In het Bos van Los, in Zuid-Beijerland, zijn meer bomen gekapt dan toegestaan. Gedeeltes van het bos moeten plaatsmaken voor twaalf landhuizen. Maar de eigenaren hebben tijdens de kap meer bomen verwijderd dan van tevoren gemeld. Liefhebbers van het bos zijn niet blij en komen in actie.
Oorlogsherdenking de lichtjesroute is 40 jaar bezig: ”We zijn net een familie”
Oorlogsherdenking de lichtjesroute is 40 jaar bezig: ‘’We zijn net een familie’’
Jolijn manders- 26-09-2024
EINDHOVEN- Elk jaar vanaf 18 september, begint de lichtjesroute weer, tot de dag van de marathon, beginnen de lichtjes weer te schijnen om de tweede wereldoorlog te herdenken. Dit jaar is het extra speciaal, want naast dat Eindhoven 18 september tachtig jaar is bevrijdt, bestaat ook de lichtjesroute 40 jaar. 40 jaar lichtjesroute zorgt voor nieuwe ornamenten, een dag om mee te lopen met vrijwilliger Noud Jonkers en een kans om deze bijzondere herdenking in het licht te zetten.
De ornamenten:
Over het hoogtepunt van de lichtjesroute twijfelt niemand die er geweest is: De smurfenvijver. Dit jaar extra speciaal want het grote smurfenkasteel is dit jaar vernieuwd. De vijver met een grote boot, een draaimolen, het vernieuwde kasteel en de oudhollandse molen, hebben een opfrissing gehad waar ze bij de lichtjesroute met veel passie en plezier aan hebben gewerkt. Verder zijn er vernieuwde ornamenten die de 80 jaar vrijheid herdenken. Ook dat het dit jaar het jubileumjaar is van de lichtjesroute is, zie je terug op het nieuwe ornament bij de Montgomerylaan
Geschiedenis:
De lichtjesroute heeft een rijke geschiedenis. Het begon allemaal in 1945 met het idee om kaarsen voor de ruiten te zetten, om zo de geallieerden te bedanken. Echter begonnen er steeds vaker gordijnen in brand te vliegen en werd er toen besloten om te stoppen met de kaarsen. Philips besloot toen elk huis een lamp en een fitting te geven zodat ze die konden ophangen. Dat zorgde ervoor dat mensen creatief begonnen te worden. Zo vertelt Naud Jonkers: ‘hele buurthuizen kwamen samen om met gaas en fietslampjes grotere creaties te maken, en zo is het begonnen’. In 1960 was dat weer afgelopen, de energiecrisis zorgde ervoor dat de lichtjesroute moest stoppen, en pas in 1984 heeft een klein groepje vrijwilligers de lichtjesroute weer laten branden.
De vrijwilligers:
Een ornament is er niet zonder de groep van 65 vrijwilligers. Dit was 40 jaar geleden wel anders, ze zijn begonnen met een clubje van 5, en dit is langzaam uitgegroeid tot de 65, die het hele jaar druk in de weer zijn met de lichtjesroute. Het hele jaar door komen ze 3 keer in de week samen in de lichtjesroutefabriek op de pastoriestraat, in de weken voor de start van route zijn dat 7 dagen in de week. Lassen, ontwerpen, materialen binnenhalen, elektriciteit aanleggen, zorgen voor de financiën, subsidies regelen, ornamenten ophangen en er later weer afhalen. Iedereen binnen de lichtjesroute heeft zijn eigen functie. In de fabriek heb je 3 verdiepingen en een buitenwerkplaats, elke ochtend beginnen ze met koffie en daarna is het aan het werk voor deze vrijwilligers. Naud Jonkers is zelf veiligheidscoördinator en werkt al 38 jaar met plezier bij de lichtjesroute: ‘we zijn net een familie, daardoor blijft het plezier erin.’
40 jaar lichtjesroute:
Veertig jaar gaat niet zonder de nodige verandering. Zo hebben de vrijwilligers een jaar of 20 geleden besloten om duurzaamheid een grotere rol te laten spelen. ‘De nuts bedrijven, die onze elektriciteit betaalden, werden geprivatiseerd. Toen was het aan ons om ook gezien het milieu de duurzaamste optie te kiezen, we zijn van lampjes van 25 watt, naar lampjes met 1 watt gegaan, daar hebben we ook bewust voor gekozen’. Dit jaar is er op de Montgomerylaan een nieuw ornament te zien die de verbinding tussen Bayeux en Eindhoven. Dit jaar hebben er voor het eerst ook ornamenten in Bayeux zelf gestaan, waar president Biden en prins Charles zijn komen kijken.
