Home Blog Pagina 2

Claude is door naar de finale van het Songfestival, België valt af ‘Absurd dat die niet door zijn’

Claude is door naar de finale van het Eurosongfestival die dit jaar wordt gehouden in Bazel (Zwitserland). Claude kwam dinsdagavond als dertiende op het podium en haalde met zijn optreden genoeg stemmen van het publiek om door te gaan naar de finale. Nadat er vorige week beelden voorbijkwamen van zijn optreden waarin hij niet super voor de dag kwam, zong hij deze keer wel zuiver en had hij een goede performance volgens songfestivalexpert Josha Suis, “Ik kreeg echt kippenvel van zijn optreden.” Een grote verrassing van deze avond is volgens Josha toch wel het afvallen van België. “Niemand in mijn omgeving had dat verwacht”, vertelt hij.

Laat op de avond, na vijftien acts in de eerste halve finale, werd bekendgemaakt welke landen doorgaan naar de finale. Josha Suis keek de finale thuis met zijn gezin, vriendin en opa en oma. Hij volgt het Eurosongfestival al jaren en maakt er ook filmpjes over op zijn TikTok-account die al meer dan 20 miljoen views heeft gehaald afgelopen jaar. Toen Claude als dertiende op het podium kwam, met zijn nummer ‘C’est La Vie’, keek Josha vol spanning mee. “Na het eerdere filmpje van vorige week en het gelekte filmpje van zijn optreden van vanmiddag was ik nog niet enthousiast”, vertelt de songfestivalexpert. “Ik was vooral bang dat hij de noten niet zuiver zou zingen deze avond.”

Toch had Josha kippenvel op het einde van het optreden van Claude. “Zijn performance was echt veel beter dan de eerdere beelden die ik had gezien. Daarnaast zong hij niet vals. Hij zat vaak wel tegen het randje ervan”, vertelt Josha. “Hij heeft mij echt omvergeblazen met zijn optreden. Hiermee kan hij echt de top 5 gaan halen.”

“Mijn broertje voorspelde dat België zou winnen”

Er was grote verbazing op het moment dat Josha en zijn familie begrepen dat België met de act van Red Sebastian niet door gingen, “Hij stond nog boven Nederland in de bookmakers.” Maar volgens Josha kwam het waarschijnlijk omdat hij bij zijn optreden niet loepzuiver was. “Zijn hoge noten zijn echt geweldig, maar zijn lage niet. En de helft van het nummer is laag gezongen. Helaas zong hij het lage niet mooi.” Volgens Josha was Red Sebastian een act die zomaar als underdog had kunnen, “Mijn broertje voorspelde dat België zou winnen.”

Nieuwe manier van uitslag “veel spannender”

Voor de eerste keer was er ook een andere manier van het bekend maken van de finalisten. Normaal gesproken worden de tien finalisten één voor één opgenoemd. Alleen tijdens deze halve finale deden ze het voor de eerste keer anders. Bij elke bekendmaking kwamen er 3 landen in beeld en eentje ging door, de andere twee moesten dan nog even wachten. Dit zorgde voor een veel spannender effect volgens Josha, “Het maakte het veel spannender, ik liep nog net niet te schreeuwen.”

In eerste instantie was Josha niet fan van de nieuwe vorm van bekendmaking. “Waarom iets fixen wat niet kapot is?”, vertelt hij. Maar tijdens de uitslagen was de spanning veel hoger in het huis van Josha. “Toen bijvoorbeeld drie landen in beeld kwamen waarvan ik niet had verwacht dat ze door zouden gaan. ‘Shit, misschien gaat mijn favoriet dan niet door’, dacht ik.”

Josha vond het jammer dat Oekraïne door was ondanks dat hun optreden niet goed was. “Ik vond Oekraïne het aller slechtste van de avond qua stage. Dat was echt een tegenvaller.” Toch had hij wel verwacht dat Oekraïne als laatste door zou gaan toen er nog 6 landen over waren bij de bekendmaking van de laatste finalist. “Dat ze door zijn hebben ze te danken aan de sympathie die ze krijgen van andere landen. Daarnaast zitten er ook gewoon veel vluchtelingen uit Oekraïne in het buitenland die op hun eigen land kunnen stemmen. In vorige jaren verdienden Oekraïne het om door te gaan, dit jaar wat mij betreft niet.”

