Home Blog Pagina 36

Stoptober begint vandaag, maar niet voor rookster Jennifer Koch: “Ik steek er nog eentje op”

0

Tilburg – Het aantal jongeren dat gaat roken of vapen blijft jaarlijks toenemen. Volgens Manuela Moors, verpleegkundige op de longafdeling van het MUMC, is Stoptober daarom belangrijker dan ooit. “Stoptober is nodig, en vooral preventie onder jongeren is cruciaal,” zegt Moors. “Ik zie hier op de afdeling steeds meer jongeren met klaplongen als gevolg van roken of vapen.”

Uit onderzoek van de GGD blijkt dat 11,3 procent van de jongeren rookt of vapet. Hoewel Stoptober al zo’n 550.000 mensen heeft geholpen te stoppen met roken, is slechts 6,7 procent daarvan jonger dan 25 jaar. Toch zet de campagne ook dit jaar alles op alles om jongeren te bereiken. Dit jaar doen er zo’n 50.000 rokers mee aan Stoptober, waarvan 14,5 procent jongeren zijn. Om hen te betrekken, maakt de campagne gebruik van influencers zoals Bizzey, Sylvia Geersen en Koen Pieter van Dijk, die samen het hun rokende volgers proberen te stoppen met roken. Ook vapen speelt dit jaar een grotere rol in de campagne, omdat het vooral onder jongeren populair is.

Verpleegkundige Manuela Moors ziet op de longafdeling steeds vaker jongeren binnenkomen met gezondheidsklachten door roken of vapen.  “Stoptober zorgt ervoor dat we in deze maand nog meer aandacht besteden aan de gevolgen van roken en vapen,” legt ze uit. “We zien op onze afdeling gelukkig niet heel veel jongeren, maar toch komen er elk jaar tussen de 15 en 20 jongeren binnen met klachten als gevolg van roken of vapen. Ongeveer de helft van hen rookt of vapet, en vaak gaat het om klaplongen.” 

Hoewel Stoptober voor veel mensen een kans biedt om te stoppen met roken, denkt niet iedereen er zo over. Jennifer Koch (21), die al zes jaar rookt, is op de hoogte van de campagne en vindt het fijn voor mensen die willen stoppen. Toch voelt zij zelf geen enkele druk om mee te doen. “Het is mooi dat mensen elkaar kunnen steunen tijdens Stoptober, maar ik vind het niet nodig dat het zo gepusht wordt,” zegt ze. “Of het nu 1 november, 1 september of 1 juli is, voor mij maakt het niet uit. Ik steek er nog eentje op.”

Ook Boris Dirksen (20), die al tien jaar rookt, voelt niets voor de actie. “Ik weet heus wel dat het Stoptober is, maar ik vind al die campagnes onzin. Als je zo graag wilt stoppen, doe je dat gewoon zonder al die acties. Ik rook met plezier en doe niet mee,” zegt hij.

Gemma, woordvoerster van Stoptober, legt uit dat het lastig is om jongeren te bereiken. “Ze zien vaak het gevaar van roken of vapen nog niet in. Voor veel jongeren is het een manier om erbij te horen of iets wat ze gezellig samen met vrienden doen. Ze denken vaak dat het geen kwaad kan, maar later zullen ze wel degelijk klachten krijgen. Hoe eerder we met preventie beginnen, hoe meer jongeren we hopelijk kunnen helpen stoppen.”

Recensie: het bizarre verhaal van ‘Three Identical Strangers’ ★★★★☆

0

Het waargebeurde verhaal van een drieling die gescheiden werd bij de geboorte. Het overkwam de drie broers: Eddy, David en Robert. De jongens wisten niet van elkaars bestaan, maar dit veranderde door toeval. Speciaal vandaag wordt hier aandacht aan besteed door broers en zussen dag.

Begin jaren 80 arriveert de negentienjarige Robert op zijn eerste schooldag van een nieuwe school. Tot zijn verbazing krijgt hij meteen veel aandacht van andere studenten. Ze groeten hem, geven hem high fives en er wordt geroepen: ‘’Hé Eddy, hoe was je zomer?’’ Robert, ook wel ‘bobby’ genoemd, begrijpt er niets van. Al snel wordt hij aangesproken door de beste vriend van Eddy, die dolenthousiast is. Bobby en Eddy lijken namelijk sprekend op elkaar.