Kortom, 40 jaar lichtjesroute. Van een route van 45 kilometer naar de 22 kilometer die nu straalt. Van de 5 mannen die besloten weer leven in de route te blazen, naar de 65 vrijwilligers die nu elk jaar weer zorgen dat de bezoekers een magische avond hebben. Van kaarsen voor de ramen naar duurzame ledlampen op aluminium. Van 18 september tot de dag van de marathon. En van één jaar vrijheid naar tachtig, en van één jaar lichtjesroute naar veertig.
Meldpunt voor misstanden in cosmetische zorg geopend
De Nederlandse Vereniging van Huidtherapeuten (NVH) heeft maandag 7 oktober een meldpunt geopend voor huidschade door cosmetische behandelingen. Het meldpunt richt zich op consumenten die schade hebben opgelopen na een cosmetische behandeling. Zij kunnen nu melding maken van misstanden, met als doel deze beter in kaart te brengen en actie te ondernemen.
Misstanden in de cosmetische zorg
Monique van Bekkum, directeur van de NVH, legt uit dat het meldpunt is opgezet naar aanleiding van aanhoudende misstanden in de cosmetische zorg, vooral bij licht- en laserbehandelingen. “Er zijn al langere tijd signalen dat deze behandelingen risico’s met zich meebrengen,” vertelt Van Bekkum. “Hoewel er wel stappen zijn gezet richting een kwaliteitskader voor cosmetische zorg, ontbreekt het nog aan duidelijke wetgeving over wie dergelijke handelingen mag uitvoeren.”
Gebrek aan regelgeving
Het laatste rapport van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) stelt dat strengere regelgeving niet dringend nodig is. Dit komt doordat meldingen bij de IGJ uitblijven, maar in de praktijk lijkt het beeld anders. “Er blijven meldingen binnenkomen van huidproblemen en verbrandingen door onzorgvuldig uitgevoerde behandelingen,” aldus de directeur. Daar komt bij dat cliënten geen meldingen durven doen uit schaamte of, omdat zij onder druk worden gezet door behandelaren. ‘’Veelal worden behandelingen ook uitgevoerd omdat er schaamte over iets is, dat het mis is gegaan versterkt dit alleen maar.’’
Waarom nu?
Volgens Van Bekkum is het juist nu belangrijk om een meldpunt te openen om de drempel voor het melden van problemen te verlagen. “Door de mogelijkheid van anonieme meldingen hopen we een beter beeld te krijgen van de omvang van de incidenten. Het uiteindelijke doel is om genoeg informatie te verzamelen om in gesprek met instanties zoals de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en het VWS tot oplossingen te kunnen komen.”
Hoewel de IGJ zelf ook een meldpunt heeft, richt dit zich voornamelijk op ernstige calamiteiten. De directeur benadrukt dat cosmetische behandelingen weliswaar niet levensbedreigend zijn, maar dat de gevolgen ervan, zoals littekens en psychische schade, blijvend kunnen zijn.
Verwachte meldingen
De meeste meldingen die worden verwacht, zijn verbrandingen door behandelingen zoals laser ontharing en tatoeageverwijdering. “Deze incidenten variëren van lichte verbranding tot ernstige littekens, vooral in het gezicht,” zegt Van Bekkum. “Andere technieken, zoals radiofrequente behandelingen, kunnen ook permanente schade veroorzaken als ze niet goed worden uitgevoerd.”
Opleiding en bevoegdheid
Van Bekkum pleit voor het vaststellen van wie de handelingen wel en niet mogen uitvoeren. “De beroepsgroepen van huidtherapeuten en cosmetisch artsen zijn specifiek opgeleid voor dit soort behandelingen. Het is van groot belang dat zij degene zijn die deze zorg bieden,” stelt ze. Momenteel kunnen ongeschoolde behandelaars echter nog steeds risicovolle handelingen uitvoeren, wat consumenten in gevaar brengt.
