Home Blog Pagina 6

Máxima krijgt cheesecake met eiwit uit veldbonen voorgeschoteld tijdens bezoek aan prijswinnend suikerbietenwalhalla: ‘Ik moet gezond doen’

Ze stond niet met haar poten in de klei. Wel hield de chique geklede koningin Máxima een suikerbiet in haar handen, dronk een innovatieve eiwitshake en sprak met telers. Bij het Cosun Innovation Center in Dinteloord werd ze afgelopen woensdag rondgeleid, bijna een jaar nadat ze het moederbedrijf de ‘Oscar’ van het Nederlands bedrijfsleven uitreikte.

Hare Majesteit, begeleid door een motorescorte, wordt bij het zetten van voet op Dinteloordse grond onmiddellijk verwelkomd door burgemeester Ruud van den Belt en commissaris van de Koning Ina Adema.

Het is hartje winter en er hangt een dichte mist, maar dat heeft Máxima er niet van weerhouden zich chique te kleden. Ze draagt een rok en een top met lange mouwen en is van de hoed tot aan de hakken in bordeauxrood gekleed. In deze outfit bekijkt de koningin de landbouwmachines op het terrein – dat er opvallend opgeruimd bij ligt – en poseert ze met een suikerbiet bij de bietenopslagplaats.

Foto: DSPH

Innovatieve hapjes
Ook krijgt Máxima een rondleiding door het Cosun Innovation Center. Daar wordt ze langs diverse technologieën geleid, waaronder methoden voor het produceren van plantaardige eiwitten en technieken om reststromen optimaal te benutten. ,,Koningin Máxima is zeer geïnteresseerd in de innovaties die we hebben doorgevoerd. Ze neemt de tijd om alles te bekijken en te bespreken”, ziet een van de medewerkers.

Vervolgens krijgt de koningin hapjes voorgeschoteld die door Royal Cosun zijn gemaakt. De ‘hybride’ gehaktbal met bietenvezel lijkt in de smaak te vallen. Bij de eiwitshake trekt ze een minder enthousiast gezicht. Wanneer een medewerker haar wijst op de cheesecake met eiwit uit veldbonen, schiet ze in de lach en zegt: ,,Ik moet gezond doen.”

Verder spreekt Máxima met telers en medewerkers. Onderwerpen als bedrijfsopvolging, economische duurzaamheid, toekomstbestendige teeltstrategieën en duurzame verdienmodellen passeren de revue. ,,Het is duidelijk dat Koningin Máxima zich goed heeft voorbereid. Ze stelt gerichte vragen en toont oprechte interesse in ons werk”, zegt een van de medewerkers. Een suikerbieten teler is ‘onder de indruk’ van haar kennis over de sector. ,,Ze weet precies waar ze het over heeft en dat maakt het gesprek heel waardevol.”

Foto: DSPH
Foto: DSPH

‘Sterke, maatschappelijk relevante transitie’
Het bezoek van Máxima komt niet uit de lucht vallen. Uit handen van de koningin, ontving een vertegenwoordiging van Royal Cosun vorig jaar de Koning Willem I Prijs in de categorie Grootbedrijf. De trofee wordt eens in de twee jaar uitgereikt en ook wel gezien als de ‘Oscar’ van het Nederlands bedrijfsleven.

De vakjury was zeer onder de indruk van de ‘sterke, maatschappelijk relevante transitie’ van de in Breda gevestigde voedselproducent, die met Cosun Beet Company (voorheen Suiker Unie) een dochteronderneming in Dinteloord heeft. Met het naastgelegen innovatiecentrum Cosun Innovation Center, beweegt het bedrijf – dat van oudsher bekend staat als suiker- en aardappelproducent – zich inmiddels op een veel breder een duurzamer terrein.

Het hoge bezoek zou zo’n anderhalf uur duren. Rond half vier stapt Máxima weer in de auto en wordt ze uitgezwaaid door het personeelsbestand.

Presentatrices Songfestival zijn bekend: ‘Het is een hele leuke combinatie.’

