Home Blog Pagina 4

BHV’er van het jaar redde achtjarig meisje uit de Maas

0

In juli zwommen drie kinderen samen in de Maas bij Grevenbicht. Eén van de kinderen verdronk bijna, totdat veerpontschipper Henk van de Geer het meisje op zijn pont tilde. Door reanimatie redde hij haar leven. Door zijn snelle handelen is hij uitgeroepen tot de BHV’er (bedrijfshulpverlener) van het jaar 2024. De verkiezing is volgens jurylid en secretaris van stichting Dag van de BHV Sylvester Bennema meer dan terecht. “Een actie die in het oog springt.”

De BHV’er van het jaar wordt op de eerste maandag van de maand november gekozen. Dit wordt gedaan door een jury die bestaat uit bestuursleden van stichting Dag van de BHV. Iedere Nederlander kan BHV’ers met een bijzonder verhaal opgeven voor de verkiezing en de stichting maakt dan een keuze. Het verhaal van Henk van de Geer springt er uiteindelijk uit. “Als jurylid kijk je vooral naar het levensreddend handelen,” zo zegt Bennema. “In dit geval is er een kind gered. Begrijp me niet verkeerd, het doet helemaal niets af aan het redden van een volwassene. Toch is dit een voorbeeld dat echt in het oog springt en waar mensen op aanslaan.”

Henk Van de Geer was na de uitreiking niet in alle staten. Hij bleef nuchter over zijn actie: “Ik heb gewoon gedaan wat ik tijdens de BHV-cursus heb geleerd”, zo reageerde de 75-jarige schipper.  Volgens Bennema is het belang van deze cursus enorm.“ Je leert bijvoorbeeld hoe je eerste hulp geeft en je krijgt reanimatie training. Meneer van de Geer was hierdoor in staat om het meisje te redden. Door dit voorbeeld openbaar te maken, laat je ook zien hoe belangrijk het is om BHV’er te zijn.”

BHV Nederland

Kees Weerheim, algemeen directeur van BHV Nederland, is met zijn organisatie niet direct betrokken bij de verkiezing van de BHV’er van het jaar. Wel is het volgens hem erg belangrijk om aandacht te besteden aan de rol van de bedrijfshulpverlener. “De BHV’er van het jaar staat symbool voor alle BHV’ers die elke dag weer in staat zijn om jouw leven te redden.” Er is een wet waarin staat dat je een BHV’er binnen je bedrijf moet hebben. Weerheim wil duidelijk maken dat deze wet niet het belangrijkst is. “Deze verplichting is maar een halve stap in de goede richting. Het gaat om het redden van levens, het creëren van een veilige werkomgeving. Deze verkiezing overtuigt mensen ervan dat BHV meer is dan een verplicht nummer. Dit juichen wij van harte toe!”

Ontstaan

De wet zorgde volgens Bennema dat het zijn van BHV’er vroeger niet zo serieus werd genomen. “Er werd vooral aan BHV gedaan vanuit wet- en regelgeving. Dat had invloed op de motivatie van BHV’ers.” Bennema richtte in 2012 met een aantal anderen de stichting Dag van de BHV op. “Met de stichting willen we duidelijk maken dat het niet alleen maar een wettelijk dingetje is. We willen de boodschap uitdragen dat het redden van levens juist het belangrijkste is.”

Lastige keuze

De keuze voor BHV’er van het jaar 2024 was lastig voor stichting Dag van de BHV. Er waren een maar liefst 86 genomineerden en dit leidde uiteindelijk tot een top drie. Henk van de Geer is BHV’er van het jaar, op plaats twee eindigde Rikert Nijkamp van de Belastingdienst Leeuwarden en op plaats drie eindigde Adger Timmer van Rijkswaterstaat. Nijkamp stuurde zijn BHV-team vakkundig aan bij een bedrijfsongeval en Timmer greep snel in redde het leven van een collega na een hartaanval.

Prijs

De BHV’er van het jaar ontvangt een bedrag van €1000,- die hij naar eigen wens kan besteden. Ook ontvangt hij een cheque van €1000,- om te besteden aan een goed doel.

Eva Jinek live! 

