TILBURG – De Tilburgse Triatlon wordt deze zaterdag voor de vierde keer gehouden, en is dit jaar populairder dan ooit. Maar het zwemonderdeel is niet altijd een zekerheid. Ook nu niet.

Bij de laatste meting bij het water waar de triatleten in zouden gaan zwemmen, is blauwalg aangetroffen. De organisatoren zijn hierdoor genoodzaakt het zwemonderdeel te schrappen. “We willen natuurlijk niet dat de deelnemers ziek worden. We hebben het wel van tevoren gezegd dat het risico er was en ze er zich op konden voorbereiden. Maar het is eigenlijk jammer dat het nu zo gaat.” Vertelt Mariloes Klauwer, een van de vijf organisatoren van de Tilburgse Triatlon die elk jaar wordt georganiseerd door de studentenvereniging TSR Vidar. 

Het komt vaker voor dat het zwemonderdeel last minute toch niet door kan gaan. “En dat terwijl we de datum uit hebben gekozen waarop de minste blauwalg aanwezig zou moeten zijn.”  We kunnen er helaas niks aan doen.

Volgens de NTB moet de kwaliteit van het water voldoen aan regels. Als het water bijvoorbeeld te zuur is of er blauwalg aanwezig is, mag het zwemonderdeel niet doorgaan. Ook kan stroming in een rivier of de afwezigheid van de waterbrigade ervoor zorgen dat er niet gezwommen kan worden.

Nu de deelnemers niet meer gaan zwemmen, is de triatlon overgegaan naar een Run Bike Run. Ze beginnen met rennen, gevolgd door het fietsen en daarna rennen ze nog een korte afstand. 

Populariteit

De Tilburgse Triatlon, in welke vorm dan ook, wordt steeds populairder. De hoeveelheid deelnemers zijn afgelopen drie jaar meer dan verdubbeld. Waar er in 2021 nog 82 deelnemers waren, zijn er dit jaar ruim 200 sporters die meedoen. “Van tevoren hadden we gerekend op 150 mensen, eigenlijk dachten we dat we de 150 niet zouden halen. Daarmee is de organisatie ‘positief verrast.’ 

De Tilburgse editie volgt hiermee een landelijke trend: volgens de NTB haalden in 2021 nog ruim 7500 mensen een daglicentie, dit is een kaartje waarmee je eenmalig kan deelnemen aan een triatlon. In 2023 werden er bijna 20.000 daglicenties verkocht: meer dan verdubbeld, dus.

De organisatie van de Tilbug triatlon, Mariloes is de tweede van links

Familie en vrienden

Klauwer geeft een verklaring voor  de immense populariteit van de triatlon. “Ik hoor dat familie en vrienden meedoen met groepen en dat ze met zijn allen samen trainen. Dan is het natuurlijk wel leuk als zo’n evenement alles bij elkaar brengt. Normaal dan train je en heb je niks om naartoe te werken en hiermee heb je iets om naar uit te kijken.” 

De Tilburgse Triatlon draagt op haar eigen manier een steentje bij aan het toegankelijk maken van de sport. “We wilden juist streven naar een laag instapniveau. Je hebt mensen die mij een bericht sturen met: Ik heb niet echt een racefiets, is het oké als ik op mijn normale fiets ga? Ja prima, als je dat wilt moet je dat doen!”

Om de Tilburgse triatlon op de kaart te zetten, is de organisatie overal in Tilburg geweest om mensen te strikken. “Ik heb heel veel posters gemaakt en die ik in de stad heb opgehangen. Ik heb gewoon gevraagd bij mensen die ik ken, wil je dit voor je raam hangen?” Ook zijn de organisatoren bij Tilburgse zwemverenigingen, fietsverenigingen en de Tilburg Universiteit gegaan om zo veel mogelijk studenten aan te trekken.

Maar wie denkt dat bij de Tilburgse triatlon alleen Tilburgse studenten meedoen heeft het mis volgens Mariloes: ‘De gemiddelde leeftijd is 33 jaar en er is ook iemand die meedoet die is 64 bijvoorbeeld.” Ook komen mensen vanuit elke hoek van Brabant en ook uit steden zoals Utrecht en Amsterdam. “Dus echt alles en iedereen doet mee.”

Binnen zorgopleidingen in Nederland groeit de discussie over het verplicht uitvoeren van medische handelingen op medestudenten. Terwijl sommige studenten meer keuzevrijheid waarderen, zoals Julie van Rijssen student aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN), benadrukken experts het belang van weten wat je bij een patiënt teweeg brengt. Julie koos specifiek voor haar opleiding vanwege de vrijheid om patiënt te spelen in het klaslokaal.

