Home Blog Pagina 9

COLUMN | Waarom het absurd is dat we zo vaak horen over de nacht van de Paus

Paus Franciscus ligt ondertussen al meer dan een maand in het Gemelli-ziekenhuis in Rome vanwege een dubbele longontsteking, maar gelukkig had hij dit keer een ‘rustige nacht’. En wie dit nog niet voorbij heeft zien komen leeft echt onder een steen. Want in die 32 dagen hebben onder andere NU.nl en RTL Nieuws beide al tien berichten over dit onderwerp geplaatst.

Ah fijn, de Paus heeft ‘de hele nacht lekker geslapen’. Ja boeie! Wat moeten we eigenlijk met deze informatie? Waarom moeten we dag in dag uit geïnformeerd worden over de nachtelijke activiteiten van het hoofd van de rooms-katholieke kerk? En kunnen journalisten hun schaarse tijd niet aan belangrijkere zaken besteden? Want zeg nu eerlijk, zoveel berichtgeving is wel overdreven…

Misschien moeten we het eens hebben over hoe wij de afgelopen nacht hebben geslapen. Zelf heb ik goed geslapen. Al kon het wel wat langer, maar dat hebben we allemaal wel eens. Stel je voor dat dit het nieuws was waar we elke dag wakker mee zouden worden. Dat zou toch ongelooflijk zijn? Dus waarom doen we dat wel met de Paus?

wie weet staan we dan morgen op de voorpagina van de krant

En natuurlijk, ik snap ook dat het belangrijk is om te weten als er daadwerkelijk iets met de Paus is gebeurd. En ik ben dan ook zeker niet tegen die berichtgeving. Maar kom op zeg… we slaan ondertussen wel een beetje door.

Dus hierbij een voorstel, laten we allemaal verslag doen van onze nacht en wie weet staan we dan morgen op de voorpagina van de krant.

Treinstaking in België vandaag begonnen met ook impact op Nederlands spoor: ‘Reizigers ervaren al twintig jaar nadelige gevolgen door de politieke besluitvorming’

0

BELGIË/NEDERLAND – Vanaf 17 maart staken spoorwegmedewerkers in België achttien dagen, verdeeld over een periode van vijf maanden. Dit is omdat de Belgische regering o.a. 675 miljoen euro wil gaan bezuinigen op de Belgische spoorwegenmaatschappij NMBS én de pensioenleeftijd wil verhogen. De staking is zowel in België als in Nederland te merken: drukkere stations en minder treinen.  

Günther Blauwens, voorzitter van vakbond Vlaamse ACOD Spoor: ‘Wij staken, omdat de Belgische regering weer gaat bezuinigen op de Belgische spoorwegen, terwijl er wel veel geld naar consultancybedrijven gaat. Het verhogen van de pensioenleeftijd resulteert in minder pensioen en langer werken.’ Samen met vakbond ACV-Transcom organiseert ACOD Spoor de stakingen voor de werknemers in de spoorsector. De vakbond hoopt dat de betrokken ministers door deze staking open gaan staan voor de opmerkingen van de vakbond, vooral met betrekking tot het pensioen. Blauwens: ‘Als we kunnen praten met de ministers over de berekeningen van het pensioen, voorkomen we dat mensen later 300 tot 400 euro minder krijgen per maand.’ De vakbond komt dus ook op voor jongeren, voor wie dit later kan gaan gelden.

Daan Delespaul, socioloog verbonden aan de KU Leuven, geeft aan waarom de regering tot dit besluit is gekomen: ‘De reden is dat de spoorwegen niet langer een zwaar beroep zijn en er daarom niet langer meer recht is op een vervroegd pensioen. De Belgische begroting kleurt al jaren donkerrood en de centrumrechtse regering-De Wever wil daarom werk maken van enkele grote besparingen.’

Gevolgen

De gevolgen van de staking zijn vandaag te merken door meer drukte op de hoofdstations en minder treinen die rijden. Dat vertelt Bart Crols, woordvoerder van de NMBS: ‘We hebben door de staking een ander aanbod dan normaal: 1 op de 2 intercity’s en 2 op de 5 lokale treinen rijden vandaag.’ Zodra de staking definitief is, bereidt de NMBS zich voor op een alternatieve dienstregeling: ‘We vragen ons treinpersoneel om door te geven of zij wel of niet gaan werken tijdens de staking, zodat we op basis daarvan een dienstregeling kunnen organiseren.’ Crols geeft aan de reizigers tijdig te informeren, namelijk 48 uur van tevoren: ‘Vaak weten onze klanten hoe het werkt, bijvoorbeeld door de reisplanner te gebruiken.’

