Home Blog Pagina 156

Ondanks vijftigjaar jubileum nog steeds geen erkenning voor acupunctuur

0

Artsen vechten nog steeds voor de erkenning van acupunctuur door de reguliere zorg. “Het wordt gezien als zweverig en holistisch,” aldus deskundige Jayliah Jada van Gorkum.

Dit weekend vieren Nederlandse Artsen Acupunctuur vereniging (NAAV) en de internationale koepel van artsenorganisaties voor acupunctuur (ICMART), hun vijfitg – en veertigjarige jubileum. Bij acupunctuur worden dunne naalden op strategische punten in het lichaam geplaatst. Misselijkheid, hoofdpijn, lage bloeddruk, lage rugpijn, menstruele krampen etc. acupunctuur zou voor deze aandoeningen gebruikt kunnen worden als geneeswijze.

Volgens deskundige Jayliah Jada van Gorkum wordt alternatieve geneeskunde gezien als zweverig en holistisch. Ook Fysiotherapeuten maken soms gebruik van de dry needling methode. Dry needling wordt wel erkend door de reguliere zorg. Er wordt een ‘droge’ (dry) acupunctuurnaald gebruikt en in de spieren aangebracht, die daarna langdurig ontspannen. Ondanks dat acupunctuur en dry needling niet het hetzelfde zijn, behandelen ze wel soort gelijke klachten zoals hoofdpijn Volgens van Gorkum is de reden dat dry needling wel bij de reguliere zorg hoort omdat veel dokters dit fysiek makkelijk te verklaren vinden.

Oekraïense vluchtelingen blij met werk in Nederland, maar wens om terug te keren blijft groot

Bijna de helft van de vluchtelingen uit Oekraïne is in Nederland aan het werk, meldt het CBS. Dat zij mee draaien in de Nederlandse samenleving, betekent niet dat hun wens om terug te keren verdwenen is: “Ik ben dankbaar voor de kansen in Nederland, maar zodra ik terug kan naar Oekraïne, doe ik dat.”

Kseniia, een vluchteling uit Oekraïne, is in maart in Nederland aangekomen en woont nu in een opvangcentrum in Tilburg. Ze is alleen; haar broer en schoonzus zijn nog in Oekraïne. Ze werkt nu anderhalve maand als kok in een restaurant. “Het werk dat ik nu doe bevalt me erg goed”,  vertelt ze. “Het is een fijne plek met fijne mensen. In Oekraïne werkte ik ook in de keuken, al zo’n zeventien jaar. Ik ben erg blij dat ik iets soortgelijks heb kunnen vinden.”

Volgens Kseniia werken maar weinig vluchtelingen in dezelfde branche en op hetzelfde niveau als zij deden in hun thuisland. “We zijn uitgeput door de oorlog, en we voelen hoge druk om werk te zoeken”, legt ze uit. “We krijgen te horen dat we waarschijnlijk toch niet aangenomen zullen worden omdat we bijvoorbeeld de taal niet kennen. En daardoor nemen veel van ons de eerste baan aan die we kunnen krijgen omdat we bang zijn dat we anders werkloos blijven.”

Kseniia, in het opvangcentrum in Tilburg | Bron: Emma Kerssemeeckers

De vluchtelingen krijgen de mogelijkheid om te praten met psychologen, maar Ksennia geeft aan dat niet veel mensen daar gebruik van maken: “Er is geen tijd om onze emoties en trauma’s te verwerken. We moeten werken, anders hebben we geen geld. We moeten voor elkaar of voor onze kinderen zorgen. En als er wel tijd is, zijn we uitgeput en willen we gewoon wat rust.”

Ondanks het feit dat Kseniia een baan heeft kunnen vinden in de sector waar ze voor geleerd heeft, is haar wens om terug te keren naar Oekraïne groot. “Ik mis mijn broer. Ik bid elke dag dat hij veilig is. Steeds als ik lach, denk ik aan hem. Ik hoop dat er een mogelijkheid is om mijn oude leven in Oekraïne weer op te pakken na de oorlog. Maar ik verwacht dat dat moeilijk gaat zijn. Er is geen werk, geen kansen. We moeten het hele land herbouwen. Toch wil ik het proberen.”

