Home Blog Pagina 44

Dode hoek: Hoe blijf je alert?

In samenwerking met Transport en Logistiek Nederland (TLN) en Veilig verkeer Nederland (VVN) gaat de allereerste Nationale Blijf Uit De Dode Hoek dag van start. Woensdag 12 september trapt gymmeester Daan, TikTok content creator, de nieuwe officiële dag af.

Blijf uit de dode hoek

Op scholen worden in groep 7 en 8 ‘Blijf Uit De Dode Hoek’ verkeerslessen gegeven. “Onze dodehoekles bestaat uit meer dan alleen theoretische kennis.” Vertelt Daniëlle, projectleider bij de VVN. “Het bestaat ook uit een praktische ervaring door middel van een echte vrachtauto, zodat de leerlingen kunnen ervaren en begrijpen wat de dode hoek inhoudt.” Vanuit het perspectief van beide vrachtwagenbestuurder en fietser leren kinderen over de gevaren van de dode hoek. Nu is er een Nationale Blijf Uit De Dode Hoek dag. Dit is bedoeld om kinderen bewust te maken van de gevaren van de dode hoek.

Wat is de dode hoek?

De dode hoek zijn als het ware de plekken waar een voertuig geen zicht op het verkeer heeft. Ongelukken met de dode hoek zijn bijna de helft van de keren dodelijk, vandaar de naam dode hoek.

Waar zit de dode hoek?

Daarnaast weet niet iedereen waar de dode hoek zit. Zo blijkt uit een onderzoek van de VVN dat bijna 50% van de volwassenen niet weet waar de dode hoek ligt. De dode hoek zit bij vrijwel alle grote voertuigen. Denk hierbij aan vrachtwagens, bussen en tractoren. Ze zitten links, rechts en achter een groot voertuig.

Hoe blijf ik uit de dode hoek?

Tenslotte zijn er twee sleuteltips om uit de dode hoek te blijven. De eerste tip is: blijf altijd ruim en rechts van een groot voertuig. Zo kan de bestuurder van een groot voertuig je makkelijk zien. Probeer daarnaast 3 meter achter het grote voertuig te staan. Dit is vooral voor personenauto’s, bestelauto’s en vrachtwagens.

De TLN en VVN hopen dat kinderen en volwassenen toch extra opletten met deze tips op het veilige verkeer

Zeg doei tegen etensresten met kookstudio-eigenaar Michka

Kookstudio-eigenaar Michka laat tijdens haar kookcursussen zien hoe je zo min mogelijk voedsel verspilt.

Little Devil klust tot laatste minuut, zaal heropent zonder likje verf

Als je donderdagmiddag het Tilburgse gitaarcafé Little Devil binnenloopt, zou je niet zeggen dat er ‘s avonds een live-programma op de planning staat. Een handjevol klussende mannen is in de weer met beitels, pijpen en boormachines bij het podium. “Deze deur kan niet dicht. Hij moet eruit of het is maar zo,” zegt een van de werkers. In de laatste uurtjes zijn de barren leeg en kan hier en daar nog wel een likje verf over. “Details,” zegt café-eigenaar Paul Guldemond. “We klussen tot 16.59 uur, een minuut later is de eerste band er.”

Little Devil is aan het verbouwen omdat de buurt geluidsoverlast ervaart. Alleen op deze manier kunnen ze hun geliefde livemuziek aan blijven bieden. Door middel van crowdfunding is het ze gelukt. De verbouwing kost zo’n 200.000 euro waarvan 68.680 euro van de actie komt, de rest komt uit eigen zak van het café. “We hebben sympathieke buren,” zegt Guldemond. “Maar ze hadden zeker last van ons. Live muziek gaat hard, zeker ‘ons’ genre. We konden helemaal stoppen, live-muziek schrappen of verhuizen. Het voelt een beetje als bedelen, maar we gingen dus voor een crowdfunding en bouwden een doos-in-doosconstructie om het geluid tegen te gaan.”

Doos-in-doosconstructie
Zo’n doos-in-doosconstructie is een bekende geluidswerende techniek. “Alle poppodia hebben dat,” zegt Paul Guldemond, de café-eigenaar. “Het zijn eigenlijk twee kamers in elkaar gebouwd met een luchtruimte ertussen, of met rubber erin. Die ruimte vangt het geluid op.” Het bouwen van deze doos bevatte ook de grootste tegenslag, waardoor de optredens van 6 en 7 september niet door konden gaan. “We hadden het strak gepland,” stelt Guldemond. “Alle aansluitingen moesten opnieuw voor deze constructie: het water, geluid en de biertap. Als één aannemer dan een dagje later komt, moet alles opschuiven.”

