Drie jaar na ontslag kabinet door toeslagenaffaire: ‘Mag ik een koelkast?
Het is deze maand drie jaar geleden dat kabinet-Rutte III opstapte vanwege het toeslagenschandaal. Het hoofdpijndossier is nog steeds niet opgelost, ook niet voor gedupeerde Bayta en Mandy die nog steeds strijden voor rechtvaardigheid. ‘Mijn advocaat wacht nog steeds op mijn hele dossier.’
15 januari, Mark Rutte fietst met een appel in zijn hand naar Paleis Huis Ten Bosch om het ontslag van zijn kabinet aan te bieden bij de Koning na het snoeiharde rapport over de toeslagenaffaire. Even klinkt er in de huizen van Batya Bayman en Mandy Richter gejuich, maar al snel kwam de realisatie dat het alleen maar vertraging op zou leveren. Inmiddels zijn we drie jaar verder, hoe is het nu met deze twee gedupeerde?
Dat is zo pijnlijk en confronterend voor die mensen.’
Batya Bayman
”We worden nog steeds aan het lijntje gehouden. Er worden stukken uit ons dossier weggelaten. Mijn advocaat wacht nog steeds op het hele dossier.’ Het is zo’n typisch kenmerkend van het hele proces voor Batya Bayman uit Hoek van Holland. Een alleenstaande moeder met vijf kinderen. Ze vecht voor haar erkenning van toeslag, maar dat zit ingewikkeld in elkaar: ‘Er wordt veel beloofd, maar dat komt niet altijd tot zijn recht.’ Het duurt maanden en soms zelf jaren voordat de compensatie terecht komt bij de gedupeerde.
Vorig jaar heeft de Tweede Kamer ingestemd met het wet Hersteloperatie Toeslagen. In die wet is onder meer geregeld dat gedupeerde ouders een eerste bedrag € 30.000 ontvangen en hulp krijgen bij de aanpak van hun schulden. De compensatie is bedoeld voor het hele huishouden. Denk dan bijvoorbeeld aan meubels voor de woonkamer of voor de keuken. ‘Er zijn gedupeerde die dan moeten smeken bij de gemeente met de vraag: ‘mag ik een nieuwe koelkast?’ Dat is zo pijnlijk en confronterend voor die mensen.’
Vechten voor compensatie
Gedupeerden moeten nu allerlei stappen doorlopen om gecompenseerd te worden. Na een korte beoordeling kregen ze al een compensatie van 30.000 euro. Maar wie denkt recht te hebben op meer, krijgt een uitgebreide beoordeling. Bayta heeft inmiddels haar compensatie voor vier jaar binnen, maar vecht nog voor twee andere jaren waarin ze gedupeerd is. ‘Je hebt echt geluk nodig dat je een goede advocaat hebt. Die van mij zit er bovenop, dat is erg fijn. Maar vele gezinnen zijn inmiddels mentaal en fysiek helemaal uitgeput van dat eindeloze procedure.’
”Zou je nog kunnen opschrijven dat dit iedereen dit kan overkomen?
Batya Bayman
Ook Mandy Richter uit Voorne aan Zee heeft weinig hoop meer, maar probeert vol te houden. Ze vecht voor haar gezin: ‘Met mijn huidige partner mocht ik niet samenwonen vanuit financiële oogpunt. Daarom heeft die nu geen recht op de partnerregeling, terwijl hij wel de vader is van mijn jongste dochter.’
De gemeenten denken dat het proces van integraal beoordelen tot 2026 duurt, zo meldt NOS. En de Commissie Werkelijke Schade, die daarna moet beoordelen of mensen extra schade hebben geleden door bijvoorbeeld het verliezen van een huis of een baan, is waarschijnlijk nog tot 2030 bezig.
”Zou je nog kunnen opschrijven dat dit iedereen dit kan overkomen? We hopen dat dit nooit meer in de doofpot terecht komt, aldus Bayta Bayman.
Waarom is de carnavalsband Veul Gère z’n groot succes?
Al een aantal jaar geeft Veul Gère twee concerten in poppodium 013 in aanloop van de carnaval. Deze concerten zijn dan ook altijd snel uitverkocht, het duurde dit jaar 5 minuten en toen waren de kaarten voor 2025 uitverkocht. Maar waarom gaat dit zo snel en waarom doen ze maar twee shows?