Volgens Blauwens ervaren de reizigers niet per se door de staking de nadelige gevolgen van het treinverkeer: ‘Wij verzetten ons al twintig jaar tegen de politieke besluitvorming over de Belgische spoorwegen. Reizigers ervaren al die tijd al problemen door besparingen op infrastructuur en op materieel gebied. We moeten de spoorwegen juist beter maken door samen te werken met de regering.’

In Nederland is de staking ook voelbaar: er rijden tijdens de staking minder EuroCity- en EuroCity Direct-treinen tussen België en Nederland. Ook rijdt de Eurostar volgens een aangepaste dienstregeling. Crols: ‘Mensen kunnen op onze internationale website kijken voor actuele reisinformatie.’ De volgende treinstaking zal plaatsvinden op 31 maart.

Factcheck: is een seksdroom fantasieloos?

Volgens seksuoloog Chloé de Bie valt er weinig betekenis te halen uit een seksdroom. Dit, doordat je geen controle over je dromen hebt. Een erotisch getinte droom is eerder te wijten aan een fysieke oorzaak, zoals hoe je in je bed ligt. Heeft de seksuoloog hierin gelijk?

In de horrorfilm Nosferatu, die begin dit jaar verscheen, wordt Ellen Hutter, gespeeld door Lily-Rose Depp, onophoudelijk geplaagd door erotische nachtmerries over de vampier Graaf Orlok. Deze dromen staan niet op zichzelf. In de openingsscène zien we Ellen al op haar knieën, smekend naar een beschermengel of geest om haar seksuele verlangens te beantwoorden. Ellens nachtmerries zijn het directe gevolg van haar fantasieën.

Autoriteitsfiguren en slaaphouding
,,Ongeveer 96 procent van alle mannen en 86 procent van alle vrouwen heeft weleens een seksdroom gehad’’, dit zegt seksuoloog Chloé de Bie in het AD. Volgens De Bie gaan deze dromen vooral over mensen die geen onderdeel zijn van ons seksleven. Exen, autoriteitsfiguren, zoals je baas, maar ook onbekende mensen zijn beklijvende karakters die maken dat je van slag wakker wordt en misschien zelfs schaamte ervaart.

Volgens De Bie heb je geen controle over de inhoud van je dromen. ,,Het wil niets zeggen over wat je echt wil.’’ Een droom bestaat volgens haar uit associaties die nergens op slaan. Hoor je je partner ’s nachts de naam van diens ex kreunen? Dan hoef je daar volgens haar geen betekenis in te zoeken. Allereerst kan die droom over van alles gaan, of aangewakkerd zijn door de manier waarop je slaapt. Volgens de seksuoloog is het bewezen dat het liggen op je buik maakt dat je sneller over seks droomt. ,,Simpelweg omdat je zo meer wrijving en druk op je geslachtsdelen uitoefent.’’ De erotische invulling van een droom noemt ze ‘enkel een grappig samenspel van je hersenen’.

Niet helemaal waar
Toch komt er veel meer kijken bij zo’n seksdroom dan de seksuoloog doet blijken. Er zijn namelijk directe verbanden te leggen tussen je seksuele fantasieën, of vervulling daarvan, en de verhalen die je ’s nachts bezighouden. Dit wordt aangetoond in meerdere wetenschappelijke studies.

Zo kunnen je relatie en seksleven bepalen of je droomt over je huidige of vorige partner. Hiervoor is door hoogleraren van twee Canadese universiteiten gekeken naar de erotische dromen van bijna 1100 mensen; mannen en vrouwen. De deelnemers met een langere relatie, hoger libido en drukker seksleven geven in het onderzoek aan vooral seksueel over hun partner te dromen. Mensen met kortere of minder fijne romantische relaties dromen vaker over hun ex. Het verlangen naar je partner, of het gebrek daaraan, speelt dus een aanzienlijke rol in de ontwikkeling van je seksdroom.

(S)ex
Daarnaast kunnen positieve interacties met een ex, waaronder seks, iets zeggen over je verlangen om je vorige lief in het echt te zien. Dit blijkt uit weer een andere studie die zich specifiek focust op het verschijnen van (ex-)partners in reguliere dromen. Hiervoor zijn de dromen van meer dan 400 studenten aan verschillende Duitse universiteiten onderzocht. Het onderzoek toont aan dat dromen over je ex over het algemeen negatiever of zelfs agressiever van aard zijn. Ook zijn ze seksueler getint dan die over je partner. Dit alles komt simpelweg omdat je vorige partner nou eenmaal gevoeliger ligt en intensere emoties opwekt. Gelukkig komt je ex een stuk minder vaak voor in je slaap; de meeste mensen dromen over hun huidige partner.