De broers komen in contact en ontdekken dat zij beide geadopteerd zijn bij adoptiebureau Louise Wise Services. Ook delen zij dezelfde verjaardag. Bobby en Eddy komen massaal in de media, ze halen elke voorpagina. Dan komt David, de derde broer in beeld. Hij ziet een foto van Eddy en Bobby en herkent zichzelf en de gegevens erin. David neemt contact op en blijkt ook een broer te zijn. Vanaf dat moment is de drieling onafscheidelijk.

Beoordeling

De zin ‘’Oh my god’’ die vaak benoemt wordt in de documentaire is totaal terecht. Het bizarre verhaal van de broers begint leuk maar neemt een duistere wending. Zo zei Eddy: ‘’Ik weet niet of dit goed of vreselijk afloopt.’’ Het blijkt dat de broers voor een specifieke reden uit elkaar zijn gehaald. Dit roept ethische en morele vragen op.

Regisseur Tim Wardle bouwt het verhaal zorgvuldig op. De eerste 40 minuten zijn een vrolijk herenigingsverhaal dat uiteindelijk verandert in een schokkend mysterie. Het is ook wel een emotionele rollercoaster. Wat het zo indrukwekkend maakt is dat Three Identical Strangers waargebeurd is. Wardles combinatie van archiefmateriaal, interviews en reconstructies maakt de documentaire aangrijpend.

Tot op de dag van vandaag zijn een aantal mysterieuze details nog steeds niet bekend. Hierdoor blijft het verhaal niet alleen fascinerend, maar ook verontrustend, zelfs na de aftiteling.

Three Identical Strangers

Regie: Tim Wardle

Speelduur: 1h 36 min

Recordaantal natuurrampen: ”Wij hebben niets om ons zorgen over te maken”

Het aantal natuurrampen is nog nooit zo hoog geweest. Binnen twee jaar tijd zijn de cijfers bijna verdubbeld. Terwijl de orkanen John en Helene voor veel schade zorgen in Mexico en Florida, hoeft Nederland zich over zulke stormen geen zorgen te maken.

”Het orkaanseizoen is begonnen. In deze tijd van het jaar komen natuurrampen wel vaker voor”, zegt Floris Lafeber, meteoroloog/weerdeskundige bij weeronline. ”Boven de Atlantisch Oceaan ontstaan namelijk orkanen. Deze kunnen wel eens aan land komen. Voorbeelden daarvan zijn orkanen Helene en John in Florida en Mexico. Zij zorgen voor heel wat wind- en waterschade. Maar daar hoeven wij ons geen zorgen over te maken in Nederland.”

”Vorig jaar was er in Nederland wel een erge zomerstorm genaamd Poly. De zwaarste windstoten konden toen oplopen tot 148 km/h.” Zulke stormen gaan we dit jaar volgens Floris niet meer meemaken.

Het aantal natuurrampen waarbij het Rode Kruis in actie moest komen is sinds 2022 bijna verdubbeld. Het aantal in 2022 was namelijk 43 keer. Nu, in 2024, is dit maar liefst 79 keer. Er is dus wel een recordaantal aan natuurrampen, maar in Nederland merken wij daar weinig van.

Vreedzame Pro-Palestina demonstratie in Amsterdam

0

De Dam is zondagmiddag het podium van een Pro-Palestina demonstratie. Deze wordt georganiseerd door stichting Plant een Olijfboom, een organisatie die zich al jaren inzet voor rechten van de Palestijnen. Meerdere BN’ers en andere sprekers kregen het woord.

Demonstratie

Recht voor het Paleis stond een podium klaar met aan de zijkant Palestijnse vlaggen. De politie vormde achter de honderden demonstranten een schild om alles in de gaten te houden. Het is een bewolkte middag, de sfeer is vreedzaam en verbindend. Wel zijn de demonstranten duidelijk aangedaan en boos. Er zijn meerdere bordjes en spandoeken die het Israël van nu vergelijken met het Nazi-Duitsland. De sprekers bekritiseren openlijk de Nederlandse en Amerikaanse regering. Journaliste Natasja Gibbs las voor: ‘’Biden is een moordenaar en een oorlogsmisdadiger’’. Omdat de Verenigde Staten nog steeds achter Israël blijft staan.