Veul Gère is al jaren een van de grootste carnavalsbands van Tilburg, het is van oorsprong een carnavalsvereniging. De mannen kreeg naamsbekendheid nadat ze ieder jaar met een nieuwe carnavalskraker kwamen. Poppodium 013 verzorgt ook al jaren hun concerten die elk jaar in de aanloop van carnaval zijn. Maar waarom zijn er maar twee concerten als er zoveel vraag naar is? Ernst Coomans van 013 zei ‘er is verder echt geen ruimte meer in de planning’. Dus jammer genoeg geen extra show volgend jaar.
Coomans verklaart: ‘Dit type acts is over het algemeen behoorlijk populair; mensen willen feesten en dat is precies wat Veul Gère levert.’ Volgens 013 is dit ook een leuke binnenkomer zo net voor de carnaval om weer iedereen in de sfeer te krijgen.
Volgens Coomans heeft013 nog geen klacht ontvangen over het feit dat de tickets binnen 5 minuten uitverkocht waren. Het lijkt erop dat iedereen die graag wilde gaan, toch nog een kaartje heeft weten te bemachtigen.
Uit een enquete onder Veul Gère blijkt dat de concerten zo goed lopen omdat het lekker laagdrempelig is en er leuke teksten zijn. Ook Tilburg is er een grote fanbase van Veul Gère hierdoor gaat de kaartjes ook snel.
Ook bleek dat de nummers ‘De Gròzzie van Mèn Buurvrouw (Derin, deruit)’ en ’Stripke Veur’ erg goed in de smaakt te vallen onder de carnavalsfans. De dubbelzinnigheid is ook benoemd als iets wat Veul Gère zo goed maakt als band. De muziek is voor jong en oud, maar als je wat ouder wordt begin je de teksten vaak ook beter te begrijpen.
De Tilburgers kunnen blij zijn met een groep als Veul Gère, dus mocht je dit jaar gaan carnavallen kun je genieten van de heerlijke nummers van deze heren.
Bron foto: Rob Engelaar, ANP
De Schrobbelèr bonbon van Huize Geers is razend populair
TILBURG – Sinds 1937 maken ze bij chocolatier Huize Geers al bonbons. Hein Geers is inmiddels de vierde generatie die zich heeft gespecialiseerd in het vak. Sinds 2008 is hij de eigenaar van het bedrijf. Naast de 38 verschillende smaken bonbons, verkopen ze ook een hele speciale bonbon: de Schrobbelèr bonbon.
Met zo’n 150.000 verkochte bonbons per jaar kun je wel van een succes spreken. De bonbon is ontstaan doormiddel van een samenwerking tussen Huize Geers en Schrobbelèr. Schrobbelèr kwam met het idee en Huize Geers heeft de bonbon vervolgens uitgewerkt. De afgelopen jaren heeft Hein Geers hem nog verder doorontwikkeld.
De smaak
Een Schrobbelèr bonbon delen wordt lastig, want door de nog vloeibare Schrobbelèr binnenin, is doormidden snijden geen optie. Doordat een deel van de vulling nog vloeibaar is, gebeurt er tijdens het eten van de bonbon veel in je mond. Een lichte crunch in combinatie met de sterke Schrobbelèr en smaak van de pure chocolade maakt deze bonbon erg bijzonder.
Eigen chocolade maken
Daarnaast is Huize Geers één van de weinige chocolatiers in Nederland die nog zijn eigen chocolade maakt. Inmiddels is het aantal chocolatiers die tot die categorie behoren zelfs op één hand te tellen. Naast de chocolade zijn zelfs sommige machines die bij het proces komen kijken ook zelf gebouwd, vertelt Hein.
Napels: Weg met vergane flats, maar ook weg met kunst
NAPELS – Het groene licht is gegeven voor de sloop van de vervallen appartementengebouwen ‘De IJzeren Taverne’, bekend door de werken van de Napolitaanse kunstenaar Jorit. Er ligt een plan klaar om nieuwe woningen te bouwen, maar drie grote kunstwerken gaan mee de sloop in.
Vanaf vandaag, 2 februari, start de afbouw van de huidige gebouwen om plaats te maken voor 28 energie-efficiënte flatgebouwen. Een megaproject die plaats maakt voor 360 gezinnen, wat zo’n 106 miljoen euro kost. In de wijk San Giovanni a Teduccio in Napels hopen ze al eeuwige tijd op vernieuwing van de verwaarloosde ‘Taverna del Ferro’, of ‘De IJzeren Taverne’, zoals het appartementencomplex wordt genoemd.