Hazel Brugger (31), Michelle Hunziker (47) en Sandra Studer (55) gaan in mei het Eurovisie Songfestival presenteren, dat werd vandaag bekendgemaakt in het Zwitserse Basel. “Het zijn wel de presentatrices geworden die ik had verwacht”, vertelt Songfestivalexpert Josha Suijs.

De drie presentatrices hebben allemaal een verschillende achtergrond. Hazel Brugger is geboren in de Verenigde Staten en is comedian en presentatrice van beroep. Ze groeide op in Zwitserland, in de buurt van Zürich. Brugger won verschillende awards als comedian. Ze won de Duitse comedian Award, de Salzburgs comedian Award en de Zwitserse comedian Award. “Ze heeft een enorm goed gevoel voor humor”, vertelt Suijs.

Michelle Hunziker is wel een geboren Zwitserse. Ze groeide op in de buurt van Bern en is enorme grootheid in binnen- en buitenland. Ze is bekend van grote Duitse en Italiaanse televisieshows waardoor Hunziker in het buitenland bekendheid heeft.

En de laatste presentatrice is een oud-deelnemer van het Eurovisie Songfestival. Sandra Studer vertegenwoordigde in 1991 Zwitserland op het Songfestival. Sandra Simó (de artiestennaam van Sandra Studer, red) werd toen 5e. Sindsdien is ze in Zwitserland actief als presentatrice, zangeres en actrice. Ook is ze groot liefhebber van het Songfestival, ze heeft al veel rollen voor haar land uitgevoerd. En nu mag zij het Songfestival gaan presenteren.

“Als je naar de combinatie kijkt van een comedian, een hele grote personality en een oud-deelnemer is het een hele leuke combinatie. Direct na hun bekendmaking zag het er meteen al heel leuk uit. Wat we ook gewend zijn van de presentatoren op het Songfestival,” vertelt Josha Suijs. “Het was wel te verwachten dat deze drie het zouden worden. Er zit geen grote verrassing bij.”

Het Eurovisie Songfestival vindt dit jaar plaats op dinsdag 13 mei, donderdag 15 mei en zaterdag 17 mei.

Hardlopen voor een schonere wereld: ontmoet Paul de eerste professionele plogger van Nederland

In een wereld waar zwerfafval steeds meer een plaag vormt, laat Paul Waye zien hoe we samen het verschil kunnen maken. Deze in Haarlem gevestigde marathonloper en ‘plogger’ – een combinatie van joggen en afval verzamelen – bewijst dat duurzaamheid en sport hand in hand kunnen gaan. Met duizenden kilometers per jaar en meer dan 100 kilo opgeraapt afval per maand inspireert hij een groeiende gemeenschap van milieubewuste hardlopers.

Via Instagram, Youtube en zijn eigen podcast heeft Paul een groot bereik, op zijn Instagramaccount @Wayeoflife heeft hij meer dan zesduizend volgers. Op Youtube post hij ook vlogs, of plogs, over de wedstrijden die hij rent. Paul probeert via sociale media anderen te inspireren om hetzelfde te doen als hij.

Wat houdt Ploggen in?

“Ik deed het al voordat ik wist dat er een naam voor was” zegt Paul Waye over de telefoon. Het woord Ploggen is een combinatie van “Plocka upp”, wat afval oprapen in het Zweeds betekent, en joggen. “Ploggen houdt simpelweg in dat je afval opruimt tijdens het joggen”. Paul had al voordat hij wist wat ploggen was 4000 kilometer gerend en 40,000 liter afval opgeruimd, ondertussen is Paul al 14 jaar aan het ploggen. Tijdens het ploggen draagt Paul altijd opvallende outfits, hij rent in een bananenpak, of een jurk gemaakt van oude blikjes. “Ik wil graag gezien worden’’, zegt Paul over zijn bizarre outfits, “Niet om te laten zien hoe cool ik ben, maar om te laten zien hoe cool het is om voor de aarde te zorgen.” Door middel van sponsors heeft Paul ervoor gezorgd dat Ploggen zijn fulltime baan is geworden. Hij geeft cursussen op aanvraag en bij wedstrijden rent hij met sponsors op zijn outfit.

