★★☆☆☆
De filmwereld heeft er weer een nieuwe biografie bij. Bradley Cooper, hoofdrolspeler, coauteur, coproducent en regisseur van de film, kreeg tijdens het filmfestival in Venetië 7 minuten lang een staande ovatie. De film gaat over de ingewikkelde relatie tussen dirigent Leonard Bernstein en Felicia Montealegre Cohn Bernstein. De film is vier keer genomineerd voor de Golden Globes, maar een prijs wisten ze niet te winnen. Zo’n lange staande ovatie zou dan ongepast zijn, toch?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Maestro komt niet in het rijtje van beste biografieën. Laat staan beste film van het afgelopen jaar. In de film staat de maestro zelden op het podium. De film belicht vooral zijn leven achter de schermen. Het draait om zijn relatie met echtgenote Felicia en affaires met jonge mannen. Felicia en Leonard trouwen en krijgen drie kinderen. Ze ontdekt zijn dubbel leven, maar accepteert het. Bernstein worstelt met zijn liefde voor mannen en zijn vrouw. Hij probeert alles tegelijk te zijn. Maestro is ook Felicia’s verhaal. We zien Bernstein als charismatisch maar ook zelfingenomen. Ondanks vernederingen blijft Felicia bewonderend.
Ondanks de verwachtingen van een meeslepend verhaal over muzikale passie, slaagt de film er niet in een overtuigende indruk achter te laten. Het verhaal mist diepgang, waardoor de personages oppervlakkig blijven.
Terechte staande ovatie voor Bradley Cooper?
Na de film kreeg Bradley Cooper vooral de staande ovatie van het publiek in Venetië. In ware essentie heeft Carry Mulligan als Felicia veel meer laten zien met haar optreden. Ze blinkt uit in de moeilijke scènes en laat ons zien dat deze film Maestro onvolledig zou zijn zonder haar, net zoals Leonards levensverhaal onvolledig zou zijn zonder Felicia. Bradley Cooper weet alweer geen prijzen te winnen als regisseur, iets waar hij al zo lang op aan het wachten is. Zelfs niet door samen te werken met Netflix, die al heel wat mooie films en series hebben gesponsord. En dan heb ik het nog niet over zijn samenwerking met filmlegendes, Martin Scorsese en Steven Spielberg. Al met al, een gemiste kans voor een film die meer potentieel leek te hebben dan het uiteindelijk waarmaakte.