Verlies en vooruitgang
De buurt wordt tot in het heden geassocieerd met armoede en illegaliteit. Maar met dit project moeten de woningcomplexen worden voorzien van ontmoetingsruimtes, speelplaatsen, gedeelde parken en een sportschool. De gemeente Napels deelt dat dit bouwproject er voor moet zorgen dat het imago en de leefbaarheid van de wijk vooruit gaat. Alleen maar goed nieuws, toch?
Echter verdwijnt daarmee ook kunst. Waaronder ’s werelds grootste kunstwerk gewijd aan voormalige voetballer Diego Maradona, die in Napels als legende wordt beschouwd. De ‘IJzeren Taverne’ kwam in de schijnwerpers te staan door de muurschilderingen van de Napolitaanse en half-Nederlandse straatkunstenaar Jorit Ciro Cerullo (artiestennaam: Jorit). De kunstenaar staat bekend om zijn werken in Italië, Palestina en Oekraïne. Hij gebruikt zijn kunst voor activisme, en schildert vaak op verwaarloosde gebouwen. De murals zouden in eerste instantie behouden worden, maar er is toch besloten om ze mee te nemen in de sloop. ‘Ja tegen de nieuwe Taverna del Ferro, maar laten we de muurschilderingen van Maradona, Che Guevara en de autistische jongen Niccolò redden,’ vinden de bewoners van de buurt.
‘Een stad is altijd in ontwikkeling, dan weet de kunstenaar dat het niet voor eeuwig blijft bestaan.’
Dennis Elbers, kunstenaar en oprichter van Blind Walls Gallery
Sentiment
Toch is het verdwijnen van straatkunstwerken inherent aan de kunstvorm, vind Dennis Elbers, kunstenaar en oprichter van de straatkunstcollectie Blind Walls Gallery in Breda. Want daar verdwijnt ook weleens straatkunst. ‘Een stad is altijd in ontwikkeling, dan weet de kunstenaar dat het niet voor eeuwig blijft bestaan.’ Maar Elbers ziet ook dat emotie een rol speelt bij de discussie. ‘Je ziet soms dat een gemeenschap heel gehecht is geraakt aan een straatkunstwerk. De sloop daarvan is een tastbaar bewijs van verandering, wat mensen moeilijk vinden.’ Hij voegt er aan toe dat er een ander sentiment speelt: ‘Iemand als Maradona, die als held wordt gezien, is niet zomaar een schildering. Als het een willekeurig kunstwerk was geweest was het misschien minder in opspraak.’
In eerste instantie hoopte Jorit Cerullo dat de kunstwerken gespaard zou worden, maar in een interview met Corriere del Mezzogiorno laat hij weten dat het ‘nuttiger is om comfortabele woningen te hebben’. Mogelijk komt er een nieuw werk van Diego Maradona wanneer de bouw af is.
Gemeente Cranendonck blij met komst spreidingswet: ‘Zodra er meer opvanglocaties zijn, kan de gemeente ontlast worden’
Gisteren, 1 februari is de spreidingswet ingegaan. Het doel is om het aantal asielzoekers beter te verdelen over de gemeentes. Het asielzoekerscentrum Budel is na Ter Apel het grootste azc van Nederland. De overlast die een deel van de bewoners van het azc veroorzaakt heeft grote gevolgen voor de gemeente Cranendonck. Zo is er al beveiliging op het treinstation en stopt de bus niet meer bij de bushalte voor het azc.
De gemeente Cranendonck is blij met de spreidingswet: “Hierdoor zullen er opvangplekken bijkomen waardoor asielzoekers eerlijker en beter verspreid kunnen worden.” Het azc zit overvol en de mogelijkheden om asielzoekers te laten doorstromen zijn klein. “Zodra er meer opvanglocaties zijn, kan Cranendonck ontlast worden”, aldus de gemeente.
De lokale politieke partij ELAN denkt dat het lastig te zeggen is of de spreidingswet zal helpen tegen het verminderen van de overlast in Cranendonck. “Minder opvangplekken wil niet zeggen dat er ook sprake is van minder overlast. Daar komen ook nog andere factoren bij kijken, zoals de samenstelling van de opvangplekken”, aldus Geert Rijkers, raadslid ELAN.
Studenten klagen over hoge prijzen Horecagelegenheid Mindlabs
Veel studenten zijn het er mee eens, de prijzen bij kantine ‘But first coffee’ in MindLabs zijn te duur. Dat blijkt uit een enquête gehouden door EyDaily onder tientallen mensen in MindLabs en meerdere gesprekken met studenten en beleidsmakers afgelopen weken.