Het is een gevarieerd publiek, van jonge gezinnen met kinderen tot bejaarden in rolstoelen. Er lopen demonstranten rond met Arabische teksten vlak naast mensen met Nederlandse teksten. Veel geluid komt er niet van het publiek, ook omdat eigenlijk constant iemand aan het woord was op het podium. Het wordt daardoor een geregisseerd protest waar bijna geen ruimte was voor inbreng. Een aantal demonstranten hebben wel een eigen megafoon bij zich. De organisatie zegt: ”We wilden een andere manier van protest organiseren. Wij zien dat protest op verschillende manieren krachtig kan zijn. We hadden mensen opgeroepen protestborden te maken, en daarmee hebben de demonstranten ook heel duidelijk hun ruimte genomen voor protest.”

Oorlog

Ook wordt  Libanon genoemd. Israël valt namelijk ook delen van Libanon aan. Ondertussen zijn al 100.000 Libanezen naar Syrië gevlucht. Meerdere demonstraten wapperen ook met de Libanese vlag. Najib Amhali roept op tot rust in Libanon: ‘’Save Libanon’’.

De oorlog tussen Israël en Hamas is nu al bijna een jaar aan de gang. Volgens het Palestijnse ministerie van Gezondheid heeft het conflict nu al 35.000 Palestijnen het leven gekost.

OM eist 180 uur taakstraf voor Bredaase carnavalsknokpartij: ‘Ik ben geen vechtersbaas’

0

Breda- Het OM eist 180 uur taakstraf met voorwaardelijke celstraffen en een proeftijd van 2 jaar tegen Youri van der G. en Giorgio van den D. Ook eist het OM  8 maanden cel waarvan twee voorwaardelijk tegen Owen van D. De mannen staan terecht wegens vechten in het openbaar.

Wat een leuk avondje carnavallen in Breda had moeten zijn, veranderde in de nacht van 11 op 12 februari tot een knokpartij wanneer een van de slachtoffers tegen Owen van D. aanbotst. Er worden klappen uitgedeeld tussen de zes verdachten en de drie slachtoffers.  Op camerabeelden, die tijdens de zitting worden getoond, is te zien hoe een van de slachtoffers meerdere malen wordt getrapt en geslagen

Geen herinnering
Tijdens de zitting van maandagochtend ligt de focus op het slachtoffer dat tegen Owen van D. aanbotst. Youri van der G., Giorgio van den D. en Owen van D. staan dan terecht. Geen van de verdachten kan de precieze aanleiding van de vechtpartij nog herinneren. Ook het slachtoffer, die niet aanwezig is, herinnert zich alleen nog maar de klappen.

‘Hij had hulp nodig’
Als door de rechter wordt gevraagd waarom de jongens dit hebben gedaan, weten ze het niet heel goed. ‘’Ik zag dat mijn vriend aan het vechten was. Hij had hulp nodig’’, verteld Van der G, wijzend naar Owen van D. ‘’Waarom trekt u hem dan niet weg?’’, vraagt de voorzitter. ‘’Dat had ik beter kunnen doen. Ik ben geen vechtersbaas’’, antwoordt Van der G zachtjes. Ook Van den D. ziet in dat zijn acties fout zijn.

Van D, de persoon waar het slachtoffer tegen aanbotste, is geschrokken door de getoonde beelden. ‘’We hadden een leuke avond moeten hebben. Ik vind het heftig hoe het allemaal in zijn werking is gegaan.’’

Alle verdachten hadden tijdens de knokpartij alcohol gedronken. Bij Van D. waren  ook verschillende soorten drugs aangetroffen in zijn speeksel.

Schadevergoeding
Het slachtoffer eist 500 euro emotionele en mentale schade en 160 euro proces kosten. Hier gaat het OM in mee.

14 oktober wordt de uitspraak gedaan.

