De Nederlandse regering heeft plannen om het aantal Engelstalige opleidingen aan universiteiten te verminderen. Dit zou moeten helpen bij het oplossen van problemen zoals de woningcrisis en overvolle collegezalen. Maar wat vinden studenten zelf van deze ontwikkelingen? We spraken 2 internationale en 2 Nederlandse studenten over hun ervaringen en meningen.
“Mijn opleiding zou niet mogelijk zijn zonder Engels”
Esosa Igbinosun, een masterstudent Global Health aan de Universiteit van Maastricht, koos specifiek voor Nederland voor zijn Engelstalige opleiding: “Ik wilde een master in Global Health volgen en die kon ik alleen in Maastricht vinden.” Voor hem is het essentieel dat de opleiding in het Engels wordt gegeven: “Ik spreek nog geen Nederlands, dus als het niet in het Engels was, zou het onmogelijk zijn om te volgen.”
Esosa is kritisch over de plannen van de overheid om het aantal Engelstalige opleidingen te verminderen: “Voor mijn studie zou dat een enorme impact hebben, want 95% van de studenten in mijn opleiding zijn internationaal.” Hij ziet Engelstalige opleidingen als een verrijking voor het onderwijs: “Global Health zou niet meer ‘global’ zijn als we de opleiding beperken tot Nederlands.”
Ja, maar de overheid stelt dat de grote instroom van internationale studenten bijdraagt aan de woningcrisis, vooral in studentensteden. Moeten universiteiten dan niet toch minder Engelstalige programma’s aanbieden om de druk op de huizenmarkt te verlagen?
Esosa reageert resoluut: “Het woningtekort is een breder probleem dat niet alleen door internationale studenten wordt veroorzaakt. Overal ter wereld kampen steden met huisvestingsproblemen, en het terugdringen van Engelstalige opleidingen lost dat niet op. In plaats van het aantal internationale studenten te beperken, zou de overheid juist moeten investeren in meer betaalbare en toegankelijke studentenhuisvesting.
“Nederland was een van de meest verwelkomende landen”
Dr. Stephen, een PhD-student in Wiskunde aan de Radboud Universiteit, koos bewust voor Nederland: “Nederland stond op mijn lijst van beste universiteiten in Europa, en het voelde als een van de meest gastvrije landen voor internationale studenten.” Voor hem was het cruciaal dat zijn opleiding in het Engels was: “Ik kom uit een Engelstalig land. Een Nederlandstalige opleiding zou een enorme uitdaging zijn geweest.”
Over de plannen van het kabinet zegt hij: “Het is geen goede beslissing. Engelstalige opleidingen brengen diversiteit in het onderwijs en later ook op de arbeidsmarkt. Dat zorgt voor nieuwe perspectieven en innovaties.” Ook in de onderzoekswereld ziet hij negatieve gevolgen: “Veel onderzoekers en docenten zijn internationaal. Minder Engelstalige opleidingen betekent minder onderzoekers en minder hoogopgeleide leraren.”
Dr. Stephen vatte zijn visie krachtig samen met een quote: “We don’t just need Dutch brains, we need brains from all over the globe.”
Nederlandse studenten over Engelstalige opleidingen
Niet alleen internationale studenten hebben een mening over Engelstalige opleidingen. Twee Nederlandse studenten van de Universiteit van Maastricht delen hun visie op deze kwestie.
Lisa, een bachelor student Biomedische Wetenschappen, begrijpt de zorgen van de overheid, maar ziet ook voordelen: “Engelstalige opleidingen maken Nederlandse universiteiten aantrekkelijker voor talentvolle studenten wereldwijd. Dat kan ons onderwijsniveau verhogen.” Over het verminderen van Engelstalige opleidingen zegt ze: “Het raakt mij persoonlijk minder, omdat ik in Nederland woon en Nederlands spreek. Voor mij maakt het niet veel verschil.”
Emma, een masterstudent Klinisch Onderzoeker, ziet zowel de voordelen als de nadelen: “Ik snap de voordelen van internationalisering, maar ik vind wel dat universiteiten meer moeten doen om internationale studenten te helpen integreren en de Nederlandse taal te leren.” Over de woningcrisis zegt ze: “Ik denk niet dat het verminderen van Engelstalige opleidingen een directe oplossing is voor de huizencrisis. Het voelt soms alsof de overheid het probleem vooral daarop afschuift, terwijl er bredere oorzaken zijn.”
Conclusie
De meningen over het verminderen van Engelstalige opleidingen in Nederland zijn verdeeld. Internationale studenten zoals Esosa en Dr. Stephen benadrukken het belang van Engelstalig onderwijs, zowel voor hun studie als voor de diversiteit die het biedt aan universiteiten. Ze wijzen erop dat Engelstalige programma’s essentieel zijn voor de globaliteit van hun opleidingen en de integratie van internationale perspectieven in zowel het onderwijs als de arbeidsmarkt. Esosa stelt bovendien dat de woningcrisis een breder probleem is dan alleen de instroom van internationale studenten en pleit voor meer investeringen in studentenhuisvesting in plaats van het beperken van Engelstalige programma’s.
Aan de andere kant geven Nederlandse studenten zoals Lisa en Emma ook hun perspectief. Lisa vindt het niet zo relevant voor haar, aangezien zij in Nederland woont en Nederlands spreekt, maar erkent wel de voordelen van internationale studenten voor het onderwijsniveau. Emma is wat kritischer: hoewel ze de voordelen van internationalisering ziet, denkt ze niet dat het verminderen van Engelstalige opleidingen een directe oplossing is voor de huizencrisis.