Doel van het meldpunt
“Het doel van het meldpunt is om inzicht te krijgen in de aard en omvang van de problemen,” besluit de directeur. ‘’We willen ervoor zorgen dat deze gegevens voldoen aan de regels van de wet BIG (Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg). Daarbij is ons belangrijkste doel dat alleen goed opgeleide professionals bepaalde behandelingen mogen uitvoeren.” Ondertussen blijft de NVH in gesprek met het VWS en de IGJ om de veiligheid binnen de cosmetische zorg te verbeteren.
Kuipersveer klaar met bouwoverlast, “dit kan toch niet”
Kuipersveer, een klein buurtschap in de Hoeksche Waard, heeft al meer dan twee jaar last van de bouw van een industrieterrein. Door de werkzaamheden is de belangrijkste weg, die de buurtschap verbind met het naastgelegen dorp, niet volledig toegankelijk. Het zorgt voor gevaarlijke situaties en bewoners luiden de noodklok.
Op Breda Centraal zingen palestijnse demonstranten de menigte toe
7-10-2024 | Breda | Een groep demonstranten verzamelde zich om in Breda, gelijktijdig met protesten in andere steden, actie te voeren tegen Israël. Dit gebeurde met verrassend veel muziek, maar ook met enige controverse.
Het is spitsuur wanneer plots tromgeroffel van een pauk de ondergrondse stationshal van Breda Centraal opvult met ritme. Wie nieuwsgierig komt kijken om te zien wat er aan de hand is, ziet op ruwweg acht meter afstand van de NS-incheckpoortjes een menigte van bijna veertig mensen zitten. Voor hen spreekt een oosterse meneer in een roze hoodie ze toe, met een megafoon op de maximale volumeknop.
“Free, free, Palestine!” schalt hij door het ding heen. Een bekende leus, maar wellicht nog belangrijker: supereenvoudig om na te doen. Binnen no-time scanderen de andere protesteerders dezelfde uitspraak met hem mee. “Free, free, Palestine! Free, free, Palestine!”
Dit blijkt echter niet het enige wat de spreker heeft verzonnen. Zo hebben de demonstranten een alternatieve tekst bedacht voor een klassiek voetbalnummer van André Hazes:
“Nederland, o Nederland, wat ben je aan het doen?
Geen wapens meer naar Israël,
Heb wat meer fatsoen.”
Het slaat aan. Langslopende mensen spitsen hun oren en geven de demonstranten precies hetgeen waar ze voor gekomen zijn: hun aandacht en een minuut van hun tijd.
Aangemoedigd door de toegenomen attentie begint de groep aan de rest van hun repertoire:
Variaties op ‘Ein Zwei Polizei’ (“Five, six, seven eight, Israel’s a terrorstate”), het marsliedje ‘I don’t know what I’ve been told’ (“Stop bombing children now”) en het refrein van een vijftig jaar oud protestnummer: “leve, leve, leve Palestina”, een nummer wat oorspronkelijk is geschreven door de artiest Kofia, in de jaren 70.
De pauk houdt iedereen scherp in de maat en geconcentreerd op het ritme.
Dit houdt voor een kwartier aan, waarbij leuzen voor een staakt-het-vuren ironisch genoeg worden afgewisseld met een oproep tot opstand in Gaza (“there is only one solution, intifada/revolution”).
Daarna pakt een vrouw met een bril en rode beanie de megafoon over en begint met het geven van een toespraak.
Communistische Speech
“Vandaag staan we hier in solidariteit met de Palestijnse bevolking!”, roept de spreekster. “Wij steunen het brede Palestijnse volksverzet tegen de bezetter, geworteld in de massa’s. De decennialange bezetting van Palestina door de Israëlische staat, die wordt gesteund door de VS, de EU en de Nederlandse regering, gaat gepaard met talloze misdaden tegen de Palestijnse bevolking”.
Na dit intro en een veeg uit de pan richting het Franse bedrijf Thales, wat volgens deze jongedame naast de stationspoortjes van de NS ook wapentechnologie ontwikkelt, duurt het echter niet lang voordat haar speech een communistisch toontje krijgt:
“Het imperialisme wordt veroorzaakt door de strijd om het kapitaal waar ons systeem om draait. Steeds weer staan bedrijven, staat de Nederlandse staat aan de kant van het kapitaal, aan de kant van de oorlog. Het bloedgeld vloeit door naar de mannen en vrouwen van het grote geld!”