“When you make sustainability fun it becomes sustainable”

Rondje Nederland

In mei begint Paul aan een nieuw avontuur, het grootste project dat hij tot nu toe heeft ondernomen. In 31 dagen maakt hij een tocht langs de hoofdsteden van alle 12 provincies op de voet. Hij zal elke dag een marathon lopen en onderweg natuurlijk zo veel mogelijk afval oprapen, en dat allemaal in een bananenpak. “Dit wordt mijn grootste avontuur tot nu toe” zegt Paul. Het leek Paul leuk om van deze tocht een documentaire te maken, hij is nog op zoek naar een crew die met hem mee wil gaan om te filmen.

Voor mensen die zelf graag ook willen ploggen heeft Paul een tip: “Begin gewoon met een stukje afval per dag”. Als je bij het hardlopen wilt ploggen raad Paul aan om bij het opwarmen een paar stukjes afval van de grond te plukken, “Als je toch al aan het rekken en strekken bent, kan je net zo goed een stukje afval van de grond rapen.”

Op Paul’s youtube account documenteert hij al zijn avonturen:

Recycling in Nederland: 27 bedrijven vallen als bosjes om door economische druk. 

Nederland heeft de droom dat het land in 2050 een circulaire economie heeft behaald. Maar in 2024 gingen grote recyclingbedrijven failliet, waaronder Spronk Textielrecycling, Ioniqua Technologies en Umincorp. Hoe kan het dat bedrijven die bijdragen aan een duurzame toekomst niet overleven in de huidige markt? Is een circulaire economie in 2050 reëel? Jeroen Stein woordvoerder van Vereniging Afvalbedrijven (VA) vertelt hoe dit allemaal te maken heeft met geld en onze eigen regels. 

Eerst, waarom is recycling zo duur? 
Volgens het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) zijn er in 2024 totaal 27 bedrijven, instellingen en eenmanszaken failliet gegaan. De grote boosdoener? Hoge kosten. Recycling is duurder dan nieuw plastic maken, en bedrijven zoals Spronk Textielrecycling konden niet opboksen tegen stijgende lonen en strengere milieuregels. 

“De markt voor circulair plastic kan niet concurreren met goedkoop, nieuw plastic uit China en de Verenigde Staten,” vertelt de woordvoerder van VA. Volgens Stein ligt de kern van het probleem in de concurrentie met goedkoop ‘Virgin plastic’. In landen zoals China en de VS wordt nieuw plastic in grote hoeveelheden geproduceerd van goedkope aardolieproducten. Gerecycled plastic uit Europees en Nederlands afval daarentegen doorloopt een complex, tijdrovend mechanisch en/of industrieel proces. 

“Het begint bij de inzameling van afval, vervolgens de verwerking, sortering, scheiding en recycling. Daarna kan het pas worden gebruikt als nieuwe grondstof voor producten. Het resultaat is dat de kostprijs van gerecycled plastic veel hoger ligt, en klanten steeds minder bereid zijn deze prijs te betalen, wat eindigt in problemen voor bedrijven, zodanig dat ze failliet gaan,” aldus Stein. 

Maar wat is een circulaire economie dan? 
Een circulaire economie is een economisch model dat gericht is op het verminderen van afval en het optima gebruiken van grondstoffen door hergebruik, reparatie en recycling te bevorderen. Het streven is een volledig circulaire economie in 2050. Dit betekent een gesloten kringloop, waarin we ons huidige patroon van kopen, gebruiken, weggooien, kopen verbreken en overstappen naar het zo lang mogelijk gebruiken van onze eigen grondstoffen, producten en materialen. Hierdoor wordt Nederland ook minder afhankelijk van de import van grondstoffen uit landen zoals China of de Verenigde Staten. 

De circulaire economie heeft bedrijven nodig die zich bezighouden met recyclen. Dit klinkt mooi, maar is in werkelijkheid dus lastig. 