Het zijn vooral mannen die tijdens hun slaap verwikkeld zijn in hete avonturen. Dit valt op in verschillende onderzoeken die gedaan zijn in China en Spanje. Ook klopt het dat de ‘buikligging’ een rol kan spelen in het bevorderen van een seksdroom, zoals seksuoloog De Bie stelt. Dit is een resultaat uit een studie uit 2012 waarvoor de slaappositie van zo’n 670 mensen is onderzocht. Maar naast sekse en slaaphouding zijn er nog meer factoren die een seksueel getinte droom kunnen veroorzaken.

Karakter en cultuur
Je persoonlijkheid is een van die factoren die komen kijken bij de ontwikkeling van een erotische droom. Eind vorig jaar onthulden wetenschappers uit Beijing dat mensen die last hebben van agressie of instabiele emoties vaker over seks dromen. Mensen die kampen met stress of depressie voelen sneller een afkeer van hun erotisch getinte droom. Anders dan personen die sensatiegericht zijn: die voelen juist meer plezier. Zowel de beleving als de kans op een seksdroom wordt gevormd door je karakter.

Mensen die veel over seks dromen geven vaker aan onveilig gehecht te zijn of zelfs slachtoffer te zijn van ouderlijk misbruik. Dit blijkt weer uit een ander Chinees onderzoek. Overigens valt deze wetenschappers op dat de deelnemers uit China afkeer voelen over hun seksdromen, ook wanneer deze prettig zijn. Dit wordt door hen gelinkt aan een conservatievere visie op seks in het algemeen. Een studie uit 2021 toont aan dat erotiek met meer schaamte wordt beleefd door mensen uit Oost-Azië ten opzichte van westerse personen. Voor een seksdroom maakt het dus ook uit waar je wieg staat.

Droom als inzicht
De populaire neurowetenschapper en schrijver Rahul Jandial stelt dat een erotische droom de ‘belichaming’ is van je fantasie. Een seksdroom is volgens hem een indicatie van je diepste verlangens. Hij baseert zich hiervoor op de intensiteit aan emotie die je brein tijdens het slapen vertoont. Deze emoties die je dromen voortbrengen, zijn volgens hem zelfs noodzakelijk voor het tonen van nieuwe inzichten en het maken van keuzes. Hij pleit dus eigenlijk voor het serieus nemen van je erotische dromen.

Conclusie
Er is kortom genoeg bewijs dat een seksdroom koppelt aan je fantasieën. Onderzoek laat zien hoe alles wat je al dan niet bewust of onbewust denkt een belangrijke rol kan spelen bij het ontstaan van zo’n droom. De beleving van je relatie, gemoedstoestand en de omstandigheden waarin je bent opgegroeid zijn van grote invloed. Onbewuste verlangens naar een ex-partner kunnen zich manifesteren in je dromen en deze zelfs seksueler van aard maken. Zo kan een erotische ervaring in dromenland je nog best wat inzicht bieden in je fantasieën. Een seksdroom is dan ook absoluut meer dan enkel een willekeurig samenspel van associaties.

Een spiraal, maar toch zwanger? Advies voor vrouwen met Ballerine-spiraal

Vrouwen met een Ballerine-spiraal worden door de minister van Volksgezondheid, Fleur Agema, geadviseerd om met hun huisarts te praten. Meer dan honderd vrouwen met deze spiraal zijn tóch zwanger geraakt.

Dit meldt ze in een uitzending van Radar. Vrouwen kunnen als oplossing de spiraal laten weghalen en een ander middel krijgen.

Er is een meldpunt voor onverwachte zwangerschap: het Meldpunt en Expertisecentrum Bijwerkingen Implantaten (MEBI). Bij het MEBI zijn tot maart 2025 115 meldingen gedaan van zwangerschappen met de Ballerine-spiraal.

Volgens gynaecologie-expert Rik van Lunsen is de Ballerine-spiraal niet veilig, omdat hij makkelijk ongemerkt verloren gaat. Hij raakt makkelijk los in het lichaam en verlaat dan met de menstruatie het lichaam.

Toen de spiraal op de markt kwam was dit probleem nog niet bekend. De spiraal leek toen voordelen te hebben ten opzichte van andere spiralen, zoals minder bloedverlies en minder menstruatiepijn. In de vooronderzoeken was niet naar voren gekomen dat hij zo snel kon loslaten. “Een spiraal is een voorwerp, geen medicijn”, reageert Van Lunsen hierop. “Een voorwerp moet vooral veilig zijn, daar wordt op getest, maar naar de werking ervan wordt minder onderzoek gedaan.”

De Ballerine-spiraal wordt in Nederland niet meer geplaatst. Het is niet bekend hoeveel vrouwen het voorbehoedsmiddel nog wel gebruiken. Vrouwen kunnen dus de spiraal laten weghalen, maar Van Lunsen vindt dat onnodig: “Gewoon goed opletten bij de menstruatie of de spiraal niet meekomt. Als hij blijft zitten, is er in principe niks aan de hand.”

