Chinese kledinggigant Shein is aan het kijken om haar geplande beursgang niet op Wall Street te gaan doen, maar in London. Dit omdat het bedrijf problemen verwacht met beurswaakhond SEC. Verschillende Amerikaanse politici uitten in het verleden kritiek op de werkomstandigheden in de fabrieken en warenhuizen van Shein. Luuc Brans is socioloog en expert op het gebied van fast fashion en legt uit hoe het bedrijf achter de schermen handelt.
Het kledingbedrijf Shein, bekend door het verkopen van extreem goedkope kleding, is al langere tijd bezig met een beursgang. Er lagen plannen om deze beursnotering op het Amerikaanse Wall Street te gaan doen. Het bedrijf verwacht echter problemen met de Amerikaanse beurswaakhond SEC en richt haar blik nu op de aandelenbeurs in London. Amerikaanse politici uitten kritiek over het productieproces van het kledingbedrijf toen het november vorig jaar een verzoek indiende om aandelen te gaan verkopen op Wall Street.
4 cent per kledingstuk
Werknemers in de fabrieken en warenhuizen van Shein worden slecht behandeld. Uit een undercoveractie van het Britse Channel 4 bleek hoe werkdagen in Shein’s fabrieken eruit zien. Werkdagen van 18 uur, straffen wanneer werknemers hun doel van 500 kledingstukken per dag niet halen en maar één dag vrij per maand lijken de norm. Dat alles moeten werknemers doen voor een maandsalaris van omgerekend 572 euro per maand. Dat betekent dat textielarbeiders 4 cent per kledingstuk betaald krijgen.
Luuc Brans begrijpt de kritiek op de kledinggigant. “Shein is een bedrijf dat slechtste van de mode-industrie belichaamt”, aldus de socioloog. “De kleding is extreem goedkoop. Het is onduidelijk hoe de kledingproductie van Shein zo goedkoop kan zijn. Er zijn wel aanwijzingen dat de productie onder erbarmelijke omstandigheden plaatsvindt. Daarnaast haalt Shein de grondstoffen uit Xinjiang, een provincie in China waar Oeigoeren ernstig onderdrukt worden.” Oeigoeren zijn een Islamitische minderheid in China die gedwongen aan het werk gezet worden.
Beursgang
Bij een beursgang of beursnotering gaat een bedrijf voor het eerst aandelen verkopen. Dit betekent dat mensen die aandelen in Shein kopen voor een klein deel eigenaar van het bedrijf worden. Deze aandeelhouders krijgen dus ook een klein deel van de winst die Shein boekt. Voor Shein is dit gunstig omdat het veel nieuw geld voor het bedrijf oplevert. Shein is in 2008 opgericht, maar is vooral de laatste jaren hard aan het groeien. Shein heeft veel geld nodig om deze groei voort te zetten. Het bedrijf heeft een geschatte waarde van 66 miljard dollar en in 2022 boekte het bedrijf een omzet van 23 miljard dollar.
Shein en sociale media
Een groot deel van de marketing van Shein gebeurt op sociale media. Het bedrijf gebruikt influencers die in ruil voor gratis kleding of een commissie van 10 tot 20 procent nieuwe klanten naar de Chinese webshop lokken. Shein nodigde zelfs een aantal Amerikaanse influencers uit op geheel verzorgde reis naar China. Deze influencers postte na deze reis gelikte video’s waarin een rooskleurig beeld werd geschetst van de werkomstandigheden in de fabrieken. “Bedrijven doen vaker aan dit soort ‘greenwashing’”, vertelt Brans. “Het was bij de video’s over de fabrieken van Shein echter zo duidelijk dat het in scène was gezet dat het veel mensen opviel.”
Het gebruik van influencers door fast fashion bedrijven levert volgens Brans ook andere problemen op. “Doordat Shein zo onlosmakelijk verbonden is aan sociale media gaan mensen kledingstukken hetzelfde zien als een post op sociale media. T-shirts worden net zo snel vervangen als een verhaal op Instagram. Vooral jongeren vallen sneller ten prooi aan deze manier van denken. Uit onderzoek blijkt al dat jongeren niet meerdere keren in dezelfde kleding op sociale media gezien willen worden. Dat maakt de extreem goedkope kleding van Shein extra aantrekkelijk.”