Stickermuur
Uiteindelijk zal de reguliere Little Devil-bezoeker weinig verandering zien. De zaal lijkt even groot en de bekende stickermuur met honderden bandstickers is er nog. “We hebben de spaanplaten waar ze opzitten voorzichtig afgeschroefd en teruggezet. Slechts een paar delen konden niet terug, die hebben we geveild om geld op te halen. Nu is er weer ruimte voor nieuwe stickers!” Ook de bar is een klein beetje kleiner en de geluidstechniek is wat opgeschoven. Guldemond: “Dan is er meer ruimte in ‘de loop’.”

Tweede huiskamer
“Ik ben heel blij dat we dit gedaan hebben,” vertelt de eigenaar verder. “Het is overweldigend om te zien hoeveel mensen ons willen helpen. Little Devil is een tweede huiskamer voor muziekliefhebbers. Mensen gunnen elkaar een hoop en snappen dat we elkaar nodig hebben.” Guldemond duikt nog snel de zaal in om mee te klussen. “Alles doet het, als het goed is, maar vanavond is de eerste keer live. Spannend!” De Utrechtste grooverockband Hell Valley High en de Noorse stonerpunkgroep Bokassa staan op het programma.

De zaal van Little Devil een paar uur voor de opening / Foto's: Manoek Lambregts

VR by the Sea: De toekomst van film, AI en storytelling

In samenwerking met Film by the Sea in Vlissingen organiseert Studio VRij voor het eerst een programma genaamd VR by the Sea. Dit pilotproject biedt drie dagen lang workshops aan waarin wordt verkend hoe ChatGPT, kunstmatige intelligentie (AI) en virtual reality (VR) invloed hebben op onze toekomst.

Volgens Mila Moleman, Creative Director bij Studio VRij, heeft de snelle technologische vooruitgang twee kanten. “Alle positieve ontwikkelingen hebben ook een keerzijde, vooral de snelheid waarmee het realisme toeneemt,” zegt ze. Door middel van workshops wil Studio VRij zowel de mogelijkheden als de risico’s van deze technologische ontwikkelingen laten zien. Zo werd tijdens de eerste workshop uitgelegd hoe AI-tools, zoals ChatGPT, kunnen helpen bij het schrijven van scenario’s en wat dit betekent voor de manier waarop verhalen worden verteld.

Moleman deelt alvast een advies: “Het is belangrijk om AI in de gaten te houden en te leren hoe je ermee kunt samenwerken. Het volledig negeren ervan zou ik niet aanraden.”

“Alle positieve ontwikkelingen hebben ook een keerzijde, vooral de snelheid waarmee het realisme toeneemt”

Na elke workshop is er de mogelijkheid om zelf een VR-bril op te zetten en deze technologie te ervaren. “Ik zag verschillende balletjes en planeten om me heen vliegen. Ik werd zo blij als een kind; het voelde als een speeltuin,” vertelt Tsarina Natalia met een glimlach nadat ze de VR-bril heeft afgezet. De deelnemers bewegen met uitgestrekte handen, hun monden open van verbazing, terwijl rustgevende muziek en een lichtgevende bal in het midden van de ruimte de sfeer compleet maken. “Ik omschrijf het altijd als een soort trippy droomwereld die heel meditatief aanvoelt,” zegt Moleman.

Meer technologie

Film by the Sea en VR by the Sea zijn nog niet afgelopen. Er staat nog een workshop op het programma over hoe nieuwe technologieën onze kijk op kunst kunnen veranderen, en één sessie waarin deelnemers leren hoe het dragen van een VR-headset hen onderdompelt in een alternatieve realiteit.

Waarom een samenwerking tussen Film by the Sea en VR?

“Ik denk dat dit de toekomst is van de filmwereld,” aldus Natalia. Volgens Moleman is er een interessant raakvlak tussen boeken en films. Film by the Sea richt zich vooral op boekverfilmingen, terwijl VR by the Sea focust op het beleven van verhalen in 3D. Waar films in 2D worden vertoond en boeken de verbeelding prikkelen, biedt VR een nieuwe laag aan beleving. “Virtual reality is het volgende niveau na film. Het is eigenlijk een film waarin je letterlijk kunt stappen, en waarin jij de hoofdrol speelt,” legt Moleman uit.