Zijn we dan verloren?
Lastig maar niet verloren. Ondanks de tegenslagen is Nederland alsnog een koploper in Europa op het gebied van inzamelen en recyclen van plastic afval. Daarnaast heeft ons land een vooraanstaande rol in materiaalonderzoek en procestechnologie. “De industrie staat in de startblokken om miljarden te investeren in innovatie en technologie voor circulair produceren, sorteren, recyclen en verwerken van ingezameld plastic”  

De toekomst van de circulaire economie 
Om de circulaire droom echt waar te maken, moet het Europese beleid grote stappen zetten. “De basis voor een duurzame plasticketen ligt in Europa en in Europees product beleid,” stelt Stein. Hij benadrukt dat er goede afspraken moeten worden gemaakt over het gebruik van circulair plastic dat binnen Europa wordt geproduceerd. “Via de Clean Industrial Deal (CID, initiatief van de Europese commissie om de industrie te versteken, concurrentievermogen te vergoten van de overgang naar een duurzame economie) kunnen we de toename van goedkoop plastic uit andere landen verminderen en voorkomen.” Stein zegt dat door middel van een sterk Europees beleid en door op eigen benen te staan, zal de marktvraag naar circulaire producten, zoals verpakkingen en bouwmaterialen, toenemen. 

Nederland kan dit proces versnellen door lokaal actie te ondernemen, zoals het verbeteren van vergunningverlening rond ‘einde afval’, het beschikbaar maken van meer grondstoffen uit afval, en het stimuleren van innovatieve recyclingtechnologieën. 

“Als we deze randvoorwaarden goed regelen, wordt circulair plastic de standaard in plaats van de uitzondering,” aldus Stein. 

Rapport online grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer: “het is onderbelicht”

Misschien herinneren jullie het nog van BOOS over De Voice: grensoverschrijdend gedrag.

Sindsdien komt er steeds meer aan het licht, maar online grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer blijft onderbelicht.

FNV brengt online grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer aan het licht met een nieuw rapport.

Dit wordt overhandigd aan de brugemeester van Utrecht en presentatrice Sylvana IJsselmuiden.

Studenten lossen Arriva’s buschauffeurs tekort op

0

Alle diensten van Arriva kunnen weer gereden worden met dank aan ‘student-chauffeurs’. Studenten die een bijbaan als buschauffeur hebben, kunnen namelijk op onregelmatige tijden werken, precies wanneer vaste medewerkers graag vrij zijn. Hierom richt Arriva zich op het werven van studenten door middel van open dagen en sociale media. ‘’Er is nu een hele grote instroom van dertig tot veertig ‘student-chauffeurs’’’, zegt Sanne van Kempen (26) die zelf buschauffeur is en studeert aan de Technische Universiteit Eindhoven.

‘’Er zijn tekorten geweest, zeker net na corona, maar mede door de open dagen kunnen nu alle diensten weer gevuld worden’’, zegt Pieter Thielen, woordvoerder van Arriva. Sanne van Kempen vertelt dat juist de uren waarop vaste medewerkers graag vrij zijn, de uren zijn die het beste uitkomen voor studenten met een drukke studieplanning. Ze benadrukt dan ook de waarde van de onregelmatigheidstoeslag: een extraatje voor buschauffeurs die vroege, late of weekenddiensten werken. Dit boven op haar salaris van €21 per uur. Toen Van Kempen als negentienjarige begon, waren er in de omgeving van Eindhoven volgens haar drie andere ‘student-chauffeurs’ van de 500 bestuurders in totaal. Zeven jaar later ziet dit er heel anders uit: ‘’Er is nu een hele grote instroom van dertig tot veertig ‘student-chauffeurs’.’’ Een van de grootste voordelen van het werken als buschauffeur is volgens Tijn Steenbakkers (20) de flexibiliteit. ‘’Ik hoef maar een week van tevoren aan te geven welke dagen ik beschikbaar ben.’’ Dat alle diensten weer gevuld kunnen worden, heeft ook een keerzijde: ‘’Soms kan ik niet aan de slag omdat ik niet ben ingepland, ook al sta ik op beschikbaar.’’

