Tweeënhalf miljoen Nederlanders zijn laaggeletterd en hebben moeite met communiceren en lezen. Gemeenten proberen dit te verbeteren met taalhuizen en taalambassadeurs, waarvoor ze dit jaar 92 miljoen euro ontvingen. Maar of het werkt, is onduidelijk: ‘Niemand houdt toezicht.’
Lees het volledige artikel en beluister onze podcast op onze website
Een wevershuisje zoals van Gogh vele schilderde.
De Genneper watermolen in Eindhoven.
Bron: Vincent van Gogh museum
Het van Gogh kerkje in Nuenen.
De Populierenlaan.
Bron: van Boijmans museum
De aardappeleters, geschilderd in Nuenen en nu ge-eert met een standbeeld.
Een bijzonder doorkijkje in een heg in Nuenen, zijn schets van destijds al te zien op de foto.
Het is een fenomeen dat is komen overwaaien vanuit Engeland: Hooligans. Een groep mensen die zich, voornamelijk bij voetbalwedstrijden, misdraagt door geweld te plegen of dingen te zeggen die niet door de beugel kunnen. In deze documentaire nemen we je mee in het hoofd van de hooligans en verklaren hun gedragingen.
Zo gaan we in deze documentaire in gesprek met Vincent Huizinga en Bram (anoniem). Zij staan als fanatieke supporters dichtbij de hooligans van hun club. Gedragspsycholoog Boris Peters gaat de gedragingen en omstandigheden van hooligans verklaren. Erwin Steltenpohl vertelt zijn kant van het verhaal als veiligheidscoördinator van Telstar. Jaap Paulsen van de KNVB zal alle eerdere benoemde bronnen toelichten.
Bekijk de documentaire via: Docu: Mijn Club, Mijn regels
Nederland krijgt vanaf eind november grenscontroles en de Koninklijke Marechaussee moet die gaan uitvoeren. Maar, hebben zij daar wel genoeg personeel voor? Dat gaan we in deze reportage uitzoeken. We spreken onder meer met de woordvoerder van de Marechaussee, voorzitters van politieke partijen en de bewoners van een dorp aan de grens.
BREDA- In het stadspark Valkenburg verzamelde zaterdagmiddag een groepje fans om afscheid te nemen van de overleden zanger Liam Payne. Het voormalige One Direction lid is voor velen een deel van hun jeugd. “Ik heb het georganiseerd om respect voor hem te tonen”, aldus organisator Kristel.
In het park, niet ver van het station, dwarrelen de herfstbladen van de bomen en kleurt het gras oranje. Midden op het pad, bij een groot beeld van bloemen en natuursteen, bevindt zich de plek waar om twee uur de herdenking zou plaatsvinden. Terwijl de minuten langzaam weg tikken, blijft de plek verlaten. Alleen een paar voorbijgaande wandelaars vullen de stilte op met hun rumoer. Vijf minuten na het afgesproken tijdstip arriveren de eerste fans. De jonge meiden kijken onzeker en zoekend om zich heen. Langzaam groeit de groep en komen er gesprekken op gang.
Tegen half 3 vormt zich een kring rond een boom die als altaar zou dienen. De moeder van een van de jonge, blonde meisjes plaatst de waxinelichtjes in de vorm van de letters L en P, die ondanks verschillende pogingen steeds doven door de wind. Een meisje met krullen haalt een bos rode rozen uit haar linnen tas en legt deze neer. Terwijl de groep in stilte toekijkt klinkt ‘seems to me that when I die these words will be written on my stone’, zachtjes uit een roze JBL-speaker, een liedje van One Direction
Nu Payne er niet meer is krijgen de songteksten voor fans een nieuwe betekenis. Zoals het lied Spaces, waarin hij zingt: ‘who’s gonna be the first to say goodbye’. Niet alleen de verdrietige momenten worden gedeeld tijdens de memorial. Er wordt ook gelachen en gedanst.
“Toen ik 13 was, had ik de grootste crush om Liam”, vertelt de Duitse Sina lachend. “Een jaar later was hij in Berlijn. Ik mocht er van mijn ouders niet heen, want het was aan de andere kant van Duitsland. Ik was zo boos op mijn ouders dat ik wekenlang niet met ze sprak.” In 2023 kon ze gelukkig wel gaan, samen met een vriendin. Deze herinnering zal haar altijd bijblijven. “We hadden eigenlijk school, dus we hebben gespijbeld. Ze waren erg boos, maar dat was het allemaal waard”, vertelt Sina. Ook heeft ze veel vrienden gemaakt tijdens de concerten. Zo ook de Bredase student Natalia, bij wie ze vannacht slaapt.