Niet iedereen wil terug naar Oekraïne. Een van de andere vluchtelingen in het opvangcentrum in Tilburg is Sergei. Hij is pas sinds juni in Nederland en heeft nog geen werk gevonden. Toch weet hij al zeker dat hij niet terug zal keren. Hij is zelfs van plan om op korte termijn zijn moeder ook naar Nederland te halen. Zij is nog in Oekraïne. “Ik wil wel mijn vrienden en familie bezoeken in Oekraïne, maar een toekomst daar zie ik niet voor me”, vertelt hij. “Ik wil graag een carrière in de muziekwereld, en dan vooral in de elektronische muziek en daar zijn veel meer kansen voor in Nederland dan in mijn thuisland. Ik was al jaren van plan om mijn thuisland te verlaten, maar ik had niet verwacht dat het zo snel al zou gebeuren.”

EyWeekly afl. 1

0

De allereerste aflevering van dè nieuwe talkshow van Fontys Journalistiek. Hierin spreken we met de gezichten achter de producties op Ey!Daily.

EyWeekly is het idee van studenten Luc Nieuwenhuijzen en Lars van den Akker. Deze aflevering werd gepresenteerd door Luc Nieuwenhuijzen, eindredactie door Lars van den Akker. Dit alles onder leiding van vaste technici Daan Vries, Sjoerd van den Bersselaar en videodocent Rob van den Broek.


Bijna alle correspondenten terug in Nederland voor jaarlijkse NOS correspondentenavond

0

In het Theater Gooiland in Hilversum was gisteren de jaarlijkse NOS Correspondentenavond. Veel correspondenten waren aanwezig en konden het hemd van het lijf worden gevraagd. Er werden verschillende serieuze onderwerpen besproken op het podium. Al bleef het natuurlijk een theater en dus kon lachsalvo door de zaal niet ontbreken.

Op het podium schoven iedere ronde vier verschillende correspondenten aan. De eerste ronde ging over de oorlog in Oekraïne. Voor dit onderwerp waren Sjoerd den Daas (China), Iris de Graaf (Rusland), Wouter Zwart (Duitsland & Centraal Europa) en Kysia Hekster (Brussel/EU) aangeschoven. Het was aangrijpend hoe zowel Iris als Kysia praatte over de verschillen die de oorlog met zich mee heeft gebracht. “Vroeger kon je gewoon nog een selfie maken op het rode plein, nu gebeurt dat niet. Ik herken Rusland niet meer”, vertelde Iris. Andere onderwerpen die nog aan bod kwamen waren klimaatverandering en het verkiezingsjaar 2024 in veel buitenlandse landen.

In gesprek

Na het gezamenlijke deel was er, onder het genot van een hapje en een drankje, tijd om in gesprek te gaan met de correspondenten. Bijvoorbeeld met Nisrine Sahla. Kortgeleden is ze overgestapt van NOS Stories naar de redactie van NOS in Brussel. “Hopelijk kan ik met mijn expertise die ik bij Stories heb opgedaan, gebruiken om meer te duiden in een makkelijkere taal.” Ook den Daas liep rond in de ‘lobby’. Hij sprak over de controles op de media. China doet dat regelmatig. Zijn verhalen komen er alleen nooit echt door in de knel. “Er is nooit een verhaal helemaal niet te vertellen door die controles. Wel moeten we veel schakelen en aanpassen.” Vooraf bronnen vinden, lukt ook niet altijd in China. “Soms gaan we gewoon naar een gebied en kijken we wie we daar kunnen spreken.” Nadat alle vragen gesteld waren, ging iedereen weer naar huis. De correspondenten voor nu ook, maar gaan snel weer op pad om nieuwe verhalen te maken.

Besmettingen stijgen: is er een terugkeer van het coronavirus op komst? 

0

Op 18 augustus werd bekendgemaakt dat er voor het eerst sinds de corona uitbraak geen coronapatiënten meer op de IC’s lagen. Ondanks dat is er tóch een stijging te merken in het aantal ziektegevallen. Is een terugkeer van het coronavirus aanstaande?

