Home Blog Pagina 3

Strijd voor gezonde toekomst begint bij de haring: maar is dit wel nodig?

Het Nederlands Visbureau is in samenwerking met Jongeren op gezond gewicht (JOGG) een plan aan het maken voor een gezonde toekomst voor basisscholen in Nederland. Met geld van de veiling van de eerste Hollandse Nieuw. Volgens JOGG moet de basisschool er in de toekomst gezonder worden.

Elk jaar kiest het Nederlands Visbureau een goed doel om geld aan te doneren. Het Nederlands Visbureau veilt elk jaar de eerste haring vaat – ook wel bekend als het 1e vaatje Hollands Nieuw – waar ze vorig jaar 81.000 euro hadden verzameld voor de Nederlandse hersenbank. Dit jaar hebben ze er voor gekozen om in samenwerking met JOGG te bouwen aan een gezonden toekomst voor de basisscholen in Nederland. Zo zegt de voorzitter van de Nederlandse Haringgroothandelsvereniging, Aldus Gerbrand Voerman: “wij willen met deze samenwerking bijdragen aan de ontwikkeling van een gezonde generatie. Met het bedrag dat we op 17 juni in Scheveningen ophalen, kunnen we helpen dit prachtige concept verder uit te rollen op basisscholen. Een gezonde, lekkere lunch en meer bewegen op school zou als vanzelfsprekend moeten worden voor ieder kind.”

Al deze zorg voor een gezonde jeugd is een heel gedoe, maar is dit wel nodig? Uit cijfers van het RIVM blijkt dat er niet echt een stijging is in overgewicht gevallen. Zo is er tussen 1990 en 2024 niet echt iets veranderd in het totaal percentage kinderen met overgewicht. Soms is dit iets hoger dan voorgaande jaren en soms is het iets lager. Maar dat er niet veel veranderd is juist het probleem. Sinds 1990 is er dus geen groot genoegen verandering geweest om de cijfers aan te passen. JOGG wil dit dus gaan aanpakken. In samenwerking met Stichting Gezonde Basisschool van de Toekomst, Gezonde School, het Voedingscentrum, Kenniscentrum Sport en Bewegen, Jeugdfonds Sport & Cultuur en de Universiteit Maastricht werken ze aan een verbetering van gezondheid en beweging binnen de basisscholen van Nederland.

JOGG is van mening dat iedereen recht heeft op een gezonden jeugd. Zo moet elk kind de keuzen hebben om gezond te kunnen eten en de ruimte en tijd hebben om te bewegen. Zo is Marjon Bachra – directeur-bestuurder van JOGG – blij met de bijdrage van het visbureau: “dankzij deze bijdrage kunnen we gemeenten nog beter helpen gezonde voeding en dagelijks beweging een structurele plek te geven in het onderwijs.” Het is vanzelfsprekend voor JOGG dat de overgewichtcijfers naar beneden moeten. En proberen de factoren die voor overgewicht zorgen zoals: voedingsaanbod, de publieke ruimte, huisvesting, gezinssituatie, opleidingsniveau, de schoolomgeving en sociale media aan te pakken.

Dodelijke brand Kolveniersstraat: ‘Iedereen wist dat dit fout zou gaan’

Op zondag 6 april rond 10.00 uur brak er brand uit in een woning aan de Kolveniersstraat in Tilburg. De brand verwoestte de woning volledig en in het pand werd later een dode aangetroffen. Volgens buurtbewoners gaat het vrijwel zeker om de bewoner zelf, een 59-jarige man met een lange geschiedenis van psychische problemen, lichamelijke ziekte en overlast. De politie doet nog forensisch onderzoek en kan de identiteit officieel nog niet bevestigen.

Instanties waren op de hoogte van de situatie, maar slaagden er niet in om op tijd in te grijpen, dit zorgt voor ongeloof bij veel buurtbewoners.

”Ik noem het een failliet van de hulpverlening. Met dus een dode als gevolg. Dat is heel triest.”