Rwanda getroffen door marburgvirus: Nederland alert

0

In Rwanda zijn zes personen overleden door het zeldzame marburgvirus. Zo’n twintig anderen zijn tot nu toe besmet geraakt sinds de uitbraak en ruim 160 mensen worden in de gaten gehouden, meldt de minister van Volksgezondheid.

Het marburgvirus is een zeer besmettelijk en dodelijk virus dat wordt overgedragen op mensen door besmette vleermuizen. Harold Wychgel, werkzaam bij infectieziektebestrijding bij het RIVM, zegt dat we ons vooralsnog geen zorgen hoeven te maken in Nederland: “Het is niet realistisch dat het deze kant op komt. Ebola is ook niet deze kant op gekomen, maar zeg nooit nooit.”

Wat is het marburgvirus?

Het virus is te vergelijken met ebola en de kans op overlijden is bijna 90 procent. De klachten die erbij komen kijken, zijn hoofdpijn, koorts, overgeven, spierpijn en buikpijn. Later komen er hevige bloedingen bij kijken en vallen de organen uit. Er is nog geen vaccin tegen het virus.

EPA/ISAAC KASAMANI

Tot nu toe is nog niet bekend of er Nederlanders zich in het gebied bevinden, maar mocht dit zo zijn, dan krijgt het RIVM het te horen. Als iemand uit dit gebied terugkomt met soortgelijke klachten, dan wordt de persoon in isolatie gezet en de omgeving volledig gemonitord.

NOS meldt dat de meeste slachtoffers in Rwanda zorgmedewerkers zijn. De bron van de besmetting is nog niet gevonden. In alle zorginstellingen worden voorzorgsmaatregelen getroffen. De WHO zit er bovenop in de hoop om verdere uitbraak te voorkomen. “Wij kunnen als Nederland nu niet zoveel doen om te helpen, behalve alert zijn,” aldus Wychgel.

Nederlander in 2008 besmet met virus

In juli 2008 is er een Nederlandse vrouw besmet geraakt met het virus na een vakantie in Oeganda. Volgens Wychgel was de vrouw besmet geraakt in een grot toen ze vleermuizen fotografeerde. Enkele dagen na haar terugkomst in Nederland kreeg de vrouw klachten, en is ze opgenomen in het ziekenhuis, waar ze vijf dagen later is overleden. Haar omgeving was in quarantaine geplaatst om verdere besmetting te voorkomen.  

Bestuursjaar onder druk door langstudeerboete, toch zien ze geen gevaar: ‘’Studentenverenigingen hebben iets tijdloos’’

0

Bestuurslid zijn bij een studentenvereniging is tijdrovend. Met de langstudeerboete in het vooruitzicht twijfelen studentenverenigingen over de aantrekkelijkheid van een bestuursjaar, omdat je naast je studie veel andere taken hebt. Een studievertraging is hierbij dus niet ondenkbaar: ‘’Je hebt een hele takenlijst die je uit moet voeren en je kan niet of nauwelijks bij colleges zijn’’, aldus Mayumi van Tillo, bestuurslid bij studentenvereniging St. Olof in Tilburg.

Als je in het bestuur zit bij een studentenvereniging doe je een stuk meer dan alleen maar bier drinken, je houdt controle over de financiële situatie en je coördineert het organiseren van activiteiten. Mayumi snapt dat het voor nieuwe leden een dilemma kan zijn om je toch aan te sluiten bij een studentenvereniging, je risico op een studievertraging wordt groter: ‘’Als ik mezelf een paar jaar terug in de tijd zou zetten dan zou ik misschien denken: ik ga helemaal niet bij een vereniging of ik haal eerst mijn propedeuse’’. Ze denken na over ideeën om toch leden te werven, maar:‘’Tegen een langstudeerboete van 3000 euro kan je als studentenvereniging niet op, behalve enige studiehulp bieden’’, vertelt Mayumi. Bij de vereniging kan je 80% korting krijgen op bijles, maar is dit genoeg motivatie voor leden om toch het bestuur in te gaan?

