In de middag van 28 september hield Animal Rights Nederland een demonstratie in Den Haag tegen de jacht op wilde dieren. De demonstranten probeerden een tegengeluid te geven aan jacht in Nederland en aandacht voor lijdende dieren te vragen. Het publiek leek echter niet erg onder de indruk te zijn van de demonstratie.

Aan de Bezuidenhoutseweg, tegenover de Tweede Kamer, demonstreerde Animal Rights met zo’n 50 man. Met borden en een paar banners, waar ‘ban de jacht’ en foto’s van onder andere herten op stonden, maakte de groep zich in een rijtje zichtbaar tijdens de demonstratie. Een aantal van hen waren lid van de organisatie en droegen kleding met het Animal Rights logo, enkele anderen droegen kleding van De Partij voor de Dieren.

Aysis Plet, campagnecoördinator van ‘Ban de Jacht’, opende de demonstratie. Plet was zwart gekleed en droeg eveneens het Animal Rights logo. De microfoon waardoor zij sprak kwam moeizaam op gang, waardoor ze niet goed verstaanbaar was. De demonstranten zelf lieten ook niet echt luid van zich horen. Aan de kant van de Tweede kamer was de demonstratie lastig te volgen.

Voorbijgangers op de drukke weg konden de demonstranten wél verstaan. Leuzen als ‘beheer doet zeer’, ‘their lives, not ours’ en ‘shame on you for what you do’ trokken echter niet de aandacht van de voorbijgangers. Bijna geen van de voorbijrazende autobestuurders verlaagde zijn snelheid om even te kijken wat er gaande was. De meeste fietsers keken ook niet op of om naar de demonstranten. Een aantal groepjes voorbij wandelende jongeren viel de demonstratie wel op. Zij lachten vooral om de demonstranten en riepen bespottende opmerkingen als “kijk mijn mooie bontjas”.

Plet legt in een reactie uit hoe de organisatie denkt over de weinige interesse van omstanders in de demonstratie. “Ons protest is gericht op de Tweede Kamer. We willen richting de politiek het signaal afgeven dat er mensen zijn die wél om dieren geven. Wat omstanders ervan vinden, maakt ons eigenlijk weinig uit.” Plet gelooft dat de Tweede Kamer het geluid van de demonstratie goed kon horen en dat politici echt weten dat de demonstraten er zijn en waarom ze er zijn.

Als je als voorbijganger de demonstratie een tijdje volgt, lijkt de demonstratie weinig zin te hebben. Plet legt uit hoe zij denkt dat Animal Rights met de demonstratie toch invloed maakt: “Wij werken samen met de Partij voor de Dieren, een aantal van hen waren aanwezig bij de demonstratie. Deze partijleden kunnen moties in de Tweede Kamer invoeren. Zij representeren onze organisatie in de politiek. Door samen te werken kunnen we voor verandering zorgen. Demonstraties als deze zorgen ervoor dat het gesprek over dit onderwerp wordt geopend. We proberen zoveel mogelijk tegengeluid te geven.”

Tijdens de demonstratie kwamen een aantal sprekers aan het woord. Zij deelden met het publiek hoe zij zich inzetten tegen de jacht op dieren, maar waren ook weer lastig te verstaan door de zachte microfoon en het geluid van het verkeer. Tussen de toespraken door kletsten en socializeden de demonstranten wat met elkaar en bleven zij met de borden in positie staan. Er werd een minuut stilte gehouden voor alle dieren die lijden door jacht op wild.

Na ongeveer anderhalf uur was de groep klaar met demonstreren. Ze borgen de borden en banners op, kletsten nog wat na en toen ging iedereen er een voor een vandoor.