Home Blog Pagina 10

Betaalbare schoolslag voor alle kinderen

0

In de afgelopen jaren is sporten steeds duurder geworden. Het komt dan ook vaker voor dat ouders van kinderen die het minder breed hebben geen geld meer hebben voor sport. Stichting Jeugdfonds zet zich in voor ouders die het financieel minder hebben om sport beschikbaar te houden voor de kinderen. Ook zwemlessen worden steeds duurder, sinds 2018 betalen ouders ongeveer 30% meer, wat resulteert in een groeiende groep kinderen die geen zwemdiploma hebben.

Fondsen

Gelukkig zijn er voor de vele mensen die het minder breed hebben verschillende fondsen in het leven geroepen die hen kunnen helpen. Stichting Jeugdfonds is er een van. Het aantal van 74.159 kinderen is via Jeugdfonds in 2023 al lid geworden van een sportclub. Er is blijkbaar steeds meer vraag naar want volgens de cijfers zijn de aanvragen met 22% gestegen bij Jeugdfonds. Jack Aarts is manager bij zwembad de Banakker te Etten-Leur. Ook zwembad de Banakker is lid van een stichting genaamd ‘MeeDoen’. Jack vertelt dat gemeente Etten-Leur het belangrijk vindt dat elk kind minimaal een A-diploma heeft voor zwemmen. Ouders die de lessen niet kunnen betalen kunnen dan een beroep doen op ‘MeeDoen’. Volgens Jack is dat momenteel 3 a 4% van het aantal zwemleskinderen. ‘’ We vinden het wel bijzonder dat er nog veel ouders zijn die hier geen gebruik van maken.’’

Schoolzwemmen

Al sinds 1985 is schoolzwemmen niet meer verplicht. Toch is het erg belangrijk om zwemmen via school te stimuleren, vertelt Jack. De Banakker is één van de weinige zwembaden in Nederland die schoolzwemmen nog altijd aanbied. Het probleem is echter wel dat scholen hier niet altijd gebruik van maken aangezien het veel tijd in beslag neemt en leerkrachten tegenwoordig medeverantwoordelijk zijn voor het toezicht tijdens de zwemles. Toch is het aanbod voor schoolzwemmen weer met 10 jaar verlengd bij de Banakker.

Extra Hobbel nemen

Jack merkt ook dat er ondanks de vele aanmeldingen nog steeds te weinig kinderen zwemles nemen. Het is een landelijk probleem. ‘’We hebben water, tijd en kinderen maar geen zwemonderwijzers.’’  Het is de taak van het bestuur van zwembaden en bonden om tot een goede CAO te komen om het weer aantrekkelijk te maken voor mensen om zwemmeester te worden. Als men wil dat meer kinderen een zwemdiploma hebben zal het aantrekkelijker gemaakt moeten worden om te kiezen voor een opleiding als zwemdocent. Ook Zwemonderwijs Nederland meldt dat er te weinig gesubsidieerd zwemwater beschikbaar is. ‘’Zwemscholen krijgen geen enkele subsidie mee, terwijl voor deze organisaties de huurkosten de pan uitrijzen. Er zijn veel zwemscholen gestopt te bestaan in de afgelopen jaren omdat ze letterlijk niet het hoofd boven water konden houden.’’ Verteld Zwemonderwijs Nederland.

A,B of C diploma

Van de kinderen die wel zwemles volgen gaan er maar liefst 90% op voor hun B-diploma en maar 10% gaat op voor hun C-diploma. Vaak vinden ouders een B-diploma al voldoende of duurt het te lang om ook nog een C-diploma te halen. Ondanks dat hoopt Jack dat ouders bewust blijven van de problemen die kunnen worden voorkomen door de kinderen te laten zwemmen. ‘’Wij maken ouders hier alert op, maar het zou binnen de gemeente en / of de scholen eigenlijk meer gestimuleerd moeten worden.’’ Aldus Jack.

YouTube-tool geeft ouders meer controle over internetgebruik kinderen: ‘Maar je kunt niet alles dichttimmeren’

YouTube rolt in september een tool uit waarmee ouders meer controle kunnen nemen over het videogebruik van hun (bijna) tiener. Met het Family Centre kunnen opvoeders op verschillende manieren inzicht krijgen in het videogebruik van hun kind en worden suggesties met gevoelige content onderdrukt. Hiermee hoopt de streamservice jonge gebruikers, tot tieners aan toe, te beschermen. Eerder was er al YouTube Kids, een apart platform voor de jongste kijkers.

Jeugd regelmatig blootstellen aan content die bedoeld is voor een volwassen publiek heeft invloed op ze, stellen YouTube’s Youth & Family Committee en pedagoog Ingeborg Dijkstra. “Het heeft invloed op hun zelfbeeld en ze kunnen dingen na gaan doen”, stelt de pedagoge. “Voor films hebben we de kijkwijzer, maar dat is voor internet een utopie omdat alles overal online kan komen. Daarom hebben platformen, ouders én makers gedeelde verantwoordelijkheid.”