– Buurtbewoner

“Iedereen wist dat het zou escaleren”

Buurtbewoners zijn aangeslagen, maar ook boos. Ze wijzen naar jarenlange signalen die keer op keer zijn genegeerd. Het gedrag van de bewoner verslechterde zichtbaar: hij gooide afval vanaf zijn balkon, stichtte eerder al kleine brandjes en vertoonde verward en soms intimiderend gedrag. Verschillende bewoners geven aan dat zij zich al lange tijd onveilig voelden in hun eigen straat.

“We hebben echt van alles geprobeerd,” zegt een bewoonster. “Bij de politie, Wonen Breburg, zelfs melding gemaakt bij de gemeente. Maar het bleef bij waarschuwingen. En dan dit.” Een andere buurtbewoner vult aan: “Hij had kanker, dronk veel, en was zwaar in de war. Maar er kwam geen echte hulp. Niet genoeg, in elk geval.”

Incidenten stapelden zich op

Er waren al meerdere meldingen van overlast, inbraken en verward gedrag. Volgens bewoners had de man meerdere keren brand gesticht rondom zijn huis. “Ik heb hem zelf nog met een aansteker in de weer gezien,” zegt een buurman. “Toen heb ik de tuinslang gepakt, en gezegd dat hij het of zelf uitmaakt, of ik zou op hem en de brand spuiten, toen kwam hij terug met een klein vergietje om het uit te maken.”

De woning werd steeds meer een bron van gevaar. “Binnen in zijn woning was het een ravage,” aldus een bewoner. “Hij liet andere mensen binnen via het balkon. Soms lagen er rottende zakken afval tot aan de deur. Het was gewoon onleefbaar.”

Er liep al een juridische procedure om het huurcontract te ontbinden, maar die uitspraak zou pas over twee weken volgen. “We waren al bezig met de rechtbank,” bevestigt een buurtbewoner. “Maar de uitspraak zal niet meer nodig zijn, triest.” Buurtbewoners hekelen ook het falen om op tijd hulp te bieden aan de man. ”Als de hulpverlening op tijd was geweest had dit voorkomen kunnen worden.”

Hulpverlening kwam niet op tijd

De frustratie richt zich vooral op de instanties. “De politie kwam regelmatig, maar zei steeds dat ze niks konden doen,” vertelt een bewoner. “Wonen Breburg zat ook met handen gebonden. En bij de GGZ was er simpelweg geen plek.” De man kreeg hulp aangeboden, maar hier ging hij volgens de omwonenden eigenlijk nooit heen. ”Ik denk dat hij een keer gegaan is en daarna nooit meer, volgens de buurt had de man eigenlijk gedwongen hulp moeten krijgen. ”Ik noem het een failliet van de hulpverlening. Met dus een dode als gevolg. Dat is heel triest.”

Volgens de buurt is dit niet zomaar een tragisch incident, maar het gevolg van structureel falende zorg. “Hij was al maanden de controle kwijt,” zegt iemand. “Iedereen wist dat dit fout zou gaan.”

Paniek bij omwonenden

Op zondagochtend rond 10.00 uur ontstond de fatale brand. De brandweer was volgens een buurtbewoner pas na enige tijd ter plaatse. De kazernes in Tilburg bleken bezet, dus moesten de brandweerauto’s uit omliggende dorpen komen. ”In mijn kinderlijke fantasie dacht ik nog over brandweerauto’s, dat daar ook water inzit, maar dat is niet.” vertelt een bewoner. ”Je moet het ergens vandaan halen. toen die brandweerauto’s er waren duurde het echt heel lang voordat het eerste water er uit kwam.”

“Het ging allemaal zó snel,” zegt een bewoner. “Ik stond met een tuinslang mijn huis nat te maken. We dachten echt dat de hele rij eraan zou gaan.” Veel van de omwonenden waren bang dat de brand nog naar de omliggende huizen zou verplaatsen. “Ik was natuurlijk extra nerveus, ik dacht dat het huis al verloren was. Spuit mijn huis eerst nat”, vertelt een bewoner.” Als ik aan de andere kant van de straat gewoond had, had ik er anders tegenaan gekeken, maar ik had natuurlijk toch veel schrik voor mijn eigen huis.”

