Extinction Rebellion, de activistische beweging die zicht inzet tegen klimaatverandering, protesteerde in het Limburgse Roermond. Dit keer zetten ze zich in tegen de vervuiling van de Maas. Ze liepen eerst een rouwstoet, waarin ze rouwden om het leven in de rivier en de volksgezondheid. Hierna protesteerden ze bij Waterschap Limburg, waarna ze ook met hen in gesprek gingen.
TU Delft ten einde raad na afkeuring vrouwenquotum
TU Delft zit met de handen in het haar over het afgekeurde vrouwenquotum. Volgens Joris Melkert, luchtvaartdeskundige van TU Delft, was er geen andere optie om meer meiden aan te trekken. Eerst wil TU Delft met de demissionair minister van onderwijs, cultuur en wetenschap in gesprek, maar pas het volgende kabinet zou de regelgeving rondom het voortrekken van vrouwen kunnen veranderen. Dit kan volgens Joris Melkert nog jaren duren.
“Werk je met een minderheid, dan heeft die er altijd last van dat ze een minderheid is.” Zo schetst Melker de situatie van het aantal meiden op technische opleidingen vergeleken met jongens. Van de vooraanmeldingen van TU Delft is 23% vrouw. Het internationale streefgetal van vrouwen in de technische sector is 30%. Wel weet ze dat eerdere maatregelen niet voldoende zijn om het internationale doel te behalen. “Je kunt denken aan rolmodellen voor nieuwe studentes, maar die hebben we al. Het levert niets extra op.”
Volgens een studente van TU Delft, Lana van Duin zou het helpen om het stereotype ‘dit is een jongensding’ van technische opleidingen af te halen. “Dat maakt het aantrekkelijker om ergens te komen werken of studeren.”
Van Duin merkt op dat er veel interactie is tussen jongens en meiden op school. Toch is ze blij dat ze niet het enige meisje is. “Vandaag kwamen de jongens bijvoorbeeld niet opdagen bij het groepsproject en ze hebben ook niet aangegeven waarom. Dat is niet altijd zo, maar mannen communiceren vaak toch even wat anders.”
Het is in Nederland verplicht om vrouwen in technische beroepen voor te trekken, mits ze geschikt zijn. Melkert vindt het bizar dat het juist verboden is om hetzelfde te doen op een technische school. “Hoe kunnen we geschikte kandidaten leveren voor die banen als er nog zo weinig vrouwen op scholen zijn?”
Experts sceptisch over de Zuid-Hollandse plannen voor woningbouw
De plannen die provincie Zuid-Holland gesteld heeft omtrent woningbouw, zijn niet realistisch. Het plan was om voor 2032 zo’n 265.000 woningen te bouwen, verspreid over de hele provincie. Dit is tot stand gekomen nadat 98% van de 3000 plannen om woningen te bouwen zijn goedgekeurd. Experts noemen de plannen echter onrealistisch.
Volgens Peter Boelhouwer, hoogleraar huisvestigingssystemen, is het in de praktijk heel erg moeilijk om dit te realiseren. Hij kijkt hierbij naar een onderzoek wat hij met Cobouw heeft gedaan. Hieruit blijkt dat enkel elf van de 35 regio’s hun woondoelen haalt. “Met name in Zuid-Holland is het percentage laag, slechts rond de 60% van de plannen wordt daar gerealiseerd.” Hierbij is gekeken naar de plannen voor 2023 en de uiteindelijk gebouwde huizen volgens het CBS. Ook denkt hij dat dit percentage de komende jaren niet zal gaan stijgen. Dat heeft te maken met het vallen van steeds meer bouwvergunningen. “Hierdoor kun je verwachten dat de komende twee jaar het percentage nog lager gaat worden. Die planningen om het af te krijgen gaan we dan niet in die termijn halen.”
