Home Blog Pagina 17

COLUMN | Threads is vrouwenhaat

Ik ben nog geen halve minuut aan het scrollen en het is alweer raak. Op de app Threads, die nog geen jaar beschikbaar is in Europa, druipt het van de toetsenbordridders. Dit zijn mensen die al hun opgekropte woede op een vreemde loslaten, en kiezen hiervoor graag een minderheidsgroep uit: vrouwen.

Van een afstandje zie ik ze al aankomen: stoutmoedige toetsenbordridders met hun scherpe zwaarden, klaar om hun slachtoffers genadeloos een kopje kleiner te maken. Het is net alsof ze massaal een checklist hebben opgesteld van eigenschappen die je in de minderheid zetten, en deze keurig langsgaan. Want hoe meer eigenschappen op dat lijstje, des te makkelijker het doelwit. Je bent een vrouw? Check. Je hebt een maatje meer? Check. Je kleedt je bloot? Check. Hoe langer de lijst, hoe gretiger ze toeslaan.

Met één klik op Google krijg ik antwoord op de vraag  ‘Waarom pesten mensen?’: “Voor de meeste kinderen is pesten vooral een manier om meer (sociale) status en aanzien in een groep te verkrijgen.” Het feit dat dit achter een computer- of telefoonscherm gebeurt, maakt het nog schrijnender. Er is geen groep om indruk op te maken, alleen de leegte van een scherm waarin deze ‘internethelden’ hun onzekerheid projecteren.

Een historisch patroon

Vrouwen worden al sinds het begin van de geschiedenis als minderheid behandeld. Zo mochten we vaak geen eigendommen bezitten, bankrekeningen openen of contracten ondertekenen zonder toestemming van een man. Dat dit historische onrecht doorsijpelt in het heden is onmiskenbaar. Als Nederlandse vrouw loop je nog regelmatig tegen het ‘glazen plafond’, maar vrouwen in Afghanistan lopen tegen een grote, keiharde betonnen muur die heel het zicht op de rest van de samenleving van hen ontneemt. Vandaag de dag mogen zij namelijk niet meer publiekelijk praten, zingen of voordragen. Je zou denken dat na al die jaren er wel iets veranderd zou zijn, dat we geleerd zouden hebben van onze fouten. Maar niets is minder waar.

En zo krijgen die eeuwenoude patronen van onderdrukking een nieuwe vorm en roeit Threads uit tot een broedplaats voor haat. Maar als het scherm eenmaal uitgaat, blijft die haat nergens hangen, behalve in de hoofden van degenen die het slachtoffer zijn. Zij dragen de pijn, terwijl de ridders hun anonieme leven voortzetten, zonder enige consequentie. Het is tijd dat platforms zoals Threads verantwoordelijkheid nemen en deze giftige sfeer aanpakken, zodat woorden niet langer als wapens gebruikt kunnen worden.

Coming Out Day gevierd in verzorgingstehuis

0

Zeventig procent van de LHBTI+ ouderen gaat terug de kast in als ze verhuizen naar een verzorgingstehuis. Om dit taboe te doorbreken wordt coming out day gevierd in verzorgingstehuis Amalia in Numansdorp. Met kleurrijke versiering en regenbooggebak wordt het onderwerp bespreekbaar gemaakt.

COLUMN | Straatintimidatie: kwetsende woorden en verloren veiligheid

0

Waarom voelt iemand de behoefte om een ander te kleineren met woorden? Voor veel jonge vrouwen is straatintimidatie een alledaagse realiteit, die ongemak en frustratie oproept.

Gisteren werd bekend dat Amsterdam vrouwenhaat moet gaan aanpakken als ideologisch extremisme. Een meerderheid van de gemeenteraad schaart zich achter een voorstel van D66, dat op die manier geweld, seksueel grensoverschrijdend gedrag en intimidatie tegen vrouwen wil terugdringen, aldus Het Parool.