Veiligheid boven alles
Joyce van Synna, moeder van twee kinderen (7 en 8 jaar) zat te wachten op zulke maatregelen. “Als social media creator zit ik dan aan m’n eigen werk, maar ik vind de veiligheid van m’n kinderen belangrijker.” Van Synna zou meer onderwerpen willen filteren op YouTube dan geweld en body image. “Ik wil mijn kinderen geen horror of seksueel getinte content laten zien, op voorlichting na. Maar ja, je kunt niet alles dichttimmeren. Je zult soms naast je kinderen moeten zitten en kijken wat ze doen. Die van mij kijken graag uitpakvideo’s en dat is altijd vrolijk en in overvloed. Ik leg ze dan uit dat de echte wereld zo niet in elkaar zit.”

Praten over internetgebruik is dan ook zeker pedagogisch verantwoord. Dijkstra zegt: “Je kunt al beginnen te praten met peuters en kleuters. De inhoud verschilt per leeftijd, maar je kunt uitleggen dat er enge dingen op internet staan, het verslavend is en dat niet alles klopt wat je ziet: iets kan ook een advertentie zijn of een filter.” Je kunt het ook luchtig houden. “Vraag eens naar een favoriete YouTuber van je kinderen. Of in plaats van hoe het op school was, welke TikTok ze liet lachen. Zo kun je het een beetje in de gaten houden wat ze kijken. En als je bezorgd bent kun je zo’n Family Centre inschakelen, maar ook dat in gesprek. Uitleggen dat je als ouder verantwoordelijk bent en daarom zo’n keuze maakt, is verstandig. Ik ben geen voorstander van sneaky zijn. Zo zet je als rolmodel een verkeerd voorbeeld weg.”

Stiekem gedrag
Ook met een goed voorbeeld kunnen tieners nog ondeugend zijn, maar Van Synna is niet bang voor stiekem gedrag zoals filmpjes kijken op nieuwe accounts. “Daar zitten consequenties aan, dan is er helemaal geen YouTube meer. Als ouder moet ik mijn kinderen leren goede keuzes te maken. Maar tot nu toe vinden mijn kinderen het prima als ik een apparaat uitzet. Dan leggen ze het weg zonder gezeur.”

“Laten we niet vergeten dat er vooral heel veel leuks en onschuldigs is op YouTube”, sluit  Dijkstra af. “De video’s kunnen helpen bij wiskundehuiswerk. Of denk aan de bekende poezenfilmpjes. Sommige tieners leren gitaar spelen met behulp van YouTube. En we gebruiken het zelf ook allemaal.”

Hulp beschikbaar voor laaggeletterden, ‘maar zijn moeilijk te bereiken’

Voor laaggeletterden is taalhulp beschikbaar, maar wegens schaamte durven zij dit niet snel aan te nemen. In Nederland zijn 2,5 miljoen mensen die moeite hebben met lezen, schrijven of rekenen. Tijdens de Week van lezen en schrijven wordt extra aandacht gevraagd voor laaggeletterdheid.

Iedere doordeweekse dag wordt bij het Taalhuis in Oud-Beijerland lesgegeven aan laaggeletterden en mensen waarbij Nederlands niet hun moedertaal is. Maar vooral die eerste groep is ver ondervertegenwoordigd. Volgens Marleen de Vries, coördinator Taalhuis, zijn ze moeilijk te bereiken. “Als je naar de cijfers kijkt zouden er in deze gemeente zesduizend laaggeletterden zijn, maar wij zien hier maar een heel klein percentage daarvan terug”, zegt Marleen. In de afgelopen jaren is het Taalhuis gegroeid. Ze hebben meer vrijwilligers en kunnen dus meer mensen helpen, maar de laaggeletterden blijven grotendeels weg.

Geen analfabeet

Als je laaggeletterd bent, heb je moeite met lezen, schrijven of rekenen. Je bent geen analfabeet, want je kan wel lezen en schrijven. Maar niet goed genoeg om helemaal mee te doen met de samenleving. Laaggeletterden hebben meer moeite bij het vinden van een baan en het doen van geldzaken. Niet goed kunnen lezen, schrijven of rekenen kan dus grote gevolgen hebben op iemands leven. Ondanks dat laaggeletterdheid vaak en in vele variaties voorkomt, is er nog steeds een taboe.

Smoesjes

“Statistisch gezien kennen we allemaal twee laaggeletterden”, zegt Marleen de Vries, coördinator Taalhuis. “Ik zou zelf niet weten wie, want door schaamte verbloemen ze het vaak met excuusjes als ‘ik ben m’n bril vergeten’ of ‘ik heb geen pen bij me’. Ze schamen zich omdat ze denken dat ze dom gevonden worden, maar dat zijn ze natuurlijk niet.” Bij het Taalhuis, onderdeel van de Bibliotheek Hoeksche Waard, willen ze mensen helpen met taal. “Wij streven ernaar om die schaamte weg te nemen.” 

Voor sommige van de deelnemers was het een grote stap om hulp aan te nemen. “Wij geven nu les aan twee dames, uit een groot gezin, die vroeger nooit hebben leren lezen. Nu zijn ze beide oma geworden, maar kunnen ze hun kleinkinderen niet voorlezen. Dat was voor hen de reden om taalhulp te krijgen.” Volgens De Vries is vertrouwen bij laaggeletterden heel erg belangrijk. “Je moet een band opbouwen en ze moeten je vertrouwen, anders vertellen ze je niet dat ze moeite hebben met taal.”

