Uit wetenschappelijk onderzoek van het Mauritshuis blijkt dat het kijken naar een schilderij in een museum, veel meer impact op je brein heeft dan wanneer je een reproductie van het schilderij ziet.

Van de vijf geselecteerde schilderijen, waaronder De anatomische les van Rembrandt van Rijn en Meisje met de parel van Johannes Vermeer, was de aantrekkingskracht van deze schilderijen in het echt tien keer zo groot dan bij het zien van een reproductie. Meisje met de parel stak er met kop en schouders bovenuit; zij trok van de vijf schilderijen de meeste aandacht.

Uitslag

Uit het onderzoek blijkt dat het wel degelijk uitmaakt voor de bezoeker of je oog in oog staat met het authentieke schilderij, in plaats van dat je kijkt naar hetzelfde schilderij, maar dan op een poster. Museumkunst veroorzaakt een tien keer heftigere reactie in je hersenen dan wanneer je dezelfde soort kunst op andere plekken ziet. “Daarom is een museumbezoek een waardevolle ervaring”, concludeert neurowetenschapper Martijn den Otter. Ook het museum als ruimte heeft invloed op de beleving van kunst. Denk hierbij aan belichting, de kleur op de muur of de lijst die om het schilderij zit. Al deze elementen hebben effect op de ervaring van het kunstwerk.

Meisje met de parel

Bij Meisje met de parel gebeurt iets dat bij de andere vier schilderijen niet plaatsvindt. Het schilderij veroorzaakt een ‘Sustained Attentional Loop’. “Je wil er maar naar blijven kijken”, zegt hersenwetenschapper Erik Scherder. Als bezoeker kijk je vaak eerst naar de ogen en de mond van het meisje en daarna pas naar de parel. Vervolgens kijk je eerst naar de parel, dan naar de mond en daarna naar de ogen, en ga zo maar door. Er ontstaat als het ware een driehoek. Op die manier word je gevangen in een loop, waardoor je maar naar het meisje wil blijven kijken en er geen genoeg van kunt krijgen.

Het onderzoek

Een jaar geleden kregen onder andere Erik Scherder, hoogleraar neuropsychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam en onderzoeksbureau Neuroscience de opdracht om te onderzoeken of er een verschil is tussen het zien van Meisje met de parel in het echt of via een reproductie. In totaal deden er twintig mensen mee aan het onderzoek. Dit bestond uit twee fasen: eerst kregen tien proefpersonen een draagbare EEG-cap en eye-tracker op. Terwijl zij met deze apparatuur op door het Mauritshuis liepen, kregen zij Meisje met de parel en vier andere schilderijen uit de collectie van het Mauritshuis te zien.

Vervolgens kregen diezelfde tien personen met dezelfde apparatuur in de bibliotheek van het Mauritshuis drie reproducties te zien. De andere tien proefpersonen deden precies hetzelfde, alleen in een andere volgorde. Bij fase twee werd er een ‘functionele MRI’-hersenscan (fMRI) bij twintig respondenten afgenomen. Zij zagen tijdens de scan dezelfde vijf schilderijen als in de eerste fase.

Na het succes van Loverboy Amsterdam, een webserie die in 2021, 1 miljoen streams wist te behalen, komt Cyriel Guds, acteur en tevens hoofdrolspeler met deze nieuwe rauwe thriller over de problematische mensenhandel en seksuele uitbuiting in Nederland. ‘’de maker wil een realistisch beeld laten zien en niet een slap aftreksel van de werkelijkheid’’ aldus John van de Heuvel bij RTL Boulevard.

Na 7 jaar te hebben gewerkt aan dit project met slachtoffers en mensen zoals Peter R. de Vries is deze film gebaseerd op waargebeurde scenario’s eindelijk te zien in de bioscopen in Nederland. In het verhaal zie je Terrance (Cyriel Guds) als alleenstaande vader van zijn negenjarige dochter. Zijn dochtertje dreigt weg te worden genomen door de jeugdbescherming en daarnaast moet hij een enorme schuld aflossen. Wanneer dit niet lukt wordt hij gedwongen 3 vrouwen seksueel uit te buiten. Hij zal zijn emoties uit moeten zetten.

