Deze week staat Rotterdam in het teken van pride. Een kleurrijk evenement dat diversiteit en inclusie viert, maar even leek het erop dat het hele feest niet door zou gaan…
Apothekersassistenten willen beter cao
Moest je twee weken geleden nog maar afwachten of je met de trein naar je werk kon, deze week was het voor mensen in Den Haag maar de vraag of je je medicijnen kon ophalen. Want apothekersassistenten in die regio legden hun werk neer.
Limburgse ziekenhuisalliantie diep ontevreden over uitspraken Agema: ‘Dit viel echt tegen’
Twee bussen vol met bewoners uit Heerlen en omgeving reisden gisteren naar Den Haag toe, om actie te voeren en een debat bij te wonen over de toekomst van het Zuyderland Medisch Centrum. Fleur Agema, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, stak in dat debat deze Heerlenaren echter geen hart onder de riem: “Ik ga niet over het aanbod van de ziekenhuizen”.
Teleurstelling, frustratie, maar ook vastberadenheid zijn allemaal te horen in de stem van Theo de Groot, kartrekker van De Ziekenhuisalliantie en fractievoorzitter van de lokale Ouderenpartij. “Ze blijft zich net als haar voorgangers verschuilen achter het feit dat zij daar niet over gaat, maar dat wisten we al. Wat er nu aan haar wordt gevraagd, is om aan te geven dat ze in het gesprek tussen CZ en Zuyderland, zaken voor elkaar kan krijgen. En daar blijft ze heel magertjes in tijdens haar reactie.”
Een gebroken verkiezingsbelofte
Dat haar partijleider Geert Wilders tijdens de verkiezingen in 2023 in een SBS-6 debat aan de Heerlenaren beloofde dat geen van de medische afdelingen uit hun ziekenhuis zouden verdwijnen, strooit extra zout op de wond. “U moet die zorg krijgen. We hebben een ereschuld aan mensen zoals u”, vertelde hij toenmalig aan het publiek.
De realiteit blijkt anders. De vice-premier zegt dat de toestand van het Heerlense ziekenhuis haar aan het hart gaat, maar daar heeft de gemeente volgens De Groot helemaal niks aan. “Zuyderland staat dadelijk op het punt om acties te ondernemen richting nieuwbouw die dadelijk onomkeerbaar zijn. Dus er moet nú echt maatwerk worden geleverd.” Op de vraag of de kwestie van Zuyderland mevrouw Agema echt bezig lijkt te houden, wordt duidelijk geantwoord: “Ze geeft niet de indruk, laat ik het zo zeggen, dat ze er vol voor gaat.”
Doorpakken
De strijd voor de spoedafdeling, IC-afdeling en het geboortecentrum is echter nog niet volledig gestreden. “Wij blijven die druk optimaal opvoeren”, aldus De Groot. “Er zijn nog een paar andere moties ingediend. Je ziet hier en daar toch wel weer wat aanknopingspunten tussen de regels door van Fleur Agema. Ze zegt daar niet zoveel over, maar hier en daar zie je toch wel wat zaken, zoals rondom het personeel van het ziekenhuis. Maar wat voor ons echt belangrijk is, is onze mars richting het hoofdkantoor van CZ in Tilburg, op 18 oktober. Dat hebben we ook aangekondigd.”
Het zal dus nog even spannend kunnen worden.
Bredase restaurants opgenomen in Michelingids: “Ons eten zorgt voor een gesprek in de omgeving”
Regio Breda – Groenterestaurant Vannu in Bavel en fine dining restaurant Uijttewaal in Breda zijn begin deze week opgenomen in de jaarlijkse Michelingids. Hiermee maken ze kans om tijdens de Michelin Awards op 7 oktober een Michelinster te krijgen. Volgens de uitbaters is de nominatie het resultaat van een goede gastbeleving en passie voor het vak.