Leesplezier

Om ervoor te zorgen dat de het aantal laaggeletterden onder de volgende generatie afneemt, moeten kinderen meer met taal bezig zijn. “Het plezier in lezen moet terugkomen”, zegt Adrienne van Hoek, juf en taalcoördinator op een basisschool die goed scoort op het gebied van lezen. “Het helpt dat er steeds meer aandacht voor is, bijvoorbeeld door online forums maar ook door TikTok filmpjes over boeken.” Ook beginnen ze iedere dag met een half uur lezen. Veel scholen hebben een leeskwartier, maar dat is volgens juf Van Hoek te kort. “Je komt in een kwartier niet in je verhaal. In een half uur is dat beter te doen. Vaak bespreken we na het lezen nog bepaalde gebeurtenissen en herkenbare dingen uit de boeken, zodat we ook echt over de inhoud nadenken.” En dat helpt volgens Adrienne: “Ik merk hier op school dat ze het lezen steeds leuker vinden. We hadden pas nieuwe boeken in de schoolbibliotheek en je merkt dat ze daar echt in geïnteresseerd zijn.”

Staking in het openbaar vervoer, vakbond wil betere zwaarwerkregeling

0

Dinsdag staakten werknemers van het stadsvervoer in Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. Zij voerden actie voor een betere zwaarwerkregeling. Op woensdag wordt er landelijk gestaakt door de NS en het streekvervoer.

14 en 4 jaar cel voor Pakistanen na bedreigen Geert Wilders

0

De 56-jarige religieuze leider Muhammad Ashraf Jalali is veroordeeld tot 14 jaar cel. De 29-jarige leider van de islamitische extreemrechtse groep Tehreek-e-Labbaik, Saad Hussain Rizvi, krijgt een gevangenisstraf van 4 jaar. Dat heeft de rechtbank in Den Haag geoordeeld. De rechter acht Jalali schuldig aan het bedreigen, uitlokken en oproepen tot moord op Wilders. Rizvi wordt schuldig bevonden aan bedreiging en opruiing tot moord.

De twee Pakistanen hebben hun volgers opgeroepen tot het doden van Geert Wilders. Dit deden zij tijdens bijeenkomsten en op sociale media. De straf tegen Jalali is hoger door het uitspreken van een fatwa tegen de PVV’er. Een fatwa is een juridisch advies in de islam. Zo gaf Jalali een directe opdracht aan zijn volgers over het doden van Wilders.

Nederland heeft geen uitleveringsverdrag met Pakistan waardoor Jalali en Rizvi niet naar Nederland overgedragen konden worden. Het OM heeft meerdere verzoeken ingediend bij de Pakistaanse autoriteiten om de twee toch voor de rechter te krijgen, maar deze bleven onbeantwoord.

Jalali en Rizvi waren beiden afwezig tijdens de behandeling van hun zaak, Wilders was er wel. De politicus vertelde de rechtbank over de negatieve gevolgen van de bedreigingen op zijn leven. Zo zou hij duizenden, ´misschien wel tienduizenden´ doodsbedreigingen hebben ontvangen na de oproep van de Pakistanen.


Stakingsdeskundige: “Afschaffen RVU komt niet geheel als verrassing”

De politie, de schoonmaakbranche, het stadsvervoer en de NS: allemaal gaan ze in staking deze week tegen het afschaffen van de Regeling Vervroegd Uittreden (RVU), die garandeert dat mensen met een zwaar beroep eerder met pensioen kunnen. Volgens Sjaak van der Velden, historicus en expert op het gebied van stakingen, was de overheid nooit een voorstander van de RVU.

De aanstaande afschaffing van de RVU kan dan wel op veel weerstand rekenen, toch lijkt deze regeling niet lang meer houdbaar. “De overheid heeft deze regeling altijd al onzin gevonden”, stelt van der Velden. “De regeling is alleen maar ingevoerd omdat er een compromis moest komen tussen de overheid en werkend Nederland. Het werd anders nog moeilijker om tot een pensioenakkoord te komen.”

Volgens van der Velden is het zo dat er vanuit de Europese Unie juist een gevoel heerst dat mensen langer door moeten werken om ervoor te zorgen dat de economie op orde is. “Je ziet daarom nu als het ware twee bewegingen ontstaan”, stelt hij. “Aan de ene kant de mensen die steeds minder lang willen werken, aan de andere kant de overheid die vanuit een economisch oogpunt langer doorwerken stimuleert en het niet langs een meetlat wil leggen.”

Standpunt FNV

Als het aan de vakbonden ligt blijft de RVU wel een bindende regeling. De werkdruk neemt toe en daarom zullen zij actie blijven voeren voor het vroegpensioen. “Gisteren protesteerden wij op Schiphol met 500 schoonmakers tegen het afschaffen van de RVU”, aldus FNV-bestuurder schoonmaak Herrie Hoogenboom. “Als wij niet gehoord worden, zullen dat er volgende keer 1500 zijn.” De vakbonden en werknemers beroepen zich ook op een overeenkomst die eerder met de overheid is gesloten. “Als vakbonden hebben wij afspraken gemaakt met politiek en werkgevers voor een nieuw pensioenakkoord. We merken dat de schoonmakers steeds meer moeite hebben om werkend hun pensioen te halen vanwege zwaar fysiek werk. Daarom geven wij niet op.”