Klimsport ‘boulderen’ in de lift: “Het is een mentaal spelletje”

0

TILBURG – De klimsport ‘boulderen’ wordt steeds populairder onder jongeren, meldt de Nederlandse Klim- en Bergsport Vereniging (NKBV). Met 15 jaar geleden geen een boulderhal in Nederland, kun je de sport inmiddels uitoefenen bij ruim 45 verschillende klimhallen, waarvan 8 in Noord-Brabant.

Klimmen als sport

Boulderen is een klimsport waarbij korte, uitdagende routes worden geklommen op rotsen of speciale muren van maximaal vijf meter hoog. In tegenstelling tot gewoon klimmen, waar je tot wel twintig meter omhoogklimt, focussen boulderaars zich meer op de techniek, kracht en het probleemoplossend vermogen.

De sport is ‘booming’, volgens de NKBV. Het is een sport waarbij niet alleen fysieke kracht op de proef wordt gesteld. “De klimsport, en dan met name boulderen, is ook fitness voor je brein. Omdat de sport een mentale uitdaging toevoegt aan bewegen”, aldus de vereniging. “Het is een mentaal spelletje, je wilt steeds beter worden”, vertelt de Tilburgse Gavin Rutten (26). Hij klimt 3,5 jaar bij de Tilburgse klimhal Block013 en werkt er een kleine 2 jaar. Tijdens een ingelaste pauze aan de tafels in de huiskamer van de klimhal, speculeert hij met een mede-boulderaar over de aanpak van een route. “Het voelt echt als een community, je helpt elkaar. En naderhand doe je samen een biertje.”

Boulderhal Block013

Deze sport is in Brabant op verschillende steden uit te voeren, denk aan: Breda, Eindhoven en Den Bosch, maar ook in Tilburg bij onder andere boulderhal Block013. Filiaalmanager Taran Tai-Tin-Woei (29) uit Tilburg bouldert al 7,5 jaar. Hij werkt inmiddels 7 jaar bij de klimhal, waarvan 2,5 jaar als manager. “In het begin kwam ik met twee vaste mensen naar de hal, maar op een gegeven moment ging ik alleen en zag ik in de hal wel wie er allemaal aanwezig was.”

Aanstaande zaterdag vieren ze hun 8-jarige bestaan met de competitie ‘Blockmasters’. In dit jaarlijkse, gratis te bezoeken evenement komen klimmers uit verschillende uithoeken bijeen om hun kunsten te laten zien. Tijdens het event is er naast de recreatieve competitie in de avond een wedstrijd te bewonderen tussen de pro-boulderaars van de Benelux.

De muur waarop zaterdag de finaleroute geklommen wordt. Foto: Anne van Bijnen

Voorbereiding

Het opbouwen van een bouldercompetitie gaat niet over één nacht ijs. De klimmuren zaten aan het begin van de week nog vol met kleurrijke greepjes en obstakels, maar zijn nu helemaal gestript. Vanaf vanavond worden de verschillende routes door een team van zes professionals opgezet. “Meestal zit er in het midden van de routes een moeilijke pas. Je moet zorgen dat er ook mensen op kunnen vallen, dus dat niet alle spelers de route halen.” Dat is wat een route geschikt maakt volgens Nathalie Kobus (25), een van de route-setters.

‘‘Ik heb getwijfeld om mezelf voor de intercity te gooien’’

0

DELFT – Deze week is het de Suïcide Preventie Week. 13,2% van de jongeren ervaart suïcidale gedachten. In 2023 overleden 300 jongeren door zelfdoding. Ook Daan (20) worstelde met deze gevoelens en zag geen andere uitweg meer.