Uitgangspunt van de catering
Volgens Michel Goebbels, manager bedrijfsvoering Fontys Journalistiek, dient ‘But First Coffee’ meerdere doelen. ”De horecagelegenheid dient als sociale ontmoetingsplaats, een trefpunt voor medewerkers en studenten. Belangrijk om duidelijk te maken is dat het uitgangspunt van But First Coffee is om kost dekkend te zijn, niet winstgevend.” Gabriël Bergmans, ex-procesmanager van Fontys, zegt zelfs dat ze verlies draaien. ”Het verlies was na de opening van MindLabs nog erger, omdat Fontys in het begin als enige huurder in MindLabs zat.” Tot slot voegde Goebbels toe dat loonkosten de grootste kostenpost vormen. ”Dit moet je allemaal terug verdienen in kopjes koffie en panini’s.” De huurders in MindLabs moeten aan het einde van het jaar dit verlies vergoeden. Eerder schreef De Gelderlander ook een artikel over studenten die klaagde over hoge prijzen van broodjes in de kantine van de Wageningen universiteit.
Samenwerken met LocHal & prijsharmonisatie
Volgens Bergmans speelde ook de ligging naast de bibliotheek mee in het besluit van de kantineprijzen. “Omdat de twee horecapunten van de bibliotheek en MindLabs zo dicht bij elkaar zitten, hebben we gezegd dat er ook een soort harmonisatie van de prijzen moet zijn. Anders zul je zien dat mensen naar MindLabs gaan, omdat het daar goedkoper is. Toen hebben we LocHal gevraagd of ze ervoor willen zorgen dat er bemensing komt, voorraad is en dat er spullen zijn. Maar, omdat het relatief ver lopen is, werd het assortiment zeer beperkt’’. MindLabs beschikt niet over een keuken én de voorraad moet vanuit LocHal komen, ook dit heeft lichtelijk invloed op de prijs. Hierdoor kan men dus niet zomaar de prijs halveren.
De kwaliteit van de catering is ook punt van discussie volgens Goebbels: ”men zou zelfs kunnen stellen dat de kwaliteit slecht is, erg slecht. Dat MindLabs zo’n beperkt assortiment heeft, maakt dat er op dit ogenblik gesprekken plaatsvinden voor een mogelijke oplossing. Dit probleem is alleen niet snel te verhelpen’’.
Eventuele oplossingen
Zowel Bergman als Goebbels hebben vaker oplossingen aangedragen. Een betalingssysteem waarbij Fontys medewerkers en studenten korting krijgen zou een goede optie zijn; door de prijs te verlagen voor alléén deze groep krijg je geen concurrentie met de LocHal. Hierdoor worden er meer voedingsartikelen verkocht, omdat mensen niet naar de goedkopere alternatieven gaan. Ook een vorm van studentenkorting wordt als een optie gezien. Door dit alles zou het uiteindelijke verlies minder aanzienlijk zijn.
Recordaantal bezoekers in de Efteling
2 februari 2024- De Efteling had afgelopen jaar een record aantal bezoekers. Maar liefst 5,56 miljoen mensen kwamen het park bezoeken. Ook kregen ze een hogere gastwaardering: 8,64. Wat daarnaast opvallend was: veel buitenlandse bezoekers.
De stijging in buitenlandse bezoekers was opvallend omdat Belgische gasten zorgde voor 48% van de stijging en Duitse voor 33%. “De toename in het aantal bezoekers was geen doel op zichzelf voor het park. Een exacte reden voor de stijging kunnen we hier niet voor aangeven” vertelt Steven van Gils, woordvoerder van de Efteling. Het park haalde eerder in 2022 ook een record aantal: 5,43 miljoen bezoekers. Vorig jaar zijn er ondanks klachten over de vele sluitingen van achtbanen toch nog meer mensen gekomen.
Ook waren de gasten zeer tevreden, de Efteling merkte een verhoging van de gastwaardering op. Dit was namelijk dit jaar 8,64 en in 2022 8,59.
Steven van Gils vertelt dat ze de stijging aan proberen te houden door ervoor te zorgen dat het park er goed uit blijft zien en door nieuwe attracties toe te blijven voegen. “Zo openen we dit jaar een nieuw themagebied met de nieuwe attractie de Danse Macabre en in 2025 open we het Efteling Grand Hotel bij de ingang.” Tot slot vertelt meneer van Gils dat ze voldoende personeel hebben om de stijging op te vangen en dat ze steeds een 9+ beleving willen geven en om mee te blijven doen in de top van Europa.