0

Vanuit de blik van een first-timer

Op de avond van woensdag 16 oktober ben ik voor de eerste keer in mijn leven bij de talkshow van Eva Jinek geweest. Dit was overigens ook überhaupt mijn eerste keer bij een talkshow. Als amateur-journalist is het belangrijk om alle mogelijkheden in het vak te realiseren, aangezien journalistiek een aanzienlijk breed domein is. Daarom heb ik de keuze gemaakt om deze kant van de journalistiek eens van dichtbij te gaan bekijken. Deze editie ging het over de presidentsverkiezingen in Amerika en over de Gouden Televizier-Ring.

Security check

Bij aankomst in De Hallen in het centrum van Amsterdam werd je ticket gecheckt en liep je aan de linkerkant een ruimte binnen waar het publiek voor Eva Jinek even kon wachten. Tassen groter dan A4 formaat mochten niet de studio mee in, maar ondanks deze regel heb ik toch nog wat grote tassen gespot later in de studio.

In het gebouw van De Hallen was op deze avond ook een ADE-evenement, waardoor bepaalde dingen anders verliepen dan gewoonlijks. We moesten namelijk met het hele publiek door een gang met een en al toiletten lopen om bij de studio uit te komen. Normaal gesproken wordt er een andere route gelopen, maar nu is mijn persoonlijke eerste ervaring uiteraard gekenmerkt door het toiletten-entree.

Eenmaal aangekomen bij de ingang van de studio, moest iedereen nog door een poortje lopen zoals ze die ook op het vliegveld hebben. Zeer goed dat deze controle wordt gedaan, alleen ging het enigszins in strijd met de grote tassen die, ondanks de regel, wel mee werden genomen.  

Voor de allereerste keer in de studio staan, écht achter de schermen bij een talkshow. Na de eerste voetstap in de ruimte vlogen er direct allerlei gedachten door mijn hoofd: Hoe is Jinek hier gekomen? Voelt Jinek zich niet ontzettend trots? Of voelt dit voor Jinek allemaal maar als een alledaagse zaak?

Het was indrukwekkend om deze vermenging van journalistiek met televisie live mee te maken. Zelfs over de plekken waar het publiek plaatsnam werd nagedacht en overlegd. Het publiek moest wat meer uitspreiden over de bank en er werden mensen van plek verplaatst. 

Licht, camera, actie!


En toen was het zover: Eva Jinek kwam de studio ingelopen. Vrijwel meteen begon ook de ‘teaser’ die nog voor de reclames live wordt gestreamd op televisie. Deze duurt ongeveer een minuut en hierin promoot Jinek wat er die avond te zien zal zijn haar programma. Als er niet werd gefilmd kwam Jinek even met het publiek in contact. Het stereotype van televisie is uiteraard dat het op beeld allemaal leuker lijkt dan in de werkelijkheid, maar deze avond heb ik met eigen ogen gezien dat dit niet altijd het geval hoeft te zijn. Jinek nodigde voor en na de opnames tevens nog enthousiastelingen uit om in haar stoel te komen zitten voor een foto.  

Na de opstart kondigde ze alle gastsprekers van die avond aan die allemaal tegelijkertijd de studio in kwamen gelopen. Ze kregen allen een plek aangewezen en daaropvolgend begon dan echt het programma zelf. De eerste twee gasten waren Laila Frank en Tom van ’t Einde die kwamen discussiëren over de aankomende presidentsverkiezingen. 

Laila Frank is politicoloog, journalist en Amerikaspecialist. Voor haar laatstgenoemde titel was ze voor deze uitzending uitgenodigd. In haar eigen podcast ‘Welkom in Washington’ maakt ze een roadtrip door de Verenigde Staten waar ze het leven van Amerikanen induikt. Tom van ’t Einde is ook journalist en werkt als Amerika-verslaggever voor EenVandaag. Aangezien de verkiezingen dichterbij komen, deelden deze twee Amerikakenners in deze aflevering hun gedachten over Harris en Trump.                                                                         

Het was leerzaam om echte experts op dit gebied hun visie te horen delen over de presidentskandidaten, maar om diezelfde reden was het ook ietwat verwarrend aangezien de situatie voor hen al heel logisch is. Hun woordkeuze was dus lastig als je wat minder verstand hebt van de Amerikaanse maatschappij. 