Uit landelijke cijfers blijkt dat twee op de drie jonge vrouwen te maken hebben gehad met seksueel grensoverschrijdend gedrag, fysiek of verbaal. Recente cijfers tonen aan dat driekwart van de jonge vrouwen in Amsterdam tussen de 15 en 34 jaar last heeft van straatintimidatie.

Vernedering

Het is me al vaker overkomen. “Je bent kankerlelijk,” “ey meisje, je moeder,” “sooo goeie akka.” Zomaar, terwijl ik langsloop op straat. En elke keer stel ik mezelf dezelfde vraag: waarom? Waarom voelt iemand de behoefte om mij lelijke dingen toe te roepen?

Ik begrijp het niet. Het is kwetsend, onnodig en bovenal zo zinloos. Het is niet alsof ik zomaar iemand iets lelijks zou toeroepen. Wat win je ermee om een ander naar beneden te halen? Het maakt je geen beter mens, en mij al zeker niet gelukkiger. Toch is het de dagelijkse realiteit voor veel jonge vrouwen in Nederland, vooral in steden als Amsterdam.

Dat de gemeente dit nu als ideologisch extremisme wil gaan aanpakken, voelt als een stap in de goede richting. Want straatintimidatie gaat niet alleen over woorden, het gaat over macht, vernedering en het ontzeggen van veiligheid op plekken waar we allemaal zouden moeten kunnen lopen zonder angst.

Ik ben blij dat er eindelijk erkenning is. Maar tegelijk vraag ik me af waarom dat überhaupt nodig is. Het zou toch vanzelfsprekend moeten zijn dat je anderen met respect behandelt.

Online winkelen voor synthetische drugs te makkelijk door overvloed webshops

0

Een groot aantal webshops verkopen legaal, gevaarlijke synthetische drugs gemakkelijk via het internet. Over de verschillende soorten drugs is bijna geen onderzoek te vinden en zo vormen ze een serieus risico voor de gezondheid en veiligheid van de gebruikers. “Het kopen is zo makkelijk en het ziet er allemaal heel gelikt uit” zegt Daan Van der Gouwe, drugsexpert bij het Trimbos Instituut.

Dat er een grote vraag aan synthetische drugs is, laat het internet duidelijk zien. Met een snelle zoektocht kom je minstens 20 verschillende webshops tegen die deze drugs verkopen en/of produceren. Lekkergaan, Funcaps en de Poederboer zijn er een paar. De sites zijn versierd met leuk-uitziende mascottes, felle kleuren en potjes met het logo van de site. Als je bovenin op de categorieën klikt krijg je een waslijst aan drugs. 2MMC, 2FMA, 1P-LSD, DMXE en 7ADD zijn er maar een paar van de lijst die bijna oneindig lijkt te zijn.

Ook de productie van deze nieuwe synthetischedrugs lijkt oneindig. Zo adverteert de site Lekkergaan 2MMC als de naloper van de tegenwoordig illegale 3MMC. 2MMC is eigenlijk 3MMC met een aangepaste chemische structuur, waardoor dezelfde drug eigenlijk gewoon weer legaal gemaakt wordt. Synthetische drugs zijn bedoeld om hetzelfde effect te geven als bekende en illegale drugs. Zo zijn de effecten van 3MMC te vergelijken met de effecten van MDMA of cocaïne. Het maakt je euforisch en energiek, maar je kunt ook last krijgen van paranoia en angst. Net zoals cocaïne is de kans op verslaving hoog.

Zichtbaar leuke webshops

Veel van deze drugssites zijn ingericht als andere normale webshops, met eenvoudig IDEAL betalen, gratis verzending vanaf een bepaald bedrag en volgende-dag-levering. Bij de meeste leveringen krijg je ook een sticker en in sommige gevallen delen ze zelfs bij een bepaald bedrag samples uit. “Ze hebben ook bepaalde plaatjes en een chatfunctie, bij deze sites gaat het gewoon om zo veel mogelijk geld verdienen” vertelt Van der Gouwe. Er wordt zelfs met het mogelijke verbod van synthetische drugs reclame gemaakt voor de pillen: “20% korting, koop snel 2MMC voordat het verboden wordt!” Alles om de ervaring van klanten beter te maken en toch zo veel mogelijk geld te verdienen.