‘Student-chauffeurs’ werven

De open dagen van Arriva, oorspronkelijk opgericht na corona om tekorten aan buschauffeurs te bestrijden, richten zich nu dan ook op studenten. Bezoekers van de open dagen krijgen de kans om met eigen ogen te zien wat het werk inhoudt: ze kunnen praten met vakmensen en een stukje rijden met de bus. ‘Student-chauffeurs’ Sanne van Kempen en Tijn Steenbakkers raadden studenten die overwegen buschauffeur te worden de open dagen aan. ‘’Als je eenmaal een keer achter het stuur van de bus stapt, wil je dat blijven doen’’, vertelt Van Kempen. Om aan de slag te mogen als buschauffeur, moeten studenten eerst een selectieprocedure doorstaan en een opleiding van drie maanden afronden. Deze opleiding wordt vergoed door Arriva en is volgens Van Kempen prima te combineren met een studie. Naast de open dagen probeert Arriva studenten aan te trekken via sociale media en door aanwezig te zijn op de open dagen van universiteiten. Zo is Steenbakkers een jaar geleden bij het vak gekomen: ‘’Het algoritme van Instagram liet mij continu de campagne van Arriva zien. Toen ben ik naar een open dag gegaan en is het balletje pas echt gaan rollen.’’ Steenbakkers merkt op dat veel van zijn nieuwe collega’s dezelfde route bewandelen.

Bedrijfsborrel op Blue Monday omgetoverd tot carnavalsontbijt, “Wij zijn Alles Mar Nie Blaauw” 

Het is vandaag op 20 januari, Blue Monday, wat betekent dat het volgens sommigen de meest deprimerende dag van het jaar is. Maar voor ondernemers Ralph Kolen, Gert-Jan van den Broek en Jürgen Rau niet. Op hun zelfbenoemde ‘notblue Monday’ organiseren ze jaarlijks een bedrijfsborrel, maar deze borrel is anders dan wat de meesten gewend zijn. Met een tonprater en een zelfgemaakt carnavalsnummer starten de drie ondernemers en een volle zaal de week positief. “Wij wilden een bedrijf oprichten waar we zelf hadden willen werken, wij zijn nie blaauw.” 

In 2022 opende notblue haar deuren: drie ondernemers starten een advies- en interimbureau. ‘Notblue vindt het goud in de blauwe wereld’, valt te lezen op hun website. En dat is wat ze naar buiten willen brengen. “Wij zijn geen saaie accountants met spreadsheets en presentaties die heel moeilijk te volgen zijn. Ons verhaal is in een ‘PowerPointpresentatie’ duidelijk”, verteld Ralph Kolen.  

“Geen suffe borrel, maar een carnavalsontbijt” 

Met koffie, broodjes en soep organiseren Ralph, Gert-Jan en Jürgen een heus carnavalsontbijt in theater de Boemel in Tilburg. Gert-Jan: “Wij willen geen suffe bedrijfsborrel organiseren”. Naast een presentatie over het bedrijf en een optreden van Ralph kwam tonprater Berry Knapen langs. Knapen, die negen keer Nederlands kampioen werd, liet de zakenrelaties van notblue kennis maken met ouderwets tonpraten. 

“3 Uurkes Vurraf is het doel” 

Ralph is bekend met de theaterwereld en schreef in het verleden al meerdere carnavalsnummers. Zodoende kwam hij op het idee om óók een nummer te schrijven voor zijn bedrijf notblue. Met het nummer ‘Alles Mar Nie Blaauw’, willen de mannen van notblue laten zien dat ze een andere identiteit hebben dan de meeste ‘blauwe’.  Vorig jaar ontvingen werknemers en zakenrelaties een carnavalspakket in plaats van een kerstpakket, Ralph: “Dit jaar hadden we het thema carnaval en we zijn nu al bezig met volgend jaar. Dan wordt het thema Valentijnsdag.”  