Wat kunnen we verwachten? “Nederland komt misschien wel in de top 5”

De volgende halve finale zal donderdagavond plaatsvinden. Volgens Josha kun je hier vooral uitkijken naar de laatste act. “De afsluiter is Finland. Zij hebben in een lied in het Duits gemaakt en ze zingt dat ze klaarkomt”, vertelt hij. Daarnaast zullen twee grote kansmakers zien. “Oostenrijk en Frankrijk zijn twee optredens die hoog staan bij de bookmakers. En het is ook zeker iets om naar uit te kijken.”

En de Finale op zaterdag 17 mei? “Ik denk dat Nederland best kans maakt op de top 5 als alles een beetje goed verloopt.” Volgens Josha moet Nederland hopen op een plek op het einde van de finale. “Ergens tussen plek 22 en 26. Daarnaast moet zijn act tussen twee hysterische en minder populaire acts staan. Dan maakt hij echt kans op een hoge plek.” En volgens Josha zit er zelfs een hele kleine kans in dat Nederland het songfestival wint. “Dan moeten Oostenrijk en Zweden het optreden bij de jury verknallen. Dan maakt Nederland misschien een kleine kans om te winnen.”

Telstar verslaat ADO en houdt hoop op Eredivsie

Telstar heeft voor het eerst in zeven jaar tijd een play-off wedstrijd gewonnen. De ploeg uit Velsen-Zuid won makkelijk met 2-0 van ADO Den Haag. Door de overwinning zet Telstar een grote stap richting de volgende ronde van de Keuken Kampioen Divisie play-offs en een mogelijke terugkeer naar de Eredivisie na bijna 50 jaar afwezigheid. 

Telstar is dit seizoen bezig aan een sterke serie thuiswedstrijden: ze verloren in eigen huis alleen van Excelsior en FC Eindhoven. Het is dan ook geen wonder dat de thuisploeg sterk uit de startblokken schiet. Na vijf minuten komen ze al op 1-0: na een snelle aanval over de linkerflank geeft middenvelder Tyrone Owusu de bal voor. ADO-keeper Kilian Nikiema zit mis en dus kan spits Youssef El Kachati binnentikken. Het is de vijfde wedstrijd op rij waarin de 25-jarige Marokkaan scoort.  

Dalend niveau

ADO komt daarna eigenlijk pas in de wedstrijd, maar echt grote kansen worden niet gecreëerd. De Noord-Ierse spits Lee Bonis raakt de paal en de Finse verdediger Diogo Tomas krijgt ook nog een vrije kopkans, maar die gaat over. Daarna gaat het niveau van de wedstrijd snel naar beneden. ADO weet nauwelijks meer kansen te creëren. De ploeg van trainer Darije Kalezic probeert nog wel het een en ander door met lange ballen wat te forceren, maar dat loopt niet: telkens zit er wel een verdediger van Telstar tussen. 

Telstar heeft daarentegen wat meer succes met de lange bal. Vooral de ballen van doelman Ronald Koeman Junior zorgen voor gevaar bij de thuisploeg, maar ook daar zit vaak een verdediger tussen. Toch weet de thuisploeg in de blessuretijd van de eerste helft nog op 2-0 te komen: Telstar-verdediger Danny Bakker verdubbelt uit een corner van Jeff Hardeveld de voorsprong. De oud-ADO speler kopt makkelijk zijn zevende goal van het seizoen binnen bij de tweede paal, nadat de huidige ADO-verdediger Sekou Sylla hem laat lopen.

Penalty?

In de 51ste minuut lijkt ADO toch een reddingsboei te krijgen. Nadat Hardeveld een duw geeft aan ADO-spits Lee Donis op de rand van het zestienmetergebied, wil scheidsrechter Dieperink in eerste instantie een strafschop geven aan de uitploeg. Na ingrijpen van de VAR, blijkt de overtreding er toch buiten te zijn en dus blijft het bij een vrije trap voor de ploeg uit Den Haag, maar daarmee doet ADO-speler Jari Vlak enorm weinig: hij schiet de bal laag in de muur.