Een dag op de Historic Grand Prix Zandvoort: ‘We zijn de pitboxen ingelopen en hebben auto’s aangeraakt, fantastisch’

0

Voordat het Formule 1-circus volgende maand neerstrijkt op het circuit van Zandvoort was daar vorige maand de Historic Grand Prix. Een walhalla voor racefanaten, die worden terug gezogen naar de racewereld van het verleden en van dichtbij alle klassieke auto’s bewonderen en de monteurs aan het werk zien. “De old school auto’s met een dik motorblok, schakelpook en toerenteller, daar gaat mijn hart het snelst van kloppen”, vertelt bezoeker Bjorn Kreunen.

Veel bezoekers hebben oordopjes in of een koptelefoon op. Dat geldt niet voor Bjorn Kreunen, die samen met zijn zoon Remy langs de pitboxen staat. “Alles wat lawaai maakt en hard gaat vind ik prachtig.” Bij het circuit aan de Noordzee is er één ding dat eruit springt: het kenmerkende racegeluid van historische bolides. Het is niet zo druk dat iedereen schouder tegen schouder staat. “Als je veel wil zien, is vrijdag de beste dag om te gaan; in het weekend staat het bomvol”, aldus Bjorn. De een ziet de coureurs bovenop de paddock voorbij razen. De ander geniet van het eten van de foutcourts, zoals een broodje visburger, schaaltje nacho’s, pizza, puntzak churros, donut of bakje frietje. Om de haverklap komt een meeuw aanvliegen. Eentje gaat zelfs op een tafel zitten waar mensen zitten te eten, wat tot gelach leidt. Iedereen oogt rustig, ietwat op zichzelf, vooral langs de pitboxen, waar bezoekers aandachtig kijken naar hoe monteurs banden verwisselen, sleutelen en wagens bestickeren.

Naast (racende) wagens is er nog meer te beleven. Kinderen karten op een opgetuigde kartbaan, racen in een simulator en nemen deel aan een pitstopchallenge. Bezoekers poseren in een fotobusje en bekijken de grote vliegtuigmotor van KLM die tentoongesteld wordt. Voor de liefhebbers is de officiële merchandise van Max Verstappen te koop, evenals schaalmodellen van verschillende autosportklassen. Bij een pop-up museum halen bezoekers hun hart op aan drie kopstukken uit de rijke historie van BMW in de 24 uur van Le Mans.

Dezelfde passie, verschillende favorieten
Zo ook Bjorn en Remy. Ze verblijven op de naastgelegen camping en zijn er van vrijdag tot en met zondag. Bjorn deed aan motorsport en karten. Zijn eerste keer bij de Historic Grand Prix was in 1982, samen met zijn inmiddels overleden vader. Hij heeft het virus overgedragen aan zijn zoon, die nu al een poosje kart en een aantal jaar meegaat. “We zijn BMW-liefhebbers. Het is gaaf dat de Hypercar die vorige week nog Le Mans reed in het museum staat”, vertelt Remy. “Van de zwarte Lotus met John Player Special zijn we ook fan”, voegt Bjorn eraan toe. Bjorn, die een vest draagt van MotoGP icoon Valentino Rossi, is een racefanaat in hart en nieren. Maar een bepaald type auto springt er voor hem bovenuit. “De old school auto’s met een dik motorblok, schakelpook en toerenteller, daar gaat mijn hart het snelst van kloppen.”

Bjorn Kreunen (links op de foto) & Remy Kreunen (rechts op de foto) foto: Roland Pijnen

Chris Berends heeft een andere favoriet: de Ferrari 250 LM. “Het knappe van Italianen, ook van Alfa Romeo, is dat ze hele karakteristieke auto’s maken. In tegenstelling tot Amerikanen, die lompere auto’s maken”, zegt hij. Chris staat bovenaan de paddock, samen met zijn oud-zwager en broer en is druk aan het discussiëren over wat ze als volgende willen zien. In zijn vrije tijd restaureert Chris klassieke auto’s met zijn broer. “Mijn broer heeft er een Jaguar MK II aan overgehouden. Ik een Porsche 911.” Chris haalt er zijn hart aan op. “Als ik in mijn Porsche op het gas trap, gieren de kriebels door mijn lijf.”

Chris Berends (rechts op de foto) Foto: Roland Pijnen

‘De sfeer is tien met een griffel’
Om de paar jaar bezoeken de drie heren de Historic Grand Prix, elk jaar de Grand Prix van Oostenrijk en voor volgend seizoen hebben ze zelfs een ticket weten te bemachtigen voor die in Zandvoort. “Sinds de Formule 1 weer terug is in Zandvoort, heeft het evenement een boost gekregen. Alles is gepimpt en een stuk moderner geworden”, aldus Chris. Bjorn beaamt dat. “Toen ik twaalf was, stond ik hier hand in hand met mijn vader. Twintig jaar geleden was hooguit op zondag de hoofdtribune gevuld.” Chris noemt de sfeer relaxt. “We zijn de pitboxen ingelopen en hebben auto’s aangeraakt. Dat is fantastisch, net als de reuk van benzine en olie, het geluid en de vorm van sommige auto’s.” Voor Remy daarentegen, voelt het uitje als een vakantie. “De sfeer is tien met een griffel.” Bjorn kan zich daar in vinden. “De historie komt naar bovendrijven, dat mis ik op het circuit in Assen.”