Van scrollen naar bidden: Hoe Xander via sociale media de kerk vond

0

Het is een koude zaterdagavond in maart. Ik zit samen met mijn goede vriend Xander in het uitvak van Het Kasteel, de thuisbasis van Sparta Rotterdam. Wij zijn meegereisd vanuit Zwolle, om onze club aan te moedigen in hun strijd tegen degradatie. Er staat veel op het spel, maar Xander is niet echt bezig met de wedstrijd. Zijn voet tikt onrustig tegen het stoeltje voor hem, en dan zegt hij, bijna aarzelend: “Ik ben vorige week zondag voor het eerst naar de kerk geweest.”

Ik kijk hem verbaasd aan. Xander, 21 jaar oud, is niet iemand die ik zo snel met religie associeer. Hij lacht ongemakkelijk en knoopt zijn blauwwitte sjaal nog extra strak vast. “Ja, ik weet ook niet precies hoe het kwam. Maar die filmpjes… ze bleven maar terugkomen in m’n feed.”

Patroon

Xander blijkt niet de enige te zijn. Ik deed research naar aanleiding van zijn openbaring en stuitte op een opvallende trend: terwijl het aantal kerkbezoeken in Nederland al jaren terugloopt, lijkt er onder jongeren juist een omgekeerde beweging gaande. Steeds meer jongeren ontdekken het geloof en vinden hun weg naar kerkgemeenschappen. Opvallend genoeg gebeurt dit lang niet altijd meer via traditionele wegen, maar via sociale media. Platforms als TikTok en Instagram spelen hier ee steeds grotere rol in. Korte video’s met Bijbelse boodschappen, getuigenissen en online preken zorgen ervoor dat jongeren op een laagdrempelige manier in aanraking komen met religie. Wat ooit de preekstoel was, is nu het algoritme.

In Nederland zijn er diverse initiatieven die inspelen op deze ontwikkeling. Zo merkt het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) dat de Bijbel populair is op sociale media. In 2023 groeide het bereik van hun Instagram-kanaal met 66% ten opzichte van 2022, en het totale bereik op Facebook steeg met 30%. Daarnaast sloot het christelijke vrouwenplatform ‘Zij Lacht’ zich in maart aan bij het NBG, wat resulteerde in een groei van volgers op Instagram met 14% en op Facebook met 25%. De NBG geeft aan zeker te weten dat ze veel jongeren bereiken die niet perse opzoek zijn naar het geloof, maar wel geraakt worden door de boodschap.

Een Bijbels algoritme

Zo ook Xander. Al maandenlang kreeg hij op TikTok en Instagram korte video’s over het geloof voorgeschoteld. Vaak zijn dit fragmenten uit preken, jonge mensen die vertelden over hun bekering en verhalen over hoop en verandering. Veel van deze filmpjes zijn Engelstalig. “In het begin scrolde ik gewoon door,” zegt hij. “Maar op een gegeven moment bleef ik hangen. Ik begon dingen te herkennen, en ik zocht naar antwoorden op verschillende vragen. En in die filmpjes kwam ik vaak dicht bij die antwoorden. En toen dacht ik: misschien moet ik het eens zelf ervaren.”

Vorige week zondag was het zover: helemaal alleen, zonder dat iemand in zijn omgeving ervan wist, stapte hij een kerk binnen. “Ik was echt zenuwachtig,” geeft hij toe. “Wat als ik iets verkeerd zou doen? Wat als mensen me raar zouden aankijken? Maar iedereen was supervriendelijk. Het voelde… als thuiskomen, op een bepaalde manier. Alsof iedereen wist dat ik zou komen.”

Twijfel en nieuwsgierigheid

Hij weet nog niet precies wat hij van de veranderingen in zijn leven vindt. “Ik ben niet ineens een ander mens. Maar er was iets in die dienst, iets dat me raakte. Vooral toen we samen zongen. Dat had ik niet verwacht. Het was een gevoel van eenheid, zoals je dat soms ook in stadion vindt.” Xander verteld dat hij na afloop gelijk weg wilde, maar door meerdere mensen werd aangesproken. “Ze waren allemaal superaardig. Ze waren benieuwd wie ik was en waarom ik bij de kerkdienst aanwezig was. Ik heb het een beetje vaag gehouden. De mensen waren wat ouder en vinden misschien wel iets van Social Media.”