Grote kansen zijn voor rest spaarzaam in de tweede helft. Dat komt zowel door het goede verdedigen van de thuisploeg: telkens zit er een verdediger op tijd tussen of is de laatste pass van een ADO-speler niet goed genoeg. Zo gaat een vrije trap voorlangs, terwijl er drie spelers van de ploeg uit Den Haag in het strafschopgebied binnen kunnen tikken, maar dat lukt geen van hen.

Vervolg

Aanstaande zaterdag volgt de returnwedstrijd in Den Haag. Die wedstrijd wordt om 16:30 afgetrapt. De winnaar uit deze serie komt in de volgende ronde uit tegen de winnaar uit het tweeluik FC Den Bosch – SC Cambuur.

Einde aan tijdperk Omtzigt: “Vervreemd van het politieke proces”

Een afscheidsbrief schrijven, dat had Pieter Omtzigt zich nooit voorgenomen. Hij is altijd van plan geweest zijn ambtstermijn van vier jaar keurig af te maken. Doordat het herstel van zijn burn-out moeizaam gaat, komt er dinsdag toch een einde aan zijn Kamerlidmaatschap, dat ruim twintig jaar duurde. Dat einde was bescheiden, maar liet hem niet onberoerd.

Na de stemmingen, met het lintje dat hij eerder die middag van Kamervoorzitter Martin Bosma kreeg opgespeld, liep Omtzigt de plenaire zaal van de Tweede Kamer binnen. De publieke tribune van die zaal was goedgevuld, onder andere met oud Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib. Ook kreeg Omtzigt steun van alle NSC-bewindspersonen van het huidige kabinet, die zich in vak K hadden verzameld.

In de afscheidsbrief van Omtzigt, die Tweede Kamervoorzitter Bosma voordroeg, ging het veel over de toeslagenaffaire. Een onderwerp waarmee Omtzigt zich bij het grote publiek bekendmaakte als dossiervreter. “Met geen pen zijn de gevolgen te beschrijven voor de tienduizenden zieke arbeidsongeschikten die slachtoffer zijn van het systeem.”, zegt Omtzigt daarover in zijn afscheidsbrief. Ook geeft hij aan dat de kracht van de slachtoffers, waarvan er een aantal op de publieke tribune zaten om zijn afscheid van dichtbij mee te maken, voor hem de inspiratie was om door te gaan.

Toch stopt Omtzigt nu. In zijn brief schrijft hij “vervreemd te zijn van het politieke proces en het dagelijkse mediaspektakel.” Als voorbeeld daarvan noemt hij de recente ophef rondom de lintjes voor COA-vrijwilligers, die minister Faber niet wilde verstrekken: “We zijn onvoldoende zichtbaar bezig met oplossen van problemen van Nederland. Terwijl de tent hier in de fik staat als vijf lintjes niet worden ondertekend.”

Zijn afscheid uit de Tweede Kamer liet Omtzigt niet onberoerd: terwijl Bosma Omtzigt persoonlijk toesprak over zijn reputatie als dossiervreter, het feit dat beginnende politici tegen hem opkijken en het feit dat hij met 20 zetels voor NSC de “hoogste waardering heeft gekregen die je maar kan krijgen, namelijk waardering van de kiezer”, braken de tranen bij hem uit. Na de speech van Bosma barstte er een applaus van ruim een minuut los. Waarbij er ook nog eens vanaf de publieke tribune gezongen werd: “Pieter, bedankt! Pieter, bedankt!”. Een bescheiden afscheid misschien, na ruim 20 jaar Kamerlidmaatschap, maar wel eentje waarbij nog maar eens duidelijk werd dat Omtzigt bij velen een geliefd kamerlid was.







Max Verstappen scheurt incognito over de Nürburgring: wat brengt de toekomst na de Formule 1? 

0

Wie afgelopen weekend de Formule 1 miste in de week tussen Grand Prixs, kon Max Verstappen onverwachts toch in actie zien. Maar dan niet in een Formule 1-auto, maar in een GT3-auto op de Nordschleife in Duitsland. De viervoudig wereldkampioen had zich ingeschreven onder een valse naam, maar toen de auto’s eenmaal de baan op gingen op de Nürburgring, hadden de aanwezige toeschouwers het al snel door: in de auto zat geen Franz Hermann maar de viervoudig wereldkampioen. 

