Home Blog Pagina 153

Sekswerker over nieuw Erotisch Centrum: “Het Erotische Centrum heeft niets te maken met de belangen van sekswerkers.”

De plannen van de gemeente Amsterdam om de Wallen te verplaatsen naar een andere wijk in Amsterdam, zorgt voor veel reacties van de gemeente, bewoners en ondernemers. Allemaal vinden ze er iets van, maar wat vinden de sekswerkers zelf? “Er is wel gesproken, maar niet geluisterd”

Dit is de eerste reactie van ex-sekswerker Niels over de communicatie tussen sekswerkers en de gemeente. “Twee dingen zijn waar: Ten eerste zijn er veel gesprekken geweest, dat kan ik niet ontkennen. Ten tweede is het ook waar dat er niet goed geluisterd is naar wat sekswerkers echt willen, namelijk op de Wallen blijven!”, zegt Niels.

Niels heeft zelf 10 jaar lang gewerkt als escort in Amsterdam. Voor Niels was het Erotische Centrum af en toe wel een uitkomst geweest. Niels is begonnen met werken in België en daar heb je Love Hotels. Je huurt in die hotels een kamer voor een paar uur. Dit was handig voor zijn escortwerk. Toen hij naar Nederland kwam was er hier geen plek voor dat soort werk. Hij werkte vanaf dat moment vaak thuis of bij anderen thuis, omdat mannelijke sekswerkers op de Wallen niet welkom zijn. Er is in heel Nederland maar één club waar mannelijke sekswerkers kunnen werken. De raadsbrief ‘beantwoording vragen’ van gemeente Amsterdam bevestigt een nieuwe werkplek voor mannelijke sekswerkers met het volgende: “Er is een grote groep sekswerkers die niet zelfstandig uit een eigen woning kan of wil werken en ook niet goed terecht kan bij de huidige vergunde prostitutiebedrijven. Een EC is mede bedoeld als een hoogwaardig alternatief voor die sekswerkers (vaak mannelijke- en transpersonen), die nu geen veilige werkplek vinden in de vergunde veilige branche.” Daarom pleit Niels voor de situatie van zowel de Wallen als het Erotische Centrum. Dan was er geen enkele weerstand geweest vanuit de Wallen. “Zo geef je namelijk sekswerkers zelf een keus en verbeter je hun handelspositie. Op dit moment is er namelijk best weinig concurrentie”, zegt Niels.

Haken en ogen

Hier zitten nog wel wat haken en ogen aan. Het uitvoeren van zijn werk op deze manier is namelijk niét mogelijk in een Erotisch Centrum. Dit staat in ‘de raadsbrief beantwoording vragen’ van gemeente Amsterdam. Het is niet mogelijk, omdat deze variant niet binnen ons huidige vergunningenstelsel voor prostitutiebedrijven valt. In de huidige APV is ‘gelegenheid bieden aan bedrijfsmatige prostitutie’ vergunningsplichtig en is een prostitutiehotel verboden.

Verschillende behoeftes

Niet alle sekswerkers hebben dezelfde behoeftes. Zo zit er een verschil tussen mannelijke en vrouwelijke sekswerkers. Vrouwelijke sekswerkers hebben namelijk al een werkplek, op de Wallen. Van dames die daar werken hoort Niels dat zij niet weg willen.

Volgens de woordvoerder van Femke Halsema doet de gemeente er alles aan, om van het Erotisch Centrum een zo veilig mogelijke werkplek te maken voor sekswerkers. Waarbij tegelijkertijd de overlast die op de Wallen plaatsvindt niet tot uiting zal komen bij een Erotisch Centrum. De maatregelen die ze hiervoor willen treffen zijn: Alle functies inpandig maken (onzichtbaar voor de buitenwereld) en is er beveiliging en bezoekersregulatie. Alle werkplekken voor sekswerkers zijn aan de binnenzijde, op de bovenverdiepingen, en alleen bereikbaar via een centrale, veilige toegang. Er is een vaste post aanwezig voor zorg en gemeentelijk toezicht (waar nodig in direct contact met de politie). In de omgeving van het EC komen geen coffeeshops of ‘feesthoreca’. Door deze andere opzet verwacht de gemeente volgens de woordvoerder dat het een ander type bezoekers zal aantrekken.

