Zet het woord ‘Christmas’ in een willekeurige Engelse zin en voìla! De nieuwste cringy kerstfilm is geboren. Hoe kan het dat deze films toch ieder jaar weer opnieuw bekeken worden en waarom slaan ze zo goed aan?
Leerdam: kerstparel of kerstnachtmerrie?
Met hoopvolle verwachtingen trokken Noor Klein en Sjoerd Verbiesen het kerstspektakel in Leerdam. Is het een treinrit waard of kun je deze kerstparel beter overslaan?
Woensdagochtend 10:00 uur. Op de nieuwsredactie van EyDaily moeten we nog een sferisch kerstverhaal zoeken. Leerdam, daar moeten we zijn, vinden we in diverse bronnen. De sfeervolle straat staat volledig vol met kerstverlichting en decoratie. Kerstmannen, sneeuwvlokken en “honderdduizenden kerstlampjes”, lezen we. De verwachtingen waren hoog: “Dit kan echt een leuk item worden”, vertelt de docent. Vol verwachting gaan Noor en ik met camera en al de boer op. Kerstsfeer in deze donkere dagen is broodnodig.
Op het station komt de eerste tegenslag: de trein missen we net. De reis duurt meteen driekwartier langer. Maar dat geeft niet, je moet iets over hebben voor dit “nationaal bekende fenomeen.” We gaan een onontdekte kerstparel van Nederland ontdekken. Dan maakt die vertraging het alleen maar beter. Het uitgestorven, winderige station Geldermalsen vinden we nog prachtig. Vol goede moed zetten we koers richting Kerststad Leerdam.
Station Leerdam valt een beetje tegen. Meer een bushalte, een perron met een bord erop, onbeschermd tegen regen en wind. Bankjes zijn er niet.
Eindelijk, kerststad Leerdam. De mensen kijken naar beneden, lopend met gele plastic zakken van Jumbo. Vooral de gewatteerde jas met bontkraag is in Leerdam in de mode. Nadat we de hamburgerzaak ‘Take a burger’ hadden gepasseerd, komen we aan bij een sfeervol pleintje: er staan een aantal glaskunstwerken en een kerstboom van lichtjes. Nog even doorlopen, je moet door de vergane glorie heen. We zijn niet ver van het kerstspektakel vandaan, zien we op Google Maps.
Daar is dé straat, het kerstspektakel. Ja, de volledige straat is versierd zoals in we in het AD lazen, maar ‘de volledige straat’ bestaat maar uit negen huizen waarvan er eentje niet meedoet. De lichtjes staan uit, twee pinguïns, een ijsbeer en misschien drie kerstmannen. Het doet ons meer denken aan een leeggekochte Action, dan aan een groots, meeslepend kerstfeest. Misschien vergissen we ons. Misschien moeten we de kerstsfeer bij de bewoners zoeken. We bellen aan bij een woning om de – toch wat schamele – kerstsfeer in Leerdam te bespreken. Misschien weet hij of zij wie de organisator is? Voor de deur hangt een doek, zodat het lijkt alsof we bij de woning van de kerstman aanbellen, maar het past niet volledig, waardoor we de grijze voordeur zien. De Leerdammer stapt uit de voordeur, wijst naar de deur van twee woningen verderop en zegt: “Daar moet je wezen.” Met een klap valt de deur dicht.
Op naar de organisator. We bellen aan. Direct beginnen twee honden te blaffen. Na een halve minuut doet organisator Mike open, onder zijn rechterarm zit een hond, zijn andere hond loopt naar buiten. Hij wil niet voor de camera, want hij moet zo werken. De moed zakt ons volledig in de schoenen. Al die cameraspullen meegesleept voor niks. Wel wil hij een paar vragen beantwoorden. Terwijl Noor hem interviewt, loopt een van de honden naar het gras, waar een paar opblaasbare sneeuwpoppen staan. De hond tilt zijn pootje op en begint tegen de sneeuwpop aan te plassen. Geen gele sneeuw, maar de plas druipt van de plastic pop af.
