Ondanks het noodweer van gisteren op Curaçao wordt vanavond de ceremonie voor het eerherstel van de Curaçaose held Tula voortgezet. Ruim 225 jaar later krijgt de slaaf, die heel lang gezien werd als crimineel, een genoegdoening en de status van een verzetsstrijder. Maar wie was de beste man eigenlijk en waarom is zijn eerherstel zo belangrijk?
De eilandbewoners van Curaçao hebben zichzelf een hele poos hard gemaakt over een eerherstel vanuit de Nederlandse regering voor de historische held Tula. Nu is het dan eindelijk zo ver: Tula krijgt zijn compensatie. De bedoeling was dat zijn officiële eerherstel op 3 oktober voltrokken zou worden. Dit is namelijk ook de datum waarop Tula vermoord werd 228 jaar geleden. Dit kon helaas niet doorgaan. Door het noodweer op Curaçao is het verplaatst naar 4 oktober.
Slaaf in opstand
Tula werkte jarenlang als slaaf op een plantage. Hij was altijd al een iemand die protesteerde tegen het onrecht dat de slaven aangedaan werd door hun meesters, met als doel meer vrijheid en gelijkheid. “In de Koloniale tijd lagen de verhoudingen heel anders dan nu, waardoor afwijken van de standaard niet gewaardeerd werd. Tula werd gezien als een onruststoker in zijn tijd,” vertelt Karwan Fatah-Black die werkt als slavernijhistoricus aan de universiteit van Leiden. Tula sprak namelijk medeslaven toe en nam in 1795 het initiatief om samen met ruim 40 slaven hun werk stil te leggen.
Maar het was niet opmerkelijk dat hij in verzet kwam in deze tijd. “We zien in het jaar 1795 dat er meerdere opstanden kwamen vanuit slaven in het Caribische gebied. Tula was dus niet een pionier, maar werd juist geïnspireerd door andere. Het was niet alleen op Curaçao het geval, want het was meer een ontwikkeling die zich in het hele Caribisch gebied voordeed. Het gebeurde ook in andere kolonies,” aldus Karwan. Met Tula en andere verzetsleiders liep het slecht af: ze werden namelijk op een wrede wijze om het leven gebracht, ook door Nederlanders.
Erkenning
Een aantal decennia geleden zijn de inwoners van Curaçao Tula gaan zien als een held. “Op Curaçao was er bij sommige mensen al erkenning, maar bij het merendeel kwam dit in 1996 toen er een nieuwe politieke erkenning van verschillende historici kwam. Er gingen toen ook veel meer mensen schrijven over het slavernijverleden waardoor de bevolking zich ook meer betrokken voelt bij deze geschiedenis.” Ruim 2 eeuwen later krijgt Tula dus wel zijn eerherstel. Veel mensen vinden dit dan ook meer dan terecht. Zo ook Karwan: “Ik denk dat het goed is dat dit gebeurt, juist ook op de Caribische eilanden. Omdat de slavernij juist heel lang ontkend is, is erkenning op zijn plaats. Zo wordt nog een keer de positieve kant van dit verhaal belicht.”