De winkels geven waarschuwingen dat de producten op de site alleen bedoeld zijn voor onderzoeksdoeleinden, maar hier zijn de sites helemaal niet naar ingericht. Klantbeoordelingen per product laten persoonlijke verhalen zien over feesten waar het op gebruikt is. “Ik ging er hard op, alleen jammer dat het na 3 uurtjes is uitgewerkt” schrijft een geverifieerde anonieme gebruiker onder 2MMC capsules.

Verbod op legale drugs

De verkoop, het gebruik en de productie van synthetische drugs is dus legaal omdat ze namaak zijn van andere (illegale) drugs en niet dezelfde chemische samenstellingen hebben. De Tweede Kamer is al jaren bezig met een verbod op deze namaakdrugs. Met een wijziging van de Opiumwet, door een verbod op bepaalde groepen grondstoffen waarmee de drugs gemaakt zouden worden, zou volgens de Tweede Kamer het legale drugsgebruik moeten verminderen. Wegens een trage regelgeving komt de invoer van de wet niet in zicht. Maar een verbod heeft volgens de drugsonderzoeker geen zin. “Sommigen stoppen bij een verbod en anderen gaan het juist gebruiken” zegt Van der Gouwe, “de meesten denken namelijk dat het gebruiken van dit soort drugs niet kwalijk is, omdat het legaal is.”

Het effect van hoe nieuw de drugs zijn, is niet te onderschatten. Het is zo nieuw dat er bijna geen onderzoek over is gedaan, de risico’s zouden dodelijk kunnen zijn. Op veel drugsinformatiesites luidt dan ook de volgende boodschap: “het is gevaarlijk, het is verslavend en je veiligheid is je eigen verantwoordelijkheid.” Of het verbod daadwerkelijk gaat helpen tegen de oneindige productie van nieuwe synthetische drugs, is niet bekend.

“Mijn ouders moesten slikken toen ik vertelde dat ik homo was”

0

Tilburg – In een openhartig gesprek deelt Jesper de Puy zijn verhaal over de worsteling van zijn coming-out. Hij vertelt over zijn vlucht naar de Randstad om zichzelf te kunnen zijn, en de pijn van het verliezen van vrienden.

U hoort Bo Biesmans in gesprek met Jesper de Puy. 

Houston, we have a problem: te weinig vrouwen in de ruimtevaart

De ruimte is voor veel mensen een plek van grenzeloze mogelijkheden en nieuwe ontdekkingen, maar de ruimtevaart loopt nog een beetje achter. Het is vandaag Wereldmeisjesdag, een dag waarop er aandacht is voor het geven van dezelfde kansen aan meiden en jongens. Astronaut worden is al een flinke uitdaging op zich, maar voor meiden is het al helemaal lastig. In een wereld die draait om het verleggen van grenzen en avontuur, lijken het nog altijd de mannen die de meeste ruimte innemen.

Felle kleuren in een pikdonkere nacht

Eerder moest je ervoor naar plekken als Lapland of Noorwegen, maar tegenwoordig kun je het noorderlicht soms zelfs vanuit je eigen achtertuin van je bucketlist afstrepen. Afgelopen nacht was het weer raak: op een aantal plekken in het noorden van het land was het helder genoeg om met het blote oog te kunnen genieten van een kleurrijke lichtshow.

Nieuwe verhalen in slavernij expositie

0

Afgelopen week opende het Nationaal Slavernijmuseum in wording een pop-up expositie in het Nationaal Archief in Den Haag, getiteld “Erfenissen van de Nederlandse Slavernij, negen verhalen.” Deze tentoonstelling over de Nederlandse slavernijgeschiedenis maakt deel uit van een landelijke reeks en is te bezoeken tot en met januari 2025.