Even wijkt ze van haar partijlijn af om een onmiddellijk einde te eisen van de Israëlische agressie en het geweld tegen de burgers in Gaza en Libanon. “De dodenaantallen stijgen zo snel dat ze niet bij te houden zijn, maar door directe en indirecte gevolgen van de genocide. Sinds 7 oktober zijn er al honderdduizenden gestorven. Allemaal mensen met een naam, familie, geliefden, dromen en ideeën. Dit moet stoppen!”
Daarna keert ze direct terug naar haar communistische boodschap: “Onze solidariteit begint bij hen (…), de werkende klasse in de regio. We steunen hun verzet tegen het oorlogszuchtige, imperialistische kapitaal. Want daar, bij het kapitaal, ligt de katalysator van dit conflict. Het is onze taak als werkende klasse om samen een vuist te maken tegen dit vernietigende militaire apparaat! Het is al vaker gebleken dat de macht van de onderdrukker, de macht van het kapitaal weerloos is als de massa’s zich verenigen en strijden voor gelijkheid, tegen de onderdrukking van het kapitaal, tegen oorlog, voor vrede!”
Ze sluit af met de oproep om op te staan tegen genocide en roept een aantal leuzen. Haar laatste, “Breek, de band, tussen Israël en Nederland!“, groeit vlug uit tot publieksfavoriet en wordt luid nagezongen door alle demonstranten.
Onder veel gefluit en applaus geeft ze de megafoon weer over aan een derde spreker en keert terug naar de zijlijn.
‘Wir haben es nicht gewußt‘
Onder zijn begeleiding begint de menigte het volledig nummer van de artiest Kofia te zingen, genaamd ‘Leve Palestina’. Het is een vrije vertaling van de oorspronkelijke Zweedse versie, vertelt woordvoerster Anneke (64).
Het nummer telt vijf coupletten, waar na elk vers wordt teruggekeerd naar het refrein. Hierdoor komt het op effectieve wijze in je hoofd te zitten.
De eerste drie coupletten zijn relatief voorspelbaar qua inhoud: Er wordt opgeroepen tot een staakt-het-vuren, om te bidden voor vrede in de regio en voor aandacht voor de twee miljoen burgers in Gaza die door al het geweld van het Israëlische leger moeten leven. Maar in couplet vier worden plots de terreuracties van Hamas op 7 oktober gerelativeerd:
“U praat alleen maar over
De dag, 7 oktober
Maar die twee miljoen gegijzelden? [Palestijnse burgers, red.]
Daar heeft niemand het over.”
Qua controverse is het vijfde en tevens laatste vers van het lied het ‘moment suprême‘.
De eerste zin van dit couplet wordt met volle borst gezongen door de voorganger: “Wir haben es nicht gewußt.” [We hebben het niet geweten].
Deze uitspraak was iets wat vele Duitse burgers vlak na de Duitse capitulatie in W.W.2. zeiden toen ze werden bevraagd over hun rol tijdens de holocaust. Allemaal om te verdedigen dat zijzelf niet schuldig waren aan deze genocide.
In respons lieten de geallieerden de Duitsers massagraven en de binnenkant van de concentratiekampen zien, om men te confronteren met de gruweldaden van hun nazi-regime.
De aanwezige woordvoerster Anneke (64) geeft achteraf toelichting: “Deze vertaling van dit van oorsprong Zweedse lied komt voor rekening van degene die het gisteren zong. Hij bedoelt er natuurlijk mee dat mensen nu achteraf niet kunnen gaan zeggen dat ze het niet geweten hebben, aangezien deze huidige genocide [op de Palestijnse bevolking] gelivestreamd wordt.”
De zanger was zelf niet bereikbaar voor commentaar.
Slot
Nadat dit lied is afgerond worden andere nummers nog herhaald, maar de afronding is nabij. Er wordt nog met een bluetooth-speaker een audiofragment afgespeeld, waar er in de stijl van een NS-omroep wordt verteld over het lijden van de Palestijnse bevolking. Er volgt een minuut stilte. Daarna spreekt als laatste een jonge studente de groep toe over “Hoe trots ze is op de diversiteit in de opkomst van vandaag”.
