De NS overweegt geen treinen meer te laten stoppen op station Maarheeze. Dat bevestigde een woordvoerster aan De Telegraaf woensdag. Asielzoekers zorgen daar voor bonte situaties, zowel in de trein als op het station. Daarom schreef de NS een brief aan de Tweede Kamer. Een conducteur vertelt hierover: “Ze hebben óf geen kaartje, óf gedragen zich niet en dan wordt er gescholden, geschreeuwd, en boos gereageerd op mijn collega’s en mij.”
Dat is ook precies de reden dat de NS deze stap overweegt. Dit gaat over de sprinter tussen Tilburg University en Weert. Dit is de enige trein die stopt in Maarheeze, dat gebeurt vier keer per uur. Op dat station is dus sprake van overlast van asielzoekers. Op het eerste gezicht zou je dat niet zeggen. Het is een klein station met twee sporen. Midden op de middag is het er bijna verlaten. De hevige mist versterkt dat beeld. Het perron ligt een paar meter van de spoorwegovergang af. Rondom dat perron staat een hoog hek dat het afschermt van een grote parkeerplaats. Daar staan vier keer in het uur buurtbusjes te wachten om reizigers verder te brengen. En precies die reizigers hebben dus ook last van de asielzoekers.
Een reiziger vertelt dat de asielzoekers onder elkaar wel eens een conflict hebben op het station. Ook hebben ze conflict met de conducteurs. Zij zijn vaker het slachtoffer van scheldpartijen en bedreigingen. De NS spreekt in een brief aan de Tweede Kamer over “overlastgevend en agressief gedrag”.
De asielzoekers zijn afkomstig van het azc in Budel. Dat ligt op ongeveer 3 kilometer afstand. Over het bestaan van dat azc is veel discussie. Ook in Budel zorgt het voor veel overlast. Een paar maanden geleden was er bijvoorbeeld nog een steekpartij. Ook wordt er veel gestolen en vernield.
Die overlast speelt zich ook af op station Maarheeze. Van daaruit zijn ze met ongeveer 10 minuten in zowel Weert als Eindhoven. Op deze beide stations zijn al maatregelen getroffen, waarna de overlast minder is geworden. Hierbij kun je denken aan de beveiligers op het perron of politie en handhaving die meerijdt tijdens risicomomenten. Ook wordt er veel gecontroleerd. Wel waren deze maatregelen prijzig. De NS gaf er 2,3 miljoen aan uit. Daarvoor willen ze een vergoeding van de overheid, omdat het buitenproportionele veiligheidsmaatregelen zijn volgens de NS.
Conducteurs blijven last ondervinden op Maarheeze
Een mannelijke conducteur van middelbare leeftijd die dit traject vaker rijdt, geeft toe dat deze maatregelen hebben geholpen op nabijgelegen stations, maar dat het op Maarheeze nog steeds vaak misgaat. Hij zegt daarover: “Mijn collega’s en ik ervaren wel overlast in Maarheeze door asielzoekers.” Als een asielzoeker bijvoorbeeld geen kaartje heeft, en de conducteur ze daarop aanspreekt, dan wordt er boos gereageerd. De conducteur geeft een voorbeeld: “We hebben ook wel eens situaties gehad waarin we mensen buiten moesten zetten en ze boos werden, tegen de trein schopten en dingen lieten zien die we niet willen zien.” Wel betwijfelt hij of dit de juiste oplossing is. Hij zegt hierover: “Het is moeilijk. Ik ben bang dat je het probleem verplaatst naar Heeze, of misschien wel weer naar Weert.” Hij voegde er grappend aan toe: “Al is het wel een stuk lopen, volgens mij.”
Lange reistijden dreigen voor reizigers Maarheeze
Reizigers herkennen het beeld ook. Een meisje dat bijna elke dag reist voor school vertelt: “Als je ‘s avonds alleen op het perron staat met een groepje asielzoekers, dan is dat niet prettig.” Iemand anders voegt daaraan toe: “Ik heb niets raars ervaren. Af en toe staan ze wel op het perron en in de trein. Ze hebben wel eens tussen elkaar een conflict op het station.” En een derde vrouw gaf aan dat ze denkt dat je beveiliging wel echt helpt, ook al komt ze nog maar twee keer per week op het station. Dit omdat ze op kamers zit.
Samen zijn ze het er wel over eens dat dit geen goede oplossing is. Dit zou bij veel mensen voor veel langere reistijden zorgen. De scholier vertelt: “Als ik met de bus moet ben ik zo’n 45 minuten langer onderweg, want die moet langs al die dorpjes en dat kost meer tijd.” Dit is namelijk de enige trein die op station Maarheeze stopt. Een andere student grapte: “Dan moet ik langer fietsen denk ik, want waarschijnlijk moet ik helemaal naar Weert.” Al leek ze er niet al te enthousiast over.