Column: ‘Nieuwsmakers is vergelijkbaar met stage lopen zonder stagebegeleider’
‘De nieuwsmakers is de perfecte voorbereiding op je stage’, heb je die zin in de afgelopen tien weken weleens voorbij horen komen? Het zou niet meer dan terecht zijn. Op papier leer je exact hoe je te werk moet gaan op je stage. In de praktijk? Laten we zeggen dat het nog wat verbeteringen kan gebruiken.
Als hoofdredacteur blik ik terug op de afgelopen periode nieuwsmakers. Voor dit blok heb ik mijn stage bij RTL Nieuws afgerond en twintig weken op een echte redactie rondgelopen. Met deze ervaring op zak, bekijk ik of de nieuwsmakers daadwerkelijk een goede voorbereiding op stage is of niet meer dan een slap aftreksel waardoor je toch in het diepe wordt gegooid.
‘Het principe van de nieuwsmakers is simpel: met je redactie ga je binnen je eigen thema nieuws maken. Duidelijk? Oké. Start.’ Zo zou je de eerste weken perfect omschrijven. De insteek is daarmee precies zoals die hoort te zijn. Met een mix van tweede- en derdejaars zou de basiskennis van een goed niveau moeten zijn. Elke groep beschikt over een coach en er zijn experts en onderwijsassistenten aanwezig voor hulp. Zo wordt het een gooi in het diepe met zwembandjes, alleen zijn deze bandjes zo lek als een mandje.
De nieuwsmakers is vergelijkbaar met stage lopen zonder stagebegeleider, goedwerkende basis, overzichtelijk website of capabele collega’s die je kunnen ondersteunen. Geloof mij, die maken je stage écht een stuk makkelijker. Dat wil niet zeggen dat stage gemakkelijker is. Integendeel. De eisen die gesteld worden liggen bij de nieuwsmakers lager dan je zou mogen of willen verwachten. Door het nieuwe onderwijs moet je groei aantonen. Met andere woorden, je kunt geweldig zijn doorgegroeid maar nog niet klaar zijn voor stage. Tegelijkertijd kun je ook amper ontwikkeling hebben laten zien, maar al tegen stageniveau aanzitten.
Wie een korte rondvraag doet bij elke redactie zal echter al snel ontdekken dat een rode draad vinden lastig is.
Ryan Verhaegen, hoofdredacteur
Wat is de oorzaak hiervan? Het is heel makkelijk met z’n allen te zeuren op school. Niet onterecht, maar ook niet compleet terecht. De ondersteuning om studenten stage klaar te maken, zijn vrijwel niet aan te bieden. Een coach moet niet één, maar tien tot twaalf studenten begeleiden. In de twee voorgeschreven dagdelen die daarvoor staan een vrijwel onmogelijke opgave. De experts voor feedback zijn daarnaast alleen op de voorgeschreven momenten of op afspraak beschikbaar. Moet je nagaan dat ongeveer zestig studenten vijf producties moeten laten feedbacken. Dat zijn zo’n driehonderd producties. Daarvoor staat ongeveer acht keer drie uur tijd ingepland. Snelle uitkomst: dat komt neer op 12,5 producties per uur, succes.
Nu zit de nieuwsmakers niet iedere periode even vol als de afgelopen tien weken en zal de nieuwsvloer de komende periodes een stuk leger zijn. Toch zou het gemis in begeleiding opgevangen kunnen worden door een duidelijke structuur. Wie een korte rondvraag doet bij elke redactie zal echter al snel ontdekken dat een rode draad vinden lastig is. Wel of geen ANP berichten? Nieuws van de dag of eigen nieuws? Doelgroep? Onderwerpen buiten de thema’s? Vragen waar pas gedurende de weken antwoord opkwam, al zijn een aantal vragen nog steeds onbeantwoord.
door de nieuwsmakers maak je de sprong in het diepe mét opgepompte zwembandjes en hopelijk kun je het na stage zonder.
Ryan Verhaegen, hoofdredacteur
Een goed bruggetje om terug te komen op mijn vraag: is de nieuwsmakers de ideale voorbereiding op stage? Het antwoord is en blijft ja, alleen ontbreken er zaken om helemaal goed voorbereid op stage te gaan. Kun je dat aan de nieuwsmakers wijten? Niet volledig. Zowel in het eerste jaar, als in de andere rollen zullen stappen gezet moeten worden om het basisniveau op te krikken. Wel kan de nieuwsmakers ervoor zorgen dat er één duidelijke lijn wordt getrokken die scheve gezichten voorkomt. Daar dragen de expertlessen die tussendoor worden ingepland overigens niet aan bij. Die verhogen hoogstens de schermtijd van de studenten met een aantal uur.