De nominatie voor de Michelingids was voor Geertje Uijttewaal-Klijn, die samen met haar man Sven uitbater is van restaurant Uijttewaal, een enorme eer: “Het was geen ambitie op zich, maar het is wel fantastisch dat we genomineerd zijn.” Voor Uijttewaal-Klijn is de gastbeleving het allerbelangrijkst in haar restaurant. “Je moet continu goede kwaliteit leveren. Alles moet zelfgemaakt zijn, je neemt kennis van het seizoen en de producten en je stopt er liefde in. Op die manier zorg je dat de gasten terugkomen. Michelin heeft dat opgemerkt en dat is mooi, maar onze gasten zijn het belangrijkst.”
Restaurant Vannu
Een jaar na de oprichting van hun restaurant zijn eigenaars Iris Saaman en chef-kok Gijs Kemmeren van restaurant Vannu al kanshebber om een Michelinster te ontvangen. “In het begin ontvingen we bewust maar een beperkt aantal gasten in ons restaurant en dat bouwden we langzaam uit. We konden zo in alle rust en met passie aan onze unieke gerechten werken. De gasten liepen daardoor blij de deur uit en dat zorgde voor goede recensies en positieve mond-tot-mondreclame.” Ook het unieke karakter van het restaurant is een belangrijke factor gebleken. “Wij maken allerlei gerechten met plantaardige producten,” aldus Saaman. ”Dat is in deze omgeving iets wat helemaal nieuw is. Het start daardoor een gesprek op in de omgeving en dat heeft voor ons goed uitgepakt.”
Michelinster haalbaar?
Ondanks de erkenning die ze met de nominatie voor de Michelingids hebben gekregen, verwachten Saaman en Kemmeren niet dat restaurant Vannu een ster zal ontvangen: “Wij zijn een nieuw restaurant met een nieuw concept. Het is ontzettend mooi dat we in de gids staan, maar ik verwacht niet dat we de ster gaan krijgen,” zo zegt Kemmeren. Ook Saaman tempert de verwachtingen: “We zijn nog maar een jaar onderweg, dus het mag ook nog even duren voordat we zelf kunnen zeggen: nu verdienen we er een.”
Over de kansen voor restaurant Uijttewaal durft de eigenaresse weinig uitspraken te doen. “Je wint een Michelinster natuurlijk niet zomaar. Je moet altijd kritisch op jezelf blijven omdat het altijd beter kan. Het zou zomaar kunnen. Michelin is wat dat betreft moeilijk meetbaar. Maar, als we hem winnen gaan we met zijn allen op stap!”
Van Kletsterras tot Workshop: Tilburg biedt steun tijdens Week tegen Eenzaamheid
Voel je je eenzaam, of ken je mensen die eenzaamheid ervaren? Dan is er nu een gelegenheid om daar iets aan te doen. Het is namelijk de Week tegen Eenzaamheid. Tijdens deze week worden talloze activiteiten georganiseerd door verschillende organisaties om mensen met elkaar in contact te brengen en nieuwe vriendschappen te laten ontstaan. Het draait allemaal om verbinding en iedereen is welkom.
Een roos, een kopje koffie/thee en een gesprek. Organisatie Contour de Twern en Het Ronde Tafelhuis regelt het deze donderdagochtend op het Wagnerplein in Tilburg-Noord. Diezelfde middag zijn er verschillende activiteiten georganiseerd: van gesprekstafels (kletsterras), mandala’s kleuren tot een mini-workshop van Zangbuurt. Tijdens de activiteiten wordt ook uitleg gegeven over vrijwilligerswerk en andere activiteiten bij de organisaties.
Programmamaker en stafmedewerker bij het Ronde Tafelhuis, Els de Zeeuw, vertelt: “Het doel is om mensen samen te brengen en elkaar te laten ontmoeten. We hopen hiermee dat mensen in de toekomst wat vaker de deur uit komen en nieuwe mensen leren kennen. Kleine stapjes dus om de eenzaamheid van mensen te proberen te verminderen”. Het is volgens Els voor niemand goed qua mentale welzijn om alleen te zijn en nergens een plekje te kunnen vinden. “We proberen de activiteiten zo inclusief mogelijk te maken”.