“Paniekaanvallen, me nutteloos voelen, nergens zin meer in hebben zo voelde ik me,” vertelt Daan. “Ik negeerde mijn vrienden en huisgenoten bewust, en ik ging niet meer naar mijn ouders in Limburg. Het voelde als een hel. Ik durfde mijn ouders en vrienden niet te vertellen wat er aan de hand was. Waar komt dit vandaan? Die vraag spookte constant door mijn hoofd. Ligt het aan de druk van mijn studie, het recentelijke einde van mijn relatie of wil ik echt uit het leven stappen? Ik wist het niet. Op het dieptepunt in deze periode heb ik bij een onbewaakte spoorwegovergang gestaan getwijfeld of ik mezelf nu voor de intercity zou gooien. “

‘’Op zondag 10 september zag ik bij een talkshow op televisie twee jongeren praten over hun suïcidale gedachten. Voor het eerst voelde ik me niet meer alleen. Hoewel het moeilijk was om mijn eigen gevoelens te erkennen, moest ik toegeven dat ik ook suïcidale gedachten had. Diezelfde avond heb ik contact opgenomen met ‘113 Zelfmoordpreventie’ en sprak ik met een vrouw die me de volgende ochtend terugbelde. Maandagochtend ben ik meteen naar de huisarts gegaan, die me doorverwees naar de GGZ. In de tussentijd had ik gesprekken met de praktijkondersteuner van de huisarts. Langzaam maar zeker kwam mijn behandeltraject op gang.

Nu, precies een jaar na dat telefoontje, is Daan dankbaar dat hij hulp heeft gezocht. “Ik ben negen maanden lang begeleid door een team van professionals. Hun steun heeft ervoor gezorgd dat ik hier nu sta. Inmiddels weten ook mijn ouders en vrienden wat ik heb doorgemaakt.”

‘’Dagelijks overlijden in Nederland gemiddeld vijf mensen door zelfdoding’’, aldus Martha psychologe van 113 Zelfmoordpreventie. De oorzaken variëren, maar psychische problemen zijn de meest voorkomende. Specifieke risicofactoren verschillen per doelgroep: bij jonge vrouwen speelt pesten vaak een rol, terwijl jonge mannen vaker kampen met verslavingen. “Tijdens de Suïcide Preventie Week schenken we landelijk extra aandacht aan dit soort thema’s,” zegt Martha. “We organiseren lezingen en bijeenkomsten, met name voor jongeren, om hen te informeren en hen aan te moedigen hulp te zoeken als ze met deze problemen worstelen. Dit kan bij ons, maar ook bij vrienden of familie. Samen kunnen we zoeken naar oplossingen. Het leven is te waardevol om vroegtijdig op te geven.”

(De echte naam van Daan is bekend bij de redactie) 

’75 jaar Jacob-Roelands Lyceum’ brengt oude bekenden samen: ‘We zagen elkaar vijftien jaar geleden voor het laatst’

Voor de één is het een lading aan nostalgie, voor de ander nog vers van de pers. Het Jacob-Roelands Lyceum (JRL) vierde zaterdag zijn 75-jarig bestaan met een reünie. Maar liefst drieduizend oud-leerlingen en oud-medewerkers van de school in Boxtel kwamen bijeen om herinneringen op te halen. “We moesten groots uitpakken voor dit jubileum.’’

In een lokaal in het oude gedeelte van de school halen oud-leerlingen Gerard van Etten, Erik Gallé en Jos van den Bongaardt herinneringen van hun schooltijd naar boven. Zij zijn in 1972 geslaagd van het gymnasium en zaten destijds bij elkaar in de klas. ,,Sindsdien zijn wij opgesplitst naar Nijmegen, Den Bosch, enzovoort.’’ Zegt Gerard. De laatste keer dat de groep elkaar zag was bij de 60-jarige reünie, vijftien jaar geleden. ,,Helaas zie je dat er steeds minder mensen kunnen komen, dan merk je toch dat we allemaal ouder zijn geworden.’’

De enorme drukte is niet te missen. Zelfs in de straten op vijf minuten loopafstand van de school staat het vol met auto’s. De rij om binnen te komen bij de school zou er zo een bij de Efteling kunnen zijn. Zelfs complete gezinnen bezoeken de school om samen herinneringen op te halen. Bijvoorbeeld familie Cijffers, die het voor elkaar hebben gekregen om het complete gezin bij elkaar te krijgen. Oud-leerlingen brengen hun kinderen mee – die ook op de school hebben gezeten – om hen vervolgens vol trots voor te stellen aan hun jeugdvrienden.