Gemeente biedt hulp, maar boosheid blijft

De gemeente heeft slachtofferhulp aangeboden aan de bewoners van de straat. Toch overheerst het gevoel dat het allemaal te laat is. Er is opluchting dat de situatie voorbij is, maar ook verdriet en frustratie over hoe het zo ver heeft kunnen komen.

“Dit was geen verrassing,” zegt een bewoner. “We hebben gewaarschuwd. Vaak. Maar er werd niks mee gedaan.” De politie heeft bewoners gevraagd mogelijke camerabeelden met ze te delen voor onderzoek.

Een pijnlijk voorspelbaar einde

De brand aan de Kolveniersstraat, is een pijnlijk voorbeeld van wat er gebeurt wanneer mensen met ernstige problemen niet op tijd de juiste zorg krijgen en wanneer instanties, ondanks waarschuwingen, niet kunnen of durven ingrijpen.

Wat rest is een uitgebrande woning, een dode, en een buurt die achterblijft met vragen. Ondanks nu van de langdurige overlast af te zijn, heerst er een triest gevoel rondom de Kolvenierstraat, vooral om de manier waarop dit voorkomen had kunnen worden. Het was geen verrassing. En dat maakt het voor de buurtbewoners des te treurig.

AUDIO| Wiet vandaag legaal, hasj pas in juni

In Breda en Tilburg wordt sinds 2023 legale wiet verkocht naast gedoogde illegale producten. Dit heeft te maken met het wietexperiment waar 10 gemeenten aan meedoen. Sinds 7 april mogen deze coffeeshops alleen legale wiet verkopen. Voor hasj is er een uitzondering gemaakt. Dit, omdat legale hasj moeilijk te krijgen is. Heeft coffeeshop The Grass Company in Tilburg hier ook last van? En wat is eigenlijk het verschil tussen hasj en wiet?

Opgezwolle legende Rico verteld in biografie over zijn ‘eigen wereld’

0

Zondagmiddag werd in een goedgevuld Hedon, de bekende muziektempel in Zwolle, het boek “Mijn eigen wereld” gepresenteerd. Want: Rico ís Zwolle en Zwolle ís Hedon. Het boek, geschreven door Job Hulsman, biedt een rauw, openhartig en aangrijpend portret van rapper Rico – over de legendarische formatie Opgezwolle – maar bovenal over zijn strijd met de verslaving aan Drugs – waar hij nog altijd mee dealt.

Van Raalte naar Rico

Schrijver Hulsman, die eerder rappers als Typhoon en HEF interviewde, is geboren en getogen in Raalte en woont tegenwoordig in Deventer. Iets wat het Zwolse publiek niet onopgemerkt liet: er klonk gelach toen de klassieke rivaliteit tussen de twee Overijsselse steden opspeelde. De schrijver volgde Rico twee jaar lang op de voet. Tijdens een live interview met Hulsman op het Zwolse podium werd duidelijk: Mijn eigen wereld is méér dan een biografie. Het is een inkijkje in het hoofd van een man die voor velen een icoon is, maar die achter de schermen constant vecht tegen “het gekkenhuis dat deze wereld is”, zoals Rico ooit zelf rapte.

“Ik dacht dat ik het onder controle had”

Rico was zichtbaar geraakt door het boek en las voor uit een van de meest aangrijpende passages: “Ik dacht dat ik het onder controle had. In 2004 liep ik na drie weken de kliniek uit en voelde me on top of the world. Maar twintig jaar en vijf klinieken later weet ik beter.”

Hulsman beschreef hoe hij met Rico langs de IJssel zat, hoe hij hem opzocht in afkickklinieken, en hoe dichtbij hij mocht komen. Het boek neemt de lezer mee in de wereld van Rico: de roes van optredens, de leegte van de dagen erna, en de mensen om hem heen – van diehard fans tot zijn vriendin, die een stille maar allesbepalende rol speelt.

Muziek als redding

Na afloop van de presentatie was er gelegenheid om het boek te laten signeren. Daar stelde ik Rico twee korte vragen. Zijn antwoorden benadrukten hoe persoonlijk zijn verhaal is. Op de vraag wat hij hoopt dat jongeren uit het boek halen, hoefde hij niet lang na te denken: “Dat ze eerder durven praten,” zei hij. “Niet wachten tot het misgaat. En dat ze weten: ook als het wél misgaat, ben je niet kansloos.”