Vanaf februari 2020 was er aanhoudend minstens één persoon met COVID-19 op de intensive care. Maar kortgeleden vertrokken de laatste coronapatiënten van de IC’s. Er is echter duidelijk een stijging van het aantal mensen met klachten te zien, vertelt Harald Wychel, woordvoerder infectieziektebestrijding van het RIVM: “Er is een stijging te herkennen in de afgelopen dertig dagen.”

Geen paniek 
Harald Wychel spreekt van een stijging, maar ziet ook dat dat niet te vergelijken is met de voorgaande jaren. “Ondanks de lichte stijging vanaf de zomer staan we er nog lang niet voor zoals we er vorig jaar maart voorstonden. Het is veel heftiger geweest en de zorg kan het nu gewoon aan.” Harald vertelt over de subvarianten die niet ziekmakender blijken te zijn. “We zijn nu al een tijdje bekend met de Omikron variant. Die bevatten XXB-subvarianten en die zijn niet ziekmakender. De virushoeveelheden in het rioolwater stijgen en ook zien we een stijging bij de infectierader, maar we houden het goed in de gaten.”

Intensive Cares 
In de ziekenhuizen blijft het tot op heden rustig. “We merken er gelukkig weinig tot niets van in het ziekenhuis.” Er liggen dus geen patiënten met corona op de IC, vertelt Wim Pleunis, woordvoerder van het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ). Volgens hem heeft dat een duidelijke oorzaak. “Dat patiënten met corona niet in het ziekenhuis komen, is waarschijnlijk te danken aan de vaccinaties en de opgebouwde groepsimmuniteit.” Ook het Landelijk Netwerk Acute Zorg ziet geen reden tot paniek. “In onze analyses kijken we naar de bezetting van de IC’s. Hierin zien we geen stijging,” aldus Hoofd Coördinatie en informatie Tjitse Tabak.

Logische verklaring 
Volgens Harald van het RIVM heeft de stijging een duidelijke oorzaak. ”Dat heeft écht te maken met het seizoen effect. We komen weer in een periode dat mensen ’s avonds niet meer buiten op een terras zitten, maar waar mensen binnen zitten waar minder geventileerd wordt,” aldus Harald die de stijging dus vooral wijdt aan de seizoenswisseling.

Demonstratie Animal Rights in Den Haag trekt weinig aandacht

In de middag van 28 september hield Animal Rights Nederland een demonstratie in Den Haag tegen de jacht op wilde dieren. De demonstranten probeerden een tegengeluid te geven aan jacht in Nederland en aandacht voor lijdende dieren te vragen. Het publiek leek echter niet erg onder de indruk te zijn van de demonstratie.

Aan de Bezuidenhoutseweg, tegenover de Tweede Kamer, demonstreerde Animal Rights met zo’n 50 man. Met borden en een paar banners, waar ‘ban de jacht’ en foto’s van onder andere herten op stonden, maakte de groep zich in een rijtje zichtbaar tijdens de demonstratie. Een aantal van hen waren lid van de organisatie en droegen kleding met het Animal Rights logo, enkele anderen droegen kleding van De Partij voor de Dieren.

Aysis Plet, campagnecoördinator van ‘Ban de Jacht’, opende de demonstratie. Plet was zwart gekleed en droeg eveneens het Animal Rights logo. De microfoon waardoor zij sprak kwam moeizaam op gang, waardoor ze niet goed verstaanbaar was. De demonstranten zelf lieten ook niet echt luid van zich horen. Aan de kant van de Tweede kamer was de demonstratie lastig te volgen.

Voorbijgangers op de drukke weg konden de demonstranten wél verstaan. Leuzen als ‘beheer doet zeer’, ‘their lives, not ours’ en ‘shame on you for what you do’ trokken echter niet de aandacht van de voorbijgangers. Bijna geen van de voorbijrazende autobestuurders verlaagde zijn snelheid om even te kijken wat er gaande was. De meeste fietsers keken ook niet op of om naar de demonstranten. Een aantal groepjes voorbij wandelende jongeren viel de demonstratie wel op. Zij lachten vooral om de demonstranten en riepen bespottende opmerkingen als “kijk mijn mooie bontjas”.