Xander denkt dat hij nog eens zal gaan, maar geeft ook eerlijk aan het allemaal spannend te vinden. “Mijn moeder keek me echt raar aan toen ik het vertelde. ‘Jij? Naar de kerk?’ zei ze. “Ik had het zelf ook niet zien aankomen. Ik vertel het ook niet aan te veel mensen. Ik ben bang voor de oordelen, en ik denk dat ik mijn zoektocht nog niet echt goed kan onderbouwen.”

“TikTok en Instagram zijn de nieuwe kansels“

De Nederlandse Theoloog en onderzoeker Tom Scheepstra merkt dat social media een rol speelt in de vernieuwde interesse in religie. “Via sociale media wordt op een unieke manier een nieuwe generatie bereikt. Een generatie die anders misschien nooit in contact zou komen met geloof. Dat is ook niet zo heel gek. Het is algemeen bekend dat er minder boeken worden gelezen, terwijl de online-wereld alleen maar groter wordt. Ook de Bijbel is een boek dat zich verplaatst naar deze online-wereld.”

Van de wedstrijd zien we steeds minder. Xander laat me een aantal platforms zien die hij volgt. Op de accounts van EO Beam en Move Community worden dagelijks, op een enthousiaste manier, verschillende preken of getuigenissen gedeeld. Het is duidelijk dat zij zich focussen op jongeren, aan de vormgeving en taalgebruik te zien.

Ons bijzondere gesprek wordt abrupt verstoord door een onverwachts tegendoelpunt. Ik vraag aan Xander of hij wil bidden voor een goede afloop. “Prima, maar haal jij het volgende biertje?”

Montell Jordan bewijst: zijn groove is tijdloos

Je zal hem misschien wel kennen van zijn bekendste nummer ‘This is how we do it’ of van zijn andere bekende hits: Montell Jordan. In de jaren 90 bracht hij een nieuwe stroom aan hiphop en soul, en afgelopen dinsdag in Annabel in Rotterdam heeft hij ons bewezen dat hij die groove nog steeds heeft. Met meer dan 10 miljoen verkochte platen wereldwijd wist hij weer een volle zaal te boeken.

Montell Jordan is een Amerikaanse R&B-zanger, songwriter en producer die vooral bekend werd in de jaren ’90. Zijn grootste hit, This Is How We Do It (1995), werd een anthem van de periode en bereikte de nummer 1-positie in de Billboard Hot 100. Jordan stond onder contract bij Def Jam Records en speelde een belangrijke rol in de popularisering van de “New Jack Swing” en hiphop-geïnspireerde R&B. Naast zijn eigen muziek schreef en produceerde hij ook nummers voor andere artiesten. Later verliet hij de muziekindustrie om zich toe te leggen op zijn geloof en werd hij pastor.

Montell presenteert zichzelf met stijl. Backstage vertelde hij dat hij zijn outfit van If Denim in Rotterdam had gekregen en dat het speciaal voor hem is gemaakt. Het meest speciale was dat de broek die bij de outfit hoort is gemaakt door het 12 jarige zoontje van de eigenaar. Vlak voordat hij het podium op stapte riep hij iedereen backstage bijeen voor een gebed. In dit gebed zei hij ‘I hope the people here tonight will not only enjoy the show but will be moved by it’. Met deze insteek ontstond er een warme sfeer vanaf het moment dat hij het podium op stapte.

Het publiek was een interessante mix van jonge muziekfans en oudere dames waarvan Montell het hart heeft weten te veroveren. Het publiek was ontzettend relaxed. Er was geen geduw en geschreeuw, iedereen kreeg de ruimte om te dansen en dat deden ze ook. Montell had zelfs een aantal ‘dance breaks’ ingelast waarin hij hits van bijvoorbeeld Michael Jackson en Dr. Dre speelde. Dit was al helemaal leuk omdat iedereen hierop lekker kon mee zingen. Toen montell zijn bekendste nummer ‘This Is How We Do It’ zong ging iedereen al helemaal los. Van dit nummer speelde hij natuurlijk zijn eigen versie maar ook remixes.

Van zijn shows kan je dus verwachten dat er veel wordt gedanst en gezongen. Montell zit in tegenstelling tot andere artiesten niet op een denkbeeldige troon. Hij zal er alles aan doen om het publiek een leuke tijd te geven en zet daarvoor zijn eigen trots opzei. Met zijn prachtige stem en funky beats was het een avond vol goede vibes waarin het publiek een kijkje terug kreeg in de jaren 90.

Grensoverschrijdend gedrag in de horeca: ‘Je staat er vaak alleen voor’

0

3Vraagt is uitgekomen met nieuwe cijfers van grensoverschrijdend gedrag bij bijbanen. “Jonge vrouwen die in de horeca werken zijn vaakst het doelwit”, Paris Desaunois verteld over haar ervaringen in de horeca en nachtclubs. 