“Je ziet ook vaak in het beleid dat als een groep zich niet kan organiseren er niet heel veel rekening gehouden wordt met die groep bij het maken van keuzes”, zegt Niels.

Volgens Niels komen een aantal maatregelen niet overeen met de eisen van sekswerkers. “Er wordt geen rekening gehouden met de sekswerkers als er keuzes gemaakt moeten worden, omdat het zo’n kwetsbare groep is”, vertelt Niels. “Het werken achter de ramen met zicht op straat ervaren de sekswerkers júíst als fijn. Door het goede zicht kunnen zij een inschatting maken of iemand bijvoorbeeld dronken is of niet. Daarnaast vinden zij het geen fijn idee dat er maar één in- en uitgang is. Zij verwachten dat je daar makkelijk beroofd kunt worden.”

Discriminatie van de klant

Naast dat er verschillende soorten sekswerkers zijn, zijn er ook verschillende klanten. Niels geeft aan dat je een aantal klanten zult buiten sluiten in een Erotisch Centrum. Hij zelf had vaak te maken met klanten die veel schaamte ervaarden, omdat ze klant waren. “Dit soort klanten zouden niet graag heel erg zichtbaar met sekswerk geassocieerd worden, zoals bijvoorbeeld in een Erotisch Centrum”, vertelt hij. “De verwachting is”, zegt Niels, “dat er over het algemeen minder klandizie zal zijn in een Erotisch Centrum vergeleken met de Wallen.” Hij weet ook dat dit een zorg is van veel sekswerkers. “Op de Wallen hebben zij de zekerheid van voldoende klanten. Stel zij komen straks financieel in de knel, dan gaan zij klanten accepteren die ze beter hadden kunnen weigeren.”

“De komst van het Erotische Centrum heeft niets te maken met de belangen van sekswerkers, maar met de behoefte om iets te doen aan toerisme in het centrum vanuit de gemeente”, zegt Niels

Volgens Niels heeft de komst van het Erotische Centrum niets te maken met de belangen van sekswerkers, maar met de behoefte om iets te doen aan toerisme in het centrum vanuit de gemeente. Niels vertelt dat dit voor sekswerkers ook een deel van de pijn is. “Er zijn andere mensen die hier problemen creëren (toeristen) en zij moeten daarvoor naar een andere plek toe.”

Verplaats het niet!

Verschillende partijen ondersteunen de zorgen van sekswerkers over de verplaatsing. Zo zijn er allerlei organisaties die staan voor de belangen voor sekswerkers. Eén daarvan is het Prostitutie Informatie Centrum (PIC). Het PIC vergaart informatie aan sekswerkers over de seksindustrie in Amsterdam en er zijn regelmatig bijeenkomsten. In het interview met het PIC gaven zij aan fel tegen de komst van het Erotisch Centrum te zijn. “Wij zijn bang dat een Erotisch Centrum het welzijn van sekswerkers in gevaar gaat brengen als het in een ander stadsdeel gaat plaatsvinden.” Daarnaast verwacht het PIC een toename van discriminatie en stigmatisering van sekswerkers, omdat alles onder één dak wordt weggezet.

Ook het evenementen-, congres- en beurscomplex de Rai is tegen de komst van het Erotisch Centrum. De Rai bevindt zich in Amsterdam-Zuid, een mogelijke plek waar het Erotisch Centrum zal plaatsvinden. De woordvoerder van de Rai bevestigt de zorgen van Niels over de veiligheid van sekswerkers rondom een Erotisch Centrum. Hij zegt hierover: “De voorkeurslocaties hebben iets gemeen, deze zijn op locaties met weinig directe sociale controle en weinig toezicht. Aantrekkelijk voor criminele activiteiten. De binnenstad heeft dit wel, zij het dat de controle van politie is afgenomen. Daar ligt een sleutel voor de oplossing van het werkelijke probleem in de binnenstad. Toezicht en handhaving, waarbij er meer gedaan kan worden om bepaalde toeristen te weren uit de stad.”

