Ozempic, de bekende afslankprik wordt steeds populairder en dan vooral in Amerika, maar hier is toch veel kritiek op. Zo zegt Robert F. Kennedy jr minister van gezondheid in Amerika dat ozempic uitbuiting is van de te dikke Amerikaan. 

Ozempic zorgt ervoor dat je lichaam het gevoel van verzadiging langer volhoudt bij het injecteren van een prik. Dit gevoel blijft tot ongeveer een week en dan kan er weer een nieuwe injectie worden genomen. Op deze manier leidt dit tot gewichtsverlies, maar het pakt niet de kern van het probleem aan en dat is iemands levensstijl. 

Anne Roefs hoogleraar Psychology and Neuroscience of Abnormal Eating, zegt hierover het volgende “Studies tonen aan dat als je stopt met deze medicatie, dan ben je weer terug bij af en erger nog je verliest met ozempic niet alleen vetmassa maar ook spiermassa, dus als je dan stopt met de medicatie dan ben je eigenlijk nog verder van huis”. Ook legde ze uit hoe makkelijk het is voor mensen om aan deze medicatie te komen: “Ik kon een vragenlijst invullen en daar kon ik eigenlijk alles invullen wat ik maar wilde en toen binnen 5 minuten kreeg ik bericht dat ik het kon bestellen”.  En hier zit dan ook het probleem want deze medicatie is eigenlijk bedoeld voor mensen met diabetes, maar nu is het voor iedereen met veel geld te verkrijgen. 

Is het dan uitbuiting?

Er is bekend dat 1 op de 8 mensen in Amerika nu ozempic gebruiken, terwijl in dit land ook het ongezondst wordt gegeten. “Het is wel raar, je hebt de voedingsindustrie die een heleboel eten maakt wat echt niet goed voor ons is en dan komt de farmaceutische industrie met een middeltje dat ervoor zorgt dat deze mensen minder gaan eten en dan vervolgens gaat de voedingsindustrie eten verkopen speciaal voor mensen aan de ozempic wat ook weer duurder is. Dat lijkt dan wel op uitbuiting” vindt Anne Roefs. 

Hoewel ozempic voor velen een effectieve oplossing lijkt in de strijd tegen overgewicht, krijgt het veel kritiek. Het medicijn pakt de kern van het probleem, een gezonde levensstijl, niet aan en lijkt een tijdelijke pleister op een dieperliggend probleem te zijn. Daarnaast is het te makkelijk te verkrijgen voor mensen die geen obesitas of diabetes hebben, wat ruimte maakt voor commercieel misbruik, waarbij zowel de farmaceutische als de voedingsindustrie financieel profiteren van een vicieuze cirkel van overconsumptie en medicatie.