We zijn er een beetje stil van geworden. “Zullen we dan maar iets gaan drinken?”, zeggen we uiteindelijk. Net als de andere Leerdammers lopen we inmiddels met het hoofd naar beneden door de straten. Door de straten zien we nu de ongelofelijke droefheid van wat ooit dé glasstad was. Kapperszaken met vergeelde reclameborden, kledingwinkels waar personeel doelloos door de winkel loopt en dichte horecazaken.
We slaan twee cafés over omdat ze leeg zijn. Dan vinden we een horecatent dat er – voor Leerdamse begrippen – gezellig uitziet. Aan de bar zitten twee mannen aan het bier (het is 12:00 uur), en aan een tafeltje zit een echtpaar in stilte te eten. In de hoek staat een man zijn beurs leeg te maken door te gokken. Ik bestel een thee, Noor een cappuccino. De thee die ik krijg is niet heel lekker, de cappuccino was volgens Noor ‘drinkbaar’. De weeë lucht van een goedkope geurkaars maakt het er niet gezelliger op.
We weten het toch een half uur in dit ellendige café vol te houden. Zwijgend en chagrijnig lopen we terug naar het station. Het duurt nog ruim twintig minuten voordat de trein ons komt redden uit dit troosteloze stadje. Als ik de trein instap weet ik één ding: met Kerst moet je niet in Leerdam zijn.
Social media maakt kerstmarkt Maastricht populair
De kerstmarkt in Maastricht straalt één en al gezelligheid uit. Door de vele filmpjes op social media trekt deze markt ook meer jongeren. Dit merken ook vele marktkraamverkopers.
Nieuwe voorzitter voor Tilburgs Mediafonds: Wiel Schmetz volgt Hedwig Zeedijk op
TILBURG- Per 1 december heeft Hedwig Zeedijk het voorzitterschap van het Tilburgs Mediafonds overgedragen aan Wiel Schmetz. Met een verleden als directeur van Fontys Journalistiek en voorzitter van de redactieraad van het universiteitsblad van Tilburg brengt Schmetz een rijke ervaring met zich mee. Daarnaast was hij al een tijd bestuurslid binnen het Tilburgs Mediafonds, daarom kijkt hij vol optimisme naar de toekomst van het fonds.
“Het huidige bestuur kan de komende jaren verdergaan op het gevormde pad dat onze voorgangers hebben gemaakt. Het fonds is nu klaar voor de volgende fase,” aldus Schmetz. Er liggen plannen op tafel om het fonds beter vindbaar te maken, met speciale aandacht voor de ondersteuning van jonge journalisten om hun carrière een duw in de rug te geven. In dit kader wordt gewerkt aan een mogelijke samenwerking tussen Fontys Journalistiek en het Tilburgs Mediafonds, een aanpak die eerder succesvol was in Leiden tussen het Leids Mediafonds en de Universiteit Leiden. “Op die manier komt het direct bij de studenten terecht,” voegt Schmetz toe.
Het Tilburgs Mediafonds is een onafhankelijke stichting die verschillende keren per jaar financiële bijdrages verstrekt om journalistieke producties te bevorderen. In totaal kan het fonds €75.000 per jaar toekennen.
Beluister hieronder een audio-interview met dhr. Schmetz, als onderdeel van een audio-opdracht tijdens ‘De Verhalenvinders’. In dit interview deelt Schmetz zijn visie op de toekomst van het fonds en geeft hij advies aan (jonge) journalisten die overwegen een project in te dienen.
Titanenstrijd gaat door in de modder: Van Aert vs. Van der Poel
Inmiddels is het seizoen voor de veldrijders al lang en breed begonnen. De Wereldbeker, Superprestige én X2O trofee, drie verschillende wedstrijdreeksen met allemaal een eigen klassement, lopen dwars door elkaar heen en volgen elkaar in de weekenden van dag tot dag op. Waar het voor de ene renner op zaterdag zwaar is en hij kansloos achtergelaten wordt door de concurrentie, is er voor hem op zondag de hoogste trede van het podium weggelegd.