Of er uiteindelijk een Erotisch Centrum zal komen is nog niet duidelijk. Eind 2023 zal er een definitieve locatiekeuze worden gemaakt. Wanneer er een definitieve locatie is gekozen, zal er in 2024 een planologisch-juridische procedures starten. Daarbij wordt er een marktpartij geselecteerd, die het Erotisch Centrum gaat ontwikkelen.

* In dit artikel is gebruik gemaakt van een gefingeerde naam voor de sekswerker. De redactie weet van zijn echte naam af.

Beetje bij beetje krijgen Amsterdamse burgers meer inspraak over plannen in hun wijk.

0

“Ik luister naar u maar dat betekent niet dat u altijd uw zin krijgt.’’ Dat zei burgemeester Femke Halsema afgelopen maart tegen de bewoners in Amsterdam-Zuid. Ze antwoordde op de vraag wat bewoners moesten doen voordat Halsema naar ze zou gaan luisteren. Dit werd gevraagd in een bijeenkomst tussen Halsema en de bewoners over het bouwen van een Erotisch Centrum in hun wijk. De bewoners zijn er fel op tegen, maar ondanks dat ziet de burgemeester niet af van de mogelijke locatie. Hoeveel inspraak hebben burgers dan eigenlijk bij plannen die over hun wijk gaan? En neemt die inspraak toe of juist af? 

De afgelopen vier gemeenteraadsverkiezingen is het bestuurlijk stelsel van Amsterdam telkens aangepast. Aanpassingen die het makkelijker zouden moeten maken voor burgers om mee te kunnen praten over plannen in hun wijk. Zo werden in 2010 de 14 stadsdelen teruggedrongen naar 7, werden in 2014 de stadsdeelraden vervangen voor kleinere bestuurscommissies en werd in 2018 het hele bestuursstelsel op de schop genomen. De kleinere bestuurscommissies werden opgedeeld in het dagelijks bestuur en stadsdeelcommissies. Die laatste groep is erg belangrijk voor de bewoners.

Meer inspraak door middel van stadsdeelcommissies 

Iedereen ouder dan 18 jaar kan zich verkiesbaar stellen als lid van een stadsdeelcommissie, de enige andere voorwaarde is dat je ook daadwerkelijk in dat stadsdeel moet wonen. Het doel van deze commissie is om het dagelijks bestuur te adviseren. Het dagelijks bestuur maakt vervolgens ook echt een besluit en voert dit uit. De adviezen worden gemaakt door middel van gesprekken met bewoners en eigen ervaringen die commissieleden hebben uit de wijk. 

Sinds 2022 kunnen ook 16-jarigen zich verkiesbaar stellen voor de stadsdeelcommissies en mogen zij hun stem uitbrengen bij de stadsdeelverkiezingen. Ook is het advies dat de commissies geven zwaarwegend geworden. Dit betekent dat het dagelijks bestuur eigenlijk altijd naar hen moet luisteren. Doen zij dit niet? Dan moeten ze hier een duidelijke verklaring voor afleggen. Een reden om dit te veranderen was onder andere dat bewoners vaak de stadsdeelcommissies oversloegen en direct naar de gemeenteraad stapte. Voor bewoners voelde het alsof ze op die manier meer invloed hadden doordat stadsdeelcommissies nog steeds niet erg veel te zeggen hadden, vertelt Noah Zeevenhooven, lid van stadsdeelcommissie. 

Nog verbetering mogelijk?

Zeevenhooven ziet inderdaad dat burgers steeds meer inbreng hebben, maar dat er ook nog het één en ander te verbeteren valt. Zo denkt hij dat het beter zou zijn voor de lokale democratie als stadsdeelcommissies beslissingsrecht krijgen, zodat ze ook daadwerkelijk dingen kunnen beslissen en uitvoeren. 