“Ik woon alleen en ben alleen, dat is niet waar ik om gevraagd heb”, vertelt een vrouw (70) bij het kletsterras. Ze wil anoniem blijven. De mensen die hiernaartoe gekomen zijn wil de vrouw daarentegen niet mee connecten. Ze zoekt iemand waar ze diepe gesprekken mee kan hebben, iemand met dezelfde ziel.“Ik heb heel veel behoefte aan een partner, maar ik durf het niet aan”. Haar kinderen wonen ver weg, maar heeft ze wel contact mee. “Mijn zussen hebben hun eigen leven, dus die zie ik niet zo vaak. Dit zou ik wel willen, maar ik wil geen druk op mijn zussen leggen en ze laten denken dat ik een mantelzorg nodig heb”.
Echter komen niet alleen eenzame mensen naar de activiteiten. Personen die taallessen volgen bij het Ronde Tafelhuis komen ook samen om wat te drinken en te kletsen. Hayat heeft een periode gekend waarin ze alleen was, na haar scheiding. “6/7 jaar was ik alleen en dat heb ik wel gevoeld, daarvoor had ik dat nooit gevoeld. Ik vond het wel heftig”. Toen besefte ze zich hoeveel mensen eenzaam zijn en wilde ze daar iets mee doen. Ze heeft in het verleden met de kerk gewerkt voor eenzaamheid rond de feestdagen en nu werkt ze als vrijwilliger om mensen te helpen die hulp nodig hebben.
Tilburgse Triatlon populairder dan ooit, maar de deelnemers kunnen dit jaar niet zwemmen
TILBURG – De Tilburgse Triatlon wordt deze zaterdag voor de vierde keer gehouden, en is dit jaar populairder dan ooit. Maar het zwemonderdeel is niet altijd een zekerheid. Ook nu niet.
Bij de laatste meting bij het water waar de triatleten in zouden gaan zwemmen, is blauwalg aangetroffen. De organisatoren zijn hierdoor genoodzaakt het zwemonderdeel te schrappen. “We willen natuurlijk niet dat de deelnemers ziek worden. We hebben het wel van tevoren gezegd dat het risico er was en ze er zich op konden voorbereiden. Maar het is eigenlijk jammer dat het nu zo gaat.” Vertelt Mariloes Klauwer, een van de vijf organisatoren van de Tilburgse Triatlon die elk jaar wordt georganiseerd door de studentenvereniging TSR Vidar.
Het komt vaker voor dat het zwemonderdeel last minute toch niet door kan gaan. “En dat terwijl we de datum uit hebben gekozen waarop de minste blauwalg aanwezig zou moeten zijn.” We kunnen er helaas niks aan doen.
Volgens de NTB moet de kwaliteit van het water voldoen aan regels. Als het water bijvoorbeeld te zuur is of er blauwalg aanwezig is, mag het zwemonderdeel niet doorgaan. Ook kan stroming in een rivier of de afwezigheid van de waterbrigade ervoor zorgen dat er niet gezwommen kan worden.
Nu de deelnemers niet meer gaan zwemmen, is de triatlon overgegaan naar een Run Bike Run. Ze beginnen met rennen, gevolgd door het fietsen en daarna rennen ze nog een korte afstand.
Populariteit
De Tilburgse Triatlon, in welke vorm dan ook, wordt steeds populairder. De hoeveelheid deelnemers zijn afgelopen drie jaar meer dan verdubbeld. Waar er in 2021 nog 82 deelnemers waren, zijn er dit jaar ruim 200 sporters die meedoen. “Van tevoren hadden we gerekend op 150 mensen, eigenlijk dachten we dat we de 150 niet zouden halen. Daarmee is de organisatie ‘positief verrast.’
De Tilburgse editie volgt hiermee een landelijke trend: volgens de NTB haalden in 2021 nog ruim 7500 mensen een daglicentie, dit is een kaartje waarmee je eenmalig kan deelnemen aan een triatlon. In 2023 werden er bijna 20.000 daglicenties verkocht: meer dan verdubbeld, dus.
De organisatie van de Tilbug triatlon, Mariloes is de tweede van links
Familie en vrienden
Klauwer geeft een verklaring voor de immense populariteit van de triatlon. “Ik hoor dat familie en vrienden meedoen met groepen en dat ze met zijn allen samen trainen. Dan is het natuurlijk wel leuk als zo’n evenement alles bij elkaar brengt. Normaal dan train je en heb je niks om naartoe te werken en hiermee heb je iets om naar uit te kijken.”