Een seizoen om je vingers bij af te likken, zo ziet Niels Bastiaens van wielerplatform Wielerflits. De Belgische sportjournalist is gespecialiseerd in veldrijden. Samen met zijn collega Zeger Schaeken neemt hij de discipline voor zijn rekening. In een sport die in de tijden van Sven Nys gedomineerd werd door een alleenheerser, is daar in de afgelopen jaren toch verandering in gekomen. Zo ook weer dit jaar.
Spektakel
Er zijn talenten die doorbreken en het opnemen tegen de gevestigde orde, terwijl de echte kanonnen als Wout van Aert en Mathieu Van der Poel zich nog nauwelijks gemengd hebben. Bastiaens kijkt zijn ogen uit. “Ik vind het één van de leukste crossseizoenen in jaren. Er zijn zoveel verschillende winnaars geweest, ook nog van verschillende ploegen. Dat maakt de wedstrijden ook echt leuk. Er zijn een aantal jonge mannen bijgekomen die de stap naar de top hebben gezet. Mannen als Nys en Ronhaar, maar ook Nieuwenhuis” Naast de nieuwe aanwas, is ook de oude garde nog niet uit het veld geslagen. “Anderzijds zijn namen als Iserbyt en Van der Haar aan de top gebleven. Die top is zo enorm breed geworden. Je kan voor de wedstrijd zelf niet zeggen wie er gaat winnen, waar dat een aantal jaar geleden vaak wel anders was”
Oudgediende en veldrijder pur sang Eli Iserbyt draait wederom een topseizoen en staat in alle drie de wedstrijdreeksen boven in het klassement. Is hij dan echt zo sterk of spelen er meer factoren mee? “Iserbyt is tussen al die verschillende winnaars toch de meest constante factor, hij slaat ook geen enkele wedstrijd van betekenis over, hij staat er echt elke wedstrijd”, vertelt Bastiaens. “Waar andere toppers hier en daar een wedstrijd links laat liggen en rust neemt, doet Iserbyt dat voorlopig niet omdat hij inzet op die regelmatigheidsklassementen. Hij is wel de man van de eerste seizoenshelft”
Wel ziet de Belgische wielerkenner een smetje op de deelname-consistentie van Iserbyt. Waar de spanning in de crossen onuitputbaar lijkt, is die in de klassementen is ver te zoeken. “Iedereen heeft begrip hebt voor de renners die hier en daar in wedstrijd skippen. Het maakt wel dat al die regelmatigheidsklassementen waar dat wij een jaar of vijf geleden altijd reikhalzend naar uitkeken, een kleinere waarde hebben gekregen. Iserbyt gaat die nu allemaal winnen, omdat hij als enige die allemaal rijdt. Als dat al voldoende is om een klassement te winnen, haalt dat toch een beetje de waarde van de regelmatigheidsklassementen naar beneden denk ik”
(Tekst gaat verder onder afbeelding)
Nederland – België
Zoals ieder jaar keert zowel Van Aert als Van der Poel terug naar zijn roots om door de modder te ploegen terwijl het wegseizoen stilligt. Beiden hebben hun eerste en tot nu toe enige cross van het seizoen, in Essen en Herentals respectievelijk, met overmacht gewonnen. Op vrijdag 22 december zullen de twee toppers voor het eerst tegen elkaar koersen bij de Zilvermeercross in Mol. De start van een achtdelig duel dat zich binnen een maand af zal spelen. Hoewel geen van de twee in een onderling duel bewust de ander zal laten wegrijden, zijn de twee met een hele andere voorbereiding en instelling aan het seizoen begonnen.