Het carnavalsnummer ‘Alles Mar Nie Blauw’ is meer dan alleen een ludieke actie. Op Feestclips.nl staat het nummer op plek 4 in de top 64 van nieuwe carnavalsnummers 2025 en het grote doel is om in het programma 3 Uurkes Vurraf van Omroep Brabant te komen. Daarvoor hebben de heren een inzending gedaan die langs een jury gaat en vervolgens kiest het publiek de nieuwe carnavalskraker van 2025. De winnaar van die verkiezing mag optreden bij 3 Uurkes Vurraf. “Dat zou fantastisch zijn”, droomt Ralph hardop. 

Reportage vrijwilligerspost in Lviv: netten die levens redden

Lviv – Oekraïne, 3 mei 2024 – In de straten van Lviv merk je het meteen: het contrast tussen een bruisende stad en de rauwe realiteit van oorlog. Ramen van kerken en historische gebouwen zijn ter bescherming dichtgetimmerd. Op verschillende plekken hoor je het gebrom van aggregaten die winkels en restaurants van stroom voorzien. En daar bovenop wordt het dagelijks leven meerdere keren onderbroken door het indringende geluid van het luchtalarm. De Oekraïners zijn het inmiddels wel gewend. Het luchtalarm is geen reden meer voor paniek.

Samen met mijn Oekraïense vriendin Olya wandel ik door de stad, wanneer we worden aangesproken door Rainer. Hij hoort ons Engels praten en vraagt nieuwsgierig waar we vandaan komen. Rainer, oorspronkelijk uit Duitsland, woont en werkt nu in Lviv. Hij doet vrijwilligerswerk bij By Porokhova, een plek waar ze camouflagenetten maken voor het front.

By Porokhova is gevestigd in een oud schoolgebouw. Bovenin het gebouw is een ruimte ingericht, simpel maar functioneel. Links staat een soort zithoek waar vrijwilligers even pauzeren met een kop koffie. Rechts is het harde werk zichtbaar: netten hangen gespannen terwijl een paar mensen druk bezig zijn met het knopen van camouflage.

Rainer leidde ons rond. “Gisteren waren hier dertig mensen aan het werk. We maken netten voor verschillende seizoenen: wit, groen, bruin, wat ze maar nodig hebben. Meestal duurt het twee tot drie weken om een bestelling af te ronden, en daarna sturen we die naar het front.”
Camouflagenetten zijn cruciaal voor de verdediging van soldaten aan het front. Ze helpen hen hun uitrusting en posities te verbergen voor mogelijke dreigingen. “Het is duizend keer beter dan thuiszitten en piekeren over de oorlog zonder iets te doen. Dus het is ook een soort therapie voor iedereen,” zegt Rainer.

In de ruimte ontmoet ik Natalia en Julia, twee jonge vrouwen die bijna dagelijks komen helpen. Ik praat met hen over hun kijk op de oorlog en hun gevoelens over de hulp van andere landen. “We zijn zo dankbaar voor alle hulp die we hebben ontvangen, maar helaas is het nog steeds niet genoeg. We blijven hoop houden en willen zoveel mogelijk doen om te helpen. Ik probeer hier elke dag te zijn,” zegt Natalia.

Hun vastberadenheid is indrukwekkend. Ondanks alles blijven ze optimistisch en stralen ze een soort kracht uit die moeilijk te beschrijven is.

Als de netten klaar zijn, rollen de vrijwilligers ze samen op. Maar voordat dat gebeurt, zingen ze het Oekraïense volkslied: “Sjtsje ne Vmerla Oekrajina” (Oekraïnes glorie). Het is een indrukwekkend moment. Iedereen staat even stil bij het doel van hun werk. Het geeft me kippenvel.

De netten, gevuld met hun hoop en steun, worden daarna naar de frontlinie gestuurd.