“Dat deed hij om de aandacht ervoor te ontwijken, zodat er niet al te veel media en mensen op afkomen”, zegt Ziggo Sport-racecommentator Rick Winkelman. En zo kwam de geheime test van Verstappen uit de lucht vallen in Duitsland. Maar dat niet zonder reden, want de kans dat we Verstappen nog terug gaan zien op dit circuit in een andere raceklasse is volgens Winkelman aanwezig: “Max is een echte raceliefhebber. Ik zie hem zeker meedoen aan de 24 uursrace van de Nürburgring of Le Mans in de toekomst, wellicht na zijn F1-carrière. Hij heeft al eens aangegeven dat de Nürburgring tot zijn favoriete circuits behoort dus weet ik bijna zeker dat, het eens gaat gebeuren, de vraag is alleen wanneer.” 

Raceklasse 

Dat we Verstappen dus in de toekomst vaker in zijn Ferrari 296 GT3 zullen zien is haast een zekerheidje. Toch moet hij dan wel eerst een speciale licentie halen, waar de testen op de Nürburgring van afgelopen weekend een opmaat voor waren. Zou hij ooit willen meedoen aan de 24 uursrace op de Nordschleife, komt er nog wat meer bij kijken. Alex Brundle, autocoureur uit Groot-Brittannië en zoon van Formule 1-commentator Martin Brundle, zegt op Twitter dat als Verstappen wil deelnemen aan een GT3-race (op de Nürburgring), dat hij eerst minimaal twee races moet rijden van veertien ronden in die klasse om de benodigde A-licentie te krijgen. 

Volgens Winkelman zou dat geen obstakel moeten vormen voor de viervoudig wereldkampioen: “Dat is een fluitje van een cent voor een coureur van het kaliber van Max, maar de test van afgelopen weekend geeft zeker aan dat dit eraan zit te komen.” 

Triple Crown 

De grote vraag is dan of Max, als hij aan 24 uursraces mee gaat doen in de toekomst, voor de befaamde Triple Crown gaat: een titel die een autocoureur krijgt wanneer hij de Grand Prix van Monaco, de 24 uur van Le Mans én de Indy 500 heeft gewonnen. Eén van die prijzen heeft Max al op zak. 

Maar, daar heeft Winkelman een harder hoofd in: “Dat zie ik hem dan toch weer niet doen, vanwege de veiligheid. Zijn privésituatie is natuurlijk recent veranderd en hij heeft al eerder aangegeven zijn leven daar niet voor te willen riskeren, dus zie ik dat nog niet zo snel gebeuren.” Het gevaar achter de wereldberoemde Indy 500 in de IndyCar-klasse lijkt vooralsnog dus geen optie voor Verstappen. 

Hardlopers nog niet gewend aan warmte: ‘Weinig tijd gehad voor voorbereiding’

Hardlopers hebben te weinig tijd gehad om zich voor te bereiden op de hogere temperaturen. Dat zegt sportarts Guido Vroemen. Bij de halve marathon in Leeuwarden overleed zondag een hardloper vlak voor de finish en bij de marathon in Leiden werden sommige hardlopers onwel. Toch zijn volgens sportarts de temperaturen van dit weekend niet te hoog om hard te lopen

“Er zijn ook mensen die lopen met veertig graden, bijvoorbeeld bij een triatlon op Hawaii”, zegt Vroemen. “Maar het is vroeg in het jaar en het is nog niet heel warm geweest. Of de mensen die flauwvallen, mankementen hebben, weten we vaak niet”, zegt de sportarts. “De hardlopers gaan soms over hun eigen grenzen heen. Vanuit de sportgeneeskunde richten we ons op de risicofactoren van mensen. We kijken naar het hart en het bloedritme. Ook kijken we naar hoe die factoren werken als mensen zich inspannen. Maar daar heb je niet alles mee afgedekt”, zegt Vroemen. “Als er tijdens het oefenen niks gebeurt, kan dat wel gebeuren tijdens de wedstrijd.”