De Tilburgse Triatlon draagt op haar eigen manier een steentje bij aan het toegankelijk maken van de sport. “We wilden juist streven naar een laag instapniveau. Je hebt mensen die mij een bericht sturen met: Ik heb niet echt een racefiets, is het oké als ik op mijn normale fiets ga? Ja prima, als je dat wilt moet je dat doen!”
Om de Tilburgse triatlon op de kaart te zetten, is de organisatie overal in Tilburg geweest om mensen te strikken. “Ik heb heel veel posters gemaakt en die ik in de stad heb opgehangen. Ik heb gewoon gevraagd bij mensen die ik ken, wil je dit voor je raam hangen?” Ook zijn de organisatoren bij Tilburgse zwemverenigingen, fietsverenigingen en de Tilburg Universiteit gegaan om zo veel mogelijk studenten aan te trekken.
Maar wie denkt dat bij de Tilburgse triatlon alleen Tilburgse studenten meedoen heeft het mis volgens Mariloes: ‘De gemiddelde leeftijd is 33 jaar en er is ook iemand die meedoet die is 64 bijvoorbeeld.” Ook komen mensen vanuit elke hoek van Brabant en ook uit steden zoals Utrecht en Amsterdam. “Dus echt alles en iedereen doet mee.”
Innovatieve QR-code zegel voor honderd jaar kinderpostzegels “leuk extraatje”
De kinderpostzegel actie is gestart. Speciaal voor haar 100 jarig jubileum bracht zij een uniek ontwerp uit: de QR-code postzegel. Deze werd woensdag onthuld door Prinses Margriet op de St. Josephschool in Leiden. Het is de eerste kinderpostzegel met een persoonlijke boodschap.
“Door de QR-code op de postzegel komt het beste van 2 werelden samen.”, verteld de goededoelenorganisatie. “Mensen waarderen het nog steeds enorm als ze een echt kaartje ontvangen, en door de videoboodschap komt de post als ware tot leven.”
Ontwerp
Op de unieke zegel staat een trampoline afgebeeld dat symbool staat voor het vangnet die veel kinderen in moeilijke situaties missen. Het motto van dit jaar is ‘Ieder kind verdient superkracht’ waarin veerkracht centraal staat. “Want veerkracht is als een superkracht in je hoofd en in je hart die je helpt in moeilijke situaties.”, aldus Kinderpostzegels.
Hoe werkt de superkrachtpostzegel?
Als je de videoboodschap wilt opnemen heb je een mobiel met camera nodig. Het begint allemaal bij het scannen van de QR-code. De organisatie heeft verschillende filters uitgebracht die je kan gebruiken om jouw persoonlijke boodschap op te fleuren. Als je de videoboodschap hebt opgenomen kun je die koppelen aan de QR-code.
Doel
De goededoelenorganisatie wil de leefomstandigheden en toekomstkansen van kinderen in kwetsbare situaties verbeteren. Een van de belangrijkste middelen om dit doel te bereiken is de jaarlijkse kinderpostzegelactie. “Heel veel kinderen staan met 10-0 achter in het leven”, stelt Kinderpostzegels. Zij willen die kinderen gelijke kansen bieden.
Promotie
De jubileumzegel wordt op vele manieren gepromoot door Kinderpostzegels, PostNL en met name door de kinderen. De leerlingen en leerkrachten kunnen video’s bekijken over de actie en de QR-code postzegel. “We hopen natuurlijk dat deze bijzondere zegel voor meer verkopen gaat zorgen.”, zegt de organisatie. Zij verkopen naast postzegels ook andere actieproducten omdat er tegenwoordig minder post wordt verzonden.
COLUMN | Eén vraag na spiraal: ben ik een pussy?
Woensdag liet ik een spiraal zetten. “Voelt als een flinke menstruatiekramp”, vertelden ze me. Dat bleek dus onzin te zijn. Ik zat daar, ogen vol tranen, mijn adem als een hyperventilerende tekkel. Het voelde alsof ik een liefdevolle massage kreeg van een nest woedende wespen. Daarna bleef ik achter met één vraag: ben ik nou gewoon een pussy?