Fotocollage van de dag is te zien op de volgende pagina. Foto’s: Roland Pijnen

Langs bij haptotherapeut Jiska: ‘Je lichaam geeft signalen af van waar jouw stress vandaan komt’

Een sollicitatiegesprek, financiële onzekerheid en de eerste kennismaking met je schoonouders; het kan allemaal stress opleveren. Tot zekere hoogte is stress een gezond gevoel dat je aanspoort tot ondernemen, maar te veel ervan zorgt voor fysieke klachten als migraine en oververmoeidheid. Ik ervaar elke dag stress en soms in zulke mate dat het een groot deel van mijn dag in beslag neemt. Als ik niet in mijn hoofd zit, dan draait mijn lichaam overuren en andersom. Haptotherapeut Jiska leert mij die connectie tussen lichaam en geest aan te gaan.

Mijn oog valt in de aankomsthal gelijk op een blonde vrouw met een vriendelijke glimlach. ‘Jiska,’ zegt ze terwijl we elkaar een hand geven en verder lopen naar haar praktijk. Praktijk is in dit geval niet het juiste woord, het voelt eerder als de huiskamer van je favoriete tante. Mijn oog valt op de twee kleine bijzettafels die de bank en de fauteuil in het midden vooraan de kamer vergezellen. Deze ronde tafels heeft Jiska zelf beschilderd met een prachtig blauw mozaïek. Ik doe mijn schoenen uit en neem plaats op de bank tegenover Jiska. We drinken samen thee, terwijl ons gesprek geleidelijk de diepte in gaat.

Een haptotherapeut maakt gebruik van de inzichten van de haptonomie. Kortom: een vorm van therapie die niet alleen door middel van gesprek, maar ook door aanraking mensen hun connectie tussen lichaam en geest doet vinden. Van een burn-out tot hechtingsproblemen, het komt allemaal voor in de praktijk.

‘Vertel me eens wie jij als peuter was,’ vraagt Jiska wanneer ze een laatste slok van haar thee neemt en wat verder naar voren leunt. Ik neem diep adem en denk terug aan die tijd. Het terugdenken aan ruim vijftien jaar geleden zorgt voor een brok in mijn keel. Jiska merkt dat mijn bovenlichaam alle emotie verwerkt, terwijl mijn onderlichaam niks tot zich neemt. ‘Hier heb ik een trucje voor,’ legt ze uit. Ze verplaatst haar handen onder haar billen, tussen de bank en zichzelf om de focus naar beneden te verplaatsen. Ik doe haar na en ik voel nu al mijn gewicht in de bank zakken. ‘Nu heb je contact om je emoties meer ruimte te geven,’ vertelt de therapeut. Ik denk terug aan groep twee. Ik speelde een leerzaam spelletje met pinguïns op de computer in het klaslokaal. Ik kreeg het spel niet meer aan de praat en ik stak voorzichtig mijn vinger op om te vragen of de meester me wilde helpen. Dat wilde hij én voor een tweede en derde keer ook nog wel. Toen het spel het voor de vierde keer het weer niet deed, durfde ik eigenlijk niet meer mijn vinger op te steken. Ik raapte mijn laatste beetje moed bij elkaar en deed het toch. Het van mezelf laten horen, werd al snel bestraft toen de meester boos op mij werd en me in een sterke greep de gang op stuurde. Hij was ‘niet gediend van zulke flauwekul’. Ik huilde zo hard dat de juffrouw van de andere kinderklas mij op de gang hoorde. De juf legde haar hand op mijn schouder. Dit gevoel van troost laat ik zoals Jiska me vertelde, door mijn hele lichaam glijden. Het is niet erg om fouten te maken. ‘Heb je eigenlijk ooit een deadline gemist?’ vraagt Jiska terwijl ik nog eens met mijn benen beweeg. ‘Nee, eigenlijk niet.’

Ik ben lang niet de enige met stress. Uit onderzoek van Welvaere blijkt dat 89 procent van de Nederlandse bevolking klachten door stress ervaart. Vermoeidheid, prikkelbaarheid en slapeloosheid zijn de meest voorkomende klachten. Ook kampten 1 op de 4 volwassenen tussen 18 en 64 jaar de afgelopen twaalf maanden met mentale problemen volgens Trimbos.

Jiska vraagt me om op te staan en gaat vervolgens links naast me staan. ‘Voel je mijn aanwezigheid?’ vraagt ze dan. Ik sluit mijn ogen en probeer te focussen op haar lichaam naast dat van mij. Ik voel niks en Jiska ook niet. ‘Als twee vreemden die op de bus wachten,’ geeft Jiska als foutloze beschrijving. We proberen vervolgens hetzelfde maar dan aan de rechterkant. Ik sluit wederom mijn ogen en controleer mijn ademhaling door een hand op mijn buik te leggen. Ja hoor. Het lege gevoel dat ik net had, is nu vervangen door een bron van warmte. Niet meer die vreemde bij de bus, maar juist iemand met wie ik samen reis. ‘Dit voelt beter hè,’ zegt Jiska dan ook. Mijn rechterkant staat meer open voor de verbinding met andere mensen. De therapeut vertelt dat ik dit alleen maar in mijn voordeel kan gebruiken door in het vervolg met mijn rechterkant naar mensen toe te zitten als ik wil dat zij zich naar mij openstellen.