Wat de invloed van hiphop op zijn verslaving was/is? Daar kwam een kort, maar typerend antwoord op: “Het is mijn medicijn, man. En dat is gek, want eerst was het juist de oorzaak. Door de HipHop belande ik op plekken waar Drugs een must was., Hiphop is nu de plek waar ik mijn shit kwijt kan.”

Optredens

Ondanks de grote belangstelling voelde de presentatie in Hedon intiem. Het publiek was muisstil tijdens fragmenten uit het boek en lachte opgelucht wanneer Rico af en toe lucht gaf aan het zware thema, door grapjes aan het verhaal toe te voegen.

De middag werd afgesloten met drie muzikale optredens. Want ja, het blijft Hedon. Rico is naast muzikant ook jongerenwerker. In Zwolle komt hij elke week samen met andere jongeren met een verslaving om teksten te schrijven. Twee van hen traden op met eigen nummers – rauw, eerlijk en allesomvattend. Rico zelf sloot af met twee tracks.

Mijn eigen wereld

Mijn eigen wereld is geen gewone biografie. Het is het verhaal van een rapper die terugkijkt op zijn leven vol muziek, verslaving en herstel. Tijdens de boekpresentatie in Hedon werd duidelijk hoe open en persoonlijk het boek is. Rico gaf zichzelf helemaal bloot, en zal dat in het boek ongetwijfeld ook doen.

2.5 miljoen geïnvesteerd in ontmoetingsapp Amigos: ‘Iedereen is welkom, iedereen mag meedoen’

Zeven BN’ers investeren miljoenen in de opkomende ontmoetingsapp Amigos. Het doel is om schermverslaving en de impact daarvan op de mentale gezondheid tegen te gaan en een sociaal leven met fysieke activiteiten te bevorderen.

Amigos, de sociale app die draait om echte ontmoetingen in de echte wereld, vindt steun bij BN’ers Marco van Basten, Sander Schimmelpenninck, Sam Feldt, Frans Duijts, Frank Rijkaard, Ronald de Boer en Anouk Hoogendijk. De BN’ers investeren samen met enkele andere investeerders €2,5 miljoen in de app. Met de missie “Scroll less, live more” roept de app op om minder tijd online door te brengen en meer tijd te besteden aan spontane, offline ontmoetingen. Amigos groeit hard in Europa, Azië en Zuid-Amerika en alleen al in Nederland vinden 800.000 gebruikers elkaar via de app. Dit start meestal met een laagdrempelig drankje, gevolgd door een sportactiviteit, spelletjesavond of een spontaan uitje.

‘Wat ook heel fijn is, is dat je niet beoordeeld wordt op je uiterlijk. Het is geen vleeskeuring’, zegt nieuw-gebruiker Eva (27). Ik zit met haar op het terras van de Bagels and Beans. Het is haar eerste afspraak, en ze is een beetje zenuwachtig. ‘Ik ben op zoek om mijn sociale kring te vergroten’, zegt ze als ze een slok van haar gemberthee neemt. ‘Een vriendinnetje vertelde mij over de app. Toen heb ik maar de stoute schoenen aangetrokken, de app gedownload en wat mensen berichtjes gestuurd. Nu zit ik hier.’

De app werkt zo, dat je een profiel opstelt met je hobby’s en interesses en dat je aangeeft waar jij die dag zin in hebt. Als je dan bijvoorbeeld iemand in je buurt vindt die ook zin heeft in een wandeling, dan kun je diegene een berichtje sturen en dan ga je samen wandelen. Ook kunnen andere gebruikers je sterren geven om te laten zien dat je oprecht bent en geen gekke dingen op de app doet. Ook krijg je vaak uitnodigingen voor feestjes of grotere activiteiten.

‘Ik vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen, maar ik merk dat naarmate ik ouder word, ik dat steeds moeilijker vind’, zegt Mathijs (20). ‘Ik denk dat dat komt omdat we in een individualistische tijd leven. Generatiegenoten hebben bijvoorbeeld weinig belangstelling, vinden sociaal contact eng en hebben belangst, en leven vooral in een wereld van internet en sociale media. Daarom vind ik Amigos een verdomd goed concept en een mooie ijsbreker, omdat Amigos je veel nieuwe sociale contacten kan brengen buiten school, werk of een vereniging. Er is namelijk voor alles wat wils: van huisfeesten, spelavonden of gewoon een simpele wandeling door het park.’