Na dit onderwerp kwamen de andere gasten bij Jinek aan tafel zitten: Caroline Tensen, Gerdi Verbeet en Olga Zuiderhoek. Deze dames hebben alle drie iets gemeen, of beter gezegd iemand, die niet veel later ook de studio inkwam: André van Duin. Het onderwerp was de Gouden Televizier-Ring van dit jaar en Jinek kondigde aan dat Van Duin de presentator zal zijn dit jaar. Verder werd er teruggekeken op Van Duins uitgebreide geschiedenis op televisie waarin elk van de andere gasten een rol hebben gespeeld. Het actuele onderwerp van de presidentsverkiezingen veranderde al snel in nostalgisch entertainment.

Iconisch advies

Zelf behoor ik uiteraard niet tot de generatie die is opgegroeid met André van Duin op tv. Ik ken zijn naam, maar voor mij was zijn entree minder bijzonder dan voor de wat oudere doelgroep in het publiek. Toch was het een mooie ervaring om een Nederlands icoon in levende lijven te mogen zien.

Dat laatste geldt voor zowel André van Duin als natuurlijk Eva Jinek. Het was tegelijkertijd een bijzondere als educatieve avond. Door professionele journalistiek van dichtbij te observeren, leer je als beginnend journalist veel. Na de talkshow was er wederom dus de mogelijkheid om even te spreken met de gasten en met Eva Jinek. Deze kans heb ik gegrepen en ik heb Jinek om tips gevraagd voor het doen van een accuraat en goed interview. Ze adviseerde om altijd bij de radio te beginnen, aangezien je je hierbij moet focussen op geluid zonder enige andere afleiding. Hierdoor leer je écht oplettend luisteren en doorvragen tijdens een interview.

Ondanks de lange reistijd naar Amsterdam is dit ongetwijfeld voor herhaling vatbaar, maar dan de volgende keer wellicht een ander programma. Het was naast het educatieve aspect ook simpelweg een goede motivatie en inspiratie voor een mogelijk pad in de toekomst. Het zet werkelijk waar je hersenen aan het werk en verbreedt mogelijk je toekomstbeeld voor na de opleiding journalistiek.

Drukke open dag bij Fontys Journalistiek

0

Bijna 250 potentiële studenten kwamen kijken of de opleiding Journalistiek van Fontys iets voor hen is. “November is altijd een erg drukke open dag. Januari en maart worden iets rustiger verwacht,” aldus Yvette, afdeling communicatie bij Fontys Journalistiek.

Met alle tijdsloten gevuld hadden de studenten die hielpen het zeker niet rustig. Kritische ouders en zenuwachtige tieners, daar deed Fontys Journalistiek het allemaal voor.

Kritisch

Fontys heeft alles uit de kast gehaald tijdens de open dag. Er zijn mini-lesjes gegeven en ook de tv- en radiostudio zijn volop in gebruik genomen. In de tv-studio gingen bezoekers zelf aan de slag bij het maken van een tv-uitzending. Breeduit lachend zijn de bezoekers naar de radiostudio gewandeld waar de nu-nog-havoleerlingen hebben geoefend met het (voor)lezen van een voorgeschreven tekst op de radio.

Waar de toekomstige studenten van deze activiteiten al onder de indruk waren, waren de ouders vaak kritischer. Docenten en studenten zijn hierdoor regelmatig bedolven onder vragen zoals: “Hoe ziet je rooster er dan uit?”, “Hoeveel contacturen heb je?” en “Dan krijg je dus maar weinig theorie?” Gelukkig konden al deze vragen beantwoord worden tijdens de voorlichtingen die gegeven werden.  

Paarse zee

Er was de hele dag een paarse zee aan studenten die klaar stonden om de school van zijn best kant te laten zien. De studenten gaven vele rondleidingen en vertelden gepassioneerd over hun persoonlijke ervaringen op Fontys Journalistiek. Of ze het uiteindelijk deden voor de gratis lunch, de vergoeding of omdat ze de school echt wilde promoten, daar valt over te discussiëren.

Toen alles bekeken en bevraagd was, gingen de gezinnen boordevol nieuwe informatie weer naar huis. Sommige potentiële studenten nog twijfelend, sommigen die de bevestiging gekregen hadden dat dit was wat ze wilden gaan doen. Zo fluisterde een student terwijl hij naar buiten liep: “Dit kan best nog wel wat worden.”