Van de vrouwelijke horecamedewerksters heeft 72 procent weleens te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag, zoals ongewenst aanraken, ongewenste opmerkingen, fysieke agressie of discriminatie. Dat blijkt uit onderzoek van 3Vraagt van NPO3 en dit verbaasd Paris dan ook niet na haar jaren ervaring in de horeca.

In de horeca is grensoverschrijdend gedrag geen uitzondering, maar een terugkerend probleem. Medewerkers, vooral vrouwen, krijgen veel te maken met ongewenst gedrag. Er ontbreekt een systeem waarin zij goed beschermd worden. “Eigenlijk altijd wel als ik werkte moest ik mensen weigeren of wegsturen”. Paris heeft op vele horeca plekken gewerkt en dit heeft haar zeker sterker gemaakt, om zo mensen eruit te gooien wanneer dit nodig is. “Het is iets wat dus zodanig speelt dat het voor mij een pull factor is om te werken in de horeca.”

“Ik zag De School als pionier van social safety & awareness”

Toch is De School eerder een uitzondering dan de norm. In veel nachtclubs is grensoverschrijdend gedrag nog steeds een groot probleem. In nachtclubs heb je drukte, dansende mensen, harde muziek en ook drank en drugs. Je merkt dat mensen dan eerder in de verleiding schieten om zich op een bepaalde manier te gedragen. “Op mijn eerste werkdag bij nachtclub ‘De school’ was hier een man die vrouwen lastigviel, loeren, drankjes aanbieden en ongewenste opmerkingen. Hij werd er uitgezet door iemand van het awareness team, maar hij wilde niet weg omdat hij zijn Gucci pet kwijt was. Omdat hij niet weg wilde heeft hij toen een portier in z’n hoofd gebeten en dat is dan je eerste werkdag, dan schrik je wel.” Bij De School was veiligheid zeker een prioriteit hier. Ze hadden een safety & awareness team, deurbeleid en portieren, maar dit is zeker niet bij alle clubs en cafés het geval. 

Zwijgen of zelf ingrijpen 

In het café waar Paris werkt stond ze er vaak alleen voor. “Het is ook zo dat je niet opgeleid hoeft te zijn bij een café. Je kan als bijbaan achter de bar gaan werken en je hoeft niet je SVH-diploma te halen en velen weten daarom ook niet hoe ze moeten reageren op zulke situaties. Het is wel belangrijk dat daar meer awareness voor komt.” Vrouwen houden vaak hun mond als zij ongewenst gedrag meemaken. 50 procent van de vrouwen geeft aan dat ze het niet melden als er grensoverschrijdend gedrag plaatsvindt.

‘Voor zo’n linkse, anarchistische tent is dat best wel dubieus’

Maar niet alleen klanten of gasten tonen ongewenst gedrag. Het komt wel vaker naar buiten dat ook collega’s (52 procent) of leidinggevende (46 procent) ongewenst gedrag vertonen. “Grensoverschrijdend gedrag was niet de enige reden dat ik gestopt ben, maar het heeft er zeker mee te maken dat ik vrouw ben.” Paris deelde de leiding van studentencafé Skeksamen met een andere jonge vrouw. Zij merkte daarin dat zij niet echt serieus werden genomen, werd er veel feller op hen gereageerd en kregen vaak een denigrerende toon terug van de mannen uit hun team. “De hoofdrede voor mij om te stoppen was dus eigenlijk omdat wij als vrouwen gewoon niet echt serieus werden genomen. De andere vrouw is ondertussen ook om deze reden gestopt, voor zo’n linkse, anarchistische tent is dat best wel dubieus.”

Steun van collega’s 

Steun van collega’s is belangrijk bij het werken in de horeca, juist omdat werkgevers of leidinggevende vaak tekortschieten in het beschermen van personeel. “Ik heb meegemaakt dat een vriend van mij is aangerand door onze manager, zij waren met z’n tweeën in de zaal over. En die heeft zichzelf op hem gegooid. Mijn vriend is daar onwijs van geschrokken, maar die manager is toen wel meteen ontslagen.” Daarom is het niet vanzelfsprekend dat medewerkers bij iemand terecht kunnen komen. Je moet het dan al vanuit je eigen kracht op kunnen lossen, of het geluk hebben dat je collega’s je willen helpen. 

“Ik heb wel eens iemand aan de bar gehad die vroeg of hij mijn kutje mocht eten, ik reageerde toen met ‘Wat denk jij wel niet, je weet toch ook wel dat dit niet de bedoeling is’ en heb hem er ook uit gezet.” Paris gaf aan dat ze toen veel steun voelde van haar collega’s, zij schrokken ook van de opmerking en gaven aan dat ze hem er ook voor haar uit hadden gezet. “Ik stond toen ook wel sterk in mijn schoenen bij eerdere baantjes had ik misschien niet zo gereageerd, in die tijd was ik waarschijnlijk gewoon gaan huilen, want je schrikt er zo erg van.”

