De evangelische beweging, een stroming binnen het christendom, is in opkomst met haar informele sfeer, eigentijdse muziek en nadruk op persoonlijke beleving van het geloof. Mirthe Dingemanse (28) uit Middelburg heeft zich bij zo’n gemeente opnieuw laten dopen. ,,Het was de allerbeste keuze die ik had kunnen maken.”

Opgroeiend in een gereformeerde familie maakt Mirthe Dingemanse ook de kinderdoop mee, maar dan volgens de tradities van die stroming binnen het christendom. Namelijk door besprenkeling, niet door onderdompeling. ,,In de Bijbel kan ik niet terugvinden dat de kinderdoop door God is ingesteld. Ik beschouw het eerder als een symbolische stap in de geestelijke wereld, waarbij het kindje door zijn of haar voorganger wordt vastgehouden en opgedragen in de gemeente”, aldus Dingemanse.

,,Het geloof op zich is hetzelfde, want we dienen dezelfde God en lezen dezelfde Bijbel. Alleen de uitvoering verschilt, en dat heeft niet alleen te maken met de doop”, legt ze uit. Zo wordt er in gereformeerde kerkdiensten gepreekt in gedateerde taal en worden er Psalmen en gezangen gezongen. ,,Dat was heel formeel taalgebruik, wat voor mij als jong kind moeilijk te begrijpen was.”

Toegankelijker
Op zestienjarige leeftijd komt Dingemanse terecht bij een Alpha Youth-groep, een plek waar ze met andere jongeren uit verschillende stromingen in gesprek gaat over het geloof. ,,Daar groeide mijn geloof. Ik zat niet tussen volwassenen en luisterde naar een dominee, maar ik kon vragen stellen aan leeftijdsgenoten en met hen van gedachten wisselen.”

Op een gegeven moment stelt een leeftijdsgenoot voor om een Bijbelstudie te starten. Ze blijft daar naartoe gaan en raakt bevriend met jongeren uit een evangelische gemeente, die – net als haar – een gereformeerde achtergrond hebben. Zo leert ze ook hoe die stroming het geloof benadert, en dat doet haar ontzettend goed. ,,Bij de evangelische gemeente werd in alledaagse taal gesproken, wat veel beter aansloot bij mijn belevingswereld.”

,,Daarnaast ben ik dol op muziek, en daarin zit ook een wereld van verschil. In gereformeerde kerkdiensten draait het orgel, wat de sfeer vrij statisch maakt. In evangelische kerkdiensten daarentegen speelt een band, met onder andere gitaar, drumstel, piano en blaasinstrumenten, eigentijdse nummers. De dienst is losser, het is er niet muisstil en daardoor toegankelijker.”

Bestuurd door God
Op 18-jarige leeftijd ondergaat Dingemanse de volwassenendoop bij de Evangelische gemeente Zuidpoort City Church in Vlissingen. De doopdienst staat aanvankelijk een paar maanden eerder op de planning, maar omdat de broer van Dingemanse op vakantie is naar Thailand, stelt ze het uit. ,,Hij is de enige van mijn broers die niet gelovig is, maar ik vond het belangrijk dat hij kon zien wat de doop voor mij betekent.”

Twee dagen voor de nieuwe geplande datum, op vrijdagavond, ligt Dingemanse op bed wanneer er iets bijzonders gebeurt. ,,Ik hoorde een stem die zei: ‘Morgen hoor je van je broer dat hij niet komt, maar dat is alleen maar strijd. Hij komt uiteindelijk toch.’” En inderdaad, die zaterdag vertelt haar broer haar dat hij niet komt. Dingemanse denkt terug aan het geluid van hogeraf en besluit niet te zeggen dat ze het jammer vindt dat hij niet komt, maar te delen wat het met haar doet. ,,Die zaterdag stond hij met een bos bloemen voor de deur en bleef hij slapen. Het was voor mij heel duidelijk dat dit door God bestuurd was. Het voelde zo krachtig, dit kon geen toeval zijn.”

Bij de doopdienst, waar ze voor het eerst in haar leven op een podium zingt en het behoorlijk spannend vindt, wordt ze gesteund door haar broer en alle mensen die belangrijk voor haar zijn, evenals niet-gelovige vriendinnen. ,,Het was een van de mooiste dagen van mijn leven en de allerbeste keuze die ik had kunnen maken.”

Dichter bij God
Dingemanse heeft in haar getuigenis, een persoonlijke verklaring van iemands ervaringen van geloof, gezegd dat het een keuze is die ze vanuit haar hart heeft gemaakt. ,,Het is niet tegen mijn ouders gericht. Ik vind het heel mooi dat zij me als kind hebben gedoopt en opgedragen aan God”, benadrukt ze.

Wanneer de gedachte bij Dingemanse om zich als volwassene opnieuw te laten dopen sterker wordt, wil ze hierover in gesprek gaan met de dominee van de gereformeerde gemeente. ,,Zijn eerste reactie was: ‘Dat zou ik niet doen.’ Ik besloot het gesprek niet voort te zetten. Vanuit zijn perspectief was het een gemiste kans om zo stellig te reageren en me daarmee af te stoten. We stonden er anders in, maar uit liefde en respect konden we alsnog een goed gesprek voeren.”

In de gereformeerde kerkelijke cultuur is het de gewoonte om twee keer per zondag een kerkdienst te beleggen, terwijl in de evangelische kerkelijke cultuur dit doorgaans één keer per zondag gebeurt. ,,Mijn ouders schrokken een beetje toen ik volledig overstapte. Zij waren bang dat ik uiteindelijk helemaal niet meer naar de kerk zou gaan, maar het tegenovergestelde gebeurde. Sindsdien is mijn geloof sterker geworden, waardoor ik dichter bij God ben gekomen”, sluit Dingemanse af.