The Ballet of Songbirds and Snakes speelt zich ruim zestig jaar eerder af dan de originele Hunger Games-reeks. Vervolgverhalen beloven vaak weinig goeds, aangezien ze een serie onnodig kunnen uittrekken. Is het de moeite waard om een extra film aan deze franchise toe te voegen?

Hoewel prequel films vaak niet de moeite waard zijn vanwege overbodige verlengingen, heeft deze nieuwe film een geheel andere invalshoek. Katniss Everdeen en Peeta Mellark komen niet voor in de film, maar een ander personage is het focuspunt: Coriolanus Snow, de toekomstige dictator van Panem. 

Ook in de nieuwe film worden jongeren uit verschillende districten gedwongen om deel te nemen aan een meedogenloze strijd tot de dood. Dit gruwelijke evenement wordt opgezet voor het vermaak van de hoofdstad, waarin de confrontaties op televisie worden uitgezonden als spektakel. Na tien jaar ontstaat er een probleem: de kijkcijfers dalen en mensen vragen zich af of het niet afgeschaft moet worden.

We leren de 18-jarige Coriolanus kennen als een ambitieuze student die zich binnen het Capitool probeert op te werken. Hij krijgt de kans om een mentorrol te vervullen voor een van de kandidaten in de tiende Hongerspelen, een jonge zangeres genaamd Lucy Gray Baird uit het twaalfde district. Hoewel ze geen doorgewinterde vechtmachine is, weet de jongedame met haar charme en zangkunsten het hart van het land te veroveren.

Menselijkheid inruilen voor haat

Op deze jonge leeftijd is Coriolanus al gereserveerd en beheerst, toch zie je nog een sprankje van zijn menselijkheid. Hij bewaart schaars voedsel voor anderen, wil niets liever dan zijn dierbaren beschermen en zet alles op alles om zijn kandidaat de Spelen te laten overleven. Lucy Gray weet niet alleen het hart van de kijkers te veroveren, maar ook het hart van Coriolanus. Er ontstaat een romantische relatie tussen de twee, ondanks dat de kijker vanaf het begin weet dat de relatie gedoemd is te mislukken. 

De film illustreert op een indrukwekkende manier dat een slechterik niet geboren wordt, maar gemaakt. De omstandigheden kunnen mensen aanzetten om verschrikkelijke daden te verrichten. Op sommige momenten kan je zelfs sympathie hebben voor hem. Songbirds en Snakes is geen vrijspraak van het personage, begrijp me niet verkeerd, maar het geeft een inkijk in hoe ver mensen gaan voor macht. In het drie kwartier durende epiloog, waar de focus niet meer op de Hongerspelen ligt, zie je dat Snow geleidelijk zijn menselijkheid inruilt voor haat. 

Sterrencast

Tom Blith en Rachel Zegler vertolken de rollen uitstekend en laten een ongekende chemie zien. Zegler, die al eerder in West Side Story haar prachtige zangtalent liet horen, tilt in deze film haar prestaties naar een nog hoger niveau en handhaaft daarmee haar reputatie.

Naast Blith en Zegler schitteren nog meer grote namen op het witte doek, waaronder Viola Davis, Peter Dinklage en Hunter Schafer, bekend van de hitserie Euphoria. Dankzij deze uitstekende sterrencast mis je Jennifer Lawrence geen moment. 

Easter Eggs

The Ballet of Songbirds and Snakes bevat een aantal zogenoemde easter eggs, verwijzingen naar de originele franchise. Op sociale media wordt er veel gesproken over de buiging van Lucy Gray. Nadat ze is gekozen bij de Reaping, zingt ze voor de menigte en buigt ze op precies dezelfde manier als Katniss doet aan het einde van haar privétraining. 

Verschillende personages in het Capitool hebben bekende achternamen, wat erop wijst dat Snow’s klasgenoten de ouders/grootouders zijn van veel belangrijke personages in de franchise. Plutarch Heavensbee was bijvoorbeeld waarschijnlijk familie van Hilarius Heavensbee. Lucretius “Lucky” Flickerman, die zijn eerste Hongerspelen presenteert, is waarschijnlijk de vader van Caesar Flickerman.

The Hanging Tree

De muziek in de film heeft een sterke impact. Het bekende rebelse lied van Katniss Everdeen ‘The Hanging Tree’ maakt een terugkeer, ditmaal gezongen door Lucy Gray. Het lied krijgt een geheel nieuwe betekenis vanuit dit perspectief, waardoor het nog indrukwekkender wordt.

Met het laatste nummer ‘Can’t Catch Me Now’, speciaal geschreven door Olivia Rodrigo voor de film, weet ze nauwkeurig de sfeer van het moment vast te leggen. Het nummer weerspiegelt de emoties van Lucy Gray op dat specifieke punt in het verhaal. De muziek is meeslepend en vangt de mysterieuze sfeer van de film.

Dankzij de twee charmante hoofdrolspelers, Tom Blyth en Rachel Zegler, en de goed uitgevoerde verhaallijn weet de prequel een nieuw leven in de Hunger Games-franchise te blazen. 

The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes
Regie: Francis Lawrence
Hoofdrollen: Tom Blyth, Rachel Zegler, Viola Davis en Peter Dinklage
Lengte: 158 minuten