Plet legt in een reactie uit hoe de organisatie denkt over de weinige interesse van omstanders in de demonstratie. “Ons protest is gericht op de Tweede Kamer. We willen richting de politiek het signaal afgeven dat er mensen zijn die wél om dieren geven. Wat omstanders ervan vinden, maakt ons eigenlijk weinig uit.” Plet gelooft dat de Tweede Kamer het geluid van de demonstratie goed kon horen en dat politici echt weten dat de demonstraten er zijn en waarom ze er zijn.

Als je als voorbijganger de demonstratie een tijdje volgt, lijkt de demonstratie weinig zin te hebben. Plet legt uit hoe zij denkt dat Animal Rights met de demonstratie toch invloed maakt: “Wij werken samen met de Partij voor de Dieren, een aantal van hen waren aanwezig bij de demonstratie. Deze partijleden kunnen moties in de Tweede Kamer invoeren. Zij representeren onze organisatie in de politiek. Door samen te werken kunnen we voor verandering zorgen. Demonstraties als deze zorgen ervoor dat het gesprek over dit onderwerp wordt geopend. We proberen zoveel mogelijk tegengeluid te geven.”

Tijdens de demonstratie kwamen een aantal sprekers aan het woord. Zij deelden met het publiek hoe zij zich inzetten tegen de jacht op dieren, maar waren ook weer lastig te verstaan door de zachte microfoon en het geluid van het verkeer. Tussen de toespraken door kletsten en socializeden de demonstranten wat met elkaar en bleven zij met de borden in positie staan. Er werd een minuut stilte gehouden voor alle dieren die lijden door jacht op wild.

Na ongeveer anderhalf uur was de groep klaar met demonstreren. Ze borgen de borden en banners op, kletsten nog wat na en toen ging iedereen er een voor een vandoor.

Gouden Kalveren Awards 2023

De uitreiking van de Gouden Kalveren Awards is vanavond op vrijdag 29 september in de Stadsschouwburg Utrecht. Het gala is vanaf 20.15 uur te volgen via de livestream op www.filmfestival.nl

Russische aanval op Nederland niet realistisch

0

Anton Gerashenko, een adviseur van het Oekraïense ministerie van binnenlandse zaken, heeft een fragment van een Russische propaganda-televisieprogramma gedeeld op X, voorheen Twitter. In het programma hadden de gasten het over een aanval op de Nederlandse olieraffinaderijen. Ilya Shcharbitski, voorzitter van Mara, de vereniging van Belarussen in Nederland, zegt dat een daadwerkelijke aanval onwaarschijnlijk is.

Nederland zou volgens een gast in de show een goed doelwit zijn, omdat er een aantal olieraffinaderijen dicht bij elkaar staan. Hij heeft het over de vijf olieraffinaderijen in de haven van Rotterdam. Toen er gesuggereerd werd dat Nederland een perfect doelwit zou zijn, lachte de gast en reageerde hij met: “ Ik wil gewoon meteen een cirkel tekenen’’. Waarmee hij doelt op het aanvallen van Nederland.

Ilya Shcharbitski, voorzitter van mara, de vereniging van Belarussen in Nederland, zegt dat er geen directe dreiging is, maar hij zich wel zorgen maakt: ‘’Ik maak me wel zorgen dat dit nu het gesprek is, dit weerhoudt ons te gaan kijken naar oplossingen.’’ In het programma worden wel vaker omstreden uitspraken gedaan, maar volgens Shcharbitski is dit om  een angstcultuur te creëren. Ilya zegt ook dat het voor Rusland een zo goed als onmogelijke opgave is om Europa aan te vallen. ‘’Ze hebben het nu al moeilijk met Oekraïne, laat staan dat heel Europa zich op Rusland stort.’’