Het verschil zit hem ook volgens de arts ook tussen een vijf kilometer-loop en een (halve) marathon: “Als iemand vijf kilometer loopt, kan die ervoor kiezen om zo hard mogelijk te gaan. Mensen willen dan harder lopen en een snellere tijd neer zetten. Dan produceer je veel meer warmte van binnenuit. Bij een (halve) marathon moet je meer doseren met snelheid,” zegt Vroemen. “Als je meer beweegt, dan ga je zweten en dat verdampt. Maar tijdens zo’n loop kan de warmteproductie zo toenemen, dat je het niet meer kwijt kunt raken. Dan neemt de temperatuur toe.”

Symptomen om te stoppen
Dat kun je volgens de arts voelen als hardloper. Enkele alarmerende signalen zijn volgens de arts coördinatieproblemen, niet scherp zien, hoofpijn en misselijk zijn. “Als je dat voelt moet je stoppen, aan de kant gaan en afkoelen.” Volgens Vroemen werkt dan één ding: koelen met ijskoud water. Veel hardloopevenementen nemen maatregelen. “Als je als organisatie weet dat het warm wordt, is het geen grote moeite om maatregelen te nemen en mensen af te koelen wanneer nodig.” 

Merz na tweede stemronde toch bondskanselier: Hoe stabiel is de nieuwe coalitie? 

72 dagen na de Duitse bondsdagverkiezingen werd gisteren toch de dag: Olaf Scholz (SPD) maakt plaats voor Friedrich Merz, de leider van CDU/CSU, de grootste partij tijdens de afgelopen bondsdagverkiezingen. Het liep toch anders dan normaal: tijdens de eerste stemronde die normaal gesproken een formaliteit is, werd geschiedenis geschreven.

Om benoemd te worden tot bondskanselier, had Merz 316 stemmen nodig. Hij kreeg er dinsdagochtend zes te weinig, terwijl de beoogde coalitie van de christendemocratische CDU/CSU en sociaaldemocratische SPD samen 328 zetels heeft. Later op de dag werd Friedrich Merz na een tweede stemronde toch met een meerderheid aangenomen als bondskanselier. Toen kreeg hij 325 stemmen, 9 meer dan nodig.

“Deze moeilijke beginfase laat interne spanningen in beide partijen zien die al in aanloop naar dit historische moment merkbaar waren,” zegt Max van Tongeren, Duitsland Expert als onderzoeker verbonden aan het lectoraat Weerbare Democratie van Hogeschool Saxion. “We zien hier wat er gebeurt als twee partijen moeten samenwerken die dat wel eerder hebben gedaan, maar nu vooral de verantwoording voelen ondanks inhoudelijke verschillen en een verstandshuwelijk aangaan”

Duitsland heeft een nieuwe eerste minister, maar hoe stabiel is de coalitie onder hem eigenlijk als de eerste stemming al niet aangenomen wordt? Volgens Paul Bovend’Eert, hoogleraar staatsrecht aan de Radboud Universiteit, hangt het ervan af hoe de nieuwe partijleiders van de coalitiepartijen zich gaan “manifesteren als politiek leiders.” Friedrich Merz is namelijk in 2022 na twee eerdere pogingen fractievoorzitter van CDU/CSU geworden. Sinds 2021 staan Saskia Esken en Lars Klingbeil samen aan het roer van SPD. Dat maakte de afgelopen landelijke verkiezingen de eerste voor hen alle drie als partijleiders.

In Duitsland zijn er veel minder partijen dan in Nederland. En de partijen die er zijn, zijn vaak veel groter. Dat komt mede doordat er daar een kiesdrempel van 5% geldt. Vanwege die kiesdrempel zie je volgens Bovend’Eert de versplintering die in Nederland wel veel voorkomt daar niet: “Een afsplitsing haalt die kiesdrempel van 5% niet. Dus je houdt binnen die grote partij verschillende stromingen en dat zie je nu – na de eerste stemming over Merz – terug.” Stromingen binnen partijen zijn volgens Bovend’Eert wel goed voor de democratie: “In Nederland zijn kamerleden een beetje stemvee, de meerderheid is vaak van tevoren al dichtgetimmerd. In Duitsland is dat minder het geval.” Dat is altijd al zo geweest. Bovend’Eert: “Ook Merkel had hier – toen ze van 2005 tot 2021 bondskanselier was – last van. Ze had bepaald niet alle steun van haar partijgenoten binnen de CDU.”