Liveblog: halve finale Tilburg Trappers vs. Bietigheim Steelers

De halve finale van de Oberliga tussen de Tilburg Trappers en Bietigheim Steelers. Team A = Tilburg trappers. Team B = Bietigheim Steelers.

‘Lintjesaffaire’: Minister Faber en het Kabinet blijven zitten na fel Tweede Kamerdebat

De Nederlandse politiek is in rep en roer om een beslissing van minister Marjolein Faber. Haar weigering om vijf vrijwilligers, die zich inzetten voor de opvang en integratie van asielzoekers, voor te dragen voor een koninklijke onderscheiding, heeft geleid tot een storm van kritiek en een fel debat in de Tweede Kamer. ​

Weigering van handtekening

Minister Faber heeft geweigerd haar handtekening te zetten onder de voordracht van vijf vrijwilligers voor een lintje op Koningsdag. Deze vrijwilligers, werden voorgedragen vanwege hun inzet bij de opvang van asielzoekers. Faber motiveerde haar besluit door te stellen , dat dit werk het asielbeleid niet ondersteunt. Ze benadrukte dat ze geen ‘stempelmachine’ is en dat het toekennen van dergelijke onderscheidingen in strijd is met haar streven naar een strenger asielbeleid.

Reacties op Faber

De beslissing van Faber leidde tot brede verontwaardiging binnen zowel de oppositie als de coalitie. Veel Kamerleden beschouwden haar actie als een politisering van het decoratiestelsel, dat traditioneel bedoeld is om individuen te eren voor hun maatschappelijke bijdragen, ongeacht politieke overtuigingen. Frans Timmermans, leider van GroenLinks-PvdA, noemde Faber tijdens het debat de ‘grootste prutser ooit in vak K’. ​

Premier Dick Schoof en minister Judith Uitermark van Binnenlandse Zaken besloten daarop de voordrachten zelf te ondertekenen, waardoor de vrijwilligers alsnog hun onderscheiding konden ontvangen. Schoof benadrukte dat er binnen het kabinet eenheid van beleid is en dat Faber achter het gezamenlijke besluit staat, ondanks haar persoonlijke bezwaren. ​

Het Kamerdebat

Op woensdag 2 april werd een debat gehouden in de Tweede Kamer waarin Faber zich moest verantwoorden voor haar beslissing. Tijdens dit debat werden scherpe woorden gewisseld. Oppositieleden eisten excuses en benadrukten dat Fabers handelen de eenheid van het kabinetsbeleid ondermijnde. Faber gaf aan geen excuses te willen maken, maar stelde dat ze niemand had willen beledigen en dat de vrijwilligers ‘fatsoenlijke mensen’ zijn die met de beste bedoelingen werken. ​

Premier Schoof werd aanvankelijk bekritiseerd vanwege zijn afwezigheid bij het begin van het debat, maar verscheen later alsnog, op verzoek van veel lijstrekkers, om de vragen van de Kamer te beantwoorden. Hij verdedigde Fabers recht om haar eigen afwegingen te maken, maar benadrukte dat het gezamenlijke besluit van het kabinet was om de lintjes toe te kennen. ​

Toekomstperspectief

Hoewel Faber het debat heeft overleefd en haar positie als minister behoudt, heeft de kwestie haar positie binnen het kabinet verzwakt. De coalitiepartners VVD, NSC en BBB spraken ook hun ergernis uit over haar handelen, maar steunden haar uiteindelijk om de stabiliteit van het kabinet te waarborgen. Toch blijft de vraag hoe lang deze spanningen binnen de coalitie houdbaar zijn, vooral gezien de kritiek op Fabers eerdere controversiële uitspraken en acties. ​