Hoop en steun
Mijn bezoek aan By Porokhova liet me zien hoe veerkrachtig mensen kunnen zijn, zelfs in de zwaarste omstandigheden. Het werk dat ze hier doen, biedt niet alleen een manier om praktisch een steentje bij te dragen, maar ook om hoop en kracht te vinden. Terwijl de Oekraïners camouflagenetten knopen, bouwen ze tegelijk aan een hechte gemeenschap waarin niemand er alleen voor staat. En misschien is die verbondenheid wel net zo waardevol als de netten zelf.

Ey!Daily De Podcast S.2 Afl5

Kom in onze nieuwsbubbel en luister naar Ey! Daily de podcast! Met het belangrijkste nieuws van deze en volgende week. Met deze keer: Veganuary, de vakantiebeurs én een explainer over de transferperiode binnen de voetbalwereld.


Drugsafval en geladen pistool in huis met jonge kinderen: amfetamine lag naast het avondeten in de diepvries

0

Afgelopen vrijdag stond Timmy S. voor de rechter in Breda. Hij wordt verdacht van zes strafbare feiten, waaronder het bereiden en bewerken van amfetamine, het bezit van drugs en het illegaal bezit van een geladen vuurwapen. De officier van justitie eiste een gevangenisstraf van zeven jaar zonder mogelijkheid tot schorsing. ‘’Ik heb geprobeerd zelf amfetamine te maken, maar het is mislukt.’’

De aanklacht

In het huis van Timmy S. trof de politie materialen aan die gebruikt worden voor de productie van amfetamine en cocaïne. Daarnaast werd er hennep aangetroffen, waarvan de verdachte in de rechtbank zei dat dit enkel voor eigen gebruik was. De aanwezigheid van jerrycans, afval op de zolder en in de schuur zou volgens S. te maken hebben met het verwerken van drugsafval. Hij gaf toe hiervoor drie keer €500 te hebben ontvangen.

Een geladen vuurwapen, dat ook in zijn woning werd gevonden, om precies te zijn in de jaszak van de jas die in zijn schuur hing. Speelt een belangrijke rol in de zaak. Volgens de verdachte had hij het pistool van een vriend uit Amerika gekregen. Hoewel het magazijn leeg was, zat er toch een kogel in de loop van het wapen. “Ik wist niet dat die erin zat,” verklaarde Timmy S. tegen de rechter.

Een van de meest belastende bewijzen is het DNA van de verdachte, dat werd aangetroffen op verpakkingsmateriaal van een partij van 50 kilo amfetamine die naar Finland is gesmokkeld. De verdachte ontkende betrokkenheid bij de smokkel en beweerde dat hij enkel de verpakkingen had geleverd. Hij legde uit dat hij deze verpakkingsmaterialen gebruikt voor het vervoeren van apparatuur naar illegale raves die hij organiseerde. 

Persoonlijke omstandigheden

De verdediging schetste een beeld van een man die in een neerwaartse spiraal terechtkwam na een reeks tegenslagen. Timmy S. begon als zelfstandig ondernemer in de bouw en meubelmakerij, maar een knieblessure maakte hem arbeidsongeschikt. Nadat hij drie maanden een eerdere straf had uitgezeten, was zijn financiële buffer volledig uitgeput en belandde hij in de schuldsanering. Inmiddels heeft hij een schuld van €110.000. Hij benadrukte dat zijn rol beperkt bleef tot het verwerken van drugsafval en het leveren van verpakkingsmaterialen, maar de officier van justitie zag dat anders.

Strafeis

Volgens het Openbaar Ministerie heeft Timmy S. een actieve rol gespeeld in een georganiseerde drugshandel. De aangetroffen materialen, het DNA-bewijs en het vuurwapen duiden volgens de officier van justitie op bewuste keuzes en een hoge mate van betrokkenheid. De officier van justitie eiste een gevangenisstraf van zeven jaar. Voor een schorsing van de straf was volgens de officier van justitie geen ruimte, wat vaker voorkomt maar niet gebruikelijk is.

De rechter zal op vrijdag 31 januari om 12.30 uur uitspraak doen. Tot die tijd blijft Timmy S. in voorarrest. De spanning in de rechtbank was voelbaar, zowel bij de verdachte als bij de aanwezigen.