Met het thema in gedachten, hebben de organisatoren voor verschillende activiteiten gezorgd. Bezoekers kunnen herinneringen ophalen uit verschillende tijdperken van de school. Ook ligt er een rode loper om het gala te herbeleven en is er een jubileumboek gemaakt. Dit boek – gemaakt door (oud)docenten – toont herinneringen uit de afgelopen 75 jaar, die de gasten voorafgaand van de reünie hebben ingestuurd. Ook kun je jaarboeken en schoolkranten bekijken van tientallen jaren terug. Ook treden er in een buitentent bands op met oud-leerlingen. Deze acts kwamen volgens Edwin de Laat, organisator en biologieleraar op het JRL, maar al te graag terug naar hun oude school voor een optreden. ,,

De organisatie van de reünie heeft wel anderhalf jaar geduurd. Volgens de Laat was het peilen van het aantal bezoekers een lastige taak. ,,We wisten niet goed waar we op moesten rekenen, we hebben toen destijds een voorinschrijving gedaan en daar hadden we al 3000 aanmeldingen.’’ Vertelt hij. 3000 bleef het maximum voor het aantal bezoekers en dat is gebleken. ,,Veel meer hadden er niet kunnen komen, nu zat het namelijk al helemaal vol.’’

De reünie eindigt om 19:00, maar het feest niet. Een grote groep bezoekers zet de bijeenkomst voort in verschillende kroegen op de markt van Boxtel. De kroegen lopen maar niet leeg en de muziek blijft tot laat in de nacht aanstaan. Dit maakt dat de euforische sfeer van de reünie tot laat zichtbaar blijft.

Festival Just Move schiet tekort om jongeren 12 t/m 18 aan het bewegen te krijgen 

0

Sport- en beweegfestival Just Move kan terugkijken op een geslaagde eerste editie, al was er wel een doelgroep die mistte. Laat dit nu de doelgroep zijn die volgens het sportakkoord van de gemeente Tilburg het minst beweegt, ,,Het blijft voor autoriteiten moeilijk om jongeren tussen de twaalf en achttien te stimuleren.” Aldus Chiara Otten, projectmanager van het festival.

Het spoorpark was heel dit weekend bezet door het sport en beweging festival Just Move, de aftrap van dit nieuwe initiatief. Er waren veel verschillende sportaanbieders die allemaal een plek toegewezen kregen om zich te vertegenwoordigen. Wanneer je langs de sprintbaan loopt hoor je dat een aantal kinderen voor de vijfde keer een wedstrijdje willen rennen, bij de tafeltennisvereniging komt er een vrouw met een kunst knie die meteen geholpen kan worden en bij discgolf kwamen er volgens de begeleiders meer jongeren dan volwassenen langs. Veel positieve dingen dus, toch mist er een belangrijke doelgroep. De Jongeren van de twaalf tot en met achttien zijn namelijk schaars. “Er waren er inderdaad heel weinig, een paar misschien. Het grootste deel was ouder met kind”, zegt Chiara Otten. En dat is teleurstellend omdat uit het sportakkoord van de gemeente Tilburg blijkt dat maar 28% van de Tilburgse jongeren, binnen de leeftijd twaalf t/m achttien, voldoet aan de bewegingsnorm van minimaal 1 uur per dag matig intensief lichamelijke actief. 

,,Deze doelgroep blijft het moeilijkst om te bereiken”, voegt Chiara toe. Op Sociale media (Instagram en Facebook) hebben ze geprobeerd jongeren te prikkelen. Ook hebben ze via de verenigingen leden aan te sporen om hun vrienden mee te nemen. Remy Bonjasky (48) was ook aanwezig als symbool voor de sport. Zo hoopten ze dat er meer jongeren binnen de doelgroep langskwamen.     

Op het festival voegt Eardly van der Geld, één van de medeorganisatoren Just Move en voorzitter tafeltennisvereniging LUTO, toe dat ze bewust een divers aanbod van sporten hebben gecreëerd om ook de jeugd bij het evenement te krijgen. Het aanbod bestond uit discgolf, boogschieten, walking sports, een dance academy, zumba en honkbal. ,,Er zijn tig dingen hier die prima te doen zijn, als je maar beweegt. Daar draait het om.” 

Deze diversiteit is echter niet alleen voor de jongeren bedoeld. Veel ouderen zien sporten namelijk ook als iets wat alleen voor de jeugd is weggelegd, zegt sportwethouder Maarten van Asten. Diversiteit kan ook ouderen helpen bij het vinden van een juiste sport. Het brede aanbod zou kunnen en moeten werken voor iedereen, maar aan het publiek te zien is er wat anders nodig om de doelgroep 12 t/m 18 aan het bewegen te krijgen. Er is vooralsnog geen activiteit gepland voor die groep. 