Ondanks de frequentie van grensoverschrijdend gedrag, blijft de bescherming voor de medewerkers nog altijd gebrekkig. Hierdoor voelen veel vrouwen zich gedwongen zelf actie te ondernemen of vervelende situaties te accepteren. Er moet dus nog veel gebeuren om dit structureel te verbeteren voor de veiligheid van deze jonge vrouwen. 

Tilburgs onzichtbare helden: de vuilnismannen achter een schone stad

Het is zaterdagochtend in Tilburg. De stad wordt langzaam wakker na een drukke uitgaansnacht. Overvolle prullenbakken, rondslingerend afval en kapotte flesjes kleuren de straten. Maar tegen de tijd dat de eerste koffietentjes opengaan, is daar weinig meer van te zien.

De afvalopruiming begint bij de horecabedrijven zelf. ”Zij gooien hun afval in containers, die op basis van een contract worden opgehaald door Groenxtra.” legt Mike een chauffeur van het Brabants Afval Team (BAT) uit. Maar het werk is dan nog niet gedaan. In de vroege ochtend worden de kliko’s aan de deuren ook al geleegd . Zonder deze dagelijkse routine zou Tilburg al snel veranderen in een vuilnisbelt.

”Echte helden dragen geen cape
Tijdens de Week van de Afvalhelden worden vuilnismannen, of hoe ze tegenwoordig vaak worden aangesproken chauffeurs, in het zonnetje gezet. En dat is hard nodig, vindt woordvoerster Katja Beljaars van het BAT. ”Mensen realiseren zich vaak niet wat er allemaal bij komt kijken. Ze willen gewoon zo snel mogelijk van hun afval af, maar staan er niet bij stil hoeveel werk het kost om een stad schoon en leefbaar te houden.”

Mike is het daar volledig mee eens: ”Als wij niet zouden komen, zou het hier een grote rotzooi worden.” Toch blijft de waardering vaak uit. ”Veel mensen vinden het vanzelfsprekend dat hun afval verdwijnt. Maar zonder ons werk zou dat niet gebeuren.” Af en toe een blaak van waardering helpt dan wel voor de chauffeurs.”We staan hier door dagelijks vroeg om de rotzooi van mensen op te ruimen, zo’n week van waardering is dan wel prettig. Ik hoop ook dat mensen hierdoor ook vaker waardering tonen en niet alleen tijdens zo’n week”.

De term ‘afvalhelden’is niet zomaar gekozen. ”Het is een knipoog naar striphelden zoals Batman en Superman,” zegt Katja. ”Onze slogan deze week is dan ook: Echte helden dragen geen cape.” De chauffeurs zelf vinden de titel wel toepasselijk, al klinkt er ook enige bescheidenheid door. ”Op zich wel leuk,” reageert een van hen, ”maar ik denk vooral dat veel mensen niet beseffen hoe belangrijk wij zijn voor de stad en de gemeente.”

Zien jongeren het belang van de vuilnisman?
Volgens zowel het BAT als de chauffeurs zelf is het bewustzijn onder jongeren nog altijd laag. ”Jongeren zijn niet echt bezig met afval,” zegt Mike. ”Veel jeugd heeft alleen oog voor de telefoon of computer, die houden zich niet bezig met de vuilnisman.” Hopelijk komt deze bewustwoording ooit wel nog.

Daarom zet het BAT zich in om jongeren meer bij het onderwerp te betrekken. Katja: “We gaan regelmatig naar scholen en doen mee aan beroepskeuze-middagen. We hebben ook een wervingscampagne met filmpjes waarin onze chauffeurs zelf vertellen over hun beroep. Jongeren realiseren zich vaak niet hoe breed dit vak eigenlijk is.” Het BAT biedt ook folders aan die jongeren duidelijkheid geven over afval en het werk dat de afvalhelden doen. Dit laat jongeren overzichtelijk zien wat zij toevoegen met het sorteren van afval en waarom dit zo belangrijk is.

Ambitie en innovatie binnen het BAT
Niet alleen de stad ontwikkelt zich, ook binnen het BAT gebeurt veel. Zo start er binnenkort een nieuwe teststraat voor chauffeurs, een idee dat direct uit het team zelf kwam. “Ik ben mentor-chauffeur en dacht dat het inwerken van nieuwe mensen beter kon,” Mike. “Vanaf april beginnen we met een testperiode van drie maanden.” Dit is niet het enige idee binnen het BAT natuurlijk, de meeste projectgroepen hebben chauffeurs die hen vertegenwoordigen met ideeën en mentoren die andere chauffeurs helpen en stimuleren.