Op de vraag of het hem een goed idee lijkt om referendums te organiseren voor plannen die over de buurt gaan is hij vertwijfeld. Hij zegt het bij kleine simpele vraagstukken best een goed idee te vinden, maar als het neer komt op grote complexe plannen is hij toch geen voorstander. Hij is bang dat de vraagstukken dan worden platgeslagen en dat de mensen de verschillende belangen niet goed zouden kunnen afwegen. “Je gaat op een gegeven moment politici krijgen die om meer stemmen te winnen dingen heel erg gaan simplificeren, eigenlijk wat Caroline van der Plas nu ook gaat proberen. Zij zegt dat er helemaal geen ingewikkelde, complexe ideeën zijn, maar dat wij het complex maken. Ik vind dat de kiezer voor de gek houden, er zijn heel veel complexe problemen.”

Er vallen dus nog genoeg mogelijke aanpassingen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 te onderzoeken. Stadsdeelcommissies met beslissingsrecht, referendums voor kleine problemen of misschien een heel nieuw idee. Door steeds kleine aanpassingen te doen krijgen mensen toch beetje bij beetje meer zeggenschap over kwesties die in hun wijk spelen. Als Amsterdam deze stappen in de veranderingen van het bestuurlijk stelsel doorzet. Wie weet hoeveel inspraak burgers dan in 2044 hebben?

Groter aanbod in documentaires door opkomst streamers

Streamers zoals Netflix en Videoland zorgen voor een groter aantal documentaires dan ooit tevoren. Wat voor effect heeft dat op het aanbod en op makers?

RTL-debat: problemen oplossen, maar wel op een andere manier

De komende dagen volgt Ey!Daily de verkiezingen. Na PvdD afgelopen vrijdag bij Nieuwsuur, namen verschillende fractievoorzitters elkaar onder vuur tijdens het RTL verkiezingsprogramma: In gesprek met de kiezer. Vooraf ging het vooral over de afwezigheid van Pieter Omtzigt van het NSC en Frans Timmermans van PvdA/Groenlinks. Lilian Marijnissen van de SP was blij dat ze Pieter Omtzigt mocht vervangen: ‘’Nu komen er tenminste goede plannen op tafel.’’

Het was voor de aanwezige lijsttrekkers lastig om een houding te vinden. De tafel zat dan ook goed vol met 6 lijsttrekkers, een presentator en een politiek verslaggever. Het RTL debat begon met het grootste thema volgens de panelleden van van RTL Nieuws en dat was wonen. Daarna zouden de lijsttrekkers verder debatteren over de zorg en de portemonnee.

Wonen

Het debat begon zoekend, welke lijsttrekker was nou de favoriete tegenstander van iedereen. In het publiek zaten Nederlanders die slachtoffer zijn van de huidige wooncrisis. Eén ding was wel duidelijk: iedere partij wilde het woonprobleem oplossen. Alleen de manier waarop partijen het probleem wilden aanpakken, verschilde. 

Rob Jetten van D66 trapte af met de stelling dat er slimmer gebouwd moest worden, in zijn woorden, kleinere woningen, zodat de doorstroming gegarandeerd kan worden. Wilders bracht daar tegenin dat dan eerst de woningen naar de Nederlander moesten gaan. De tafel zat zo vol dat het debat vaak verzandde in een kakofonie van verschillende meningen. Zeker Esther Ouwehand was daar het voornaamste slachtoffer van. Zij kon haar standpunten niet goed uitdragen. 

Betere zorg

Na de reclame was het onderwerp betere zorg, een stokpaardje van de SP. Er kwam een vrouw aan het woord die voor haar dementerende moeder zorgde. Er waren geen verzorgingshuizen voor haar beschikbaar. De PVV, BBB en SP hekelen dat er bezuinigd was op verzorgingshuizen en een plan van Marijnissen voor een zorgbuurthuis werd met open armen ontvangen door de lijsttrekkers. 