Leeftijdsgrens

Er zitten veel gewelddadige scenes in de film, ‘’Als je zelf in zo’n situatie hebt gezeten zou ik het afraden om te kijken’’, daarom vindt John de leeftijdsgrens van 16+ toepasselijk. Het doel van de film is om de mensenhandel in Nederland in kaart te brengen, zo zijn er minstens 1200 meiden die per jaar slachtoffer worden van mensenhandel in Nederland. De film zoomt niet alleen in op de meiden, maar ook op de loverboys. De techniek van de loverboy is gedurende de jaren namelijk ook veranderd. ‘’Wij zijn geen loverboys, wij zijn ondernemers’’ , zegt een van de loverboys in de film.

Campagne

De campagne voor deze film is groot, ze adverteren veel op sociale media om een jonge doelgroep aan te spreken, dit doen ze om een groot bereik te krijgen en hierdoor bewustzijn te creëren over dit onderwerp.’’ Ik vind het heel goed wat er gedaan is, om dit probleem is een keer heel goed op de kaart te zetten’’ zegt John. Daarnaast hebben ze 350.000 bioscoopbezoekers nodig om een vervolgfilm te maken, inmiddels zit de teller na een maand al op 275.000 bioscoopbezoekers.

Het lijkt tegenwoordig alsof je nergens meer komt zonder dat iemand het over een 21 diner heeft. Wat ooit begon bij studentenverenigingen, is de laatste jaren steeds populairder geworden onder jongeren. Steeds meer mensen vieren deze mijlpijl op een grootste manier. Maar met die groeiende populariteit komt ook een flinke druk kijken: het moet niet alleen een leuk feest zijn, maar ook nét wat spectaculairder dan de rest.

De oorsprong van het 21 diner

Het 21 diner komt uit de traditie van studentenverenigingen, waar het vieren van je 21^e verjaardag een belangrijke stap is. Het idee hierachter is om de overgang naar volwassenheid te laten zien. Eerst werd het standaard door je ouders of familie georganiseerd, maar tegenwoordig komt er wel meer bij kijken.

Lola, van Lola Events, vertelt dat ze tien jaar geleden begonnen met het organiseren van eenentwintig diners, toen het nog vooral binnen studentenverenigingen voorkwam. ”In het begin was het echt iets kleinschaligs, vooral binnen de verenigingen. Maar in de laatste vijf jaar is de vraag enorm gegroeid,’’ zegt Lola. Een van de aspecten die daarbij meespeelt is toch wel social media. ‘’Mensen willen dat hun diner eruit springt, daardoor is de druk ook wel groter geworden.’’ Volgens Lola is het ook populairder geworden, omdat nu ook andere evenementenbureaus het oppikken. “Het is allang geen traditie die alleen maar onder de studenten heerst, iedereen wil nu een 21 diner.’’

De druk om te overtreffen

Een van de keerzijdes van deze ‘trend’ is de druk die vele voelen om hun diner spectaculairder te maken dan dat van anderen. Dit bevestigt ook Sanne Willems, die haar eigen 21 diner organiseerde. “Ik zag om me heen zoveel mooie diners en wilde mijn eigen feest ook heel bijzonder maken,’’ vertelt Sanne. “Iedereen heeft het tegenwoordig over hoe groots het moet zijn, met de beste decoratie, het lekkerste eten en goede sfeer. Dat is ook een van de redenen dat ik een cateringbedrijf heb ingehuurd.”

Sanne geeft toe dat deze druk om iets unieks neer te zetten soms teveel kan zijn. ‘’Het is niet alleen het plannen zelf, maar ook de verwachtingen van vrienden en familie. Je wilt toch dat iedereen het naar zijn zin heeft en dat het diner als leuk wordt herinnerd.’’