Van Tongeren vult aan: “Merz vertegenwoordigt de conservatieve vleugel van de CDU, wat een duidelijke breuk betekent met het middenveldbeleid van Merkel. Dat maakt zijn positie binnen de eigen partij al complex. De SPD zit bovendien in een identiteitscrisis na vier jaar regeren onder Scholz, waarin ze veel van hun sociale agenda hebben moeten inleveren voor compromissen.”

Volgens Bovend’Eert zullen er binnen zulke grote partijen altijd meningsverschillen zijn. Maar dat dat bij de stemming over de Bondskanselier al zo duidelijk werd, was volgens hem wel heel bijzonder. Toch denkt Bovend’Eert dat dit nu nog niets concreets zegt over hoe de samenwerking tussen de twee partijen gaat verlopen. CDU/CSU en SPD zijn volgens hem echte bestuurderspartijen met veel ervaring in samen met elkaar regeren.

Het feit dat er in de eerste ronde door coalitiegenoten van Merz tegen zijn benoeming werd gestemd, zou volgens Bovend’Eert gezien kunnen worden als een symbolisch statement: “Dat is aannemelijk, zeker gezien het feit dat er in de tweede stemronde alsnog voor de benoeming van Merz is gestemd.”

“Het is een signaal vanuit de coalitiefracties dat niet iedereen verguld is met zijn bondskanselierschap en hoe dat wordt ingevuld, inhoudelijk en qua personele bezetting”, analyseert Van Tongeren. “Ze willen Merz direct laten weten dat deze samenwerking geen blanco cheque is. In de Duitse politiek zijn dergelijke signalen belangrijker dan men in Nederland vaak denkt. Het laat zien dat de SPD bereid is om grenzen te stellen aan hun bereidheid tot compromissen, vooral als het gaat om sociale zekerheid en arbeidsmarktbeleid.”

Dat deze regeerperiode een spannende gaat worden, is voor Bovend’Eert duidelijk: “De aankomende regering heeft een krappe meerderheid in de Bondsdag.”
Bovend’Eert denkt ook dat het signaal van dinsdagochtend een teken is dat er goede compromissen gesloten moeten worden: “Dat is de enige manier waarop een coalitie stabiel moet blijven, zeker na wat er dinsdagochtend is gebeurd. Het feit dat je een meerderheid hebt als je gekozen wordt, wil niet zeggen dat je regering stabiel gaat zijn.”

“Een bijkomende uitdaging,” vult Van Tongeren aan, “is de economische situatie in Duitsland. De industriële motor van Europa sputtert, en de coalitie zal impopulaire besluiten moeten nemen over investeringen, energiebeleid en arbeidsmarkthervormingen. Dat zet de interne samenhang binnen beide partijen onder druk, en vraagt om sterk leiderschap van Merz, die tot nu toe vooral bekend staat als scherp debater en niet zozeer als bruggenbouwer.”

De komende maanden zullen bepalend zijn voor het leiderschap van Merz en de samenwerking met de SPD. Van Tongeren: “Merz wil laten zien dat hij kan leveren. Hij heeft al ontzettend lang gewacht op dit moment, niet alleen sinds de verkiezingen, maar sinds eind jaren ’90. Hij zal zich willen bewijzen en deze valse start zo snel mogelijk willen vergeten.”

De eerste hobbel is genomen, maar het echte werk begint nu pas. Wat deze coalitie nodig lijkt te hebben, is politieke lenigheid, vertrouwen en bovenal de bereidheid om bruggen te bouwen binnen én tussen partijen. Want, zoals Bovend’Eert benadrukt: “Een meerderheidsregering is pas echt stabiel als ze gedragen wordt door meer dan alleen cijfers.”

AUDIO| Oorlog in Gaza en Oekraïne versterkt keuze voor het leger onder jongeren

Het aantal aanmeldingen voor het leger is de afgelopen jaren gestegen, dat meldt een woordvoerder van het ministerie van Defensie. In 2019 waren er 1575 aanmeldingen voor de algemene basisopleiding voor het leger. Deze opleiding is voor iedere militair verplicht. Het aantal aanmeldingen steeg in 2024 naar 2449. Voor jonge militairen in opleiding spelen onder andere de oorlogen in Gaza en Oekraïne een rol, zo ook op de legerbasis in Ermelo.