Puttershoekse ijsclub bereidt zich voor op schaatsseizoen

De baan van IJs- en Skeelerclub Puttershoek is afgelopen jaren verzakt. Op gedeeltes is er een hoogte verschil van acht centimeter. Dat zorgt ervoor dat hogergelegen delen droog blijven wanneer de baan gevuld wordt met water. Voor een goede ijsbaan moet alles onderwater kunnen staan. De vereniging heeft de randen opgehoogd, zodat er meer water in de bak kan. Zo hopen ze ook dit jaar weer schaatsers te kunnen ontvangen.

Nationale Prullenbakteldag: hoeveel gesloopte prullenbakken zie jij? 

Het initiatief ‘Nationale Prullenbakteldag’ klinkt een beetje gek, maar organisatoren Zwerfinator en Plastic Soup Surfer zijn uit op de waarheid. Dit initiatief doet onderzoek naar het slechte nieuws over ‘Statiegeldjagers’ die prullenbakken openbreken. Volgens de organisatoren zijn opengebroken prullenbakken een zeldzame gebeurtenis en zijn statiegeldjagers juist goed voor het milieu.

Initatief

“Er is overdreven veel aandacht voor de prullenbakken die in bepaalde delen van de grote steden zijn gesloopt”, aldus ‘Zwerfinator’, Dirk Groot. “De media en de politieke partijen die tegen statiegeld zijn blazen het op”. Hij en ‘Plastic Soup Surfer’, Merijn Tinga, willen data verzamelen hierover. Dit doen ze door middel van vrijwilligers die vandaag rond hun steden en dorpen gaan om foto’s te maken van openbare prullenbakken. Deze foto’s vormen hun onderzoekdata, waarvan ze hopen aan te tonen dat gesloopte prullenbakken een zeldzaamheid zijn.  

Afval

Zwerfinator heeft al eerder onderzoeken uitgevoerd over statiegeldjagers. Zo heeft hij ontdekt dat de hoeveelheid plastic flessen en blikken in openbare prullenbakken 77 procent omlaag is gegaan. In ditzelfde onderzoek heeft hij ook ontdekt dat deze afname grotendeels komt door de statiegeldjagers. “Het aantal plastic flesjes en blikjes was vóór de invoering van statiegeld 35 procent. Na de invoering van statiegeld daalde het naar 11 procent. De hoeveelheid van het overige zwerfafval bleef gelijk”, aldus Zwerfinator, “Dit betekent dat er in de gemiddelde prullenbak 20 procent minder afval zit. Het afval in de openbare prullenbakken wordt verbrand; er is niks circulairs aan. Deze 20 procent wordt nu gerecycled. Die afname wordt grotendeels veroorzaakt door die mensen die de prullenbakken plunderen”.  

Statiegeldjagers

“Veel gewone consumenten interesseert dat hele statiegeld geen ene mallemoer. Ze gooien hun blikjes en plastic flesjes nog net zo makkelijk in een prullenbak of op straat als voorheen. Wat kan hun die 15 cent nou schelen?”, beweert Zwerfinator. Hij hoopt te blijven bewijzen dat de gemiddelde statiegeldjagers een positief effect hebben op het milieu. “Er is helaas een groep van die statiegeldjagers die er echt een zooitje van maken. Die geven de statiegeldjagers een slechte naam”, aldus Zwerfinator. Hierna wil hij ook onderzoek gaan doen over mogelijke oplossingen om het openbreken van prullenbakken tegen te gaan.  

Strijp-S bewoners wijzen daklozen de weg: ‘Niet elke dakloze weet waar ze terecht kunnen’ 

Met de toenemende kou en een groeiende groep mensen zonder vaste verblijfplaats, zetten bewoners van Eindhoven zich in om hen te helpen. In de wijk Strijp-S hebben buurtbewoners een opvallende poster opgehangen die dak- en thuislozen de weg wijst naar warme opvanglocaties in de stad. ‘Zo heeft iedereen een warme winter’, vertelt een buurtbewoonster.

De, volgens gemeente Eindhoven, ruim vierhonderd dak- en thuislozen in omgeving Brainport zoeken als het buiten kouder wordt, binnen naar een warme plek. Eerder sprak het Brabants Dagblad van een toename in recordtempo, waardoor ze steeds vaker in het straatbeeld te zien zijn. In Strijp-S neemt bewoonster Nonnie Baki het initiatief om hen te helpen en wijst ze deze groep de weg naar de juiste locaties.