Moet iedereen zich nu zorgen maken dat stage te moeilijk wordt? Nee hoor. Het blok is een perfect kijkje in de keuken en heel leerzaam. Het meemaken van een vergadering, leren hoe je moet pitchen en gewoon aan de slag gaan met nieuws geeft echt goed inzicht. Dat laatste is de kern. Vooral gewoon doen is het beste wat de nieuwsmakers je te bieden heeft. Doen, op je bek gaan en het beter doen in omgeving waar het mag. Ondanks dat veel niet perfect loopt, is die ervaring erg belangrijk.
De dingen die mislopen vallen misschien pas op wanneer je in het werkveld hebt gestaan. Mocht je die ervaring nog niet hebben en denken ‘wat doe jij moeilijk?’ door de nieuwsmakers maak je de sprong in het diepe mét opgepompte zwembandjes en hopelijk kun je het na stage zonder. Tot over twintig weken.
Apotheken in Tilburg kampen met geneesmiddelentekort
Foto: Gezondheid.nl
Geschreven door: Jenny Wanders
Het afgelopen jaar was het tekort aan geneesmiddelen in Nederland hoger dan ooit, meldt apothekersorganisatie KNMP. Zo blijkt uit onderzoek van de organisatie dat 5 miljoen van de 13 miljoen medicijngebruikers daar de gevolgen van hebben ervaren. Ook apotheken in Tilburg hebben last van dit probleem.
Dat het geneesmiddelentekort in 2023 een hoogtepunt heeft bereikt, is volgens Tilburgse apotheken niet choquerend. Dit heeft te maken met leveringsproblemen, omdat de meeste medicijnen geproduceerd worden buiten de EU. Daarnaast bepalen zorgverzekeraars welk medicijn jaarlijks de voorkeur krijgt om te leveren en dan besluiten fabrikanten niet al te hoge voorraden van een bepaald middel te produceren.
Volgens Hetty Vermeulen van Service Apotheek Groenstraat was het tekort er eerder ook al. ‘’Het geneesmiddelentekort loopt steeds op. Zo was het er de voorgaande jaren ook al. Het is een algemeen iets waar veel fabrikanten mee kampen.’’
Alternatieve medicijnen
Ook andere apotheken in Tilburg hebben last van het tekort zoals Service Apotheek Zorgvlied. ‘’We hebben voor huisartsen lijsten opgesteld met alternatieven als een middel niet leverbaar is. Van specialisten hebben we lijsten gekregen met alternatieve medicijnen, zo kunnen we medicatie B geven als medicatie A niet aanwezig is,’’ geeft apotheker Geert Jan Heymeijer aan. ‘’Antibiotica en Ozempic voor diabetespatiënten geven de meeste problemen in onze apotheek. Toch zijn antibiotica het grootste probleem als die nauwelijks leverbaar zijn, omdat zowel volwassenen als kinderen deze medicijnen mogen gebruiken. Een veel grotere groep patiënten dus. In Nederland krijg je een eerste keuze op het gebied van antibiotica en als dit medicijn er niet is dan krijg je een tweede keuze. Dit is dan het reserve medicijn. Dit geef je liever niet omdat je de kans op weerstand van reserve middelen zo klein mogelijk wil houden’’
Oplossingen
Volgens Inge van Schaik, apotheker van Service Apotheek De Blaak kan het zijn dat patiënten zelfs naar het buitenland moeten gaan voor een specifiek medicijn. ‘’Vanwege het tekort moeten we soms patiënten naar België of Duitsland sturen om sommige medicijnen te halen. Ik mag het niet zelf importeren, want daar moet ik ook weer een aparte vergunning voor aanvragen. Het gebeurt niet vaak dat we patiënten naar het buitenland sturen. In de meeste gevallen bieden we een alternatief geneesmiddel aan. In geval van antibiotica is het risico dat het alternatieve medicijn de bacterie niet doodt en dat het langer duurt voordat je weer beter bent.
Het tekort zou opgelost kunnen zijn als een deel van de productie naar Nederland verplaatst wordt. Ook moeten zorgverzekeraars meerdere fabrikanten aanwijzen in hun preferentiebeleid, zodat er back up mogelijkheden zijn bij productie- of leveringsproblemen.’’