Het aanraken is wat haptotherapie onderscheidt van andere vormen van therapie. De aanraking is natuurlijk niet zomaar, maar is niet verplicht. Het heeft alles met ervaren te maken. Als je ervaart, leer je hoe jouw lichaam reageert op verschillende vormen van contact. Die bewustwording draagt bij aan het vinden van de connectie tussen lichaam en geest. Daarbij wordt bij elke verandering van aanraking toestemming gevraagd door de therapeut.

‘Lig je lekker?’ vraagt Jiska meteen wanneer ik op mijn buik plaatsneem op de behandeltafel. Mijn hoofd draai ik een slag naar links en rust ik vervolgens op mijn handen. Ze gaat naast me staan en legt uit dat ik niet mijn best hoef te doen om iets fijn te vinden en of dingen te voelen die ik niet voel. Ze knijpt voorzichtig in mijn zij om de alertheid van mijn lijf te controleren. Mijn lichaam spant zich direct aan. Na deze handeling plaatst ze een hand op mijn onderrug, de woonkamer van het lichaam. Ik adem diep in en uit en verplaats mijn gedachten naar Jiska’s hand die stil op mijn onderrug ligt. De eerste paar seconden voelen alsof een vreemde mijn rug aanraakt, maar al snel wordt haar hand lichter en versmelt het als het ware in mijn lichaam. ‘Je hoeft niet je best te doen, je kunt hier niet falen,’ benadrukt Jiska terwijl ze haar vrije hand voorzichtig naast de andere legt. Alles met toestemming uiteraard. Ik vind het lastig om helemaal niks te doen. Ik ben gewend om altijd aan te staan en daarom is het voor mij extra moeilijk om die rust in mezelf te vinden. Toch, merk ik dat ik slaperig word. Mijn hoofd dwaalt af. Niet naar wat ik nog allemaal moet, maar naar wat ik wil. Ik denk aan mijn vriend die ik het liefst hier en nu in mijn armen sluit. Jiska vertelt dat die vertaling naar het echte leven heel normaal is. Als haptotherapeut is zij het raam waar door ik een blik richt op de echte wereld en mijn verhouding tot anderen. Het hebben van stress is iets waar ik meer controle over heb dan ik dacht. Als mijn hoofd overuren draait, is het goed om dan even naar mijn lichaam te luisteren, om terug te gaan naar mijn woonkamer. 

Ik heb geleerd de connectie tussen lichaam en geest te verkennen, wat waardevolle inzichten biedt in het omgaan met stress. Door bewustwording van mijn lichaam begrijp ik beter waar mijn stress vandaan komt. Na deze sessie is mijn stress niet als sneeuw voor de zon verdwenen, maar ik heb mezelf wel beter leren kennen. Om een nog diepere laag in mezelf te bereiken, zou ik een nieuwe afspraak bij Jiska moeten maken.

Interesse in Jiska’s praktijk? Klik http://www.academie-zijnmetzin.nl/

http://www.zijnmetzin.nl/

Leven zonder alcohol: “De 0.0 lifestyle zou minstens net zo normaal moeten zijn”

Alcohol is niet meer weg te denken uit de huidige maatschappij. Of het nou de jaarlijkse buurtbarbecue of de verjaardag van je tante is, er wordt nu eenmaal alcohol geschonken.Grote kans dat jij een glas (of meerdere) meedoet want van de leeftijdscategorie 18 tot 24 drinkt 85 procent regelmatig alcohol. Maar “een leven zonder alcohol, dat zou toch minstens net zo normaal moeten zijn?”, aldus Esther ten Hove.

Voor Esther (32) was drinken jarenlang ook de normaalste zaak van de wereld. Altijd als ze de deur uit ging, had ze geen rem. Toen ze doorhad hoe erg dit haar leven beïnvloedde, koos ze ervoor om een ander pad te bewandelen: de 0.0 lifestyle, een leven zonder alcohol. Nu helpt ze ook anderen mensen die willen stoppen met drinken met haar eigen bedrijf So.Life Club, onder wie Fabian (27).

Afbeelding met persoon, muur, kleding, Menselijk gezicht

Automatisch gegenereerde beschrijving

Keerpunt

Esther hield net als de grote meerderheid van de jongvolwassen ervan om regelmatig een drankje te doen. Uiteindelijk woog de energie die ze van de drank kreeg niet meer op tegen de schaamte en paniek dat het veroorzaakte. “Minder drinken was voor mij geen optie”, vertelt Esther. “Ik dronk altijd met vrienden, maar als ik eenmaal dronk dan zat er geen rem meer op. Pride 2016 was voor mij het keerpunt. Ik herkende mezelf niet meer en dat moest veranderen.”