Ook voor de 16-jarige Céline betekent One Direction en in het bijzonder bandlid Liam Payne veel. “One Direction maakt een deel uit van mijn jeugd, maar ze hebben mij ook door de coronapandemie geholpen. Ik vond het als sociale vlinder erg moeilijk om ineens alleen te zijn”, vertelt ze. Vooral Liam gaf me steun: “Hij was erg open over zijn mentale problemen.” Payne ging in de coronapandemie regelmatig live om in contact te blijven met zijn fans.
Zijn openheid over mentale gezondheid inspireerde velen. Hij had alcoholproblemen en heeft hiervoor meerdere malen in een kliniek gezeten. Voor de meiden kwam het nieuws als een schok. “Mijn vader kwam naar me toe, toen ik zat te ontbijten’’ vertelt Marley van 15. Ze is al fan sinds ze vijf jaar oud is en het nieuws kwam als een donderslag. De 18-jarige Selina hoorde het van haar moeder, ‘’ik kon het gewoon niet geloven’’ vertelt ze.
Liam Payne overleed op 16 oktober na een val van een balkon in Argentinië. Hij was daar voor een show van mede bandlid Niall Horan. Payne begon zijn carrière op veertienjarige leeftijd waar hij meedeed aan de X factor. Twee jaar later deed hij opnieuw mee en werd hij in een Boyband geplaatst; One Direction. Samen met Louis Tomlinson, Harry Styles, Zayn Malik en Niall Horan. Beroofden ze wereldwijd de harten van tienermeisjes en groeiden zo uit tot de grootste Boyband van de wereld. Liam Payne laat naast zijn fans, zijn vriendin Kate, Ouders, twee zussen en zoontje Bear (7) achter.
Een nieuw onderzoek van een middelbare school docent toont aan dat ouders die meekijken in Magister voor cijfers veel prestatiedruk geven aan hun kinderen. Echter trekt niet elke docent deze conclusie uit zijn onderzoek. Een andere middelbare school docent, Remi Gorissen zegt dat het alleen meer stress oplevert in de relatie tussen leerlingen en hun ouders. Dit zou niks te maken hebben met enige prestatiedruk die leerlingen ervaren.
Magister, de app waar onder andere cijfers op komen te staan na een toets, geeft toezicht aan beide leerlingen en ouders op deze cijfers. Docent Stijn Uittenbogaard, heeft onderzoek gedaan naar prestatiedruk bij leerlingen. 500 leerlingen hebben zijn vragenlijst beantwoord voor het onderzoek. Daaruit blijkt dat leerlingen waarvan hun ouders meekijken op Magister veel meer prestatiedruk ervaren. Stijn Uittenbogaard beweert met zijn onderzoek bewezen te hebben dat inkijk van ouders op apps zoals Magister een groot probleem is bij leerlingen. Echter hebben niet alle docenten ditzelfde idee. “Ik zie leerlingen zeker moeite doen om te studeren, maar prestatiedruk vanuit ouders is een uniek geval. Leerlingen maken uiteindelijk zelf de keuze om te studeren of niet”, aldus docent Remi Gorissen.
“Het geef zeker stress aan leerlingen dat ouders hun cijfers kunnen zien. Uit mijn ervaringen blijkt dat dit vooral stress geeft, omdat ze hun ouders niet verdrietig of boos willen maken”, geeft docent Remi Gorissen aan. Hij beweert dat dit studenten niet prestatiedruk levert, maar juist pas na toetsen stress geeft. “Ze voelen niet de druk om beter te presteren, maar juist stress om het gesprek met hun ouders erna. Leerlingen proberen hun cijfers te verstoppen en komen zo laat mogelijk thuis om het gesprek uit te stellen”, aldus docent Remi Gorissen. Hij trekt een andere conclusie uit het onderzoek van docent Stijn Uittenbogaard. “Straf of gezeik krijgen van hun ouders zorgt er niet voor dat leerlingen beter gaan leren. Het zorgt er alleen voor dat ze hun cijfers niet willen delen met hun ouders. Dat is wat deze vragenlijsten laten zien”, beweert docent Remi Gorissen.
