In 2030 wil Defensie dat 30% van de werknemers vrouw is. Dit willen ze onder andere bereiken door meer vrouwen te laten zien en laten spreken, bijvoorbeeld in interviews en sociale media posts. Maar hoe is het eigenlijk om als vrouw te werken bij Defensie?
Pim (24) werkt sinds een paar maanden als Officier Communicatie voor de Luchtmacht op de helikopterbasis in Gilze-Rijen. “Er zijn heel veel mensen die aan mij vragen: huh waarom ben jij militair terwijl jij communicatieadviseur bent, maar ja dat kan dus ook,” vertelt ze. Pim laat zien dat elke vrouw bij Defensie kan werken, zolang je maar een teamspirit hebt en van uitdaging houdt.
Communicatie bij de Koninklijke Luchtmacht
Pims expertise is communicatie, wat ze heeft gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam. Naar haar studie kwam ze terecht bij de Koninklijke Luchtmacht. “Ik zocht iets meer diepgang en iets waarmee je een waardevolle bijdrage kan leveren aan de samenleving, of in ieder geval een groter iets”, zegt ze.
“Geen dag is hetzelfde en dat is wat ik graag wilde”, vertelt Pim. Ze mag de interne én externe communicatie doen, maar houdt zich ook bezig met de sociale media en het begeleiden van de pers. Daarnaast heeft ze ook de mogelijkheid om met oefeningen mee te gaan en op uitzending gestuurd te worden. Pim laat zien hoe het is om als vrouw zijnde bij Defensie te werken.
Is de 30% vrouw haalbaar?
Pim denkt van wel, als je het over de gehele linie hebt. Bij de Luchtmacht zouden er volgens haar echt wel meer vrouwen bij kunnen, maar of dat ook voor elke afdeling haalbaar is, weet ze niet zo goed. Zeker voor sommige eenheden, onder andere bij de Landmacht wordt het een uitdaging. “Als je puur biologisch kijkt is het heel moeilijk om daar 30% vrouw te krijgen. En het is ook vaak de vraag of je dat moet willen, want je wil niet moeten inleveren op kwaliteit”, vertelt Pim.
De fysieke eisen voor man en vrouw zijn tijdens de sollicitatieprocedure gelijk. “Dat is voor mannen en vrouwen hetzelfde, wij moesten allemaal 2200 meter hardlopen en bepaalde gewichten tillen”, zegt ze. Elk jaar doet Pim ook een conditie proef en dan zijn de eisen voor man en vrouw wél anders.
Als vrouw werken bij Defensie
Stel je hebt een kinderwens of je hebt al een gezin thuis, is het dan als vrouw mogelijk om bij de Nederlandse Krijsmacht te werken? Pim vertelt: “Er zijn heel veel vrouwen met kinderen bij Defensie en dat is eigenlijk prima geregeld. Er zijn geen andere regels rondom bijvoorbeeld verlof aanvragen. Het is een afweging voor iedereen, zowel vaders als moeders. Houd bijvoorbeeld rekening met het feit dat je een paar maanden van huis bent, vanwege een uitzending. Maar daarnaast wissel je ook elke 3 tot 5 jaar van functie.” Door het wisselen van functie kan je ook terecht komen op een andere locatie. Meestal heb je als werknemer wel invloed waar dat is, maar in het uiterste geval krijg je het niet voor het zeggen.
“Ik denk dat de grootste uitdaging voor een vrouw is dat je soms wel echt in de minderheid bent.” Het komt namelijk wel eens voor dat je tijdens een meeting de enige vrouw bent in de kamer. Pim vertelt dat je je daardoor niet moet laten afschrikken. Zelf heeft ze nooit nare opmerkingen meegemaakt, maar het kan soms wel voelen dat je een beetje buiten de groep valt.
“Je moet sowieso een teamspeler zijn. Je werkt bij Defensie natuurlijk niet voor jezelf, je werkt altijd voor elkaar of voor een groter iets”, zegt ze. Er is volgens haar helemaal niet één maatstaf, want er werken genoeg verschillende soorten vrouwen bij Defensie.
Voor vrouwen betekent het niet dat je harder moet werken om hetzelfde te behalen als voor mannen bij de Luchtmacht. “Je moet het gewoon willen en gemotiveerd zijn. Je moet ook soms even doorbijten tijdens de opleiding. Het is niet voor iedereen weggelegd, ondanks dat ik denk dat er heel veel mensen bij Defensie terecht kunnen, met veel verschillende achtergronden voor diversen beroepen”, vertelt Pim.