Nieuwe Helmplicht voor Fatbikes: Veiligheid of Beperking van Vrijheid?

0

Onlangs is naar buiten gekomen dat de Tweede Kamer zowel een minimumleeftijd van 14 jaar als een helmplicht wil instellen voor bestuurders van een fatbike. De elektrische fiets met dikke banden wordt vaak opgevoerd en bestuurd door zeer jonge mensen. 

‘’Toen er een helmplicht kwam voor snorfietsers is de verkoop van snorfietsen teruggegaan. En de fatbike is heel slim in dat gat gesprongen,’’ aldus Willemijn Pomper van Veilig Verkeer Nederland. 

Het gevaar  

Het gevaar van Fatbikes ligt volgens Pomper dat er veel fatbikes opgevoerd rond rijden. En dat fatbikes veelal bestuurd worden door jonge kinderen. Pomper legt uit dat Veilig Verkeer Nederland de fatbikes ook steeds vaker op basisscholen ziet. ‘’Je ziet soms 2, 3 mensen op zo’n ding rijden. Stel je voor: je bent 10 of 11 jaar oud en je rijdt op je fatbike met twee vriendjes achterop. En je moet een noodstop maken. Dat voertuig is zwaar, dus heeft een langere remweg nodig en vaak is het voor kinderen vanwege de zwaarte lastiger om de elektrische fiets met dikke banden onder controle te krijgen.’’ Pomper benadrukt dat kinderen nog onervaren weggebruikers zijn. ‘’Die hebben vaak nog niet de capaciteit om dingen goed in te schatten in het verkeer. Dus alles bij elkaar is dat gewoon een groot gevaar.’’

Aparte categorie voor fatbikes 

Pomper vertelt dat als er een helmplicht ingevoerd gaat worden voor fatbikes dat er dan eerst nog een aparte categorie gemaakt moet worden voor fatbikes, omdat fatbikes momenteel onder de e-bikes vallen. Dus dan zou er volgens Pomper een helmplicht ingesteld moeten worden voor alle e-bikes. En daar zijn volgens de expert van Veilig Verkeer Nederland de meeste partijen geen voorstander van, want dat zou betekenen dat in die zin alle e-bikers ermee benadeeld worden. Het lijkt volgens Pomper dan een beetje op een ontmoedigingsbeleid. ‘’Misschien hebben we dan minder fatbikes op de weg en pakken we daarmee een probleem aan, maar wij denken niet dat dat de oplossing is. 

Het is volgens Pomper niet wenselijk om een leeftijdsgrens van 14 jaar in te stellen, omdat dit dan voor alle e-bikes zou moeten gelden. ‘’Je benadeelt daar ook de mensen mee die bijvoorbeeld nu gewend zijn aan een e-bike en lange stukken naar school moeten fietsen.’’

Wat dan wel de oplossing is? ‘’Je zou er ook aan kunnen denken om de fatbike in dezelfde categorie te plaatsen als een snorfiets, want een snorfiets mag ook maar 25 km per uur. Daar moet je zowel een helm als een rijbewijs voor hebben. Ook is een kentekenplaatje verplicht en moet je er minimaal 16 jaar voor zijn.’’ 

Bestuurders 

Niet iedereen vindt dat er een helmplicht moet komen voor bestuurders van een fatbike. Flint, bestuurder van een fatbike, is een van deze mensen. ‘’Een helm is niet nodig vind ik, omdat sommige fatbikes niet te hard gaan. En als die helmplicht voor fatbikes er komt moet die ook komen voor normale elektrische fietsen naar mijn mening. Daarnaast vertelt hij dat mensen vaak al gelijk een oordeel over je hebben als je een fatbike bezit. ‘’Veel mensen vinden je bijvoorbeeld asociaal.’’

Roos, ook bestuurder van een fatbike, is net als Flint van mening dat een helmplicht voor de fatbike niet ingevoerd hoeft te worden. ‘’Ik denk persoonlijk niet dat een helmplicht nodig is in Nederland, omdat een fatbike stabieler is dan een gewone fiets. Dus je valt er ook minder makkelijk mee.’’ Wel vertelt ze hierbij dat ze zich zeker niet veiliger voelt met de dikke banden. ‘’Maar een helm vind ik wel weer te overdreven.’’