieuze evenement, bracht enkele van ’s werelds beste ruiters en paarden samen in een schitterend spektakel.
Terwijl er verschillende competities in de piste plaatsvonden, trok de grootste aandacht ongetwijfeld naar de wereldbekerwedstrijden in zowel het springen als de dressuur. Jumping Amsterdam maakt deel uit van de in totaal 14 verschillende wereldbekerwedstrijden. Voordat de strijd verder gaat op Nederlandse bodem tijdens The Dutch Masters in maart, zijn er nog 2 wereldbekerwedstrijden in Göteborg.
Springsport
Dit jaar was het de Ierse ruiter Daniel Coyle die met zijn toppaard ‘Legacy’ de overwinning opeiste. Lang heeft het er naar uit gezien dat de Nederlander Willem Greve er met de winst van door zou gaan, maar met een tijd van 35,45 seconde was de Ier maar liefst 3 seconde sneller.
Dressuur
Maar het Amsterdamse publiek stond ook op de banken voor de dressuur. In de piste was het de Britse Charlotte Fry die de leiding nam. Samen met haar Nederlands gefokte paard ‘Everdale’ rijdt ze een persoonlijk record van 88,180%. ‘’Ik heb met Everdale en Glamourdale twee toppaarden op dit moment. Ik hoop dat ik naar de Olympische Spelen mag dit jaar, maar weet nog niet met welk paard”, aldus Charlotte.
Marieke van der Putten was samen met Titanium RS2 N.O.P de beste Nederlandse tijdens de kür op muziek van de wereldbeker. Zij kregen een nette score van 79,73%
In de zaak rondom de bende die zich voor deed als bankmedewerkers, zijn celstraffen tot 48 maanden opgelegd. Drie verdachten, Raylinio. S uit Amsterdam, Domaine. D uit Amsterdam, en Demi. B uit Nieuw-Vennep, zijn afgelopen vrijdag veroordeeld voor hun rol binnen de criminele organisatie.
S. werd verdacht van betrokkenheid bij 60 incidenten. Hij is schuldig bevonden aan 19 daarvan. Voor de overige 41 werd hij vrijgesproken. Foto’s van pinpassen, zijn eigen verklaring en chatberichten linkten hem aan de 19 zaken. Naast betrokkenheid bij deze incidenten was S. in het bezit van een vuurwapen. Voor al deze feiten kreeg hij in totaal 48 maanden gevangenisstraf.
D. werd verdacht van betrokkenheid bij dertig incidenten, hier is hij van vrijgesproken. In het onderzoek is gebruik gemaakt van stemherkenningssoftware om te bepalen wie betrokken waren bij de incidenten. Deze software was volgens de rechter niet betrouwbaar genoeg, dus het was niet met zekerheid te zeggen of het om de stem van D. ging. Ook de schuilnaam, telefoon en gebruikte laptop die D. aan deze incidenten linkten bleken niet betrouwbaar genoeg. Zowel de schuilnaam als apparatuur werden door meerdere personen in de organisatie gebruikt. Het was dus niet met zekerheid te zeggen bij welke incidenten het om D. ging.
Toch kreeg D. een straf van 16 maanden cel. Hij kreeg dit voor zijn rol in de criminele organisatie. Bankhelpdeskfraude eist veel samenwerking. Het proces bestaat uit verschillende stappen waar meer mensen voor nodig zijn: gegevens verzamelen, scripts maken voor telefoongesprekken, pinpassen ophalen en locaties- en apparatuur huren. De bende richtte zich vooral op oudere mensen. Zo hadden ze een lijst met mensen die echt ‘oud oud’ waren. Volgens de rechtbank is hier naast samenwerking een duidelijke rangorde nodig. Uit chatberichten blijkt dat zowel D. als S. een besturende en facilitaire functie hadden binnen de organisatie. Zo vertelde S. aan andere leden dat ze veel van D. konden leren.