Warm hart van de stad

Op Strijp-S worden trappenhuizen en gemeenschappelijke ruimtes van appartementencomplexen benut als tijdelijke schuilplaatsen. Bewoners zien regelmatig mensen met slaapzakken en dekens in de gebouwen, wat woningcorporatie Trudo ertoe aanzet om te waarschuwen voor ‘onbevoegde personen’ in het gebouw. ‘Spreek ze aan als je je veilig voelt, of neem anders contact op met de politie,’ luidt het advies van Trudo.

Waar dan wél? 

Voor Nonnie voelt het verkeerd om mensen weg te sturen. “Daklozen willen ook veiligheid, daarnaast is het ook hun mensenrecht. We willen toch allemaal een dak boven ons hoofd?”, vertelt ze. “Dat er zoveel mensen zijn die oprecht niet weten waar ze terecht kunnen, of waar ze veilig kunnen zijn. Dat doet me pijn.” De posters waren voor Nonnie een ander soort oplossing. “Zo laat je een alternatief zien en wordt er een kans gecreëerd voor een warme winter voor iedereen. Dat er zoveel mensen zijn die oprecht niet weten waar ze terecht kunnen, of waar ze veilig kunnen zijn. Dat doet me pijn. ”

Fijne buur

Samen met een buurman toverde Nonnie een poster in elkaar. Hier staan de dichtstbijzijnde opvanglocaties op, zoals Springplank, Opstart040 en opvang ‘t Hemeltje. Het is een aanname om te denken dat iedere dakloze vast wel weet waar ze terecht kunnen. Niet iedereen heeft een smartphone om deze informatie te kunnen vinden”, zegt Nonnie. “Ik hoop dat de posters verduidelijken waar je terecht kan en ook voor welke benodigdheden. Wat ik ook hoop, is dat bewoners open zullen staan om te helpen.”

Cosplayers boos op Nederlandse media

“Rare wezens” en “Wat zal het daar stinken.” Twee voorbeelden van reacties die te vinden zijn onder video’s die Nederlandse nieuwsplatforms op TikTok en YouTube plaatsten over het concert van de Japanse muziekartiest Hatsune Miku bij AFAS Live. Deze comments, gericht naar de verklede concertbezoekers, zijn veelal negatief.

Cosplay

Fans van de hologramartiest, maar ook andere Nederlandse cosplayers, denken dat dit soort reacties voortkomt uit een misverstand over wat cosplay inhoudt, mede veroorzaakt door de media. Cosplay, een samentrekking van “costume” en “play,” is het uitbeelden van een fictief personage door middel van kostuums, make-up en vaak zorgvuldig nagemaakte accessoires. Het gaat niet alleen om verkleden; veel cosplayers steken uren werk in het creëren van hun outfits en zien het als een manier om hun liefde voor een bepaald personage, genre of fictieve wereld te uiten.

De media

Zo ook Kai (@aranara.kai), die op hun TikTok account een video heeft geplaatst die inmiddels al meer dan honderdduizend keer is bekeken. In de video zegt Kai: “…de NOS en Jeugdjournaal maken alleen maar cosplayers belachelijk, ze hebben geen filter whatsoever.”
Kai, die al vijf jaar aan cosplay doet, legt uit dat die vooral teleurgesteld is dat nieuwsmedia zich vooral bezighouden met stereotypes over Hatsune Miku en haar fans. Zo heeft menig journalist aan de bezoekers bij AFAS Live gevraagd waarom ze naar een concert gaan van iemand die niet bestaat. “Ik vind dat je gewoon erg gek wordt neergezet met die vraag. Als Miku niet echt bestond, dan stond er niemand daar in de rij voor dat concert.”