Al vanaf jongs af aan wil Julie van Rijssen verpleegkundige worden. Het komt niet uit het niets, binnen haar familie krioelt het van de zorgmedewerkers. Na een meeloopdag in Nijmegen wist ze zeker dat verpleegkunde aan de HAN iets voor haar was. Hier werd ze namelijk geattendeerd op het feit dat een neusmaagsonde en bloedprikken niet verplicht zijn aan de school in Nijmegen, in Eindhoven is dit bijvoorbeeld wel zo. ”Ik hoef niet ineens een neusmaagsonde in mijn buik te hebben als dat niet per se hoeft.’’ Ze geeft aan vooral blij te zijn met de keuze, deze vrijheid brengt haar meer gemak op school. In de les wordt er ook open gesproken over het patiënt spelen. Zo geven docenten aan dat iedereen eigen grenzen heeft en dat je het moet zeggen als je iets niet fijn vindt. ”Je kan dat niet zomaar ruiken’’, zegt Julie. Tijdens het oefenen van verplaatsingstechnieken bij klasgenoten, kwam het toch wat dichtbij: ”Oh, dit moeten we straks bij vreemden gaan doen.”

Oefening baart kunst

Marjolein van de Pol, lid van de onderwijscommissie Geneeskunde, reageerde op de discussie in een interview met Nieuwsuur. Ze benadrukt het belang van weten wat je bij de patiënt teweegbrengt als je lichamelijk onderzoek doet. ”Omdat het ongemak geeft en kan schuren, betekent dit niet dat je het dan moet afschaffen’’, zegt ze. Het belang van leren omgaan met verschillende situaties, het ontwikkelen van communicatievaardigheden en het oefenen van klinische handelingen is essentieel voor zorgopleidingen.

Julie ziet het belang van patiënt spelen in en is van mening dat dit haar een betere verpleegkundige zal maken. Zij hamert alleen op de keuzevrijheid in het klaslokaal.

Ruim 1000 bezoekers verzamelden gisteren in Vught bij het clubhuis van Zwaluw VFC. Zou hun club uit de tweede klasse sterk genoeg zijn voor derde divisionist FC Rijnvogels uit Katwijk? Na een goede eerste helft moest Zwaluw VFC toch zijn meerdere erkennen en werd het uiteindelijk 1-4.

Na de stunt tegen vierde divisionist EVV Echt begin deze maand waren de Vughtse spelers vastberaden zichzelf weer te laten zien. Een aanvallende start leverde hen na elf minuten de 1-0 op. Kay Huijgens was de man die met de bal het net van de Rijnvogels kon vinden. Fans en toeschouwers van Zwaluw VFC konden hun ogen niet geloven: “gaan ze het dan echt weer flikken?”

De eerste 30 minuten was Zwaluw VFC verassend de sterkste en creatiefste ploeg van de wedstrijd. FC Rijnvogels kon een lang half uur niet tot een echte kans komen. Tot de club uit Katwijk in de 36^e minuut toch de bal tussen de palen kon mikken. Maxim van der Meer scoorde een onhoudbare bal die voor vreugde zorgde bij de supporters uit Katwijk.

Penalty

Na een sterke eerste helft gespeeld te hebben, vallen de spelers van Zwaluw VFC in de tweede helft compleet terug. In de 48^e minuut zorgt een onhandig handsballetje voor een penalty tegen. De keeper houdt het eerste schot tegen, maar de rebound vliegt er daarna toch in en zo komt FC Rijnvogels op voorsprong. Het verschil tussen tweede klasse en derde divisie wordt naarmate de wedstrijd vordert steeds duidelijker. De Vughtse club krijgt in de 70^e minuut nog een wereldkans die er net niet ingaat en daarna is het voor hen voorbij. Twee extra goals voor de Rijnvogels zorgen uiteindelijk voor een nederlaag van 1-4.

Opluchting en trots

Na de wedstrijd hangt er een sfeer van opluchting en trots. “Aan de ene kant ben je echt trots op de jongens dat ze al zo ver zijn gekomen, maar aan de andere kant wilde je vandaag echt niet met 8-0 naar huis toe gaan. De spanning zat er daarom echt flink in voor de wedstrijd,” vertelt een supporter. De fans van Zwaluw VFC zijn allesbehalve teleurgesteld in hun club: ‘De eerste helft was echt fantastisch om te zien, we hebben onszelf echt op de kaart gezet. Volgend jaar gaan we het gewoon weer proberen!’

Vuurwerk

Helemaal vlekkeloos verliep de wedstrijd niet. Zwaluw VFC liet op hun website weten streng op te zullen treden tegen mensen die vuurwerk af zouden steken. Ondanks de waarschuwende berichtgeving werd er vlak voor de wedstrijd toch het nodige vuurwerk afgestoken. De rook die vrijkwam zorgde ervoor dat de spelers een paar minuten geen hand voor oog konden zien. De wedstrijd begon daarom ook een aantal minuten later dan gepland.