Deze kwestie laar de verhouding binnen de Nederlandse politiek goed zien, tussen individuele overtuigingen van partijen en de collectieve verantwoordelijkheid van het kabinet. Het blijft afwachten hoe de zaak Faber zich in de toekomst zal ontwikkelen en welke impact dit zal hebben op het asielbeleid en de eenheid van het kabinet.​

Voor een visuele samenvatting van het debat en de reacties hierop, bekijkt u de volgende video:

Trump wil kerndeal en dreigt Iran met bombardement: Iran reageert verbolgen

Iran reageert vervolgen op een persoonlijke brief van de Amerikaanse president Donald Trump, aan de Iraanse leider Khamenei. In de brief dreigt Trump met bombardementen als Iran weigert te onderhandelen over een nucleaire deal. De leider van Iran zegt hierop dat hij “onder dit soort bedreigingen niet gaat onderhandelen”. 

Tien jaar geleden was er al een kerndeal gesloten tussen de VS, de EU en Iran. Door deze deal hadden de Westerse landen hun economische sancties tegen Iran opgeheven. In 2018 trok Trump zich echter terug uit de deal, maar nu wil hij weer onderhandelen. Midden-Oosten-expert Paul Aarts legt uit: “Deze nieuwe deal zal waarschijnlijk een aangepaste versie zijn van het akkoord uit 2015.”

“Wat er precies in die brief staat weten we niet, maar we weten wel dat Trump recent nog wilde praten over een kerndeal. Daarom is de verwachting dat de brief hierover gaat”, vertelt Aarts. “Ik verwacht dat het naast het vernieuwen van het akkoord uit 2015, ook gaat over de steun van Iran voor groepen in de regio, zoals de Houthi’s.” 

Aarts zegt dat er binnen Iran heftige discussies zijn over de vraag of het land wel moet praten met Amerika. “Khamenei staat onder druk. Sommige mensen zeggen dat hij de kans moet grijpen, maar er zijn ook hardliners die vinden dat Iran nooit met Amerika moet praten.”  Een belangrijke reden om wél te praten is om de zware sancties van de VS en de EU van zich af te krijgen. Deze sancties zorgen namelijk voor grote problemen voor de Iraanse economie. “Hoe sneller Iran van de sancties af is, hoe beter het is voor de gemiddelde Iraniër.” 

De Iraanse regering heeft laten weten open te staan voor onderhandelingen, maar heeft de dreigementen van Trump krachtig afgewezen. Tevens werd aangegeven dat de onderhandelingen pas kunnen beginnen zodra de sancties van de VS en de EU worden opgeheven.

De deal van 2015 zorgde ervoor dat Iran zijn kernprogramma alleen voor vreedzame doelen zou gebruiken. Dankzij de deal kreeg de International Atomic Energy Agency (IAEA) dagelijks toegang tot nucleaire faciliteiten zoals Natanz en Fordow om te controleren of Iran zich aan de afspraken hield. Aarts vertelt dat “Iran werd verdacht van het verrijken van zoveel uranium dat het gebruikt kon worden voor kernwapens. Dit leidde tot sterke vermoedens dat Iran zich niet aan de deal hield.”

Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Saudi-Arabië zei dat het opheffen van de economische sancties Iran hielp in het destabiliseren van het gebied door groepen zoals de Houthi’s en Hamas te steunen. Ook beschuldigde de Israëlische president Netanyahu in 2019 Iran van het produceren van kernwapens. De Israëlische geheime diensten zouden hiervoor bewijs hebben gevonden. Het is overigens niet verrassend dat Saudi-Arabië en Israël tegen de deal waren; beide landen vreesden de groeiende invloed van Iran in de regio.

“Iran zal nooit stoppen met het ontwikkelen van kernenergie, maar In 2015 waren ze wel bereid om hun onderzoek naar kernwapens te stoppen”, zegt Aarts. De reden waarom Trump in 2018 de originele deal uit 2015 opzegde is niet helemaal duidelijk. Aarts vertelt wel dat Trump beïnvloed werd door de neoconservatieven in zijn kabinet, die voor een harde lijn tegen Iran waren. 

