Schurft, of scabiës, is een besmettelijke huidaandoening die veroorzaakt wordt door kleine mijtjes. Onder studenten is het een bekend onderwerp en zij weten er dan ook wel het een en ander vanaf, maar niet studerende mensen schijnen toch minder kennis te hebben over dit onderwerp. Hierdoor ontstaan misvattingen, maar ook vooroordelen.

Uit recent onderzoek blijkt dat de cijfers van schurft blijven schommelen. Als je schurft hebt moet je dit vertellen aan je directe omgeving, denk aan huisgenoten, omdat zij ook met de crème moeten smeren. Maar, studenten merken dat mensen toch met een verkeerde blik naar hen kijken als ze vertellen dat ze schurft hebben. Dit zijn voornamelijk de mensen die zelf geen student zijn of mensen die ouder zijn. ‘’Je ziet dat studenten vaak zichzelf gaan behandelen, omdat ze wel denken te weten wat ze moeten doen’’, aldus Marian Lenders van GGD Gelderland-zuid.

Bang voor oordelen

Haast iedere student kent wel een medestudent die schurft heeft gehad. Studenten dragen dit het makkelijkste over omdat zij vaak met veel mensen samenwonen en vaker huid-op-huid contact hebben. Als je bent besmet en je bent toevallig net een weekend naar je ouders geweest, dan moet je ook hen inlichten. Niet iedere ouder reageert even meelevend op dit nieuws. Één van de studenten die dit heeft ervaren is Vivianne*, zij had schurft en haar ouders waren alles behalve meelevend.

‘’Het was net voor de voorjaarsvakantie dat ik er achter kwam dat ik schurft had. Ik heb dit waarschijnlijk opgelopen tijdens een one night stand’’, verteld de 22 jarige Vivianne. ‘’Vooral mijn vader reageerde best negatief. Ik kreeg verwijten naar mijn hoofd en hij noemde mij onverantwoordelijk’’.

Wat ouders vaak niet weten is dat mijten ook kunnen overleven op textiel, denk aan kleding of beddengoed. Het kan dus zomaar zijn dat je met de hele familie op de bank zit en het op deze manier overgedragen word. ‘’Schurft komt ook voor bij gezinnen, vooral bij samengestelde gezinnen. Mensen bellen ons met vragen om een behandelplan op te stellen omdat je met zoveel mensen tegelijk moet gaan smeren’’, vertelt Marian Lenders.

Voorlichting

Je kan informatie over schurft online vinden, maar ook het medische personeel heeft tegenwoordig meer kennis. De GGD heeft scholing aangeboden aan doktersassistenten, over het herkennen van schurft. Huisartsen zijn ook beter voorbereid omdat je niet altijd meteen verschil kan zien tussen schurft en bijvoorbeeld eczeem.

De GGD is in Nijmegen begonnen met het voorlichten op introductiedagen van hogescholen en universiteiten, in Groningen hebben ze dit voorbeeld ook gevolgd. ‘’De cijfers nemen toe dus dan is er meer aandacht voor het onderwerp. Schurft kan iedereen overkomen en het is niks om je voor te schamen’’, zegt Marian Lenders. Zij vind het belangrijk dat mensen weten da het geen taboe is en daarom doen ze bij de GGD er veel aan om mensen voor te lichten. De GGD richt zich voornamelijk op de voorlichting voor studenten en hoopt dan ook in de toekomst op meer hogescholen en universiteiten voorlichting te mogen geven. Dit zou kunnen bijdragen aan het verbreken van een taboe, want zo voelt het nog wel voor een grote groep mensen.

Wat is schurft?

De kleine mijten, ook wel de schurftmijt genoemd. Deze mijten graven zich in de bovenste laag van de huid en leggen daar hun eitjes. Dit leidt tot enorme jeuk. De aandoening verspreidt zich via direct huidcontact en kan effectief worden behandeld met medicinale crèmes of lotions.

Je wordt niet ziek van schurft. Je kunt wel last krijgen van jeuk, hier heb je voornamelijk in de nacht last van.  Op je huid kan roodheid en uitslag ontstaan, in de vorm van bultjes of kleine blaasjes. In de huid kunnen ook zichtbare gangetjes aanwezig zijn, deze vind je vooral tussen de vingers, op de polsen, ellebogen en rond de navel.

De behandeling van schurft bestaat uit het gebruik van speciale crème of pillen. Marian Lenders van GGD Gelderland-Zuid verteld: ‘’Je kan ook overbehandelen. Dit gebeurd bij mensen die tijdens de ‘na-jeuk’ de creme blijven smeren, hierdoor droog je de huid uit en gaat de huid kapot.’’

Het is belangrijk dat alle huidgenoten tegelijkertijd worden behandeld om herbesmetting te voorkomen. Daarnaast moeten alle kledingstukken, handdoeken en beddengoed op een hoge tempratuur worden gewassen of luchtdicht worden afgesloten voor minstens drie dagen.

Feiten over schurft

1. Direct huid-op-huid contact

De meest voorkomende manier waarop schurft wordt overgedragen is door direct huid-op-huid contact met een persoon die besmet is. Dit contact moet meestal langdurig of regelmatig zijn, denk aan familieleden, partners of mensen die samen in een huis wonen

2. Beddengoed en kleding

De kleine mijten kunnen ook overleven op kleding, beddengoed en handdoeken. Het delen van deze items kan leiden tot besmetting, maar ook als je dezelfde kapstok als je huisgenoten gebruikt voor je jas. Het is belangrijk om het besmette textiel op een hoge tempratuur te wassen of ze minstens drie dagen op te bergen in een luchtdichte zak of bak.

3. Seksueel contact

Omdat de schurftmijten zich via nauw en langdurig contact verspreiden, is ook seksueel contact een veelvoorkomende bron van besmetting. Soms wordt schurft dan ook gezien als een seksueel overdraagbare aandoening (SOA), hoewel het ook op andere manieren word overgedragen.

Fabels over schurft

1. Kort contact

Het is een fabel dat je schurft kan krijgen door kort contact, zoals een handdruk of een snelle knuffel. De schurftmijt heeft meer tijd nodig om iemand te besmetten, daarom is langdurig en regelmatig contact nodig.

2. Besmetting door huisdieren

Mensen kunnen geen schurft krijgen van hun huisdieren. Schurft bij dieren wordt veroorzaakt door een ander soort mijt, die niet op mensen kan overleven. Mensen kunnen ook alleen andere mensen besmetten.

3. Besmetting via zwembaden

Hoewel de kleine mijten buiten het lichaam kunnen overleven, is de kans op besmetting via zwemwater zeer klein. De chloor in zwembaden doodt de mijten en het essentiële langdurige huid-op-huid contact is ook niet vaak aanwezig in het zwembad.

Voor meer informatie over schurft en de behandeling daarvan, kun je terecht bij het RIVM of je huisarts.

*Vivianne is niet haar echte naam. Ze wilde graag anoniem blijven.