Voor internationale studentenvereniging ESN werkt het net een beetje anders: het bestuur krijgt hun studiegeld vergoed. Ondanks dit zullen de studenten bij ESN ook voor een dilemma komen te staan. ‘’Dit is mijn fulltime baan’’, aldus Nina Graczyk, vicepresident van internationale studentenvereniging ESN Tilburg . Alle tijd gaat dus in studeren en het bestuursleven, Nina is druk met activiteiten coördineren zodat ze bijvoorbeeld nieuwe mensen kunnen werven. Voor Nina ging het leiderschap haar makkelijk af, maar haar vrienden hebben er meer moeite mee. ‘’Voor hen is het moeilijk om school en bestuur te combineren en hierbij zie je dat sommigen een studievertraging oplopen.’’

Toch denkt Mayumi dat de langstudeerboete niet het einde betekent voor de studentenverenigingen: ‘’Studentenverenigingen hebben iets tijdloos’’, zegt Mayumi. Dit omdat er ook veel voordelen zitten aan het lid zijn van een studentenvereniging, zo heeft een bestuursjaar verschillende voordelen zoals het ontwikkelen van leiderschap, het verbeteren van communicatieve vaardigheden en je sociale en internationale kennis verbeteren. Ze ziet de studentenverenigingen daarom niet snel verdwijnen en denkt dat er altijd nog animo zal blijven voor het bestuursleven. De langstudeerboete kan in de toekomst eventueel complicaties met zich meebrengen, maar Mayumi hoopt dat de voordelen genoeg opwegen tegen de langstudeerboete.

Vrouwen wereldkeuken koken voor de week van de eenzaamheid

Maandag gaat de week van de eenzaamheid van start. De vrouwen van de Gemertse stichting Sistermoed gaan in het teken van deze week soep maken voor de bewoners van woon-zorglocatie Ruijschenbergh. “Wij willen graag wat doen voor de eenzame ouderen,” zegt Zual van Sistermoed.

Zual 

De 54-jarige Zual is vijf jaar geleden met haar man vanuit Turkije naar Nederland gevlucht. Dit kwam vanwege de politieke standpunten van het stel. Zij kunnen niet leven in een land waar Erdoğan de baas is. “Mijn man heeft hierdoor voordat wij gevlucht zijn ook één jaar in de gevangenis gezeten.”

Zij zijn mede verantwoordelijk voor de oprichting van Sistermoed en staken vooral veel liefde in de tuin. Zual’s man heeft recentelijk een hersenbloeding gehad en zit nu in een rolstoel, maar hij geeft zijn vrouw met liefde aanwijzingen in de wereldtuin. 

Zual is ook erg actief binnen de stichting met het bedenken van activiteiten. “Toen ik las dat de week van de eenzaamheid eraan kwam, wilde Safinaz en ik wat doen. Wij gaan honderd koppen soep koken voor de ouderen. Ze krijgen er ook een zonnebloem en een handgeschreven kaartje bij, zodat we ze op deze manier even in het zonnetje kunnen zetten.”

Sistermood thee drinken naast de Wereldtuin
Sistermood thee drinken naast de Wereldtuin

Effect

Binnen Sistermoed zijn in de afgelopen jaren serieuze banden ontstaan, bij sommige net alsof het zussen zijn. “Iedereen knuffelt met elkaar, geeft complimentjes en wil leren van elkaar,” zegt de Bosnische Dana die al 31 jaar in Nederland woont.”

Dana en de Nederlandse Angela zijn het er over eens dat Sistermoed laat zien dat vluchtelingen meer zijn dan wat sommige mensen en de media doen denken. Zij leren veel van Nederland, maar wij kunnen ook erg veel van hun leren. Twee maandagavonden in de maand koken de vrouwen van Sistermoed voor gasten in de Wereldkeuken. Zij komen op twee woensdagochtenden samen om thee te drinken en met elkaar te zijn.

Groei

De Nederlandse Thea is er ook sinds het begin bij en merkt veel groei bij haar buitenlandse sisters. “Je ziet hoe leergierig ze zijn! In het begin moest je met ‘tok tok’ geluiden kip omschrijven tijdens het koken, en nu, een paar jaar later, raak je niet met elkaar uitgepraat”. 

Veel buitenlandse vrouwen die naar Nederland verhuizen hebben moeite met het leren van de Nederlandse taal. Het contact leggen met mensen kan dan ook moeilijk zijn. Sistermoed heeft veel van deze vrouwen een eigen plekje gegeven om de taal te leren, maar vooral om even lekker zichzelf te kunnen zijn. 