De Belgische superster lijkt zich toch vooral bezig te houden met het wegseizoen en ziet derhalve ook af van het WK. Van der Poel staat daarentegen juist te popelen om records te vestigen. Op de vraag wie het onderlinge duel gaat winnen, neigt Bastiaens iets meer in de richting van de Nederlander. “Wout heeft de laatste jaren op de weg gevoeld dat hij vaak in de voorjaarsklassiekers een tikkeltje tekortkwam, waardoor hij nu toch wel eens alles op het wegwielrennen wil zetten. Zijn coach heeft ook gezegd dat hij niet per sé voor de goede resultaten in veldritseizoen gaat, maar het meer voor de continuïteit en training is, dus ik verwacht persoonlijk iets minder van Wout dit jaar”
De huidige wereldkampioen hoeft dus niets van zijn eeuwige rivaal te vrezen tijdens het WK in Tsjechië. Nog een jaar in de regenboogtrui ligt andermaal in het verschiet. “Mathieu heeft aangeven dat hij voor een nieuwe wereldtitel in het veldrijden gaat. Die gaat zich wel er vol voor inzetten. Als hij nu het WK wint, is dat zijn zevende keer. Dat kan een record zijn en dat is één van zijn doelen in zijn carrière”, tekent Bastiaens op. In Mol zal duidelijk worden hoe de twee zich tegenover elkaar verhouden en gaat de eerste mentale tik uitgedeeld worden.
Een dag later in Antwerpen gaat de Brit Tom Pidcock zich ook in de strijd mengen. De allrounder, die eveneens het gros van het jaar op de weg vertoefd, zal zich met alles wat ie heeft in zes van deze duels storten. De Britse wereldkampioen mountainbike werd zaterdag in Herentals nog uit de wielen gereden werd door Van der Poel. Een dag later klopte hij in Namen de Nederlanders Pim Ronhaar en Joris Nieuwenhuis, om zijn eerste zege van het seizoen in de wacht te slepen.
“We staan altijd klaar om met mensen te praten”
Leger des Heils perron 3 in Helmond organiseert voor de feestdagen wat extra activiteiten om mensen samen te laten komen. Zo was er woensdag 20 december een bijeenkomst om samen te kletsen en kerststerren te knutselen.
Binnenstappen bij het Leger des Heils in Helmond voelde als een warm bad. De hartelijke ontvangst begon al met het telefoontje van Alieke, het hoofd van de locatie, die enthousiast was over ons bezoek. Alieke coördineert deze bijzondere plek, waar naast haar ook talloze vrijwilligers hun tijd en energie inzetten. Het is bewonderenswaardig om te zien hoe deze mensen hun vrije tijd opofferen om degenen die zich wellicht eenzaam voelen bij te staan.
Eenmaal binnen wordt de warme sfeer bevestigd door de lachende gezichten van de bezoekers. Ze worden hartelijk verwelkomd met een kopje koffie, thee of warme chocolademelk en iets lekkers erbij. Het is duidelijk dat er meer wordt geserveerd dan alleen warme dranken; er is ook een overvloed aan zorg en aandacht.
De vrijwilligers vormen het kloppende hart van deze gemeenschap en blijken goed op de hoogte te zijn van de situaties van de bezoekers. Ze bieden een luisterend oor voor wie dat nodig heeft. Een van de vrijwilligers deelt: “We staan altijd klaar om met mensen te praten, of het nu gaat om persoonlijke zaken of om problemen met financiën. Samen bekijken we wat we in de situatie kunnen betekenen en hoe we het kunnen oplossen.”
Na enkele opnames te hebben gemaakt, worden we uitgenodigd om plaats te nemen aan een tafel. De gesprekken die volgen zijn aangenaam. Het voelt alsof we deel uitmaken van deze gemeenschap, waarin openheid en verbondenheid centraal staan. De warmte die hier wordt gedeeld, gaat verder dan de kopjes koffie en thee; het is een warmte van mens tot mens, van vrijwilliger tot bezoeker. Het Leger des Heils blijkt niet alleen een plek van praktische hulp, maar ook van menselijke warmte en begrip.
Leger des Heils doet wat extra’s voor de feestdagen
In Helmond bij Leger des heils worden extra activiteiten georganiseerd rondom kerst. Van modeshows tot kerststerren knutselen. Onze verslaggevers Anna van Lith en Janske Aberson gingen langs.