Dilan Yesilgöz werd aangevallen op het feit dat haar partij de oorzaak was van de bezuinigingen. Yesilgöz pareerde elke aanval door juist te zeggen om vooruit te kijken en te investeren in innovatie in de zorg. BBB zag deze ‘robottisering’ niet echt zitten. De SP viel Yesilgöz ook nog aan maar zij pareerde met: ‘’Ik ga niet hetzelfde debat voeren dat u twaalf jaar lang met Mark Rutte heeft gevoerd’.’’

Consensus

Aan het woord kwam een gezin die het moeilijk had om rond te komen en ook bij dit onderwerp waren de partijen het met elkaar eens. Dit soort gevallen moeten opgelost worden. Het maakte het debat prettig om naar te kijken, maar niet echt spannend. Het debat was aan de voorkant een beetje onthoofd doordat PvdA/GroenLinks en het NSC afwezig waren. En dat was zonde, want dit was een uitgelezen kans om je te presenteren aan het grote publiek.

BREAKING: Phillip Cocu per direct weg bij Vitesse

0

Phillip Cocu is per direct vertrokken bij Vitesse. De club wist in eigen huis niet te winnen van SC Heerenveen. In het GelreDome werd het 1-3 voor de club uit Friesland. Vitesse bevindt zich al een lange tijd in een lastige situatie.

De club uit Arnhem heeft in de eerste twaalf wedstrijden van de competitie 8 punten verzamelt. Vitesse is hierdoor de hekkensluiter van de Eredivisie. Cocu heeft direct na de wedstrijd zijn ontslag ingediend bij de club. De geboren Eindhovenaar houdt het na 14 maanden voor gezien bij de club.

Grootste platenbeurs ter wereld viert dertig jarig jubileum

Dit weekend staat de Brabanthallen vol oude vinyls en cd’s. Daar bevindt zich namelijk de grootste platenbeurs ter wereld. Wat ooit begon als een samenwerking tussen de verzamelbeurs en de muziekbeurs is nu uitgegroeid tot een wereldmarkt. 

De beurs trekt in het hele weekend ongeveer vijftienduizend bezoekers van allerlei verschillende hoeken van de wereld. Zo komen er niet alleen klanten vanuit Australië, Zuid-Amerika en Azië maar ook verkopers komen van heide en verre hiernaartoe. Deze beurs botste dus niet alleen met muziekgenres maar ook van culturen. “Hier ben ik wel het meest trots op, dat mensen van zover komen voor ons evenement” dat zegt Stephan van Zal, woordvoerder van RecordPlanet, het organisatieteam van deze beurs.

Partij voor de Dieren aan tafel bij Nieuwsuur: “Ik heb er hard voor moeten vechten, maar PvdD is harder nodig dan ooit”  

De komende dagen volgt Ey!Daily de verkiezingsreeks van Nieuwsuur. Na SP, neemt vandaag Esther Ouwehand, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren plaats aan tafel. De partij heeft grote belangen bij het aanpakken van de klimaatcrisis en toont daar volgens Ouwehand moed voor.

Het begin van het interview opent Mariëlle Tweebeeke (presentatrice Nieuwsuur) met het feit dat Ouwehand begin september er bijna niet meer was. “Ik heb er hard voor moeten vechten, maar PvdD is harder nodig dan ooit, dus ik ben blij dat ik het gedaan heb”, aldus Ouwehand. Binnen de Partij voor de Dieren heerste een interne discussie. Het conflict ontstond doordat het oude bestuur niet meer door een deur kon met het nieuwe bestuur. “Binnen de partij zijn er initiatieven geweest om de partij verder te laten door ontwikkelen. Het enthousiasme stagneerde ergens”, vertelt Esther Ouwehand. Volgens haar moest de oude garde eruit om een nieuwe frisse wind binnen te laten.  