Ze roept op tot een laatste kreet, maar zodra die ook is afgelopen pakt iedereen zijn spullen. Het is tijd om naar huis te gaan, met een schor gezongen keel of niet.
Is de Nederlandse vleermuis gevaarlijk?
Het Marburg-virus behoort tot de dodelijkste virussen ter wereld en wordt verspreid door de Nijlroezet, een vleermuissoort die niet in Nederland voorkomt. Maar hoe zit het met de Nederlandse vleermuis? Moeten we ons ook daar zorgen over maken?
Vader (42) en zoon (15) verdacht van aanval met koevoet: “Ik dacht dat ze hem dood zouden slaan”
BREDA/SPRANG-CAPELLE – Tijdens nieuwsjaarnacht fietst een jong koppel richting huis. Bij de Weegbree in Sprang-Capelle willen ze een groep jongeren passeren die niet aan de kant willen gaan. De vrouw (19) kan er nog net langs fietsen, maar haar vriend (21) stapt af en zou met een koevoet op zijn hoofd zijn geslagen door een 15-jarige uit Sprang-Capelle, die vervolgens zijn vader erbij haalt: “Niemand komt aan mijn kinderen!” Vader en zoon stonden vandaag beide voor de rechter, maar vader ontkent.
Het slachtoffer roept nog dat de jongeren, die midden op de weg om een vuurkorf staan, aan de kant moeten gaan, maar tevergeefs. Hij stapt af om hen aan te spreken en probeert twee jongens van zich af te duwen. Waarna hij vervolgens een fikse klap krijgt met een koevoet door het ‘haantje’ van de groep, de 15-jarige Viggo. Hierna heeft Viggo zijn vader erbij gehaald. Woedend stormt Serge van den B. richting de groep.
Het slachtoffer is op een van de jongens uit de groep gaan liggen om te proberen om hem te kalmeren. Dat was het aanzicht dat Serge trof toen hij ten toneel kwam. Volgens aanklachten heeft Van den B. de jongen nog naar de grond geslagen terwijl het slachtoffer de andere jongen al had losgelaten. Vervolgens heeft hij nog meerdere keren op zijn gezicht ingetrapt en klappen uitgedeeld. Volgens Serge is dit maar onzin: “Ik kan het me niet herinneren, want het is niet waar. Ik heb niet geschopt of geslagen.”
“Voor mij zal nieuwjaarsdag nooit meer hetzelfde zijn en dat heb ik aan jou te danken.”
Fysieke en emotionele schade
De vriendin en mede-slachtoffer heeft ook alles meegekregen: “Vanuit de verte zie ik een grote man aan komen stormen. Ik roep naar hem “meneer luister naar me!” De man is helemaal buiten zinnen. Hij geeft me een harde duw tegen de grond en trapt me nog na.” Volgens de Officier van Justitie is daar te weinig bewijs voor, zo is er bijvoorbeeld geen doktersverklaring terwijl haar vriend deze wel heeft. Hij heeft er hersenletsel en een gebroken neus aan overgehouden. De vriendin verklaring geeft ze aan dat de positieve vrouw die altijd het goede in mensen zag, nu verdwenen is en kan ze niet meer zonder afleiding slapen ’s nachts “Voor mij zal nieuwjaarsdag nooit meer hetzelfde zijn en dat heb ik aan jou te danken.”
Strafblad en straf
Serge van den B, loopt momenteel met een enkelband rond en heeft een strafblad van 11 pagina’s. Hij verklaart alleen maar een duw te hebben gegeven, maar dit is voor de Officier van Justitie niet genoeg. Hij hoopte juist op een stukje berouw vanuit de verdachte en het gemis hiervan heeft ook geresulteerd in een strafverzwaring. De officier eist daarom een celstraf van 14 weken, waarvan 4 voorwaardelijk.
Eerder dinsdagochtend werd de zitting van de 15-jarige Viggo gehouden, die besloten was. Hij krijgt voor poging tot doodslag een taakstraf van zestig uur tegen zich geëist. Ook worden er 8 dagen cel en 30 dagen voorwaardelijk geëist. Aangezien hij al 8 dagen in voorarrest heeft gezeten, zou hij niet de cel in hoeven als de rechter deze straf oplegt.