Grondprobleem
Een ander probleem wat zich zal gaan voordoen heeft te maken met de grond. Volgens Jan van der Doelen, expert in de woningbouw, zal daar nog veel bezwaar over komen. Hij trekt in twijfel of we wel genoeg grond hebben. De grond is namelijk verdeeld over verschillende groepen (bijvoorbeeld: de overheid, particulieren, bedrijven). Er moet dus eerst geregeld worden dat er op die grond gebouwd mag worden, zonder dat zij bezwaar tekenen. “Zuid-Holland is natuurlijk best dichtbevolkt, dus er zullen veel mensen zijn die het er niet mee eens zijn”, stelt Van der Doelen. Dit is volgens Boelhouwer ook de reden dat veel van de 3000 bestemmingsplannen af zullen gaan vallen. “Je kunt de plek wel hebben, maar je moet het nog maar georganiseerd zien te krijgen”, vertelt Boelhouwer.
Betaalbaarheid
Ook zullen er nog plannen uitvallen omdat het financieel niet haalbaar is. Boelhouwer vertelt dat de bouwkosten en kapitaalmarktrente de laatste paar jaar fors zijn gestegen, waardoor de bouw automatisch ook duurder wordt. “We willen ook steeds meer met duurzame materialen bouwen, wat het ook nog eens duurder maakt.”
Nog niet genoeg
De plannen zullen volgens Van der Doelen niet genoeg zijn om de woningcrisis tegen te gaan. Het is niet bekend hoeveel er in Zuid-Holland gebouwd moet worden, maar hij stelt dat er voor 2030 een miljoen huizen gebouwd moeten worden in Nederland. “Vandaag de dag komen we zo’n 400.000 huizen te kort, maar de behoefte wordt als maar groter”, legt hij uit.
Kritiek op de bouw
Minister voor Volkshuisvestiging en Ruimtelijke Ordening Hugo de Jonge heeft eerder al kritiek losgelaten op de woningbouw in Zuid-Holland. In een debat vertelde hij met alle provincies goede afspraken kan maken, behalve met Zuid-Holland. Daarnaast heeft hij een brief naar de Gedeputeerde Staten geschreven waarin hij eist dat de provincie zich aan de voorwaarden gaat houden. Als dat voor eind april niet zou gebeuren, zal de minister overwegen in te grijpen.
Foto: ANP/ Jeffrey Groeneweg
Vereniging Eigen Huis vraagt aandacht voor woningnood starters
Vereniging Eigen Huis heeft aandacht gevraagd in de tweede kamer over de situatie van starters in de woningmarkt in de Tweede Kamer. De vereniging pleit dat de overheid ieder jaar 10.000 betaalbare woningen moet bouwen. Bij de presentatie van de vereniging waren partijleden van alle formerende partijen. Na de presentatie was er een debat met de Commissie van Binnenlandse Zaken over woonvoorziening met demissionair woonminister Hugo de Jonge.
Toename toerisme op Tenerife zorgt voor uitdagingen
Na de COVID-19-pandemie heeft het toerisme op Tenerife een enorme groei doorgemaakt. Dankzij de keuze om zich na de coronacrisis te focussen op kwaliteitstoerisme, is de doelgroep van vakantiegangers in Tenerife veranderd. De toename van toerisme en het focussen op een andere doelgroep kan in de toekomst voor problemen gaan zorgen. ” Tenerife zal nooit klaar zijn voor zoveel toeristen.’’
Het eiland Tenerife is het grootste van de Canarische eilanden. Het eiland heeft in de afgelopen jaren een aanzienlijke toename van het toerisme gezien, met een opvallende stijging van Nederlandse bezoekers. Martijn Smeenge, een deskundige op het gebied van toerisme, benadrukt dat Tenerife een aantrekkelijke bestemming is geworden, vooral vanwege het klimaat. Met name aan de zuidkant van het eiland. Smeenge legt uit dat Tenerife na de coronapandemie de keuze maakte om zich te focussen op bezoekers die meer te besteden hebben. In eerste instantie zou dat dan het golftoerisme zijn. ”Nu is de doelgroep dat Tenerife bezoekt vooral ‘quality tourism’. Dit heeft geleid tot een stijging van de huisprijzen, vluchten en accommodaties. Hierdoor is het voor sommige bezoekers moeilijker om het eiland te bezoeken.