Groter probleem

Volgens Kai zijn de negatieve reacties onderdeel van een groter probleem. “Er zijn mensen die allemaal dingen verzinnen over cosplayers”, vertelt Kai over hoe kwetsbaar cosplayers zijn in het openbaar: “Ik word gefilmd terwijl ik gewoon mijn eigen ding doe, er worden spullen naar mijn hoofd gegooid in een winkel waar ik gewoon rustig spullen wil kopen, alleen omdat ik me verkleed? … Nee, ik wil niet weten dat je geil van me wordt, of dat je me een kanker hoerenzwijn vindt, of dat ik dik ben.”
Waarom kiest Kai er dan toch voor om cosplay te doen? Die benadrukt hoe verwelkomend de cosplaygemeenschap is, hoe er niet veroordeeld wordt, en vooral hoe gezellig het is. “Ik vond het vanaf kinds af aan al leuk, ik keek op naar mensen die dit konden, die zo goed waren in make-up en pruiken. Ik wilde dat ook, dus ik deed het. Niemand kan mij stoppen met wat ik leuk vind om te doen.”
“Het (de negativiteit) maakt zoveel mensen kapot”, besluit Kai. “jij gaat toch ook gewoon verkleed met Halloween? Of carnaval? Wij mogen best ‘cringe’ zijn als we dat willen; wij zijn ook mensen die ook gevoelens hebben.”

OM heeft te weinig bewijs in Dordtse zware mishandeling

Dordrecht – Het OM veroordeelt Kay van D. tot veertig uur taakstraf, waarvan twintig uur voorwaardelijk. Kay van D. werd verdacht van het zwaar mishandelen van zijn vriendin, maar is onschuldig verklaard. De verdachte moet wel een taakstraf uitvoeren voor het niet meewerken tijdens zijn arrestatie.

Op 12 mei 2022 vond er een situatie plaats in Dordrecht. Kay van D. zou met zijn vriendin ruzie hebben gekregen in haar woning en het destijds zwangere slachtoffer hebben geschopt en geslagen. Volgens de melding zou Kay van D. haar vervolgens aan haar haren hebben getrokken en haar woning hebben vernield. Buren hebben het slachtoffer 112 horen bellen en een verklaring afgelegd over de situatie. Ondanks de verklaringen en het aanleveren van foto’s was er onvoldoende bewijs voor een vervolging. Tijdens de arrestatie van Kay van D. was de verdachte duidelijk onder invloed van alcohol, had hij cocaïne op zijn neus en werkte hij niet mee aan een blaastest. Hiervoor is de verdachte uiteindelijk wel veroordeeld.

Onvoldoende bewijs

Het OM eist oorspronkelijk tachtig uur taakstraf en twee jaar voorwaardelijke celstraf tegen Kay van D., maar volgens de rechter was er onvoldoende bewijs. “De foto’s en getuigenverklaringen zijn onvoldoende bewijs voor daadwerkelijke mishandeling. Ik kan hier niet op baseren dat dit echt door u komt.” De rechter spreekt Kay van D. dan ook vrij van de mishandeling: “We kunnen u hier dan ook niet voor veroordelen.” Wel krijgt Kay van D. een taakstraf van veertig uur, waarvan de helft voorwaardelijk, met als voorwaarde dat hij bij zijn reclassering blijft.

‘Gewoon relaxt’

De rechter is benieuwd om te horen hoe het met hem gaat. “Ja, gewoon goed,” vertelt de verdachte, “ik doe niet zo veel overdag, want ik hoef niet te werken.” Kay van D. ontkent de aanklacht volledig. Hij zegt dat ze ruzie hebben gehad en een hoop kabaal hebben gemaakt, maar dat hij haar nooit heeft geslagen.

Hoofdletsel en therapie

Het slachtoffer moet binnenkort een operatie ondergaan om haar trommelvlies te repareren na het incident. De harde klappen hebben ervoor gezorgd dat het trommelvlies van het slachtoffer is gescheurd. Verder vertelt de aanklager dat het slachtoffer therapie nodig had om te herstellen van de gewelddadige situatie in haar huis. De rechter is benieuwd om te horen wat Kay van D. er zelf van vindt en hoe het met hem gaat. “Ja, gewoon goed,” vertelt de verdachte. Kay van D. vertelt dat hij niet hoeft te werken, dus dat hij een relaxt leven heeft.

Geen PSV fans mee naar Amsterdam: “Wij zijn geen criminelen”

0

Afgelopen wedstrijd tegen PEC Zwolle waren er opnieuw antisemitische spreekoren te horen van een aantal PSV- supporters, wat het eerder genomen besluit om geen PSV-fans mee te nemen naar de wedstrijd tegen Ajax nu extra benadrukt. Deze maatregel, die de Eindhovense clubleiding al in juli nam, is bedoeld om te voorkomen dat supporters tegen een langdurig stadionverbod lopen. ”Het is niet eerlijk dat een hele groep gestraft wordt door een klein groepje dat zich misdraagt,’’ zegt Roy Velthoven, lid van fanatieke supportersgroep Lighttown Madness.