“Trump denkt wellicht dat hij toen de verkeerde beslissing genomen heeft.” Neoconservatieven zijn een politieke stroming die pleit voor een actieve buitenlandse politiek en het bevorderen van democratie wereldwijd. Ze hadden invloed op veel van Trumps beslissingen, maar tegenwoordig zitten er geen neoconservatieven meer in zijn kabinet.

Wereld Autisme Dag 2025: ‘Autisten onder elkaar snappen elkaar’

Deze hele week is het in Nederland de Autismeweek, met in het bijzonder Wereld Autisme Dag op 2 april. Door heel het land worden er verschillende activiteiten georganiseerd voor mensen met een vorm van autisme. Zo was er voor het eerst in Den Bosch een ‘Going Aut’. Hier kunnen mensen met autisme naartoe om elkaar te ontmoeten en een praatje te maken. Het thema van deze week is dat de maatschappij ruimte moet bieden voor mensen met autisme zodat zij zichzelf kunnen zijn.

Het idee voor dit thema komt vanuit De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA). Zij faciliteren dat de lokale locaties in de gemeenten allerlei activiteiten kunnen organiseren. Els Brommet (voorzitter NVA Noord-Brabant en Zeeland, 76 jr.) geeft aan waarom ze voor dit thema hebben gekozen; ‘We merken dat mensen met autisme zich vaak moeten aanpassen aan de maatschappij, maar de maatschappij niet zo zeer aan hun.’ Met dit thema en de passende activiteiten wil de NVA hier meer aandacht voor vragen.

In verschillende plaatsen zijn er dus activiteiten, waarvan in Den Bosch de ‘Going Aut’. Hier worden er verhalen gewisseld, spelletjes gespeeld en nieuwe connecties gemaakt. Dat is tenminste wat Maarten Scheerder en Barbara Flohr (vrijwilligers, 32 en 44 jr.) willen bereiken met deze activiteit. Dit is namelijk gekozen op basis van de lokale behoefte. ‘Mensen missen erg dat ze hun verhaal kwijt kunnen, je voelt die behoefte’, geeft Barbara aan. Daarnaast zegt Maarten dat: ‘door dit gratis toegankelijk te maken en te faciliteren, je weer een drempel weghaalt voor mensen met autisme om dit te kunnen aanbieden.’

Els zegt dat de maatschappij al stappen maakt, maar we er nog niet zijn. ‘Je ziet dat de wereld minder autisme vriendelijk is tegenwoordig. Zoveel meer prikkels met telefoons en aantallen mensen. Daarover moet meer bewustzijn gecreëerd worden onder de “standaard mensen”. Maar we zien dat dit soort activiteiten meer aanslaan bij organisaties en gemeenten. Zo zien we bijvoorbeeld dat de wethouder van Roosendaal nu ook bioscoopavonden heeft geregeld waarbij er minder prikkels in de zaal aanwezig zijn.’ Dit doen ze door minder mensen in de zaal toe te laten en minder fel licht te gebruiken.

Tijdens de ‘Going Aut’ zijn de reacties van bezoekers behoorlijk positief. Zo geeft Zjuul aan dat hij sowieso elke maand wel wil komen: ‘Autisten onder elkaar snappen elkaar.  Dit voelt meer vertrouwd als groep bij elkaar, waardoor ik me minder geprikkeld voel.’ Een andere aanwezige genaamd Leroy zegt dat: ‘je ook je verhaal kwijt kan. Dat geeft een gevoel van gehoord worden.’ Wat hun betreft kan de maatschappij zich makkelijk wat meer aan hun behoeften aanpassen, zodat ook zij beter kunnen meedraaien. ‘Het voelt alsof de maatschappij zich niet aan ons aanpast, maar wij wel aan de maatschappij. Er is daarin meer connectie nodig’, verteld Leroy. Daar voegt Zjuul aan toe dat: ‘het goed zou zijn als er meer plekken gecreëerd worden waar je effe je rust kan pakken. Een geluidsdicht hokje bijvoorbeeld.’

De ‘Going Aut’ zal vanaf nu maandelijks op de eerste woensdag gehouden worden op locatie BBS Nieuw Zuid in Den Bosch. Mocht je vragen hebben over autisme, dan kan je de website van de NVA bezoeken via deze link. Bekijk hieronder ons foto-overzicht bij ‘Going Aut’.