Alejandro Schindelmann, van Excursions Centre Costa Adeje, is al 25 jaar werkzaam bij dit bedrijf. ”Ik vind het toerisme ook wel positief, want zonder toerisme komen wij niet rond.” Ook Gerard van Viajes excursion shop Santa Cruz de Tenerife ziet positieve aspecten. ”De doelgroep dat Tenerife nu bezoekt, heeft iets meer geld. Ik vind dat makkelijker om mee te werken.” Maar de groei van het toerisme brengt ook uitdagingen met zich mee.
Mogelijke toekomstproblemen
Schindelmann waarschuwt dat Tenerife niet te veel toeristen moet toelaten. ”Wij zijn daar niet op voorbereid. Dan zouden we grotere hotels moeten hebben, het transfer moet beter worden en we moeten meer water zuiveren.” David van Yolo excursion Santa Cruz ergert zich aan het gedrag van sommige toeristen. ”Ze zouden hun gedrag kunnen verbeteren. Vooral Engelse toeristen, want die zijn asociaal. Ze vervuilen het eiland. Nederlandse toeristen daarentegen, gedragen zich goed.” Ook Smeenge benadrukt een aantal problemen zoals: overbevolking, vervuiling en verstoring van lokale gemeenschappen en ecosystemen. Schindelmann heeft zijn twijfels over het groeiende toerisme. ”Ik denk dat Tenerife nooit klaar zal zijn voor zoveel toeristen.’’ Ondanks vele economische voordelen, moet het eiland volgens Smeenge en Schindelmann er wel voor blijven zorgen dat milieu en cultuur beschermd wordt.
Toename Nederlandse toeristen
Wereldwijd hebben 9166741 bezoekers in 2023 Tenerife bezocht. In 2019 waren dit 8441644 bezoekers. Dit is een toename van 7,91%. Wat opvalt is een stijging van Nederlandse bezoekers. Volgens cijfers van WebTenerife is het aantal Nederlandse passagiers dat het eiland bezocht gestegen van 166.463 in 2019 naar 211.084 in 2023, wat een toename van 26,81% aanduid.
Uitgelichte foto: Indy Bosters
Gemeente Tilburg speelt in op zacht voorjaar: ‘Beplanting moet bijdragen aan biodiversiteit’
Weinig mensen zullen op dit moment klagen over het zachte weer. Ondertussen schuilt er wel een gevaar in. De biodiversiteit komt er door onder druk te staan. De gemeente Tilburg is er actief mee bezig als het aankomt op aanleg van natuurprojecten.
Door het zachte weer staat de natuur bij het begin van de lente al vol in bloei. In februari kwam vakblad Nature Today met een publicatie waarin stond dat lenteplanten gemiddeld een maand eerder in bloei staan dan vijftig jaar geleden. Dat ziet ook Rob van Dijk, stadsecoloog van de gemeente Tilburg. Het is een gevolg van klimaatverandering en dus een gegeven waarmee rekening moet worden gehouden in de toekomst. Dat gaat Tilburg doen via een beleidsplan. “We gaan binnenkort een nieuwe nota biodiversiteit vaststellen”, vertelt Van Dijk. “Het bloeistation begint eerder en daar moeten we denk ik ook met onze beplanting meer op inspelen in de openbare ruimte.”
Met die nota wordt niet alles al precies vastgelegd. Per project kijkt de gemeente naar de juiste invulling. “Het is een nota op hoofdlijnen. Daarin komen bijvoorbeeld voorwaarden in over de planten in de openbare ruimte, die altijd bij moeten dragen aan de biodiversiteit.” Van Dijk wijst op het project rondom het stadshuis. Daar zijn volgens hem nog te veel vaste planten, zoals siergrassen, aangeplant. “Die dragen niet zo heel veel bij aan de biodiversiteit. Vooral niet voor insecten. Dus daar mogen we nog wel meer aan doen.”