Voorkom vroegtijdig drinken bij jongeren: drink, als ouder, geen alcohol in het bijzijn van je kind
Heb jij wel eens alcohol gedronken, toen je nog geen 18 was? Dan ben je niet de enige. Uit onderzoek van het Trimbos Instituut blijkt dat 76 procent van de 17-jarigen wel eens alcohol heeft gedronken. Maar wat zijn de risico’s van alcohol drinken en zijn ouders de enige die erop moeten toezien dat hun kind geen alcohol drinkt?
Op korte termijn zorgt alcohol voor een ontspannen gevoeg. Je durft meer, maar hierdoor neemt de kans op ongelukken toe. Ook verstoort alcohol de hippocampus: waardoor je een black-out kan krijgen. Je herinnert je dan weinig tot niks van de tijd waarin je alcohol hebt gedronken.
Op lange termijn zorgt alcohol voor een versnelde afname van de grijze stof in je hersenen. Deze stof is belangrijk om functies zoals aandacht en geheugen te kunnen uitvoeren. Dit blijkt uit onderzoek van de Hersenstichting.
Campagne ‘Zien drinken, doet drinken’
Er zitten dus risico’s aan het drinken van alcohol. De Alliantie Alcoholbeleid Nederland (AAN) wil voorkomen dat jongeren onder de 18 jaar gaan drinken. Dit doen ze met de campagne ‘Zien drinken, doet drinken’. Ook willen ze ouders ervan bewust maken dat het beter is om niet te drinken in het bijzijn van kinderen.
De campagne is gebaseerd op onderzoek van AAN waaruit blijkt dat jonge kinderen, die in een omgeving opgroeien waar alcoholgebruik heel normaal is, sterk de neiging hebben om op jonge leeftijd zelf te gaan drinken. Campagneleider Wim van Dalen: ”Als je wil dat je kind niet voor zijn 18e alcohol drinkt, drink zelf dan ook niet als ze erbij zijn. Dat is makkelijk gezegd, maar in de praktijk best lastig.’’
”Het is natuurlijk makkelijk om altijd maar de ouders de schuld te geven”
Wim van Dalen
Visie van ouders op het alcoholgebruik
Ouders hebben ook allemaal een andere visie op het alcoholgebruik bij hun kinderen. Zo vindt de een dat jongeren thuis moeten leren omgaan met alcohol. ”Toch blijkt dat die ouders het niet bij het rechte eind hebben. Als je binnenshuis mag drinken waar de ouders bij zijn, is de neiging om buitenshuis te drinken nog makkelijker’’, vertelt Van Dalen. Het advies is dus om de norm ‘ik wil niet dat je voor je 18e drinkt’ te handhaven.
Het is natuurlijk niet zo dat alleen ouders schuldig zijn aan het alcoholgebruik van jongeren, ook marketing speelt hierin een grote rol. Alcoholverkopers en -producenten promoten het idee dat alcohol geen schadelijke stof is als je er verstandig mee omgaat. Van Dalen: ‘’We hebben te maken met een enorme tegenkracht. Onze informatie over de risico’s moet het vaak opnemen tegen de reclame.’’
Kerstdiner voor de minima: ‘Bouw geen hoger hek maar een langere tafel’
In Bergen op Zoom wordt het jaarlijkse kerstdiner georganiseer. Dit voor zo’n 250 minima, waar dit niet vanzelfsprekend voor is. Wij namen een kijkje.
Gemeente Tilburg start campagne om straatintimidatie tegen te gaan
Ook dit jaar is de gemeente Tilburg weer een campagne gestart tegen straatintimidatie. In 2021 deden ze dit ook al, toen was de campagne vooral gericht op bewustzijn creëren. Met de campagne die nu is opgezet wil de gemeente de omstanders bereiken, verteld Jenny Janssens. “Better safe than sorry zeggen wij altijd, je kan namelijk beter toch ingrijpen dan achteraf spijt hebben.”