Toch zit er een groot verschil in het moeten veranderen en het willen veranderen volgens Esther. “Pas in 2020, toen ik door de uitbraak van corona vast zat in Curaçao, ben ik er dieper over na gaan denken”, vertelt Esther. “Ik was te hard voor mezelf. Ik moest echt voor mezelf kiezen en niet jaloers zijn op andere mensen omdat zij wel konden drinken. Op het eiland had ik wel alle tijd had om me te verdiepen in wat ik wilde, zag ik in dat het stoppen met drinken juist een cadeau is en niet iets dat me is afgenomen.”

Verantwoording

Toch is het voor veel mensen lastig om die stap naar een 0.0 lifestyle te zetten. “Vooral voor jongvolwassenen omdat de groepsdruk die zij ervaren groot is”, legt Esther uit. “Ik vroeg ook altijd aan mensen die niet dronken waarom ze gewoon niet gezellig een drankje meededen. Nu krijg ik zelf elke keer die vraag.”

Esther legt uit dat dit komt door een ongeschreven opvatting over het niet drinken van alcohol. “Je moet wel een alcoholist zijn als je volledig stopt met drinken. Anders hoef je toch niet volledig te stoppen, is wat mensen denken”, vertelt Esther. “Men vergeet de groep in het midden. Die niet de hele dag alcohol drinkt, maar wel moeite heeft met het trekken van grenzen rondom drank.” Veel mensen maken deel uit van deze groep en denken dat dit er nu eenmaal bij hoort.

Om de wereld te laten zien dat het ook voor jonge mensen heel normaal is om te stoppen met drinken, deelde Esther in 2019 haar ervaringen voor het eerst op haar Instagram. Haar DM stroomde binnen no time vol met positieve berichten. “Ik kreeg na een tijdje ook verzoeken van mensen of ik een cursus kon geven om hen te helpen”, vertelt Esther enthousiast. Dit was het begin van de So.Life Club.

Stoppen

Ook Fabian (27) benaderde Esther voor hulp. Hij herkende zichzelf in het verhaal van Esther en geloofde daarom dat zij hem kon helpen. Sinds dat hij op drieëntwintigjarige leeftijd op zichzelf woonde, werd het voor hem steeds meer een gewoonte om tot het gaatje te gaan. “Ik had nooit de behoefte om te drinken, maar als ik het deed, ging dat vaak mis. Ik had last van mentale klachten als angst, paniekaanvallen en paranoia.” Het was lastig voor Fabian om aan zijn omgeving uit te leggen dat hij een alcoholprobleem had, maar geen alcoholist was. Iedereen om hem heen dronk immers en zag hier geen erg in. “Ik kreeg vaak te horen dat het allemaal wel goed komt”, vertelt Fabian.

Beeld: Fabian

Ook schaamte speelde een grote rol in de keuze van Fabian om te stoppen. “Ik dronk zoveel dat ik vaak niet meer wist waar ik was en wat ik deed. Regelmatig dronk ik thuis nog alleen door als mijn vrienden allang sliepen”, legt Fabian uit. “Als ik om half zeven in de ochtend thuiskom en niks meer weet, vertel ik dat niet graag aan mijn vrienden en familie. Voor mij was er geen andere uitweg meer dan stoppen.” 

Nu is Fabian acht maanden gestopt en haalt hij meer uit het leven dan ooit. “Ik maak bewustere keuzes, ben fitter op werk en ben veel minder vaak ziek”, vertelt hij. Esther weet hoe groot de impact van de keuze van Fabian voor een 0.0 lifestyle is. “Als je stopt met drinken, kom je er pas achter hoeveel activiteiten draaien om alcohol”, vertelt Esther. “Dan kun je je misschien wel voorstellen hoe dat moet zijn voor een jongen in de twintig van wie zijn omgeving allemaal drinkt. Kies er dan maar eens voor om nee te zeggen tegen dat glas.”

Verandering

Ondanks dat drinken vaker voor komt dan niet drinken, ziet Esther wel een positieve trend rondom de jongvolwassenen. “Een mooie beweging is dat mindset en welzijn steeds belangrijker worden voor die leeftijdsgroep. Het uitproberen van de 0.0 lifestyle past goed binnen deze levensstijl”, legt Esther uit. Dagen als Dry January en Dry July dienen hierbij als motivatie om eens proeven van deze levensstijl en wie je bent zonder alcohol. “Als je jong bent, heb je juist energie om alles uit het leven te halen. Je ontwikkelt jezelf nog zoveel, dan is het best fijn als je volledig jezelf bent en bewust die levenskeuzes maakt. De vraag is: Haal je meer uit het leven als je stopt met drinken?”

Voor Fabian was het antwoord op die vraag in ieder geval ‘ja’. “Ik hecht nu veel meer waarde aan diepgang, lange gesprekken voeren, wandelen en sporten”, legt Fabian uit. “Als je stopt met drinken zie je ineens hoeveel sociale activiteiten gaan om alcohol. Feesten als Koningsdag bijvoorbeeld zijn voor mij nu echt niet meer interessant”, legt hij uit. 

Uitdragen naar de wereld

Fabian vindt het jammer dat er zo weinig gepraat wordt over de invloed van alcohol op de mentale gezondheid. “Mensen weten vaak wel dat alcohol niet goed is voor je hersenen, huid, slaap en dat je er een flinke kater van kan krijgen, maar ze zijn niet bewust bezig met wat de verdere invloed is op de mentale gezondheid” legt Fabian uit. “Als men hier meer over zou praten, is de stap naar een 0.0 lifestyle voor mensen als ik een stuk minder groot.”