Bestuivers
De verandering in het bloeiseizoen heeft volgens Van Dijk de meest impact op die insecten, zoals bijen en hommels. Daar moet met de beplanting op in gespeeld worden. “Dat hoor je ook bij mensen van Wageningen Universiteit, zoals Arnold van Vliet. Zij hebben sterke vermoedens dat zwakke winters die we nu hebben, de insecten op dit moment aan het nekken zijn.” Insectsoorten komen te vroeg uit hun winterslaap en kunnen nog niet genoeg voedsel vinden. Daar speelt de gemeente op in door soorten aan te planten die de biodiversiteit versterken en daarmee tegelijkertijd de beestjes helpen.
Het grote gevaar schuilt nog in een mogelijke vorstperiode. Hoe vroeger in het seizoen planten opbloeien en insecten uitvliegen, hoe groter de kans nog bestaat op (strenge) vorst. “Zelfs als er nu nog een matige vorst komt, dan schat ik in dat het voor veel insecten een klap betekent. Voor de bloemen misschien niet meteen. Uiteindelijk hangt alles wel met elkaar samen natuurlijk.” De planten kunnen volgens Van Dijk iets beter tegen een kleine vorst, zeker als die niet lang duurt. “Het is vervelend voor een fruitboom als de bloesem bevriest, want dan komt er minder fruit aan. Alleen die boom die blijft wel staan. Het zijn met name die insecten en alles wat daar weer van afhankelijk is, zoals insecten etende dieren, die hebben daar het meest onder te lijden.”
Nieuwsgaring Soedan blijft een jaar na begin conflict ingewikkeld
Het is nu een jaar geleden dat het conflict in Soedan begon tussen het leger en de paramilitaire Rapid Support Forces (RSF). Volgens hulpverleners en de Amerikaanse VN-ambassadeur in The New York Times is de situatie ‘onhoudbaar’ en de stilte ‘schandalig’. Toch is het aantal artikelen over Soedan bij de meeste Nederlandse kranten afgenomen in vergelijking met Gaza of Oekraïne. Welke afwegingen maken buitenlandredacties in berichtgeving over Soedan?
“Heel in het algemeen kun je van elk conflict zeggen: als het ‘nieuw’ is, dan zijn er de hele tijd nieuwe gebeurtenissen en ontwikkelingen en kun je er meer over schrijven”, legt chef Buitenlandredactie van Trouw Gijs Moes uit. “Over Soedan had ik het laatst bijvoorbeeld met een collega. De strijd tussen generaals Abdel Fattah al-Burhan van het leger en Hemedti van de RSF, dat was een jaar geleden ook al zo. Je wilt geen artikels schrijven over oude ontwikkelingen. Maar wij proberen ook in dat geval nog steeds aandacht te geven aan langdurige conflicten. Zo hadden we het verhaal over Soedanese vluchtelingen in Egypte. Dan heb je weer een nieuwere vorm of insteek om hetzelfde verhaal te vertellen. Het is dan niet meteen een nieuw feit maar wel een aspect wat je belicht.”
Twee weken geleden, op 6 maart, concludeerde de VN-Veiligheidsraad dat het conflict in Soedan al aan 14.000 mensen het leven heeft gekost en dat 8 miljoen mensen op de vlucht zijn. Volgens Cindy McCain, voorzitster van het Wereldvoedselprogramma (WFP), kan het conflict de grootste hongercrisis ter wereld veroorzaken in de vluchtelingenkampen.
Geen Kuifje
Peter Vermaas, redacteur Buitenland bij NRC, laat weten dat zij de oorlog in Soedan vrij structureel gevolgd hebben en nog steeds volgen. Maar na verloop van tijd werd dit minder omdat er zonder mensen ter plaatse weinig te melden valt. “Dat is het grote verschil met Oekraïne: daar kunnen we verslaggevers naartoe sturen. Of met Gaza. Daar komen we weliswaar niet in, maar er zijn wel redelijke verbindingen met fixers waarmee we in het verleden gewerkt hebben – én we hebben onze correspondent in Israël. Soedan zit voor journalisten echt potdicht. Dat betekent dat we vooral moeten vertrouwen op de internationale persbureaus of lokale media. Of dat we naar de grens moeten om met vluchtelingen te spreken – zoals onze correspondent nu trouwens doet.”
