Deze week publiceerde het ministerie van Gezondheid in Gaza een document waarin de namen staan van meer dan 34.000 Palestijnen die tussen 7 oktober 2023 en 31 augustus 2024 zijn omgekomen. Het document dat 649 pagina’s telt, bevat informatie over de overledenen, gerangschikt op leeftijd, van baby’s jonger dan één jaar tot ouderen van boven de honderd.
Het document werd vooral bekend door de verspreiding ervan via X. In de reacties op de post zijn er duidelijk 2 groepen te zien. Een groep reageert op het document in onbegrip en zeggen dat het onbetrouwbaar is, terwijl de anderen dit als bewijsmateriaal zien. Het is niet de eerste keer dat Hamas oorlog statistieken over slachtoffers publiceert, maar het is veruit het grootste rapport tot nu toe. ,,Ze hebben eerder namen gepost, maar die zijn nooit echt bekend geworden,” zegt Gerard Jonkman, directeur van The Rights Forum. Hij wijst erop dat de Israëlische media veel vaker gedetailleerde lijsten van hun slachtoffers verspreiden. ,,Als er Israëlische doden vallen, wordt dat vrijwel altijd gepubliceerd. Israël heeft dat proces veel meer in de hand,” voegt hij toe.
De Israëlische gedenktekens zijn vaak persoonlijker. Ze bevatten foto’s en verhalen van de overledenen, waardoor slachtoffers een gezicht krijgen. Het is een krachtig middel om empathie te creëren en de lezer emotioneel te raken. Dit contrasteert met de Palestijnse cijfers, die vaak als een grote, anonieme statistiek worden gezien. Jonkman verwijst ook naar de beroemde uitspraak van Jozef Stalin: “De dood van één mens is een tragedie; de dood van miljoenen slechts een statistiek.” De cijfers maken het niet minder schrijnend. Het document laat zien dat de impact van de oorlog niet alleen de Hamas-strijders treft, maar vooral gewone burgers, waaronder opvallend veel kinderen. “Mensen realiseren zich niet altijd dat het vaak om families gaat, om mensen zoals jij en ik.”
Onpartijdigheid
In buitenlandse media krijgt het rapport ook veel aandacht, maar in Nederland blijft het stil. Jonkman denkt dat dit deels te maken heeft met de Nederlandse houding ten opzichte van Israël. “Nederland heeft een lange geschiedenis van politieke en maatschappelijke steun aan Israël. Er is meer empathie voor de Israëlische kant van het verhaal, mede door de historische band en de aanwezigheid van de Joodse gemeenschap hier,” stelt hij.
Ook Israëlische doden doen ertoe. ,,Iedere dode aan welke kant dan ook is er een te veel.” Zo helpt bijvoorbeeld het internationale Rode Kruis onpartijdig beide kanten van het conflict door het uitdelen van voedsel, psychosociale hulp en het verrichten van evacuaties. Sinds 7 Oktober hebben zij al duizenden mensen geholpen zonder onderscheid te maken tussen achtergrond, afkomst of politieke voorkeur.