Werving van scheidsrechters blijkt nodig, maar interesse blijft uit

0

Zonder scheidsrechter geen wedstrijd. Daar denken alleen veel voetbalverenigingen anders over. De Rotterdamse scheidsrechter vereniging, RSV, biedt zelf informatieavonden aan om scheidsrechters voor verenigingen te kunnen werven. “Alleen is daar weinig animo voor”, merken de Rotterdammers.

Met de stijgende groei van het aantal wedstrijden, zijn er ook meer scheidsrechters nodig, zo laat de KNVB weten. Scheidsrechters in de eredivisie liepen afgelopen weekend, in de week van de scheidsrechter, dan ook met “word scheidsrechter” op hun rug. “Er is te weinig ambitie om scheidsrechter te worden, al helemaal om knvb-scheidsrechter te worden”, zegt Koos Wernke, lid van RSV.

“Het gezelschap langs de lijn heeft veel invloed op wat er in het veld gebeurt”, hebben veel van de mannen gemerkt. “De KNVB spoort ons ook aan om juist de toeschouwers en trainers harder aan te pakken op hun gedrag”, vertelt Franklin Berg, die gaat over de werving en behoud in het bestuur van RSV. “Spelers nemen dat gedrag gewoon over.” De vereniging benoemt ook dat, tegenwoordig, sociale media een groot aandeel heeft in de rol van een scheidsrechter. “Alles wordt nu uitvergroot, terwijl vroeger scheidsrechters ook al de vijand waren”, vertelt Aad Achterberg, ook lid van de vereniging.

Vergoeding en druk voor arbiter

Voetbalclubs kunnen bijeenkomsten houden om zo scheidsrechters te werven. “Wij bieden dat al erg lang aan, maar verenigingen lijken niet enthousiast te zijn”, vertelt Franklin. “Vorig seizoen trokken opeens vijf verenigingen aan de bel, dan is de nood zo hoog dat ze wel iets moeten doen.” Hij bezoekt veel scheidsrechter cursussen in de buurt voor het werven. Om ze vervolgens nog te behouden, bezoekt hij regelmatig wedstrijden van zijn collega’s, om te zien hoe het bij hen gaat.

Scheidsrechters die fluiten voor de KNVB krijgen al een bijdrage, maar RSV ziet dat er steeds vaker een vergoeding komt voor verenigingsscheidsrechters. “vrijwillig is bijna niet eens meer haalbaar”, roept een van de leden. Vaak gaat het om een consumptie zoals een kleine maaltijd, maar op sommige verenigingen krijgen ze tenues en soms dus een kleine geldbijdrage.

De fluit als roeping

De meeste scheidsrechters hebben de fluit in de hand genomen omdat ze weinig voetbaltalent hadden. Het spelletje is dan te leuk om niks mee te doen. “Ik kon niet voetballen, had thuis niks te zeggen en op mijn werk ook al niet!”, geint penningmeester Henk Lavrijssen. Koos Wernke haalt er bijvoorbeeld juist veel voldoening uit om een wedstrijd tot een goed einde te brengen. “Soms gaf ik een rode kaart, maar kon ik nog trots op mezelf zijn.”

Nederland telt ruim vijftig scheidsrechtersverenigingen. Waar RSV dus één van is. Elke woensdagavond komen zij met zo’n vijfentwintig arbiters bij elkaar op hun thuishaven, sc Excelsior. Er wordt eerst hard aan de conditie gewerkt. “Scheidsrechter zijn is eigenlijk gewoon een topsport”, zegt Koos. Na afloop van de training duiken de heren de kantine in. Afgelopen woensdagavond speelde ze bijvoorbeeld een spelregelquiz in duo’s. De Rotterdammers mogen zichzelf dan ook, sinds afgelopen juni, voor de zesde keer Nederlands kampioen spelregels noemen. Daar mogen teams van de Centrale Organisatie van Voetbal Scheidsrechters aan meedoen. Op de clubavonden kom je bij elkaar met lotgenoten om zo je ervaringen te kunnen delen en kun je als scheidsrechter doordeweeks gewoon de voetbal gezelligheid opzoeken.