In een nieuw onderzoek van CNV over stages in de laatste tien jaar, blijkt dat maar 12 procent van de vrouwen een stagevergoeding krijgt boven de 400 euro. Bij mannen is dit 26 procent. Ook krijgt meer dan de helft van de vrouwen helemaal geen stagevergoeding. Casper Cornelisse, voorzitter voor CNV-jongeren, vindt dit niet verrassend: “Het weerspiegelt de arbeidsmarkt.”
Volgens Casper is de reden voor de lagere stagevergoeding dat vrouwen vaker in sectoren werken met minder salaris. Dit heeft een lager gemiddelde als gevolg. “Het is eigenlijk een kip-en-ei situatie. Vrouwen werken veel in sectoren waar het loon laag is, en het loon is door de geschiedenis heen laag gebleven omdat voornamelijk vrouwen in die sectoren werken, zoals onderwijs en de zorg,” vertelt hij. Volgens VNO-NCW, het grootste ondernemersorganisatie van Nederland, is er al veel verbeterd. Tegen persbureau ANP vertelt het bedrijf dat het onderwijs lang geen stagevergoeding gaf, maar sinds een aantal jaar wel doet.
Stagemisbruik
Het CNV ziet ook veel stagemisbruik in dezelfde sectoren. Wat beide sectoren kenmerkt is dat ze kampen met flinke tekorten aan mensen en weinig geld omdat ze afhankelijk zijn van subsidies van de overheid. “Wat je dan gaat zien is dat stagiaires hele diensten overnemen van fulltime werknemers zonder daarvoor betaald te worden. Zo hebben we meerdere meldingen gekregen over stagiaires in de zorg die volle zorg moesten bieden, zonder toezicht, zonder dat ze daar gekwalificeerd voor zijn. Hetzelfde als stagiaires voor de klas in het onderwijs,” vertelt Casper.
Stagecontract
De CNV ziet een verplicht stagecontract als enige oplossing voor stagemisbruik. 1 op de 3 van de deelnemers aan het onderzoek hadden geen stagecontract, in die gevallen worden er vaak alleen mondelinge afspraken gemaakt. “Nu zijn de taken van de stagiaire vaak onduidelijk voor henzelf. Net als bij een arbeidscontract zou er moeten staan hoeveel je werkt, je functieomschrijving en hoeveel je verdient.”
Intimidatie
Naast een te lage of zelfs geen stagevergoeding hebben 1 op de 5 vrouwen ook nog te maken met intimidatie op hun stage. Hieronder vallen verbale intimidatie, seksueel getinte opmerkingen en fysieke seksuele intimidatie. Bij elk van deze categorieën komt het vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Casper vertelt er nog wel bij dat de meldingen van fysieke seksuele intimidatie de laatste jaren sterk zijn afgenomen.
Voor de Europese wedstrijd tussen Ajax en Maccabi Tel Aviv op donderdag 7 november wijst de gemeente Amsterdam meerdere locaties aan als veiligheidsrisicogebieden. Ook is een geplande pro-Palestina demonstratie is gewijzigd van locatie.
Voor de Europa League-wedstrijd van donderdagavond wijst de gemeente Amsterdam de Dam, het Wallengebied, Centraal Station, de Johan Cruijff Arena, en de verbindende metrolijn aan als veiligheidsrisicogebieden. Tussen 13.00 en 24.00 uur kan de politie in deze zones preventief fouilleren, vooral om vuurwerk en andere risicovolle items tegen te gaan. Burgemeester Halsema, het openbaar ministerie en de politie zijn na overleg tot dit besluit gekomen.
Deze maatregelen worden getroffen omdat, een geplande pro-Palestina demonstratie bij de hoofdingang van de Johan Cruijff Arena te veel veiligheidsrisico’s met zich mee zou brengen. Eerder raadde Ajax en de gemeente al aan om vlaggen van conflictgebieden en andere politieke uitingen achterwegen te laten. Ajax supportersvereniging (F-SIDE) deed hier nog een schepje bovenop. Zij maakte duidelijk dat diezelfde vlaggen en politieke uitingen binnen en buiten het stadion niet getolereerd worden en waar nodig ingegrepen zal worden.
De driehoek heeft daarom besloten om de locatie van de demonstratie te wijzigen. De demonstratie wordt nu verplaatst naar het Anton de Komplein in Zuidoost. vanwege de verwachte drukte en verhoogde veiligheidsrisico’s wil de gemeente er zo voor zorgen, dat de avond een veilig verloop kent.
