Mikah is een man overladen met schaamte, die de waarde van het leven, God, seksualiteit en ‘het normale’ overdenkt op een Waddeneiland. Het is de kortste samenvatting van Lucky Fonz III zijn debuutroman ‘Van De Goden Vervuld’. Lucky Fonz III is een creatieve duizendpoot: bekend van onder andere zijn muziek, theatershows en als vaste gast bij De Wereld Draait Door.
Van De Goden Vervuld, 24 oktober verschenen bij Uitgeverij Pluim, balanceert op een fijn koord tussen biografie en fictie. Je hoeft niet tussen de regels door te lezen om te zien dat Lucky Fonz III, echte naam Otto Wichers, zijn levenservaringen in deze roman heeft gestopt. Een concreet voorbeeld is de Bob Dylan-scriptie die zowel Wichers als hoofdpersoon Mikah hebben gemaakt.
In 2009 vertelt Lucky Fonz III in een videointerview met Face Culture over zijn scriptie, Bob Dylan: I Don’t Believe in Zimmerman. Hier heeft Mikah dus ook aan gewerkt. Ironisch genoeg is de conclusie van Mikahs scriptie dat je Bob Dylans woorden niet mag aanvoeren voor het bewijs van een stelling. ‘Ineens zag ik mijn academische mislukking, met terugwerkende kracht, als een voorteken van mijn lot als liedjessmid,’ schrijft Lucky Fonz III.
Ben jij dat, Otto?
Mikah kiest ervoor een eigen draai aan Bob Dylans muziek te geven voor zijn liveact. Als blijkt dat dat zijn persoonlijke issues niet oplost, loopt hij naar een brug om de rivier in te springen. ‘Als dit leven was begonnen met Dylan, dan mocht het ook met hem eindigen,’ staat in het boek. Dit is niet de enige keer waar water als hemelpoort wordt gezien. In combinatie met Lucky Fonz III zijn openheid over zijn mentale problemen in het echte leven, en ondanks de uitkomst van de al dan niet fictieve scriptie, laten dit soort zinnen je door het hele boek afvragen; Otto, ben jij dit?
God is overal en nergens
Vanaf het eerste hoofdstuk is schaamte, neerslachtigheid en de zoektocht naar méér actueel. Bij een strandvuur leert Mikah Hadassa kennen. Hadassa is naar het eiland gevlucht om te ontsnappen van De Overtuiging en om aan haar theologische scriptie te werken. Wat De Overtuiging exact is, behalve een variant van het Christendom, blijft vaag. Van de scriptie horen we ook niets meer. Het is wel een van de haakjes om kritiek op religie te geven. Hadassa berispt: ‘Altijd hun mond vol van hoe elk mens even waardevol is, maar als je ook maar even uit de pas loopt, ben je meteen een probleemgeval. Ze (volgelingen van De Overtuiging) doen alsof ze volgers van Jezus zijn, maar ze volgen alleen hun achterlijke ideeën.’ God is dan ook de leidraad van het boek: hij is overal en nergens tegelijk. Het boek zit vol religieuze beseffen, niet vaak ten goede van God. ‘Ineens begreep ik dat ik niet zo veel had gebeden omdat ik gelovig was, maar dat ik gelovig was omdat ik zo veel had gebeden,’ stelt Mikah. Hij is van het geloof gevallen, als van een balkon, staat geschreven.
Het ‘masturbatorium’
Mikah en Hadassa groeien dichter bij elkaar door hun persoonlijke gesprekken en worden intiemer met elkaar. In het begin is dat een bron van onzekerheid voor Mikah. Het is niet vanzelfsprekend voor Mikah om comfortabel te zijn met seksualiteit. Hij heeft zijn biseksualiteit in de darkroom ontdekt en hij praat voor het eerst over zijn fertiliteitsproblemen: aftrekken in een potje in het ‘masturbatorium’ voor ivf, het schuldgevoel dat Mikah ervaart dat hij zijn ex-vrouw geen kind kon geven en of zijn geschiedenis met depressies de oorzaak kan zijn: “Misschien heeft die doodswind ook wel door mijn ballen gewaaid.” Lucky Fonz III combineert vaker humor en schaamte of ongemak. De zwaarste onderwerpen krijgen zo een licht randje.
De gelijkenissen tussen muziek en seks
Uiteindelijk spreekt de gelovige Hadassa openlijk over hoe seks voor haar is, terwijl De Overtuiging er iets beschamends van maakt: ‘Seks is iets heel moois, bijzonders, gratis, niet iets wat je hebt, geeft of krijgt, maar iets wat je maakt, in je eentje, of beter nog, samen met anderen, net als muziek eigenlijk, en daarom is het dus, als het goed is, iets liefdevols en creatiefs, iets wat in allerlei verschillende vormen mooi kan zijn, ook net als muziek,’ schrijft Lucky Fonz III. Hadassa symboliseert een vrijheid waar Mikah naar verlangt. Hij kan er van proeven zolang ze samen zijn. De twee vrije geesten lijken een match made in heaven. Dan besluit Hadassa zeer halsoverkop, toch terug naar haar oude, religieuze leven te gaan. Mikah vraagt zich af welk geluid een brekend hart maakt.
Het is een lijst vol stevige onderwerpen, maar Lucky Fonz III heeft oog voor het alledaagse en gevoel voor humor waardoor de inhoud herkenbaar en draagbaar blijft. Toch is ook juist het donkere en filosofische van alledag. Samen dansen zwaarmoedigheid en levenslust hand in hand door het boek, net zoals op de gefotografeerde cover. Mikah en Hadassa. Wellicht Lucky Fonz III en het leven.