De vraag is wel of de problemen nu echt voorbij zijn, want het is ook niet de eerste keer dat er een intern conflict bij de PvdD was. Een aantal jaar geleden lag Ouwehand er ook al bijna uit. Ook weten de kiezers als buitenstanders weinig over wat er nu precies is gebeurd. Ouwehand zit al lang in de politiek en weet dat problemen binnen een partij ervoor zorgen dat kiezers wegrennen. Op de vraag of ze PvdD-oprichter Niko Koffeman al had gesproken na het voordoen van het conflict, kwam niet echt duidelijk antwoord. Nieuwsuur heeft Koffeman zelf gesproken en daarin werd duidelijk dat er nog geen gesprek was plaats gevonden. Wat opmerkelijk is, want Koffeman is de oprichter van de partij, Eerste kamerlid en adviseur van de Tweede Kamer.

Tijdens de uitzending kwam een kritische kiezer van de Partij voor de Dieren met de vraag wat de zelfreflectie van Ouwehand is geweest op dit conflict. Daarin geeft de lijsttrekker toe dat ze misschien meer mensen van buitenaf had moeten betrekken bij het probleem. Ze wilde het destijds liever intern oplossen.  

Oppositie of coalitie?

Partij voor de Dieren zit bij een paar gemeentes in de coalitie, waarin ze het relatief gezien goed doen. Zo hebben ze onder andere in Almere een groot bouwproject tegen kunnen houden, wat de anders de natuur veel geraakt zou hebben. De vraag heerst dan ook of ze nu niet ook landelijk mee moeten doen in de coalitie. Volgens José Duindam die in de achterban zit van de PvdD is dit juist hét moment. Het is volgens haar niet erg om water bij de wijn te moeten doen, want het gaat nu té slecht met de natuur en in de coalitie kun je het meeste veranderen.

“Ik zeg niet dat we niet gaan meedoen ik zeg dat het van groot belang is dat juist voor de partij voor de dieren, de andere politieke partijen eraan herinnert dat de klimaatdoelen moeten worde behaalt”, zegt Ouwehand. Op de concrete vraag of ze wel of niet willen gaan meedoen als coalitie komt geen duidelijk antwoord.

Nieuwsuur heeft over deze kwestie stelling laten doen in de achterban van de PvdD. Esther Ouwehand reageert dat ze het hoopgevend vindt. “Ik wil heel graag meedoen als de koers verlegt kan worden naar het oplossen van de klimaatcrisis, maar de enige stabiele coalitie is wel een moedige coalitie”, aldus Ouwehand. Volgens haar zijn dat ook de pijlers waarmee ze na de verkiezingen de gesprekken ingaan.

bron: Ipsos/Nieuwsuur

Wonen

Een opvallend punt in het verkiezingsprogramma van de PvdD is dat ze zes pagina’s hebben besteed aan het oplossen van de wooncrisis. Partij voor de Dieren is van oudsher geen partij die zo stellig op komt voor menselijke problemen. Echter vindt Ouwehand dat deze problematiek zo groot is dat er wel een partij ervoor moet op komen. Volgens haar is de olifant in de kamer dat er in Nederland te veel grond wordt gebruikt als landbouwgrond en veeteelt. Dat is slecht voor de natuur en het zorgt ervoor dat er niet genoeg plek is voor huizen. Op de vraag van Tweebeeke waarom ze zoals veel andere partijen niet willen inkorten op migratie zegt Ouwehand; “We wonen met 18 miljoen mensen in Nederland en 100 miljoen dieren, dus je kan wel uittellen waar de aantallen een beetje scheef zitten.”

Marianne Thieme

Aan het eind van de uitzending werd een quote die Marianne Thieme (medeoprichters PvdD) erbij gehaald. Met de vraag of die quote nu ook nog geld voor de partij. Ouwehand vertelde dat macht nooit een prioriteit zou worden binnen de partij. “Ik vind dat als er een koerswijzing kan worden gemaakt door de coalitie om deze problemen ook echt fundamenteel op te lossen en op de lange termijn te kijken, dan doe de partij voor de dieren mee”, aldus Ouwehand.

bron: Nieuwsuur

Marijnissen: ‘We verzilveren niet de pijnpunten die de SP wel als eerste aanwijst.’