Over een paar dagen is het zover: voor één dag wordt Tilburg weer de Kruikenstad. Op de elfde van de elfde trekt iedereen zijn kiel uit de kast en doet zijn groen-oranje sjaal om. Massaal gaan we in dezelfde outfits carnaval vieren in de stad, maar waarom? Waar komen die jasjes vandaan? Wat is de hype rond de emblemen? En hoezo heet het de Kruikenstad?
De eigenaren van Ollie’s ontwerpen zelf jaarlijks nieuwe emblemen. Met drie vestigingen in het centrum van Tilburg is de winkel, zeker rond deze tijd, erg populair. Pauline Gimbrere, verkoopster, vertelt enthousiast over de kielen en emblemen.
“Tilburg is van oorsprong een textielstad. Vroeger vroegen ze aan de mannen om in een kruik te plassen, te zeiken eigenlijk. Dit was voor de wol. Dus ze vroegen of de man in de kruik wilde zeiken om te gebruiken voor het bleken van de wol. Door omliggende dorpen werden de Tilburgers toen kruikenzeikers genoemd, zo is de naam Kruikenstad ontstaan.”
“Ja dat is inderdaad echt iets van de laatste jaren. Den Bosch is denk ik altijd een beetje een voorganger geweest. Zij hadden altijd al zwarte wollen jasjes en iedereen heel erg hetzelfde, Tilburg heeft daar nooit aan meegedaan. Alleen zijn op enig moment oud-(carnaval)prinsen en steeds meer mannen het ook gaan dragen. Zo is dat er langzaam ingeslopen. Wat het nu denk ik populair maakt is dat het heel handig is. Het is heel gemakkelijk om met carnaval die kiel uit de kast te trekken in plaats van hele outfits samen te stellen.”
“De emblemen is ook echt iets van de laatste jaren. Dat mensen dus toch allemaal dezelfde kiel hebben, maar je kiest emblemen die echt bij jou passen. Zo heeft uiteindelijk iedereen toch iets anders wat echt bij jezelf past. Mensen laten ook steeds meer eigen emblemen maken, bijvoorbeeld met vriendengroepen of emblemen. Zo maakt iedereen er echt zijn eigen kiel van.”
“De emblemen die het jaar aangeven blijven goed gaan. Dat is natuurlijk leuk op je jas. En verder zijn het de originele emblemen met een leuke woordgrap of met iets wat herkenbaar is voor hen. Het Tilburgs volkslied vinden mensen ook heel leuk. Die blijven we dan toch elk jaar weer aanvullen.”
“Dat is een goeie. Dat weet ik niet exact, want de kleuren van de stad Tilburg zijn geel en blauw. Ik denk dat ze dat toen gewoon bedacht hebben, maar dat wordt wel steeds meer het stadsbeeld met carnaval. Vroeger was dat niet zo. Ze willen een duidelijk onderscheid maken tussen de stad- en de carnavalskleuren.”
“We zien heel veel studenten en veel jongeren. Het lijkt sinds corona dat ook veel meer jongeren van echt veertien, vijftien het komen vieren in de stad. Het zorgt dan voor een groot gevoel van samenhorigheid. Carnaval is natuurlijk sowieso een feest van verbinding, die outfits dragen daaraan bij.”
“Oe, dat zijn er ongelofelijk veel, maar hoeveel durf ik niet te zeggen. Maar wat grappig is: die emblemen verkopen het hele jaar. Er komen dan de dag na carnaval mensen een embleem kopen dat ik denk “huh, het is toch voorbij.” Zij hebben dan tijdens het feesten bij een ander een embleem gezien die ze dan komen halen.”
Ollie, eigenaar van de winkels, liet weten dat ze vorig jaar honderdzestig tot honderdzeventigduizend emblemen hebben verkocht.
Ey! daily. is het publicatieplatform van de studenten van Fontys Journalistiek Tilburg. Hier leren en publiceren we. Dat ey! daily. een leeromgeving is, betekent dat onze redacteuren, behalve mooie dingen, ook fouten mogen maken. In de journalistiek is de integriteit van het archief belangrijk. Verzoeken om daar wijzigingen in aan te brengen, worden daarom niet standaard gehonoreerd. Omdat ey! daily. een leeromgeving is, kunnen producties echter fouten bevatten, of na verloop van tijd hun relevantie verliezen. In specifieke gevallen is wijziging of verwijdering van artikelen daarom mogelijk. Wilt u dat een bepaald artikel gewijzigd of verwijderd wordt? Mail dan naar eydaily@fontys.nl. Een team van experts beoordeelt of uw verzoek wordt gehonoreerd.
© 2024 ey! daily.