Ziekmelden voor een ‘mental health day’: “Werkt averechts”  

37 procent van de jongeren heeft zich in de afgelopen 2 jaar weleens ziek gemeld voor school of werk door psychische klachten. Op sociale media wordt dit ook beschreven als een ‘mental health day’. Dat blijkt uit een onderzoek voor #OpenUp, een week waarin stichting MIND, HUMAN en 3FM mensen oproepen om open te zijn over hun mentale gezondheid.  

‘Mental health day’ 

Volgens Bert Wienen, onderwijswetenschapper en psycholoog, werken de ‘mental health days’ averechts. “Ik kan me voorstellen dat het zou helpen om te ontsnappen aan de druk, maar buiten de lessen om heeft een school ook een sociale kant die belangrijk is. Het ritme van het rooster, praten met vrienden of klasgenoten en horen hoe zij zich voelen, kan juist erg helpen om de psychische klachten te verminderen. Blijf dit dus vooral niet te lang doen, vooral niet bij psychische klachten.”  

Schoolachterstand 

Van het deel van de jongeren dat zich weleens ziekmeldt voor school of werk, doet 8% dit voor een langere periode. Vooral op school kan dit voor problemen zorgen. Zo kunnen wekenlange achterstand op de middelbare school of vervolgopleiding leiden tot het falen van het hele schooljaar. Wienen vindt deze achterstand onnodig. “De nadruk bij het ondersteunen van jongeren met psychische klachten moet liggen op het voorkomen van die achterstand. Zo hoeven zij niet fysiek op school te zijn om hun huiswerk te doen of een online college te volgen en kunnen zij toch verder leren. Met de zelfstandigheid van een vervolgopleiding is het moeilijk te herkennen wanneer iemand last heeft van psychische klachten, daarom is de ondersteuning van bijvoorbeeld een mentor of een vertrouwenspersoon zo belangrijk. De problemen moeten eigenlijk worden herkend voordat de achterstand zich voordoet.” 

Mentale klachten gestegen 

Uit onderzoek voor #OpenUp week blijkt dat 9 op de 10 jongeren last hebben van mentale klachten. De grootste boosdoeners zijn stress, onzekerheid en depressieve gevoelens. Bijna alle mentale klachten die in het onderzoek werden genoemd zijn toegenomen vergeleken met voorgaande jaren. De woningcrisis, prijsverhogingen, oorlogen en klimaatverandering zijn hier voor veel jongeren de reden voor. Bert Wienen noemt ook nog een andere reden: “Er is veel meer openheid voor psychische klachten, dit zie je ook terug in de media. Het is daarom logisch dat ze steeds meer naar voren komen.”  

Lijden in stilte 

Toch is het aantal jongeren dat hun mentale klachten niet deelt met anderen verdubbeld vergeleken met vorig jaar. “Deze tegenstelling is te verklaren, er zijn bij het praten over psychische problemen altijd twee uitersten. Er is een kant die nooit ophoudt met erover praten en een kant die er nooit over spreekt. We weten ook dat het in sommige groepen niet acceptabel is om het over je mentale klachten te hebben. Wat ook een mogelijke verklaring is, is dat door de openheid die we nu zien rondom mentale gezondheid, kleine angsten of verdrietige periodes al tellen als psychische klachten. Hierdoor voelen mensen met ernstigere klachten zich minder geneigd om hun klachten te bespreken. Zij denken: Als wat hun hebben al psychische klachten zijn, wat heb ik dan wel niet?” 

#OpenUp 

De #OpenUp week is er om dit beeld te ontkrachten. Om meer jongeren te bereiken werken de organisaties onder andere met MEROL en Chibi Ichigo. Ook de dj’s van 3FM vertellen deze week over hun mentale gezondheid. De hele week zijn er campagnes om de openheid rondom mentale klachten bij jongeren te vergroten. De week duurt nog tot 13 oktober.