Esther denkt dat de manier waarop niet-drinkers uitleggen waarom ze niet drinken ook bijdraagt aan hoe anderen naar de 0.0 lifestyle kijken. “Als je uitlegt waarom je niet drinkt en je zegt dat het moet en dat je het eigenlijk allemaal zwaar en kut vindt, dan is het logisch dat je omgeving je niet serieus neemt. Maar als jij zegt dat je het zelf wil en je je nog nooit zo goed hebt gevoeld, dan wordt het normaal en misschien wel aantrekkelijk om nee te zeggen tegen dat glas”, aldus Esther.

Dat zegt volgens Esther en Fabian niet dat iedereen voor een 0.0 lifestyle moet kiezen. “Er zijn ook mensen die na twee drankjes makkelijk kunnen stoppen en verder niet beperkt worden door alcohol in hun dagelijkse leven”, zegt Fabian. “Maar alle mensen die weleens afspraken met zichzelf hebben gemaakt over het drinken van alcohol, zouden echt eens kunnen kijken naar wat het niet drinken voor invloed heeft op hun leven”, zegt Esther.

Boodschap
“Kies niet altijd voor de makkelijke weg”, zegt Fabian. “Het leven bestaat uit zoveel meer dingen dan feesten en drinken. Daag jezelf uit om die diepgang op te zoeken en je passie en hobby’s te ontdekken.”

Ook Esther maakt duidelijk dat een leven zonder alcohol net zo leuk is. “Maak je leven zo leuk dat je er niet van hoeft weg te rennen en geen verdoving nodig hebt. Dan heb je goud in handen”, vertelt Esther met een grote glimlach.

Fabrikant van statiegeldmachines TOMRA verspreidt desinformatie 

In 2029 moet negentig procent van alle statiegeldproducten worden gerecycled, dat staat in een nieuw Europees wetsvoorstel. Fabrikanten van statiegeldmachines, zoals TOMRA, zien daarmee een goede verkoop tegemoet. Op de website van TOMRA staat dat supermarkten verdienen op de aanschaf van emballage-automaten, dit blijkt alleen niet het geval. 

Momenteel is een emballage-automaat voor supermarkten boven de tweehonderd vierkante meter verplicht. Supermarkten krijgen van Verpact voor deze automaten een ‘handlings fee’, een vergoeding voor het hebben van zo’n machine. Verpact is de instantie in Nederland die de zorg draagt voor de statiegeldregeling. Deze vergoeding zou kostendekkend moeten zijn en hier mag geen winst bij worden gemaakt.

“Winst maken moet je met een knipoog zien”

Op de vraag hoe het kan dat supermarkten winst maken reageerde Koen van Tankeren, de woordvoerder van Verpact, erg verbaasd: “dat vind ik een hele rare bewering”. Volgens TOMRA zouden supermarkten in theorie ‘ongeveer 10 euro winst’ kunnen maken per maand, echter is dit in de praktijk nog niet voorgekomen. Ze vertelden hierbij wel dat je “winst maken met een knipoog moet zien”. Maar aangezien de vergoedingen kostendekkend moeten zijn heeft Verpact ze op de desinformatie aangesproken. Een dag later heeft TOMRA dit van hun site gehaald.

Vergoedingen

Verpact legt uit dat er regelmatig opnieuw naar de vergoedingen van supermarkten gekeken wordt om te voorkomen dat ze winst maken. Vergoedingen worden om de tijd dus verhoogd of verlaagd afhankelijk van de kosten van supermarkten. TOMRA verteld dat de vergoeding per aantal flesjes en blikjes wordt bepaald. Ook wordt een deel van de machine voor de supermarkten vergoed. Hoe vaak zo’n vergoeding wordt gecontroleerd, daar wil Van Tankeren verder niet op ingaan.

Ondanks dat Verpact periodiek opnieuw naar de vergoedingen kijkt, laten meerdere supermarkten weten dat de machines voor meer kosten zorgen sinds de invoering van het statiegeld op blikjes. Zo raken de machines sneller vies en moeten ze daarom vaker per dag schoongemaakt worden. Dit brengt extra personeelskosten met zich mee. Een landelijke supermarkt bevestigt dat dit af en toe leidt tot meer kosten dan de grootte van de vergoeding. 

Europees wetsvoorstel

Voordat het Europese wetsvoorstel ook echt definitief wordt moeten de Europese raad en -parlement in het najaar nog een laatste keer stemmen. TOMRA, de fabrikant van de statiegeldmachines geeft aan voorbereid te zijn op de extra verkoop zodra deze wet ook echt ingaat. Verpact verteld hierbij ook dat we nog niet bij die negentig procent zijn, maar dat er geen reden is om ons zorgen te maken: “ons streven is sowieso om dat te halen, we zijn in ieder geval goed op weg. Die laatste loodjes, de laatste paar procent, die wegen het zwaarst.” De bedoeling is dat er het komend jaar 4500 extra inleverpunten bijkomen, vertelt Van Tankeren.