De vrouwen van Sistermoed

Sistermoed bestaat nu uit 96 vrouwen, maar dit aantal groeit bijna elke week. Zij komen van over de hele wereld. Er zijn 25 verschillende nationaliteiten. Onder de 25 nationaliteiten zitten bijvoorbeeld Afghaanse, Tanzaniaanse, Amerikaanse, maar ook een aantal Nederlandse vrouwen. Iedere vrouw heeft een eigen verhaal en reden waarom zij naar Nederland zijn verhuisd. De één moest vluchten vanwege politieke meningen, de ander vanwege conflicten in de regio of is gekomen voor de liefde. 

Steeds meer jongeren naar musea: “Maar ik ga toch liever naar de film”  

Laatst zijn de nieuwe ‘Museumcijfers’ gepubliceerd. Daaruit blijkt dat het goed gaat met Nederlandse musea, vooral onder jongeren. In totaal zijn er 30,9 miljoen museumbezoeken afgelegd. 20% van de bezoekers waren 18 of jonger. Dit is goed nieuws voor initiatieven die jongeren naar de musea willen halen, zoals TakepArt. “Het is belangrijk dat nieuwe generaties leren over geschiedenis, ook kunstgeschiedenis.” zegt Fé van Heusden, deelnemer van het initiatief.

 Goede cijfers na corona

Hoewel musea een flinke klap kregen na corona, is het aantal jongere bezoekers vanaf 2019 tot 2023 met een half miljoen gestegen. Schoolexcursies zijn hier niet bij opgeteld. Musea proberen al langer jongeren te trekken. Musea zijn namelijk vaak het populairst bij ouderen, de op een na grootste groep museumkaarthouders is dan ook 65+. Het aantal museumkaarthouders stijgt wel onder de leeftijdsgroep 19-35.  

 Acties voor jongeren

Er zijn veel initiatieven om nog meer jongeren geïnteresseerd te krijgen in kunst. Zo ook TakepART, een Dordtse organisatie dóór jongeren vóór jongeren, die samenwerkt met het Dordrechts Museum. Fé van Heusden (18) is een van de deelnemers van TakepART. “Om nog meer jongeren te bereiken deden we veel op sociale media, vooral Instagram en TikTok. Ook is er een speciale audiotour gericht op jongeren en hangen er grappige ‘meme’ stickers naast de schilderijen.” De organisatie houdt zich elk jaar ook bezig met evenementen in het museum, zoals ‘Art After Dark’, waarbij je ‘s avonds het museum kan bezoeken. Zij merken ook dat er meer jongeren het museum bezoeken, maar dat de opkomst vergeleken met andere groepen in de samenleving nog steeds karig is.  

Nog niet klaar 

Hoewel het aantal jongeren dat musea bezoekt nu stijgt, is het nog niet op het gewenste niveau. In een onderzoek van BinnenBijMusea benoemen jongeren liever andere activiteiten te doen. Zoals naar de bioscoop of een speelhal gaan. Zo zegt Fé zelf ook liever naar de film te gaan. “Ik heb ook niet veel vrienden die geïnteresseerd zijn in kunst. Daarom ga ik er buiten TakepART bijna nooit heen.” De initiatieven van musea, waaronder TakepART, zijn dus nog lang niet klaar.

Open dag op het AZC: een warme ontmoeting van culturen

0

Dit weekend scheen de zon helder boven het azc (asielzoekerscentrum) in Oisterwijk. De poorten staan wijd open en er hangt een levendige, haast feestelijke sfeer in de lucht. Ballonnen wiegen zachtjes heen en weer in de wind, kinderen lachen terwijl ze rondrennen en de geur van versgebakken falafel en zoete baklava vult de lucht. Het is Open Dag, en het centrum is vandaag niet slechts een plek achter hoge hekken en gesloten deuren. Het is een ruimte van ontmoeting geworden, waar nieuwsgierige buren en geïnteresseerden een blik kunnen werpen in een wereld die vaak verborgen blijft.