B. werd verdacht van betrokkenheid bij twee incidenten, hiervan werd ze schuldig bevonden. Wel bleek haar rol in de criminele organisatie beperkt te zijn. Gedurende het onderzoek gaf B. openheid van zaken en betuigde zij spijt voor haar daden. Dit uitte zich mede door haar medewerking aan een reclasseringsprogramma, waar ze liet zien haar leven te willen beteren. De rechter legde haar een celstraf op van 180 dagen waarvan 169 voorwaardelijk. Omdat zij al de overige dagen in hechtenis heeft doorgebracht, hoefde ze niet terug de gevangenis in. Daarbovenop kreeg ze een taakstraf van 200 uur en twee jaar voorwaardelijke proeftijd.
In een aantal zaken zijn schadevergoedingen aangevraagd. Niet bij elke zaak zijn deze toegekend, omdat de verdachte van de zaak zijn vrijgesproken. Bij twee incidenten betreffende S. zijn wel schadevergoedingen toegeschreven.
Een opleiding van een hulphond voor iemand met autisme wordt niet vergoed, maar voor Jan (56) is er geen andere optie. Na een zware depressie durft hij niet meer naar buiten en daarom is zijn vrouw Jeanine een crowdfundingactie gestart: ‘Met een hulphond kan hij zelfstandig zijn, zonder dat hij de kinderen om hulp moet vragen.’
Het was slechts een klein ongeluk thuis waarbij Jan zijn ribben kneusde en voor even uit de roulatie was. Tenminste dat dacht zijn vrouw Jeanine (51). Het bleek het begin van een zwarte periode voor een gelukkig gezin met twee kinderen van toen 8 en 14 jaar. Jan raakte zijn baan kwijt en volgde een zware therapie om uit zijn depressie te komen. ‘‘We hebben al zeilen bij moeten zetten om met onze kinderen hier te kunnen blijven wonen, maar dat is gelukt. Ook konden vrienden of vriendinnen niet altijd bij ons thuis komen, anders was het te druk voor Jan. Dat is ontzettend lastig geweest voor de kinderen.’’
Soms loopt Jeanine wel eens met mij mee, maar dan moet ik zachter lopen
Jan over de wandelingen met de honden in het bos
Doordat de buitenwereld te veel prikkels bij Jan geeft, is hij min of meer aan huis gekluisterd. Zelfs een controle bij de tandarts kan hij niet zelfstandig. ‘‘Wat voor hem heel normaal was, is nu onmogelijk geworden. Werken, boodschappen doen, vooral de drukte kan hij niet aan.’’ Bij de dokter bleef de vraag over wat er nog meer aan de hand was behalve zijn depressie. ‘‘Autisme verbaasde mij niet. De kinderen zeggen wel eens autist, omdat hij altijd wel die trekjes heeft gehad.’’
Hulphond Max Toch komt Jan nog wel buiten in het bos met de huishond Usi. ‘‘Er is een periode geweest dat Jan geen uitweg meer zag in het leven. Dat speelde zich af in het bos. ‘Daarom heeft het lang geduurd voordat hij dit kon doen, maar nu is dat harstikke fijn voor hem. Ook de hond kan hier zijn energie kwijt’’, zo vertelt Jeanine. Voor Jan is de natuur een rustgevend plekje waar die voldoende rust kan vinden. ‘‘Vroeger deed ik veel aan sporten. Dat is nu onmogelijk, maar met stevig wandelen heb ik toch mijn sportieve uitdaging. Soms loopt Jeanine wel eens met mij mee, maar ze zegt vaak dat ik zachter moet lopen,’’ zegt Jan met een kleine glimlach.
De huishond geeft Jan een veilig gevoel, zowel thuis maar vooral op straat. Uit diagnose is gebleken dat dit Jan ook weer verder moet helpen om zelfstandig naar buiten te gaan. Dat is een flinke stap doordat mensen hem aankunnen spreken en er veel gebeurt in de ‘normale wereld.’ Een hulphond kan geleerd worden om tussen Jan en een ander persoon in te gaan staan. En mocht het fout gaan dan kan een hulphond Jan ook weer naar huis begeleiden.
het is niet normaal tegen welke dingen je allemaal aanloopt. Die energie moet naar de kinderen gaan.’’