Wat voor Pim het werken bij de Luchtmacht zo leuk maakt, is het samenwerken en de uitdaging. “Als er bijvoorbeeld een aardbeving plaatsvindt, dan zorgt iedereen dat we daar dag en nacht bezig kunnen zijn”, zegt ze. Iedereen werkt namelijk bij Defensie aan hetzelfde doel: vrede en veiligheid. En dat zorgt voor veel verbondenheid.
Uitzending
Pim wil graag het avontuur van op uitzending gaan nog eens meemaken. Ze heeft al veel verhalen van haar collega’s gehoord. “Je bent zo op elkaar ingespeeld en je werkt helemaal samen. Je collega’s zijn niet meer zomaar je collega’s, dat wordt echt een beetje je familie”, vertelt ze. En dat is nu precies wat Pim zo aantrok in dit vak.
De laatste uitzendingen vonden plaats in landen zoals: Mali, Afghanistan en Irak. Als Officier Communicatie zou ze zich dan vooral bezighouden met het begeleiden van de pers en het schrijven van interne berichten.
De omgeving van Pim zou het wel spannend vinden als ze eenmaal op uitzending zou gaan, maar daarin is Pim nuchter. De kans dat ze onderweg naar werk in een auto-ongeluk omkomt is veel groter verteld ze. En als communicatieadviseur gaat ze natuurlijk ook niet op patrouille in een vijandelijk gebied, zoals andere eenheden dat wel doen.
‘Groenspuiten’
Ook al heeft Pim geen functie waarbij ze dagelijks heel fysiek bezig is en in gevaarlijke situaties komt, toch is ze wel een militair. Daarvoor heeft ze de militaire basisvaardigheden moeten leren tijdens haar opleiding bij Defensie. Als ze ooit in een levensbedreigende situatie komt, dat ze weet hoe ze zichzelf kan verdedigen of iemand kan redden. “Je komt binnen in een spijkerbroek als burger en dan gaan ze je ‘groenspuiten’”, vertelt Pim. De term ‘groenspuiten’ wordt binnen de opleiding onderling gebruikt en geeft het proces van burger naar militair aan. Daarnaast is het ook de bedoeling dat ze de vaardigheden en kennis jaarlijks goed op peil houdt.
Pim vond het heel vet om de opleiding te mogen volgen: “Je gaat ook de eerste week gelijk op bivak en dan lig je in het bos, moet je ’s nachts wachtlopen en elke ochtend op een bepaald tijdstip klaar zijn. De tent moet netjes zijn en als die niet netjes is, moet je in de voorligsteun of push-ups doen. Dat hoort een beetje bij het militair worden.“
Iets wat ze ook leert is EHBO, waarbij het de bedoeling is dat ze in levensbedreigende situaties iemand het eerste halfuur tot uur in leven kan houden, totdat de artsen aanwezig zijn. Denk hierbij aan iemand met een slagaderlijke bloeding, dan weet Pim hoe ze een tourniquet moet aanleggen zodat diegene niet doodbloedt.
Wanneer je een wapen voor het eerst in je handen krijgt, kan het volgens Pim toch best wel wennen zijn. ‘Mijn instructeur zei: “Geef hem maar een naam, want je gaat er nog heel veel tijd mee doorbrengen.” Het wapen waar ze mee leren schieten is een Glock en daar zijn heel wat variaties op gemaakt. “Die van mij heette ‘Glocken Luider van de Notre-Dame’ en iemand anders had ‘Het monster van Glock Nes’ en een ander had ‘Dieuwertje Glock.” Pim legt uit dat je het wapen dan ook nooit mag verliezen op bivak en je moet het zelfs meenemen naar de wc. Het wapen is verder niet geladen, maar het is wel de bedoeling dat je de handeling leert.
Leren leidinggeven en samenwerken staan ook centraal in de opleiding. Voor het uitvoeren van de opdrachten moeten ze ook een plan van aanpak verzinnen, ook al is niet iedereen het daarmee eens. “Uiteindelijk, links of rechts om kom je er wel, ook al was jouw plan slimmer of efficiënter. Als je samen voor een plan gaat dan komt het vaak ook wel goed. En dan denk ik: dat hebben we wel mooi gefikst met z’n allen”, zegt Pim.