‘Lach nou maar, anders zorg ik er wel voor dat je gaat lachen,’ – straatintimidatie blijft

0

Je loopt naar huis, hoort voetstappen achter je. Een opmerking die zogenaamd een compliment is, wordt gevolgd door een angstaanjagende blik. Misschien is het niets. Misschien ook wel. Voor veel vrouwen is dit geen uitzonderlijke situatie, maar dagelijkse realiteit. Straatintimidatie is in Nederland nog steeds een hardnekkig probleem. Uit onderzoek van Plan International (2023) blijkt dat 83% van de jonge vrouwen tussen de 15 en 25 jaar te maken heeft gehad met seksueel ongewenst gedrag op straat.

De 22-jarige Lisa uit Tilburg weet als geen ander hoe het voelt om bedreigd te worden op straat. “Ik liep naar huis na mijn werk, het was nog geen negen uur ’s avonds. Een man kwam naast me fietsen en begon me vragen te stellen. Toen ik niet reageerde, werd hij boos. ‘Lach nou maar, anders zorg ik er wel voor dat je gaat lachen,’ zei hij. Ik voelde me zó onveilig.” Sindsdien vermijdt Lisa bepaalde straten, en stuurt ze altijd haar locatie naar een vriendin als ze alleen naar huis loopt. “Ik ben blij dat ik heelhuids thuis ben aangekomen die nacht. En het allerergste is eigenlijk nog dat dit niet de eerste keer is dat zo iets gebeurt.”

Straatintimidatie kent vele vormen: sissen, naroepen, klikken met tong, achtervolgen of zelfs betasten. Volgens het CBS (2021) voelt 45% van de jonge vrouwen zich wel eens onveilig in het openbaar. Per 1 juli 2024 is seksuele intimidatie in het openbaar strafbaar gesteld, en kun je officieel een boete ontvangen voor deze misdaad.

“Toen ik er iets over zei, riep hij: ‘Wat nou, het is toch een compliment?’”

De 19-jarige Emma uit Den Bosch werd tijdens het uitgaan lastiggevallen. “Een man bleef me volgen, ook toen ik duidelijk liet merken dat ik geen interesse had. Toen ik hem vroeg om weg te gaan, begon hij me uit te schelden. ‘Wat nou, het is toch een compliment?’ zei hij. Normaal accepteer ik complimenten van vreemden wel, maar dit was geen compliment. Dit was dreigend.”

Emma besloot het te melden bij de politie, maar kreeg te horen dat er weinig gedaan kon worden. “Dat voelde als een tweede klap. Alsof ik het allemaal groter heb gemaakt in mijn hoofd en mijn gevoel er niet toe deed.”

Roep om actie

Organisaties als ‘Fairspace’ of ‘Voel jij je veilig!’ pleiten voor bewustwording én actie. Ze zetten zich in voor het bespreekbaar maken van intimidatie. Ook zijn er initiatieven zoals de ‘StopApp’, waarmee slachtoffers straatintimidatie kunnen melden bij gemeenten en zo herkenning kunnen creëren in bepaalde regio’s.

Zowel Lisa als Emma hopen dat hun verhalen anderen helpen om zich uit te spreken. “Ik wil niet dat iemand zich zo moet voelen als ik,” vertelt Lisa. “Als we blijven zwijgen, verandert er niets.”

CBS: Kunnen jonge vrouwen rustig over straat? (2021)

Held naast het Veld: positief vanaf de zijlijn

0

Afgelopen zaterdag was het bij acht sportclubs in Eindhoven Held naast het Veld. Een initiatief om ouders aan te sporen positief te coachen vanuit de zijlijn, want dat gebeurt nog niet altijd.

Ook voetbalvereniging Brabantia deed mee aan de actie.

Studenten willen coschappen op de schop nemen, maar is dit wel een mogelijkheid?

0

“Geniet er maar van, want vanaf de coschappen heb je geen leven meer.” Studenten roepen om verandering, maar worden ze wel gehoord? Universiteiten proberen te helpen, maar door de complexiteit van het vak gaat dit moeilijk.