Gelukkig is dit onderwerp eindelijk op de radar van de Tweede Kamer verschenen. Vrouwen zoals ik, die intense pijn ervaren tijdens het plaatsen van een spiraal, krijgen doodleuk een paracetamol, of als je echt mazzel hebt, naproxen. Ja hoor, dat zet zoden aan de dijk. Er wordt nu aangedrongen op betere voorlichting en méér pijnbestrijding. De enigen die daar geen zin in hadden? De drie zetels van Forum voor Democratie. Alle drie mannen.
Wie heeft bedacht dat dit normaal is zonder verdoving? Als mannen een spiraal zouden moeten plaatsen in hun, laten we zeggen, prostaat, denk je dan niet dat ze dat in een warm bad met kaarslicht en een litertje morfine zouden doen? Voor een wortelkanaal krijg je verdoving, maar voor een spiraal? “Effe op je tanden bijten, meid!” Wat zegt dit over hoe er met vrouwen wordt omgegaan in de zorg?
Wat nog meer pijn deed was dat ik – terwijl ik nog aan het creperen was in foetushouding – het bericht kreeg van mijn moeder dat de motie geaccepteerd was. 147 kamerleden hebben ingestemd voor betere pijnbestrijding bij het plaatsen van een spiraal. Hoera! Maar toch blijft er iets aan mij knagen. Waarom moeten vrouwen überhaupt betalen voor pijnbestrijding bij gynaecologen of abortusklinieken? Als je op de politieacademie moet voelen hoe pepperspray brandt of wat een taser met je doet, zou het geen slecht idee zijn als die drie politici van FvD zelf eens zonder verdoving door zo’n ingreep gingen. Wedden dat ze dan heel snel anders piepen?
Julie kiest voor keuzevrijheid binnen haar verpleegkundeopleiding
Binnen zorgopleidingen in Nederland groeit de discussie over het verplicht uitvoeren van medische handelingen op medestudenten. Terwijl sommige studenten meer keuzevrijheid waarderen, zoals Julie van Rijssen student aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN), benadrukken experts het belang van weten wat je bij een patiënt teweeg brengt. Julie koos specifiek voor haar opleiding vanwege de vrijheid om patiënt te spelen in het klaslokaal.
Al vanaf jongs af aan wil Julie van Rijssen verpleegkundige worden. Het komt niet uit het niets, binnen haar familie krioelt het van de zorgmedewerkers. Na een meeloopdag in Nijmegen wist ze zeker dat verpleegkunde aan de HAN iets voor haar was. Hier werd ze namelijk geattendeerd op het feit dat een neusmaagsonde en bloedprikken niet verplicht zijn aan de school in Nijmegen, in Eindhoven is dit bijvoorbeeld wel zo. ”Ik hoef niet ineens een neusmaagsonde in mijn buik te hebben als dat niet per se hoeft.’’ Ze geeft aan vooral blij te zijn met de keuze, deze vrijheid brengt haar meer gemak op school. In de les wordt er ook open gesproken over het patiënt spelen. Zo geven docenten aan dat iedereen eigen grenzen heeft en dat je het moet zeggen als je iets niet fijn vindt. ”Je kan dat niet zomaar ruiken’’, zegt Julie. Tijdens het oefenen van verplaatsingstechnieken bij klasgenoten, kwam het toch wat dichtbij: ”Oh, dit moeten we straks bij vreemden gaan doen.”
Oefening baart kunst
Marjolein van de Pol, lid van de onderwijscommissie Geneeskunde, reageerde op de discussie in een interview met Nieuwsuur. Ze benadrukt het belang van weten wat je bij de patiënt teweegbrengt als je lichamelijk onderzoek doet. ”Omdat het ongemak geeft en kan schuren, betekent dit niet dat je het dan moet afschaffen’’, zegt ze. Het belang van leren omgaan met verschillende situaties, het ontwikkelen van communicatievaardigheden en het oefenen van klinische handelingen is essentieel voor zorgopleidingen.
Julie ziet het belang van patiënt spelen in en is van mening dat dit haar een betere verpleegkundige zal maken. Zij hamert alleen op de keuzevrijheid in het klaslokaal.