Bij binnenkomst worden de bezoekers vriendelijk ontvangen door medewerkers van het azc. Naast de ingang staat een grote tafel vol kleurrijke gerechten: hummus, pita’s, verschillende soorten rijst en exotische hapjes, allemaal bereid door de bewoners zelf. Aan een van de tafels zit Sara, een vrijwilligster die al jaren actief is bij het azc. Ze lacht breed terwijl ze een bordje met Syrische zoetigheden aanbiedt aan een jonge moeder met haar zoontje aan de hand.

“Deze dag is zo belangrijk,” zegt Sara terwijl ze om zich heen kijkt. “Veel mensen weten niet precies wat hier allemaal gebeurt, en vandaag kunnen we dat laten zien. Het gaat niet alleen om de praktische zaken, maar ook om de verhalen van de mensen hier, hun achtergrond, hun dromen en angsten. We willen graag de kloof tussen de bewoners en de buitenwereld verkleinen. De bewoners zijn geen cijfers, het zijn mensen met een verhaal.”

Sara wijst naar een groep bewoners die gezellig staan te praten met een paar buurtbewoners. “Kijk, daar begint het al,” zegt ze met een glinstering in haar ogen. “Ze maken verbinding. Dat is het doel.”

Nieuwsgierigheid en openheid

Onder de bezoekers is ook Mark, een man van middelbare leeftijd, die zichtbaar geïnteresseerd de rondleiding volgt. Hij knikt terwijl een medewerkster vertelt over de dagelijkse routines en activiteiten op het azc, zoals taallessen, sportprogramma’s en kinderactiviteiten. “Ik had eerlijk gezegd nooit echt stilgestaan bij wat er allemaal achter die hekken gebeurt,” geeft hij toe. “Je hoort zoveel in het nieuws, maar dat is vaak negatief. Vandaag zie ik dat er hier zoveel meer gebeurt dan ik had verwacht. Het is eigenlijk een kleine gemeenschap, met zijn eigen uitdagingen, maar ook met zoveel hoop.”

Mark blijft even stilstaan bij een informatiebord waar foto’s hangen van bewoners tijdens verschillende activiteiten. “Wat me vooral opvalt, is de veerkracht van de mensen hier,” zegt hij na een moment van stilte. “Ze hebben vaak veel meegemaakt, maar toch zie je ze lachen, zie je kinderen spelen. Het is mooi om te zien hoe mensen uit zoveel verschillende landen hier samen een nieuwe start proberen te maken.

Verbondenheid in eenvoud

Terwijl de middag vordert, klinkt er muziek vanaf een klein podium in de hoek van het terrein. Een groep bewoners speelt traditionele muziek uit hun thuisland. Bezoekers klappen mee op het ritme en sommige kinderen dansen op het gras. De sfeer is warm, bijna familiair, alsof iedereen elkaar al veel langer kent dan enkel deze dag.

Wat deze dag vooral bijzonder maakt, is de eenvoud waarmee verbinding wordt gelegd. Een glimlach, een gedeeld gerecht, een vriendelijk gesprek – het zijn kleine gebaren die vandaag laten zien dat verschillen in afkomst, taal en cultuur niet onoverbrugbaar zijn. Ze worden juist gevierd. Het voelt alsof er vandaag een stukje onzichtbare muur is afgebroken tussen het azc en de buitenwereld.

Samen vooruit

Aan het einde van de dag druipen de bezoekers langzaam af. Kinderen zwaaien nog een laatste keer naar hun nieuwe speelkameraadjes, terwijl de bewoners tevreden napraten onder de laatste zonnestralen van de dag. De open dag is een succes gebleken. Niet alleen omdat zoveel mensen een kijkje zijn komen nemen, maar vooral omdat er verbinding is ontstaan. Zoals Sara het verwoordt: “We hebben allemaal iets te bieden, en als we openstaan voor elkaar, kan er zoveel moois ontstaan.”

Met een hoofd vol nieuwe indrukken en een hart vol verhalen verlaat Mark het terrein. “Ik kom zeker nog een keer terug,” zegt hij vastberaden. “Dit is de plek waar echte ontmoetingen plaatsvinden, en dat is misschien wel het belangrijkste van alles.”