De komende dagen volgt Ey!Daily de verkiezingsreeks van Nieuwsuur. Na het CDA op woensdag, nam donderdagavond Lilian Marijnissen, de lijsttrekker van de SP, plaats aan tafel. “Veel steun intern, maar extern wil het u nog niet lukken”, zo opent presentator Jeroen Wollaars de uitzending.

Bij de SP is iets bijzonders aan de hand dat gedurende het tv-optreden van Marijnissen pijnlijk duidelijk wordt. De verschillende crisissen, zoals de zorg- of arbeidsmigratiecrisis, waar Nederland de laatste jaren tegenaan is gelopen, werden al jaren geleden aangestipt door de SP. Toch heeft ze dit geen extra zetels opgeleverd. Sterker nog: Deze verkiezingen zakken ze in de peilingen naar een dieptepunt van vier zetels.

SP-achterban
De uitzending van Nieuwsuur start positief met een statistiek vanuit de SP-achterban. Daarin komt naar voren dat 70% van de SP’ers Lilian Marijnissen de beste leider vind voor de SP. “Dit zijn pas mijn tweede tweede-Kamerverkiezingen en ik doe dat met overtuiging”, aldus de SP-lijsttrekker. Toch vertaalt deze interne steun zich niet in externe resultaten.

Marktwerking
“Er liggen veel politieke kansen voor de SP,” zo start Lilian haar betoog. De marktwerking in de zorg; Het reguleren van arbeidsmigratie; of het naar boven halen van het toeslagenaffaire; “Onze partij stipte dit al jaren aan,” gaat Marijnissen verder. Door deze politieke kansen ziet de lijsttrekker mogelijkheden binnen de coalitie. Zo ziet ze ministerposten voor ogen voor SP-leden Agnes Kant en Renske Leijten, en ziet ze zelf de post van Sociale Zaken en Volksgezondheid wel zitten.

Al jaren roept de SP om het terugdringen van de marktwerking in de zorg. Ze willen een Nationaal Zorgfonds, waardoor het eigen risico wordt afgeschaft. In een snelle rekensom van Nieuwsuur zal deze systeemwisseling zo’n 100 miljard euro gaan kosten. Dat er problemen binnen de marktwerking van de zorg zouden ontstaan, had de SP al jaren eerder voorspeld. Toch lijkt de oplossing die de SP aandraagt niet haalbaar, zo concludeert Wollaars.

“Het bijzondere is: in het land is die meerderheid er wel. Maar de afgelopen jaren was er een rechtse politiek die nog steeds, ondanks de mooie woorden, niet die beweging maakt naar het terugdringen van de marktwerking in de zorg”

Lilian Marijnissen – lijsttrekker SP

Toeslagenaffaire
SP-kamerlid Renske Leijten was samen met Pieter Omtzigt het gezicht van de toeslagenaffaire. Mede door deze onthulling viel het kabinet in 2022, maar leverde dit voor de SP geen zetelwinst op bij de verkiezingen die daarop volgde. Ze verloren zelfs vijf zetels. Volgens de lijsttrekker van de SP komt dit door bescheidenheid: “Dat moeten we duidelijker laten vallen. Mensen denken toch: als ik op de SP stem, gaan ze er dan wel voor, of wordt het toch weer de oppositie? We verzilveren niet genoeg de pijnpunten die de SP wel als eerste aanwijst.”

Wollaars vat de pijnlijke waarheid samen in een afsluitende vraag: “Hoe frustrerend is het om als SP over de perfecte analyses over het neoliberale beleid van de afgelopen 10-15 jaar te beschikken zonder gelooft te worden?” Waarop Marijnissen antwoord: “Het neoliberalisme is klaar, alleen moeten een paar partijen daar nog aan wennen. Als het aankomt op fundamentele veranderingen, dan zal de rol van een socialistische partij heel belangrijk zijn.”

De hele uitzending bekijken? Klik op deze link!