Jeanine
Het is een speciale opleiding, maar daar is Usi te oud voor en een opleiding kost twintig duizend euro. Dat wordt voor mensen met een psychische beperking niet vergoed door zorgverzekeraars. Dit betekent dat je bent aangewezen op vergoeding vanuit gemeentelijke financiering en dat ging niet gemakkelijk. ‘‘Weet je, ik heb het idee dat mensen gewoon op google even autisme opzoeken en daarmee vervolgens een oordeel op baseren. Dat kost zoveel energie, het is niet normaal tegen welke dingen je allemaal aanloopt. Die energie moet naar de kinderen gaan,’’ zegt Jeanine snikkend.
Dat een hulphond iemand met autisme kan helpen, is wetenschappelijk nog niet bewezen. ‘‘Het staat nog in de kinderschoenen, maar kan wel de toekomst zijn voor mensen met autisme.’’ Maar dat is voor Jan en Jeanine te laat. Daarom hebben ze een crowdfunctactie gestart met als doel tienduizend euro op te halen. ‘‘We hebben meerdere gesprekken met gemeente, banken en instanties gevoerd. Uiteindelijk is het bedrag wat nodig is voor de helft gedekt. Daar zijn we super blij mee.’’
‘Hulphond kan voor ons zoveel betekenen’ Maar het vinden van een opleiding was niet makkelijk. Veel hondenscholen hebben te weinig kennis van autisme. Daardoor brengt het opleiden van een hond veel risico’s met zich mee, voor als het niet lukt. Ook moest er een nieuwe hond komen. Na een speciale selectie uit puppy’s kozen ze uiteindelijk voor Max: ‘‘We hebben uiteindelijk gekozen voor een Heidewachtel, omdat dat dezelfde ras is als Usi,’’ vertelt Jeanine verder nadat ze haar tranen heeft doorgeslikt en slokje water heeft gedronken. Ook dat koste veel geld, maar dat nam het gezin al voor eigen rekening.
Tekst loopt verder onder de foto.
Na vele hondenscholen benaderd te hebben is er nu eindelijk een school gevonden die voldoende kennis heeft om Max en Jan te begeleiden. Maar dan moet wel dat bedrag op tafel komen. ‘We zijn bijna op de helft en hopen dat het lukt,’ vertelt Jan. Mocht het doel bereikt zijn dan kan de opleiding voor Max zo snel mogelijk al beginnen. De eerste intakegesprekken zijn al achter de rug. Tot die tijd wordt Max thuis verwend. ‘‘Het is echt een maatje voor mij. Nu is het eigenlijk slapen, wandelen en eten. Een soort nieuwe baby,’’ zegt Jan.
Een hulphond gaat zo’n acht jaar tot tien jaar mee. Het zou betekenen dat Jan voor de komende tien jaar zelfstandig naar buiten kan. ‘Het is heel moeilijk om met zo’n verhaal naar buiten te komen. We praten helemaal niet graag over onszelf, Jan al helemaal niet. Maar die hulphond kan voor ons zoveel betekenen.’’
KASSA: ‘Nieuw wetenschappelijk bewijs: hulphond helpt mensen met PTSS écht’ In de uitzending van Kassa afgelopen zaterdag presenteerde hoogleraar Zorg en Onderwijs Peer van der Helm een onderzoek dat bewijst dat een hulphond ook mensen met PTSS kan helpen. Tot nu toe wijzen de meeste zorgverzekeraars een aanvraag voor zo’n psychosociale hulphond direct af. Ze vergoeden doorgaans alléén honden voor mensen met een lichamelijke beperking, zoals een blindengeleidehond voor mensen met een visuele beperking. Als de zorgverzekeraar niet kan helpen, kloppen patiënten vaak aan bij hun gemeente. Ze hopen dat die de hulphond vergoedt via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Maar de Wmo is eigenlijk bedoeld om mensen zelfredzaam te maken en niet voor therapie: “Dat is jammer én kortzichtig, want andere therapieën kosten vaak tien keer zoveel,” aldus de hoogleraar van Universiteit Amsterdam bij Kassa.
Ey! Daily gebruikt cookies om informatie over je apparaat op te slaan en die informatie te analyseren. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij onder andere zien welke content het meest wordt gelezen, wat voor apparaten onze lezers gebruiken, waar onze lezers vandaan komen, en hoe lang ze op onze website blijven. Wij gebruiken die informatie vervolgens om onze content en onze website te verbeteren. Als je geen toestemming geeft of je toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