“Het klinkt plat misschien, maar wij draaien natuurlijk mee in de mediawereld”, zegt Moes. “Voor Gaza is er bijvoorbeeld zoveel internationale aandacht, ook door politici, dat er de hele tijd nieuwe ontwikkelingen zijn. We hebben liveblogs over Gaza en Oekraïne, waar vaak nieuwe artikelen op geplaatst worden. We hebben een correspondent die in dat laatste land doorreist, die zit niet per se in de loopgraven maar zit wel dichtbij het front. Een liveblog hebben we niet over Soedan, want we hebben geen mensen die we daar naartoe kunnen sturen. Onze journalisten in de rest van de wereld zijn niet meer ‘Kuifje’. Wij willen ook dat zij veilig zijn. We hebben gelukkig wel dan de correspondent in Egypte die daar Soedanese vluchtelingen kon spreken.”
Uitgelichte afbeelding: ANP/Bart Maat
Kampioenschap lonkt weer voor RBC: Een club in wederopbouw
Voetbalclub RBC is bezig met een goed seizoen in de Eerste Klasse. De club uit Roosendaal zou theoretisch gezien deze zondag al kampioen kunnen worden en promoveren naar de Vierde Divisie. Belangrijke stappen voor de club, die in 2011 failliet verklaard werd. RBC speelde in 2006 nog in de Eredivisie, het hoogste niveau in Nederland. Bestuurslid en persvoorlichter Paul Kuipers vertelt in een interview over hoe de club gehandeld heeft na het faillissement. Kuipers is het enige bestuurslid dat er sinds het faillissement nog zit. Ook kijkt hij naar de toekomst van RBC, en welke doelen de club heeft. De club speelt de komende weken namelijk hele belangrijke wedstrijden.
Foto: ANP/Phil Nijhuis
Pleinen gesierd met duizende kinderschoenen als stil protest voor Gaza wekt sympathie
Afgelopen weken zijn op diverse pleinen in Nederland duizenden kinderschoenen verspreid. Elk paar staat symbool voor een kinderleven dat verloren is in Gaza als gevolg van het aanhoudende conflict. Deze ‘stille’ protesten zijn bedoeld om aandacht te vragen voor de schrijnende situatie van de kinderslachtoffers in Gaza.
Bart Klandermans, Emeritus-hoogleraar sociologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, benadrukt de kracht van dit soort protesten: “Deze vorm van protest wekt sympathie op bij het publiek, het brengt het probleem op een krachtige wijze onder de aandacht.” Hij legt uit dat door het tonen van de schoenen en het delen van de namen achter de slachtoffers, er ook empathie wordt gewekt bij het publiek. Het probleem wordt tastbaar en mensen kunnen zich er beter mee identificeren.
De ‘stille’ protesten maken indruk door de realiteit van het conflict voelbaar te maken en langslopend publiek uit te nodigen tot reflectie. Klandermans vertelt dat in vergelijking met luide demonstraties, zoals recentelijk gezien bij de boerenprotesten, deze stille demonstraties een alternatieve benadering bieden. Luide protesten leiden vaak tot verdeeldheid. Op die manier leiden ze af van de boodschap van het protest.
Aandacht voor de boodschap
Een van de belangrijkste aspecten van effectief demonstreren is volgens Klandermans dat de boodschap centraal staat. “Het middel wat je kiest om mee te protesteren, mag niet de aandacht afleiden van waar het echt om gaat,” benadrukt hij. “Met deze stille protesten wordt de aandacht gericht op de slachtoffers en de noodzaak om het geweld te stoppen.”
Het publiek reageert met medeleven op deze stille demonstraties. Mensen stoppen, kijken en luisteren in stilte. Deze reacties getuigen van de effectiviteit van dit soort protesten in het bereiken van empathie en bewustwording bij het publiek.
Uitgelichte foto: Madelief van Bladel