Katja benadrukt dat het BAT veel ruimte biedt voor medewerkers om zich te ontwikkelen. “We moedigen ze aan om door te groeien, opleidingen te volgen en zelfs hun groot rijbewijs-C te halen. We hebben een denktank voor nieuwe ideeën en een mentorprogramma waarbij ervaren chauffeurs zelf werkinstructies hebben opgesteld.” Daarnaast is er een linking-pin groep, waarin chauffeurs meedenken over verbeteringen binnen de organisatie. Ook staat er op kantoor een ideeënbus, waar medewerkers suggesties kunnen aandragen. Dit soort initiatieven laat zien dat medewerkers bij het BAT niet alleen vuil ophalen, maar ook actief meewerken aan de toekomst van hun vakgebied, ook jongeren kunnen hier dus genoeg leren.

Het onderschatte werk van een afvalheld
Hoewel het werk van een chauffeur op het eerste gezicht simpel lijkt, zijn er veel uitdagingen. “Veel mensen onderschatten hoe zwaar het fysiek is,” zegt Mike “We werken in weer en wind, en tegen de tijd dat je met pensioen bent, heb je vaak een versleten knie, heup of rug.” Het continue in en uitstappen van de vrachtwagen en het tillen van zware containers zorgen op de lange termijn voor lichamelijke slijtage, het is volgens Mike een stuk zwaarder dan veel jongeren denken.

Daarnaast is de veiligheid een constante zorg. “We moeten onze vrachtwagens dagelijks controleren en hebben te maken met gevaarlijke situaties op de weg. Mensen zijn vaak ongeduldig en racen langs de vuilniswagen, met alle risico’s van dien.” Chauffeurs krijgen ook te maken met de dode hoek, wat extra alertheid vereist bij het manoeuvreren door drukke straten. Bovendien brengt het beroep niet alleen fysieke, maar ook mentale uitdagingen met zich mee. Agressie en respectloos gedrag zijn helaas geen uitzondering. “Soms worden we uitgescholden of krijgen we boze reacties van automobilisten die vinden dat we in de weg staan,” vertelt Mike. Dit maakt het werk mentaal zwaar, terwijl het juist een hele belangrijke rol speelt in het dagelijks leven van de stad.

Jongeren en duurzaamheid: wat kun je zelf doen?
Afval scheiden is een simpele, maar effectieve manier om bij te dragen aan een schonere stad. “Het is een kleine moeite, maar een groot plezier voor het milieu,” zegt Katja. “Veel jongeren zien afval als iets vies, terwijl het eigenlijk een grondstof is. Bijna alles kan opnieuw gebruikt worden. Alleen restafval belandt direct in de verbrandingsoven, en dat is ontzettend slecht voor het milieu.”

Toch ligt er volgens de chauffeurs nog een kans om jongeren beter te betrekken. “Tilburg is een echte studentenstad. Scholieren kopen in de pauze allerlei soorten verpakkingen bij de supermarkt. Er zou op scholen meer aandacht moeten komen voor afval en recycling.” Omdat het recyclen hiervan en het schoonhouden van een stad ongelooflijk belangrijk is.

Duurzaamheid en innovatie gaan steeds meer hand in hand. “We rijden bij BAT nu al met elektrische vuilniswagens, en in de toekomst zal het hele wagenpark elektrisch zijn,” vertelt Katja. Mike is vooral enthousiast over de mogelijkheid van AI-gestuurde afvalscheiding. “Dat klinkt echt interessant vind ik. Wie weet kan slimme technologie in de toekomst helpen om afval nog beter te recyclen, Tilburg is tenminste zeker bezig met verduurzamen.”

De boodschap aan jongeren?
De belangrijkste boodschap? “Blijf naar duurzame opties kijken en blijf afval scheiden,” zegt Mike. “Zo blijft de stad ook na een uitgaansnacht schoon.” Katja voegt daaraan toe: “Zie afval niet als iets waardeloos, maar als een nieuwe grondstof. Alles wat je scheidt, kan hergebruikt worden.”

Misschien is het tijd om de vuilnisman, of beter gezegd de chauffeur, de volgende keer met andere ogen te bekijken en wat meer waardering te geven. Want zonder hen zou Tilburg een stuk minder leefbaar zijn.

De meest opvallende borden tijdens de estafettestaking in Nijmegen

Studenten en medewerkers van het hoger onderwijs staken de komende periode door het hele land. Dit doen ze tegen de bezuinigingen in de onderwijssector. Dit waren de meest opvallende borden die door de stakers werden gebruikt in Nijmegen:

De estafettestaking werd op maandag 10 maart gestart in Leiden. De komende weken wordt in meerdere steden gestaakt.