”Het voelt onterecht dat de hele supportersgroep als crimineel wordt weggezet door het gedrag van een klein groepje,’’ zegt Roy. Hij wijst erop dat het telkens dezelfde kleine groep is die met hun gedrag de club en supporters in diskrediet brengt, terwijl de meerderheid van de fans de wedstrijden vreedzaam wil bijwonen.

Tijdens ons gesprek haalde ik eerdere incidenten aan, zoals de spreekoren bij de Johan Cruijff schaal en andere wedstrijden. Roy erkent dat dit een probleem al langer speelt en dat het telkens weer terug komt. ” Ik hoop dat de club en supporters zich samen kunnen inzetten voor een positieve verandering, zodat iedereen zonder problemen de wedstrijden kunnen bezoeken,’’ aldus Roy.

Het weren van supporters is de laatste maanden steeds vaker zichtbaar in het voetbal. Naast de beslissing van PSV om fans niet mee te nemen naar Amsterdam, waren PSV-supporters niet welkom in Parijs. Ajax-fans ontvingen vergelijkbaar nieuws: zij zijn niet welkom bij de uitwedstrijd tegen Real Sociedad. Er heerst bovendien weer onzekerheid over het toelaten van PSV-supporters bij de wedstrijd in Frankrijk tegen Stade Brest.

Een avond vol klassieke muziek met Halloween: “De magie van Halloween was te voelen”

Gisteravond was het Brabants Orchestra Bloody Halloween, een avond vol sfeer, een hoop muziek en een bizar verhaal. Bij de tweede editie van Bloody Halloween in de Tilburgse Schouwzaal is de muziek geïnspireerd op de lokale legende Sint Dionysius. De heiligman wie na zijn eigen onthoofding met zijn hoofd in zijn handen nog een aantal stappen zette.

Bij een Halloween feest is klassieke muziek misschien niet het eerste waar je aan denkt. Toch was de klassieke voorstelling zo Halloween mogelijk gemaakt. Van decoratie tot muziek, bij elk moment dacht je wel aan het griezelige feest. Bij binnenkomst liep je door een hal die versierd is met spinnenwebben, maskers en skeletten. Je kunt nog een drankje doen voor je naar binnen gaat om vervolgens plaats te nemen op een van de klaargezette stoelen en dan is het tijd voor de show.

De zaal was versierd met een staand skelet, grote spinnen, doodshoofden en botten. De leden van het orkest hadden zich ook voorbereid en komen gehuld in bloemen, sluiers en maskers het podium op lopen.

Er kwamen nummers langs zoals: Stravinsky’s Firebird, Die Zauberflote Ouverture van Mozart, en zelfs een versie van Danse Macabre, misschien wel het bekendste Halloween nummer van deze tijd. De duistere muziek wordt begeleid door een mummie omringt met zwarte rozen, terwijl deze een moderne dans opvoert. Naast de klassieke stukken was er tijdens de voorstelling ook elektronische muziek te horen en zag je projecties van vormen, schimmen en een vrouw achter het orkest.

Na afloop van de voorstelling vertelde Frank, één van de bezoekers, over hoe hij de avond heeft beleefd.

Volgens Frank, een van de bezoekers van vanavond, was de avond meer dan geslaagd: “De muziek was prachtig, echt schitterend”. Frank vertelt dat hij bekend is met het orkest: “Vorig jaar waren we hier ook al naartoe gegaan om het eens een keer te proberen, en je ziet weer wat een bijzondere vertoning ze ervan hebben gemaakt.’’ Waarom klassieke muziek en Halloween een goede combinatie zijn, is volgens Frank geen geheim: “Muziek is net magie, en met Halloween voelt het toch elk jaar weer een beetje magisch.” Frank was niet de enige persoon uit het publiek die tevreden was. Het orkest werd na elk nummer namelijk bedankt met een luid applaus. Na afloop ontving het orkest een staande ovatie van een minuut lang. De tweede editie van het Brabants Orchestra Bloody Halloween moet voor hun dan ook gevoeld hebben als een groot succes.