De nachtmerrie van de student
Coschappen zijn voor studenten de manier om medische ervaring op te doen door te werken in een ziekenhuis. De opbouw hiervan verschilt per universiteit, maar de totale duur is ongeveer twee jaar. Een medische opleiding volgen is al een heel karwei, waarbij je in zijn geheel ongeveer 22 jaar kwijt bent. En dat staat dan naast de intensiteit van de geneeskundeopleiding. Steeds meer studenten stoppen vroegtijdig met hun opleiding door de gigantische stress die ze ervaren. Een grote factor in deze kwestie zijn de coschappen. Voor veel studenten is dit de hel op aarde, zoals voor Dirk Cornelis – ex-medisch student – die zegt: “Geniet er maar van, want vanaf de coschappen heb je geen leven meer.” Door de hoge druk, de afhankelijkheidspositie van de co (de student die als coassistent meeloopt), de lange wachttijden en de prestatiedrang is een burn-out vanzelfsprekend. Daarom vragen veel studenten om verandering in de opbouw van deze coschappen.

Ziekenhuizen machteloos
Ziekenhuizen zijn natuurlijk de locatie waar de coschappen plaatsvinden. Als centraal punt zijn ze een belangrijke plek voor verandering, maar zo simpel is het niet. De regelgeving van coschappen ligt niet centraal bij de ziekenhuizen zelf. Zo kunnen ze niets aanpassen aan de kernregelgeving of de eindtermen van de coschappen. Het ziekenhuis heeft wel de macht om verschillende dingen zelf te bepalen, zoals: het rooster en werktijden (binnen redelijke grenzen), welke taken de co mag uitvoeren, begeleiders aanwijzen en eigen toets- of beoordelingsmomenten toevoegen (zolang die binnen de grenzen van de opleiding vallen). Naast deze paar voorbeelden kan het ziekenhuis zelf niet veel aanpassen aan de coschappen. Dus de duur, inhoudelijke doelen en beoordelingscriteria staan buiten hun macht om aan te passen. De enige manier waarop een ziekenhuis aanpassingen kan doorvoeren, is in overleg met de universiteit zelf.

De Universiteit probeert te helpen
Door de vele klachten van studenten zijn er de afgelopen jaren een paar dingen aangepast. Zo heeft de Erasmus Universiteit Rotterdam maatregelen genomen rondom de werk- en studiedruk. Zo krijgt de co elke week een halve dag (vier uur) zelfstudietijd tijdens de coschappen. Ook mogen ze geen avond- of nachtdienst draaien als ze de volgende ochtend een toets hebben. Daarnaast zijn ze de volledige dag na het nemen van een toets vrij. Jammer genoeg zijn niet alle veranderingen goed. Zo zijn de wachttijden voor coschappen weer toegenomen. De gemiddelde wachttijd is gestegen naar negen maanden. En bij sommige universiteiten, zoals de Radboud Universiteit Nijmegen en de Universiteit van Amsterdam, lopen de wachttijden op van 11 maanden tot 14,5 maanden. Er is verandering te zien binnen de regelgeving maar dit gaat erg langzaam.

Waarom gaat het zo stroef?
Waarom is het zo moeilijk om coschappen aan te passen? Er zijn veel factoren die komen kijken bij deze vraag. Zo is er een complexe structuur van belanghebbenden die om de regelgeving draaien. De partijen – universiteiten, organisaties zoals de NVAO (Nederlandse-Vlaamse Accreditatieorganisatie) en overheidsinstanties zoals OCW en VWS (Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport) – hebben allemaal hun eigen belangen. En om een aanpassing door te voeren, moeten ze het bijna allemaal eens zijn met het besluit. Ook moeten de aanpassingen niet interfereren met het leerproces van de co en de veiligheid van de patiënt. Zelfs een kleine aanpassing moet formeel worden goedgekeurd. Dit betekent dat de wijzigingen langs de NVAO moeten gaan, die controleert of de aanpassing geen negatieve impact heeft op de opleiding. Zo zijn de eindtermen landelijk vastgelegd in het Raamplan Artsopleiding. Ook is er een maatschappelijke verklaring voor de stagnatie binnen coschappen, die vaak voorkomt in NVAO-rapporten: “Mensen zijn bang voor kwaliteitsverlies.” Dus wil men wel verandering maar dit gaat langzaam en het kernprincipe van coschappen kan niet aangepast worden.