De uitspraak volgt op 22 oktober
Borstkanker bij mannen: zeldzaam maar niet onmogelijk
Gister was het dag van de borstkankerMAN. Een belangrijke dag om aandacht te vragen voor borstkanker bij mannen. Het is een hele zeldzame vorm van kanker om als man te krijgen, maar het is niet onmogelijk. ”Ongeveer 130 – 180 mannen krijgen het per jaar. Dat is een stuk minder in vergelijking met de 15.000 – 18.000 vrouwen die het krijgen per jaar, maar toch is het belangrijk om hier aandacht aan te besteden.” vertelt Mirjam Rinzema, werknemer bij borstkankervereniging Nederland (BKN).
Een zeldzame vorm van kanker bij mannen, maar wel heel belangrijk om aandacht aan te besteden. ”Kanker is niet te vermijden, maar wel te ontdekken.” Zo laat Mirjam van BVN weten dat het erg belangrijk is om jezelf te checken. Tenminste een keer in de twee maanden. Hoe check je jezelf dan? ”Je moet op de juiste plekken voelen. Bij je tepel, de hele borst en in de oksel. Als er dan een keer een verandering is in hardheid van die plekken, of ontstaan van bulten die er normaal nooit zaten, is het verstandig om naar de dokter te gaan.”
Omdat mannen weinig klierweefsel hebben in de borst ontstaat de borstkanker bijna altijd bij mannen in de melkgangen bij de tepel. De meest voorkomende veranderingen in de borst is het knobbeltje. Die doen geen pijn maar het voelt als een verdikking die vaster is dan het weefsel om de knobbel heen.
Bij ongeveer 90 procent van de mannen is de borstkanker hormoongevoelig geeft borstkanker.nl aan. Dat betekent dat de tumor groeit onder invloed van hormonen. Onder andere oestrogeen en/of progesteron. Deze tumor kan dan behandeld worden met een hormoontherapie. De hormoontherapie bestaat uit medicijnen die de aanmaak van de hormonen beperken. Het is dus een hormoontherapie met pillen om de tumor kleiner of zelfs weg te krijgen.
”Kanker is helaas niet te voorkomen. Wel zijn er de algemene tips: niet roken, gezond leven, genoeg bewegen enzovoort.” laat Mirjam weten. De vorm van borstkanker bij mannen blijft dus zeldzaam, maar niet onmogelijk om te krijgen. Dus check jezelf.
Unieke komeet zal in oktober te zien zijn
Vanaf half oktober staat er een bijzondere gebeurtenis te wachten: de komeet Tsuchinshan-ATLAS zal zichtbaar zijn met het blote oog. Dit soort kometen komen niet vaak voor, wat het dus extra speciaal maakt. Astronoom Eric Werner van de sterrenwacht in Bennekom benadrukt het belang van deze komeet: “Dit soort heldere kometen zien we maar eens in de paar jaar, soms wel tien of twintig jaar. De kans om er eentje met het blote oog te zien is een unieke ervaring.’’
Waarom is het zo speciaal?
Kometen zoals Tsuchinshan-ATLAS die vaak uit een mengsel van ijs, stof en gassen bestaan, worden ”vuile sneeuwballen” genoemd. Wanneer deze kometen dicht bij de zon komen, warmt hun materiaal op, waardoor gassen ontsnappen en er een indrukwekkende staart ontstaat. Rond 12 oktober komt de komeet dicht bij de zon. Werner zegt: ”De zonnestralen hebben de maximale invloed op het materiaal, wat het mogelijk maakt dat de komeet overdag zichtbaar is.”
Heldere kometen komen slechts eens in de paar jaar voor. Dit maakt de komeet een unieke gebeurtenis die veel aandacht trekt. In Zuid-Amerika en op de ABC-eilanden zal die nog beter zichtbaar zijn. Eric Werner benadrukt het belang: ”Het zien van een komeet als dit, geeft ons de kans om de ruimte beter te begrijpen.”
Voor Eric is het echt zijn grote passie en zijn dagelijkse hobby. ”Zelfs op mijn leeftijd ben ik nog steeds volop bezig met sterrenkunde,’’ vertelt hij. Eric kijkt er erg naar uit om deze komeet te zien. ”Ik ben er klaar voor.’’
Pro-Palestina sit-in op Eindhoven Centraal
Op 7 oktober werden er op verschillende stations sit-ins georganiseerd om aandacht te trekken voor de Palestijnse slachtoffers sinds de oorlog.