Nederland is niet het enige land dat besproken wordt in het programma. ‘’Deze week is het Nederland, volgende week Duitsland en de andere keer weer Frankrijk.’’ Volgens Ilya willen ze er zo onder andere voor zorgen dat Europa geen wapens meer levert aan Oekraïne.

Loopt Tilburg al warm voor de verkiezingen?

Zet de rode potloodjes alvast klaar en druk de grote stembiljetten maar vast af, want de verkiezingen komen er weer aan. Met nog minder dan twee maanden te gaan, worden langzaamaan de verkiezingsprogramma’s duidelijk en worden de kandidatenlijsten van de partijen gepresenteerd. Maar is de Nederlandse bevolking eigenlijk al bezig met de aanstaande keuze die ze moeten maken? En gaan ze eigenlijk wel stemmen? In Tilburg liepen de meningen uiteen.

Meerdere gebouwen kleuren vandaag rood op Dress Red Day om bewustzijn te creëren voor hart- en vaatziekten bij vrouwen  

0

Hart- en vaatziekten blijven in Nederland de op één na belangrijkste doodsoorzaak. Ondanks dat ze iedereen kunnen treffen, worden vrouwen vaak over het hoofd gezien als het gaat om deze gezondheidsproblemen. In een poging om deze kwestie onder de aandacht te brengen, ontstond Dress Red Day, een evenement dat elk jaar op 29 september plaatsvindt. Het richt zich op het vergroten van het bewustzijn van hart- en vaatziekten bij vrouwen. Deze editie heeft de Hartstichting een bijzondere manier bedacht om aandacht te trekken. Ik sprak Dave Krajenbrin, Senior Persvoorlichter bij de Hartstichting. 

“Dress Red Day is ooit ontstaan omdat het bleek dat hart- en vaatziekten bij vrouwen veel te laat werden ontdekt en dus ook behandeld”, legt Dave Krajenbin uit. “Dus om bewustzijn te creëren hebben wij Dress Red Day in het leven geroepen.” Dress Red Day heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een krachtig evenement dat zich niet alleen richt op bewustwording, maar ook op het stimuleren van onderzoek naar de geslachtsverschillen in hart- en vaatziekten. Krajenbin merkt op dat er al veranderingen merkbaar zijn, “er wordt veel meer onderzoek naar gedaan, er is meer bewustwording, ook bij artsen, maar nog steeds is er veel meer onderzoek nodig.”  

Krajenbin licht toe waarom het zo lang heeft geduurd voordat er serieus onderzoek werd gedaan naar de geslachtverschillen bij hart- en vaatziekten. “Het komt vanuit het verleden dat met name bij klinische onderzoeken vaak wordt gekeken naar de witte man. De uitkomsten van die onderzoeken die golden dan als een soort van blauwdruk van hoe je alle mensen met hart- en vaatziekten zou moeten behandelen en ook hoe je het ontdekt.”  Medische professionals spelen een cruciale rol bij het begrijpen en behandelen van hart- en vaatziekten bij vrouwen. Hoewel de bewustwording onder artsen toeneemt, is er nog steeds ruimte voor verbetering.  Krajenbrin benadrukt hoe belangrijk het is dar meer vrouwen deelnemen aan klinische onderzoeken, omdat dit kan leiden tot betere inzichten in de behandeling van hart- en vaatziekten bij vrouwen.  

Dress Red Day en vergelijkbare initiatieven hebben bijgedragen aan het vergroten van het begrip van deze geslachtsverschillen. Er is echter nog veel werk te doen. Gelukkig blijft Dress Red Day groeien en evolueren. Voor de editie van dit jaar heeft de Hartstichting een bijzondere manier bedacht om aandacht te vragen voor het evenement. Dertien prominente gebouwen in Nederland zullen op Dress Red Day in het rode licht worden gezet, waaronder Paleis Soestdijk, strijp -T in Eindhoven en Holland Casino Utrecht. Dave Krajenbrin is enthousiast over deze ontwikkeling en hoopt dat in de toekomst meer gebouwen zich bij deze inspanning zullen aansluiten. Hij hoopt natuurlijk ook dat er vandaag veel mensen iets roods dragen.